Η άγνοια και ο φόβος του ανθρώπου απέναντι στη φύση, μερικές φορές καταλήγει στην καταστροφή της χωρίς αιτία, με σημαντικές συνέπειες για το περιβάλλον και για τον ίδιο.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την αντιμετώπισή μας προς τα φίδια. Συνήθως, οι περισσότεροι άνθρωποι όταν τα αντικρίσουν σκέφτονται πως κινδυνεύει η ζωή τους και προσπαθούν να τα σκοτώσουν.

Ομως, τα ερπετά και κυρίως τα φίδια είναι ένας αξιόλογος κρίκος του οικοσυστήματος. Από τον ανελέητο πόλεμο που τους έχει κηρύξει ο άνθρωπος, άλλοτε από φόβο και άλλοτε για κερδοσκοπικούς σκοπούς, όπως η χρήση του δέρματός τους για είδη υπόδησης, αξεσουάρ κλπ., πολλά είδη φιδιών τείνουν να εξαφανιστούν.

Καλό θα ήταν να ενημερωθούμε σχετικά με αυτά, γιατί είναι πολύ χρήσιμα.

Με μια επίσκεψή μας στο «Κέντρο Ερπετών» στην παραλία της Γλυφάδας, μπορούμε να θαυμάσουμε αρκετά είδη φιδιών, να τα αγγίξουμε ή να τα πάρουμε αγκαλιά! Ταυτόχρονα, θα αντλήσουμε χρήσιμες πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να διώξουμε τις προκαταλήψεις και να μειώσουμε το φόβο μας για εκείνα.

Ενημερωτικά:

Τα φίδια δεν τσιμπάνε, αν δεν πάμε πολύ κοντά τους και τα πειράξουμε (πατήσουμε, πιάσουμε, χτυπήσουμε). Η επίθεσή τους σε οτιδήποτε δεν αποτελεί τροφή τους είναι μόνον από άμυνα.

Επίσης δεν είναι όλα δηλητηριώδη. Στη χώρα μας μόνον οι οχιές είναι δηλητηριώδεις και είναι τριών ειδών. Η πιο συνηθισμένη είναι εκείνη που έχει ένα μικρό κέρατο πάνω στη μύτη και απαντιέται σε όλη τη χώρα.

Αν επισκεφτείτε το «Κέντρο Ερπετών», ζητήστε το φυλλάδιο που έχει κι άλλες πληροφορίες, όπως για τις κινήσεις συμπεριφοράς στην ύπαιθρο και τι θα πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που σταθούμε άτυχοι και μας τσιμπήσει κάποιο φίδι.

Η διεύθυνση του κέντρου είναι Αύρας και Αποστόλου Παύλου (απέναντι από την κεντρική πλατεία μεταξύ του τουριστικού περιπτέρου Ζέρβας και 2ης μαρίνας Γλυφάδας). Θα σας στοιχίσει όσο μια επίσκεψη στο σινεμά...

Μια και στην άλλη στήλη μιλούσαμε για παιδιά, αποφασίσαμε να μην αλλάξουμε θέμα. Γι' αυτό θα παρουσιάσουμε ένα παραμύθι ή καλύτερα ένα μυθιστόρημα για εφήβους που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αγκυρα». Αναφερόμαστε στον «Ιβάν και Πρίγκιπα» της Θεοδώρας Λούφα - Τζοάννου, που μας αφηγείται μια τρυφερή ιστορία και μας δίνει Μαθήματα αγάπης και ανθρωπιάς από ένα παιδί και το σκύλο του. Ο Ιβάν, ένα παιδί της προσφυγιάς, φτάνει στη νέα του πατρίδα με μοναδικό σύντροφο ένα σκύλο, τον Πρίγκιπα, δώρο του παππού του, που έμεινε πίσω. Οι πρώτες εντυπώσεις πληγώνουν πολύ το νεαρό αγόρι και τον απογοητεύουν βαθιά. Σιγά σιγά όμως, θα δει πως δεν είναι τόσο μαύρα, όσο πίστευε. Χάρη στην ευαισθησία των νέων φίλων, οι οποίοι τον περιβάλλουν με στοργή, κατανόηση και αγάπη, ο Ιβάν θα προσπαθήσει να ριζώσει και τότε μέσα από αναπάντεχες περιπέτειες, τις οποίες μοιράζεται με τον πιστό του φίλο, το σκύλο, η υπέροχη παιδική ψυχή θα δώσει, όχι μονάχα δείγματα, αλλά και μαθήματα απαράμιλλου αλτρουισμού, αγάπης, ανωτερότητας και εμπιστοσύνης που συγκλονίζουν. Ο παππούς του του είχε μάθει ότι: «Ο κόσμος μας χωράει όλους, αρκεί να χωρούν και οι καρδιές μας την αγάπη που χρειάζεται για να συνυπάρχουμε αρμονικά».

Για τις αντιφάσεις της Ολλανδικής πρωτεύουσας, γράφει σήμερα ο Βασίλης Λιόγκαρης.

Είτε χειμώνας είναι, είτε άνοιξη και καλοκαίρι - ποιο καλοκαίρι - το λουλούδι είναι το σήμα κατατεθέν της γερασμένης πόλης. Ωστόσο, νομίζεις πως τα πολλά λουλούδια σε τίποτα δεν επηρεάζουν την καθημερινή ζωή της και την αέναη κίνηση των κατοίκων και των περαστικών της.

Οι άνθρωποι της πλατείας Νταμ και του καναλιού με τα κόκκινα φανάρια, κάνουν ανενόχλητα και προκλητικά τη δουλιά τους. Σαν σε πανηγύρι, επιδεικνύουν την πραμάτεια τους και τον τρόπο χρήσης στους τουρίστες και τους περαστικούς μπροστά στα αδιάφορα μάτια της αστυνομίας.

Η μεγάλη πληγή του Αμστερνταμ δεν είναι μόνον η διακίνηση και η εμπορία των ναρκωτικών, αλλά ότι η διαδικασία αυτή είναι τρόπος ζωής και ρουτίνας, είναι ένα θέμα στα ενδιαφέροντά τους. Ανετα, ύστερα από τη χρήση, μπορούν να ξαπλώσουν σε κάποιο υγρό παγκάκι στην άκρη του καναλιού ή να γείρουν την πλάτη τους στη φθαρμένη πρόσοψη ενός παμπάλαιου και χαρακτηριστικού σπιτιού με τα γραφικά πλαγιαστά κεραμίδια και τις σοφίτες τους.

Παρακάτω θα συναντήσεις το κινητό συνεργείο, που παρακολουθεί και προμηθεύει εντελώς δωρεάν στον ασθενή τη χρειαζούμενη σωστή και ανόθευτη δόση, ελέγχοντας, χωρίς πολλές φορές να τα καταφέρνει, ή να περιορίσει την κατάσταση, γιατί η εξάπλωση των ναρκωτικών είναι ραγδαία και επικίνδυνη.

Το γραφικό Αμστερνταμ. Το μεγάλο λιμάνι του βορρά βουλιάζει μέσα στα κανάλια, στην ιστορία και τις αμαρτίες του.

Η γοητεία του μειώνεται μες στα θολά και μουχλιασμένα κανάλια, που ανελέητα έχει φθείρει ο χρόνος, παρασέρνοντας παλιές δόξες, θρύλους και μεγαλεία.

Η παλιά τέχνη αποτυπώνεται στις δαντελωτές προσόψεις των σπιτιών, που υγραίνουν, σκουραίνουν και καταρρέουν αργά και αναπόφευκτα. Το κόστος, όπως μας είπαν, της αναπαλαίωσής τους είναι τεράστιο και δε συμφέρει.

Δυστυχώς, τα ίχνη γήρανσης της πόλης, η αφόρητη βρώμα και η σαπίλα των καναλιών, δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά και υλικά, αλλά είναι κυρίως ηθικά. Είναι η προσωποποίηση της ξετσιπωσιάς και της ξεφτίλας. Είναι το προκλητικό και χυδαίο εμπόριο λευκής σάρκας και προσφορά αγοραίου έρωτα, εκεί στο φημισμένο κανάλι με τα κόκκινα φανάρια.

Ενα διψασμένο, ακόρεστο και πολύχρωμο πλήθος σουλατσάρει και γλαρώνοντας σπαταλάει τον καιρό του, χαζεύοντας στις βιτρίνες, όπου μοστράρουν τα προσόντα τους, όμορφες ημίγυμνες και ακκιζόμενες κοπέλες.

Η γυναικεία προσωπικότητα, η γυναικεία υπόληψη και αξιοπρέπεια καταβαραθρώνεται, μπροστά στα αδηφάγα και αρπαχτικά βλέμματα των πεινασμένων. Η γυναικεία κατάντια... Σαν κόσμημα πολυτελείας, ή σαν γαύρος την ώρα του ξεπουλήματος, σε ένα κοινό αλισβερίσι.

Παρ' όλα αυτά, το Αμστερνταμ, σαν μια παλιά γερασμένη αρχόντισσα, φορτωμένη τα πολλά της στολίδια, εξακολουθεί να παραμένει μια γοητευτική πόλη. Μια πόλη με πολλή κίνηση, με πολύ ρυθμό και ενδιαφέρον, που αξίζει να επισκεφτεί κανείς.

Επίσης δε θα πρέπει να ξεχάσει κανείς και να αναφέρει ότι το Αμστερνταμ είναι η σημαντικότερη και η πλέον ιδιόρρυθμη πόλη της Ολλανδίας, η επίσημη αγαπημένη με δυο εκατομμύρια πληθυσμό και διασχίζεται από τον ποταμό Αμστελ. Είναι κτισμένη σε 90 περίπου νησίδες που χωρίζουν πάνω από εκατό κανάλια, πολλά των οποίων είναι μέσα και παράλληλα με τους κεντρικούς δρόμους, τις δεντροστοιχίες και τα πάρκα. Την πόλη, όπως είπαμε, κοσμούν πολλά ωραία και ιστορικά κτίσματα. Ο πύργος του Μιντ, παλιό φρούριο, το ξακουστό σ' όλον τον κόσμο Χρηματιστήριο και το περίφημο Ρίκσμουζεουμ, μουσείον τέχνης, όπου φυλάσσονται πίνακες των διασημότερων Ολλανδών και Φλαμανδών ζωγράφων. Το μουσείο Βανγκ Γκοκ και Ρέμπραντ. Είναι, επίσης, το κυριότερο κέντρο κατεργασίας αδαμάντων, χρυσού και αργύρου. Υπάρχουν εργοστάσια διυλίσεως πετρελαίου, σακχάρεως, σαπουνοποίας και απέραντα σε έκταση ναυπηγεία. Το ένα δέκατο του πληθυσμού ήταν εβραϊκής καταγωγής και κατά τη διάρκεια του Β` Παγκόσμιου Πολέμου υπέστησαν πολλούς διωγμούς από τους ναζί. Πασίγνωστη είναι η ιστορία της Αννας Φρανκ από το ημερολόγιό της, που επί τρία χρόνια παρέμεινε κλεισμένη στη σοφίτα. Το σπίτι υπάρχει ακόμα, αλλά βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα από άποψη τουριστικού ενδιαφέροντος.

Οση αντίρρηση ή επιφυλάξεις έχεις σε ό,τι αφορά τις εντυπώσεις που σου άφησε το Αμστερνταμ, η γνώμη σου θα αλλάξει παντελώς, όταν επισκεφθείς τις πανέμορφες εξοχές της χώρας.

Τα απέραντα καταπράσινα λιβάδια της, τα δαντελωτά από μικροκανάλια και τις εκατοντάδες αγελάδες να βόσκουν αμέριμνα.

Τα πανέμορφα πεντακάθαρα χωριά της, με τα γραφικά γιοφύρια και τους παραδοσιακούς ανεμόμυλους. Τα μικρομάγαζα με τις δεκάδες λιχουδιές, την ηρεμία του τοπίου και τη γλυκύτητα των κατοίκων της. Η άνεση και η ευγενική συμπεριφορά. Το Ζαάνταμ, το Ενταμ, το Βόλονταν και άλλα.

Οι τεράστιες τεχνολογικές εργασίες με τα διάφορα φράγματα που εμποδίζουν την είσοδο της θάλασσας.

Θα ανταμείψουν κάθε απαιτητικό επισκέπτη και θα τον επιβεβαιώσουν πως και αυτό το ταξίδι δεν πήγε στα χαμένα!