Η νίκη του ΠΑΣΟΚ οδηγεί σε εναλλαγή της κυβέρνησης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σηματοδοτεί αλλαγή πολιτικής υπέρ των εργαζόμενων.

Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, με γενικόλογες και κούφιες διακηρύξεις επιχειρεί να συγκαλύψει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του προγράμματος και της πολιτικής του, υπόσχεται την αναθεώρηση κάποιων νόμων, ώστε να διορθωθούν οι «στρεβλώσεις» και οι «αδικίες» που διαπιστώνει πως υπάρχουν. Σε ό,τι αφορά τις γυναίκες και τα νέα ζευγάρια είναι ανάγκη να σταθούμε σε συγκεκριμένα σημεία τόσο των προγραμματικών δηλώσεων αλλά και του συνολικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ. Να μην αφήσουμε περιθώρια για να καλλιεργούνται αυταπάτες, να ενημερώσουμε πλατιά για τα επερχόμενα μέτρα και το στόχο τους και να αντιπαραθέσουμε το πλαίσιο και τους στόχους πάλης που έχει επεξεργαστεί το Κόμμα.

Για την προεκλογική δέσμευση για αναθεώρηση διατάξεων του νόμου «Πετραλιά».

Η πολυδιαφημισμένη «δέσμευση» συνιστά κοροϊδία για τις εργαζόμενες. Δεν δηλώνεται σαφώς σε ποιες διατάξεις αναφέρεται ενώ η υλοποίησή της παραπέμπεται στο αόριστο μέλλον, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες και συντρέξουν οι προϋποθέσεις. Η θολή αυτή εξαγγελία, συνδυάζεται έντεχνα με τη φιλολογία σχετικά με τα «άδεια ταμεία», το «δημοσιονομικό χάος» και τα «τρομακτικά ελλείμματα» που στην ουσία την ακυρώνουν.

Να θυμίσουμε, ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες, ποια ήταν στο παρελθόν η συμβολή του ΠΑΣΟΚ στη δημιουργία του αντιασφαλιστικού οικοδομήματος. Η αύξηση των ορίων ηλικίας και η μείωση των συντάξεων έχει νομοθετηθεί από το ΠΑΣΟΚ και το νόμο «Ρέππα», του οποίου οι διατάξεις έχουν τεθεί σε ισχύ από 1-1-2008. Η αναδιάρθρωση συνεχίστηκε φυσικά από την κυβέρνηση της ΝΔ και σήμερα το ΠΑΣΟΚ παραλαμβάνει, εκ νέου, τη σκυτάλη.

Παράλληλα, ο υπουργός Εργασίας ανέφερε στις προγραμματικές του δηλώσεις τη θεσμοθέτηση της «εναλλακτικής απασχόλησης», η οποία στην ουσία σημαίνει την εναλλαγή διαστημάτων ανεργίας και απασχόλησης, με ευέλικτες μορφές και ημερομηνία λήξης. Οι συνέπειες της «εναλλακτικής απασχόλησης» θα είναι άμεσες αφού θα συρρικνώσουν τους μισθούς, αλλά και μακροπρόθεσμες αφού θα δημιουργήσει μεγάλες δυσκολίες στις γυναίκες να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα και να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Στη συνάντηση με την ΑΔΕΔΥ η πολιτική ηγεσία του υπουργείου εμφανίστηκε διατεθειμένη να εφαρμόσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για συνταξιοδότηση των γυναικών δημοσίων υπαλλήλων στα 65 και για μετατροπή της κύριας σύνταξής τους από κοινωνική σε επαγγελματική, σταδιακά μέσα στα επόμενα 5 χρόνια, ανεξάρτητα αν το μετέθεσε για το 2010. Μετατροπή που θα οδηγήσει σε διμερή χρηματοδότηση της ασφάλισης από τον εργαζόμενο και τον εργοδότη και, επομένως, σε περιστολή ασφαλιστικών δικαιωμάτων και μείωση των συντάξεων. Οι εισφορές των εργαζομένων στην επαγγελματική ασφάλιση θα κεφαλαιοποιούνται και θα επενδύονται και οι όποιες παροχές (συντάξεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) θα εξαρτώνται από την απόδοση αυτών των επενδύσεων, θα είναι δηλαδή εξαιρετικά επισφαλείς.

Η επίθεση που δέχονται τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των γυναικών είναι σφοδρή. Το αίτημα για σύνταξη ίση με το 80% του βασικού μισθού, που εμείς προτείνουμε απαντά σήμερα στις ανάγκες των εργαζομένων και των γυναικών, όπως και το ηλιακό όριο συνταξιοδότησης των γυναικών στα 55 και στα 50 για τα ΒΑΕ. Η 5ετής διαφορά από τους άντρες (60 και 55 αντίστοιχα) είναι αναγκαίο μέτρο στήριξης του αναπαραγωγικού ρόλου της γυναίκας και ανακούφισής της από τα πολλαπλά βάρη που επωμίζεται στην καπιταλιστική κοινωνία. Το κεφάλαιο προβάλλει την εξίσωση στην πιο σκληρή εκμετάλλευση και την ισοπέδωση των δικαιωμάτων ως ισότητα των δυο φύλων. Αντίθετα, εμείς παλεύουμε για την κοινωνική ισότητα και ισοτιμία, η οποία λαμβάνει υπόψη τις διαφορές ανάμεσα στα δυο φύλα. Τόσο τις βιολογικές, που απορρέουν από το ρόλο της γυναίκας στην αναπαραγωγή, όσο και τις κοινωνικής φύσης διαφορές που σχετίζονται με τα καθήκοντα και τις ευθύνες που βαραίνουν τη γυναίκα στη φροντίδα της οικογένειας, των παιδιών, των ηλικιωμένων.

Πολιτική προστασίας της μητρότητας δεν υπήρχε από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, ούτε θα υπάρξει από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Στο πρόγραμμά του το ΠΑΣΟΚ μιλάει για προστασία μόνο την περίοδο της κύησης και δεν αναφέρεται στη συνέχεια στη λοχεία, το θηλασμό κτλ. Ο νόμος «Πετραλιά» κατάργησε το δικαίωμα των μητέρων με ανήλικο παιδί να συνταξιοδοτούνται 5 χρόνια νωρίτερα. Ο υπουργός Εργασίας δηλώνει ότι θα βελτιώσει το νόμο «Πετραλιά» όσον αφορά στην επαναφορά της συνταξιοδότησης των γυναικών με ανήλικο παιδί στα 50, με 25 χρόνια προϋπηρεσίας. Είναι ενδεικτικό ότι αυτή η δήλωση δεν έγινε στις προγραμματικές δηλώσεις του υπουργού στη Βουλή αλλά την επόμενη μέρα και ότι προφανώς και αυτή η εξαγγελία βρίσκεται στον αέρα. Δε λέει επίσης τίποτα για το 6μηνο της γονικής άδειας που δίνεται στις μητέρες από τον ΟΑΕΔ. Η άδεια αυτή στην ουσία πληρώνεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, μέσω των εισφορών τους στον ΟΑΕΔ, παρέχει αποδοχές στο ύψος του βασικού μισθού ενώ δεν παρέχει πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, δεν είναι συντάξιμη. Δεν περιλαμβάνει χιλιάδες μητέρες που εργάζονται με ευέλικτες μορφές, συμβάσεις έργου κτλ., αφού αφορά μόνο τις ασφαλισμένες στο ΙΚΑ και το επικουρικό τους ταμείο.

Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ «ενθαρρύνει» τα ζευγάρια «να μεγαλώσουν όσα παιδιά θέλουν» ενώ σε υλικά του Τομέα Γυναικών η υπογεννητικότητα χαρακτηρίζεται ως «εχθρός του θεσμού της οικογένειας». Επίσης, αναφέρεται ότι ένα κράτος με υψηλή υπογεννητικότητα είναι «γερασμένο και αδύναμο». Την ίδια στιγμή, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, «ευέλικτης» απασχόλησης, οι συχνές απολύσεις και η συρρίκνωση των εισοδημάτων καθιστούν δύσκολη ακόμα και την οικονομική ανεξαρτησία των νέων, πόσο μάλλον τη δημιουργία δικής τους οικογένειας. Για παράδειγμα η απόλυση της εργαζόμενης, μητέρας τριών παιδιών, από την πολυεθνική LIDL, συνιστά μια ακόμα απόδειξη πως μητρότητα και ανταγωνιστικότητα δεν πάνε μαζί.`Η η μητρότητα θα προστατεύεται ή τα κέρδη.

Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για επαναξιολόγηση του συστήματος των γονικών αδειών παραπέμπει στην περικοπή και όχι στην αύξησή τους, όπως θα έπρεπε. Στοχεύει ακριβώς στο να καταστήσει τις μητέρες πιο ανταγωνιστικές στην αγορά εργασίας, πιο φθηνές, πιο συμφέρουσες για τον εργοδότη. Η ΕΕ έχει διατυπώσει σκέψεις για κατάργηση της άδειας μητρότητας και μετατροπή της σε γονική, δηλαδή για άδεια που δε θα αφορά αποκλειστικά στις μητέρες, αφού τα προστατευτικά μέτρα που πρέπει να συνοδεύουν τη μητρότητα συνιστούν «διάκριση» και καθιστούν ασύμφορες τις γυναίκες ως εργαζόμενες. Στο ίδιο μήκος κύματος το ΠΑΣΟΚ διαπιστώνει «την ελκυστικότητα της χρήσης (των γονικών αδειών) και από τους πατέρες». Δηλαδή να μοιραστεί η άδεια και στον άντρα, που τελικά κι αυτός θα γίνει ασύμφορος για την εργοδοσία. Βέβαια, στο μεγάλωμα ενός παιδιού συμμετέχουν και οι δυο γονείς και η συμμετοχή τους αυτή πρέπει να διευκολύνεται και με τις γονικές άδειες. Ομως, η άδεια που παρέχεται αποκλειστικά στις μητέρες δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τη γονική άδεια, λόγω του ιδιαίτερου ρόλου της γυναίκας (κύηση, τοκετός, γαλουχία) και της ιδιαίτερης συμβολής της στην ανάπτυξη του παιδιού, ειδικά κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του.

Για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται στη «θέσπιση ενιαίων κανόνων παροχών από τους ασφαλιστικούς φορείς». Σήμερα καλύπτει μόνο το ΙΚΑ και μόνο ένα μέρος των εξόδων και των επαναλαμβανόμενων προσπαθειών. Οι «γενικοί κανόνες» που αναφέρει είναι γενικολογία. Η καλύτερη εκδοχή είναι να προχωρήσουν στο μοντέλο του ΙΚΑ ή να μειωθούν και αυτές οι παροχές. Εξάλλου, κάλυψη των παροχών από τα ταμεία δε σημαίνει δωρεάν παροχή αλλά συμμετοχή του εργαζόμενου κατά 25% στις δαπάνες, επιπλέον από τις εισφορές που πληρώνει για το ασφαλιστικό του ταμείο. Η δέσμευση του ΠΑΣΟΚ είναι για πληρωμή των δαπανών αυτών από τον κρατικό προϋπολογισμό (χωρίς και πάλι να δεσμεύεται για το ποσό) μόνο για τις άνεργες, ανασφάλιστες ή άπορες γυναίκες.

Οσον αφορά τους παιδικούς σταθμούς, το ΠΑΣΟΚ εξαγγέλλει διπλασιασμό του αριθμού των θέσεων μέχρι το τέλος της τετραετίας και επιμήκυνση του ωραρίου λειτουργίας τους. Η προτεραιότητα που λέει ότι θα δώσει σε παιδιά ανασφάλιστων, ανέργων και μόνων μητέρων αποδεικνύει ότι ακόμα και ο διπλασιασμός των θέσεων, αν γίνει, πάλι οι θέσεις δε θα επαρκούν και θα απορρίπτονται χιλιάδες αιτήσεις, όπως γίνεται και τώρα. Επίσης, δε γίνεται καμία αναφορά για δημιουργία νέων υποδομών και κυρίως βρεφικών σταθμών. Ο χρησιμοποιούμενος όρος «φύλαξη» δείχνει και την κατεύθυνση της παρεχόμενης υπηρεσίας, που δεν είναι η προσχολική αγωγή αλλά το baby parking. Δεν κάνει λόγο για το γεγονός πως στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς οι γονείς είναι ήδη αναγκασμένοι να καταβάλλουν τροφεία, για τα ακατάλληλα κτίρια στα οποία στεγάζονται, για την ελλιπή στελέχωσή τους με προσωπικό, το οποίο απασχολείται στην πλειοψηφία του με συμβάσεις, γεγονός που πλήττει αφ' ενός τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και αφ' ετέρου την ποιότητα της παρεχόμενης στα παιδιά προσχολικής αγωγής. Η οικονομική επιβάρυνση των γονιών θεωρείται λοιπόν δεδομένη, στη βάση της αντίληψης ότι πρέπει να πληρώνουμε για οποιαδήποτε υπηρεσία μας παρέχεται. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ο εισηγητής «καινοτόμων προγραμμάτων όπως η κατ' οίκον φύλαξη των παιδιών» την οποία θα μπορούσαν να αναλάβουν «συνεταιρισμοί γονέων» και μάλιστα «με προτεραιότητα σε άνεργες γυναίκες». Στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας η «καινοτομία» αυτή εφαρμόζεται τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε χώρες της ΕΕ. Στη Σύνοδο κορυφής τον Ιούνιο του 2009, η ΕΕ προωθεί στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας την «άτυπη φροντίδα». Απαλλάσσει το κράτος από την υποχρέωση να δημιουργήσει επαρκείς, δημόσιες και δωρεάν για όλα τα παιδιά, ποιοτικές υποδομές και υπηρεσίες προσχολικής αγωγής και ταυτόχρονα εμφανίζει ως λύση στην ανεργία το ελάχιστο χρηματικό βοήθημα που θα παίρνει μια γυναίκα που απασχολείται υπό αυτό το ιδιότυπο καθεστώς.

Για να βοηθηθούν τα νέα ζευγάρια να δημιουργήσουν οικογένεια, για να προστατευθεί ουσιαστικά η μητρότητα, χρειάζονται συνδυασμένα εργασιακά και κοινωνικά μέτρα.

Είναι αναγκαία η πάλη με αιτήματα και στόχους πάλης που να είναι σε όφελος των εργαζομένων γυναικών, ιδιαίτερα των νέων.

Το κίνημα πρέπει να παλεύει για απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και τη βιοτεχνία. Απαγόρευση της νυχτερινής δουλειάς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Για ορισμένα επαγγέλματα, όπως της νοσηλεύτριας ή της ειδικευόμενης γιατρού, να ισχύει η απαγόρευση, από τη διαπίστωση της εγκυμοσύνης μέχρι και τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας των παιδιών. Εφαρμογή του νόμου για την απαγόρευση απόλυσης εγκύου.

Αδεια κυήσεως, τοκετού και γαλουχίας ίδιες και ίσες για όλες τις εργαζόμενες, στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Η άδεια να ισχύει για δυο μήνες πριν και έξι μετά τον τοκετό, με πλήρεις αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Επιπλέον, να ισχύει γονική άδεια ενός έτους για κάθε παιδί (για τη μητέρα ή τον πατέρα) με αποδοχές και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ασφαλιστική κάλυψη. Μειωμένα ωράρια μέχρι τα παιδιά να πάνε στην Α΄ Δημοτικού. Να αυξηθούν οι γονικές άδειες σε περιπτώσεις ασθένειας του παιδιού ή για την εκπαιδευτική παρακολούθησή του.

Ανάλογα δικαιώματα για τις αυτοαπασχολούμενες και τις αγρότισσες. Τα μέλη μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινό ωράριο μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών. Μειωμένο ωράριο κατά 2 ώρες για τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών με ανάπηρα παιδιά και αυξημένη κατά μια εβδομάδα καλοκαιρινή άδεια.

Δημόσιοι δωρεάν βρεφονηπιακοί σταθμοί, δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά των εργαζομένων και των ανέργων. Κατάργηση, δηλαδή, των τροφείων.

Κρατικό δίκτυο υποδομών, κοινωνικών εγκαταστάσεων με δωρεάν υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας όπως για φαγητό, πλυντήρια, στεγνωτήρια κλπ.

Πολιτική ανάπτυξης της λαϊκής στέγης, ιδιαίτερη μέριμνα για τα νέα ζευγάρια.

Το ΠΑΣΟΚ αναφέρεται στη δημιουργία Δικτύου Κοινωνικής Προστασίας, το οποίο θα λειτουργεί σε δημοτικό επίπεδο, με την επέκταση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» και στα ΑΜΕΑ, την αύξηση των Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ) και νέες δράσεις στα ΚΑΠΗ. Υπόσχεται ένα «δίχτυ ασφαλείας για ένα ελάχιστο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης». Στην ουσία, η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι δεδομένες και προσπαθεί να τις διαχειριστεί. Οι υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας μεταφέρονται από την αρμοδιότητα και την ευθύνη του κράτους, υπό την οποία έπρεπε να βρίσκονται, στις περιφέρειες και στους Δήμους, υποβαθμίζονται, εμπορευματοποιούνται, ιδιωτικοποιούνται και σπάει ο ενιαίος δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας τους. Οσον αφορά τη λειτουργία των ΚΑΠΗ, αυτή συνδέεται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ με την επίτευξη του στόχου για «ενεργό γήρανση» του πληθυσμού, η οποία συνίσταται στη «διά βίου μάθηση» και στην «κοινωνική εργασία». Δηλαδή οι ηλικιωμένοι να δουλεύουν σε τομείς της κοινωνικής οικονομίας παίρνοντας κάποια ψίχουλα αντί για μισθό, που θα παρέχουν εξ αντικειμένου χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες αφού λόγω ηλικίας αλλά και λόγω γνώσεων δε θα μπορούν να αποδώσουν.

Απαιτείται ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, στο οποίο θα ενταχθούν όλες οι μονάδες και οι υπηρεσίες των ασφαλιστικών ταμείων και των Δήμων. Χρηματοδότησή του αποκλειστικά από το κράτος και την εργοδοσία. Πλήρης στελέχωση και εξοπλισμός του. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

Επίσης, στο ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας, της οποίας θύματα είναι οι γυναίκες και τα παιδιά,το Δίκτυο Κοινωνικής Προστασίας, το οποίο υποτίθεται πως θα αντιμετωπίσει αυτά τα φαινόμενα, θα βρίσκεται στην αρμοδιότητα των δήμων και διαφόρων ΜΚΟ. Επομένως, δε συνιστά ένα μόνιμο και σταθερό πλαίσιο φροντίδας της κακοποιημένης γυναίκας και του παιδιού. Τέλος, η μεταφορά της γενικής γραμματείας Ισότητας από το υπουργείο Εσωτερικών στο υπουργείο Δικαιοσύνης, σηματοδοτεί την ενασχόλησή της με το θεσμικό πλαίσιο της ισότητας, στα πλαίσια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την απομάκρυνσή της από τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε μια σειρά από τομείς της ζωής τους.

Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η πολιτική θα προωθηθεί με γρήγορους ρυθμούς και με κάθε μέσο. Το επιβάλλει η ανάγκη του κεφαλαίου να μετακυλήσει στους εργαζόμενους τα βάρη της κρίσης, να προετοιμάσει το νέο κύκλο κερδοφορίας του. Θα προχωρήσουν λοιπόν είτε με το καρότο, είτε με το μαστίγιο. Με το εμπόριο ελπίδας, φτιάχνοντας με τη βοήθεια των αστικών ΜΜΕ τη βιτρίνα της κυβέρνησης με τις γυναίκες υπουργούς. Επιχειρούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων γυναικών, να συσκοτίσουν το γεγονός πως η πολιτική δεν καθορίζεται από το φύλο αλλά από την τάξη. Στην προσπάθεια να καλλιεργήσουν αυταπάτες συμμετέχουν και τα άλλα κόμματα, αναγνωρίζοντας και επικροτώντας τις υποτιθέμενες πολλά υποσχόμενες αλλαγές της κυβέρνησης. Δεν αρκούνται βέβαια μόνο στις αυταπάτες. Ταυτόχρονα καλλιεργούν και το φόβο, τρομοκρατούν για τις «μαύρες τρύπες των ταμείων» και το «δημοσιονομικό χάος», εξαπολύουν απολύσεις, χρησιμοποιούν την καταστολή.

Ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας γίνεται αποκαλυπτικός από τη δράση της σε άλλες χώρες. Η περίπτωση των σκανδιναβικών χωρών, με πλούσια σοσιαλδημοκρατική παράδοση, καθιστά σαφείς τους λόγους για τους οποίους το κεφάλαιο επιλέγει τη σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός και η εξαγορασμένη εργατική αριστοκρατία δημιουργούν προϋποθέσεις ενσωμάτωσης του εργατικού κινήματος και καλλιεργούν την ιδέα της ταξικής συνεργασίας. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι σε αυτές τις χώρες έχουν εδώ και χρόνια κυριαρχήσει οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ότι από το 2006 η συνταξιοδότηση ανδρών και γυναικών γίνεται στα 68, με προοπτική να φτάσει στα 70 και όλα αυτά με τη συναίνεση και τη σύμπραξη του εργοδοτικού συνδικαλιστικού κινήματος. Παράλληλα, αποκρύπτεται η ταξικότητα της ανισοτιμίας των γυναικών και καλλιεργείται η αντίληψη πως τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με θεσμικά μέτρα, στα πλαίσια γενικά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα στο Μανιφέστο του για τις ευρωεκλογές του 2009 προβάλλει ως στόχους την ίση συμμετοχή γυναικών και ανδρών στο ευρωκοινοβούλιο και τη δημιουργία Ευρωπαίου Επίτροπου για την ισότητα των φύλων.

Καμία αυταπάτη, καμία στάση αναμονής, για την αντιλαϊκότητα των μέτρων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Οι εργαζόμενοι να αντισταθούν στα νέα μέτρα, να αντεπιτεθούν. Ακόμα και αν τους στήριξαν στις εκλογές, να πάρουν πίσω την ψήφο τους, να μην επιτρέψουν να τους χρησιμοποιήσουν σαν άλλοθι για να εφαρμόσουν αυτή την πολιτική.

Τα προβλήματα που απασχολούν τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια (εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικής πολιτικής, αντιλήψεων και αξιών κλπ.) και για το πλαίσιο και τους στόχους πάλης που απαντούν σε αυτά, αποτελούν συστατικό στοιχείο της δράσης του ταξικού εργατικού λαϊκού κινήματος, για τη λύση των προβλημάτων των νέων εργαζόμενων και άνεργων. Αυτό το πλαίσιο πρέπει να γίνει αντικείμενο ζύμωσης και δράσης στα σχολεία, στις σχολές και τα πανεπιστήμια. Θα είναι συμβολή στην ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, μέσα από την ενίσχυση του ΠΑΜΕ, τη συσπείρωση που έχουμε στο εργατικό κίνημα, και των ταξικών συνδικάτων. Με την παρέμβαση και προσπάθεια για συμμετοχή γυναικών στα σωματεία. Το ίδιο χρειάζεται και για το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών με βάση τα ιδιαίτερα ζητήματα που απασχολούν τις νέες κοπέλες. Η ιδεολογική και πολιτική δουλειά, ώστε να απεγκλωβίζονται οι νέες γυναίκες από τη λογική του συμβιβασμού, του «μικρότερου κακού», που κατά κόρον προβάλλεται από τα ΜΜΕ και όλα τα μέσα που διαθέτει η αστική τάξη, αποτελεί όρο για τη διεκδίκηση λύσης στα προβλήματα των νέων γυναικών από τα φτωχά λαϊκά στρώματα και της συσπείρωσης στην πάλη για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.