ΜΑΝΙΣ ΤΖΑ

Εθνος χωρίς γυναίκες

Η ταινία συνοδεύεται από το βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών, που απέσπασε στο φεστιβάλ της Βενετίας, το 2003. Συνοδεύεται, επίσης, από το βραβείο κοινού, των φεστιβάλ του Κόζλιν, της Πολωνίας και της Θεσσαλονίκης (2003). Και ακόμα από το βραβείο κοινού των καλύτερων ινδικών φεστιβαλικών ταινιών, της Φλωρεντίας!

Στην Ινδία χιλιάδες θηλυκά βρέφη δολοφονούνται κάθε χρόνο, ακριβώς γιατί είναι θηλυκά! Τα εγκλήματα αυτά, αφού, πια, είναι «καθεστώς», δεν καταγγέλλονται!

Η ταινία εξετάζει μια τραβηγμένη, κατά κάποιον τρόπο, περίπτωση. Παρακολουθεί την ιστορία πέντε αδελφών, που, επειδή τα κορίτσια του χωριού τους έχουν όλα δολοφονηθεί, δεν μπορούν να βρουν νύφη! (Πολλοί λένε, πως αυτές οι δολοφονίες έχουν αλλάξει την ισορροπία ανάμεσα στα δύο φύλα στην Ινδία).

Ο παπάς του χωριού, που εκτελεί και χρέη προξενήτρας, θέλοντας να αποσπάσει τα πέντε αδέρφια από τις «εναλλακτικές λύσεις» (πορνογραφία, ομοφυλοφιλία, κτηνοβασία), σπεύδει σε ένα διπλανό χωριό και, επιτέλους, βρίσκει μια κοπέλα. Την αγοράζει και τη φέρνει στα πέντε αδέρφια.

Εκείνα, αδέρφια, διάολε, τη μοιράζονται! Και τη μοιράζονται και με τον πατέρα τους, επίσης! Μόνο ο μικρός αδερφός της οικογένειας δεν μπαίνει στο «παιχνίδι». Εκείνος βλέπει την κοπέλα σαν άνθρωπο και της φέρνεται ευγενικά.

Κάποια μέρα η κοπέλα, επιτέλους, αγανακτεί! Επιστρέφει στον πατέρα της, ζητώντας την προστασία του. Εκείνος αγαπώντας τα χρήματα αρνείται! Η κοπέλα, στην απελπισία της, κλέβεται με τον υπηρέτη του πατέρα της. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, ενώ παράλληλα ξεσπάει πόλεμος ποιος να την αποκτήσει. Στη φυλακή βιάζεται επανειλημμένως. Στο τέλος της ταινίας γεννιέται ένα κοριτσάκι...

Εμένα η υπόθεση της ταινίας μού «ακούγεται» καλά. Αν είναι και καλογυρισμένη (γιατί να μην είναι;) αξίζει να ιδωθεί. Εγώ, πάντως, θα πάω να τη δω. Μπορεί να είναι ένα μικρό, ας πούμε «ανατρεπτικό», αριστούργημα.

Παίζουν: Σαντχίρ Πάντεϊ, Τουλίπ Τζοσί, Σουσάντ Σάιχ, Πιγιούς Μίσχρα, κ.ά.

******

ΜΠΕΝ ΓΙΑΝΓΚΕΡ

Εγώ, αυτός και η μητέρα του

Τα διλήμματα της ταινίας δείχνουν να μη μας αφορούν! Μια ψυχολόγος (Μέριλ Στριπ), προσπαθεί να στηρίξει ψυχολογικά μια 37χρονη γυναίκα (Ούμα Θέρμαν) που μόλις χώρισε από τον άντρα της! Οι δυο γυναίκες αναπτύσσουν μια πολύ καλή φιλική σχέση. Αλληλλοεκτιμούνται!

Μια μέρα η ψυχολόγος ανακαλύπτει πως η αγαπημένη ασθενής της τα έχει φτιάξει με το γιο της. Αναστατώνεται! Αγαπημένες αγαπημένες, αλλά όχι και με το γιο της. Με το γιο της που είναι μόλις 23 ετών (η ασθενής 37)! Αλλά, και το χειρότερο, εκείνη είναι Εβραία! Και μεγαλύτερη! Και με Εβραία! Απαράδεκτο!

Η παραπάνω ιστορία διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη. Και κυλάει μέσα σε κωμικές, αλλά και συναισθηματικές καταστάσεις. Ας πούμε πως έχουμε να κάνουμε με μια ρομαντική, ερωτική, κωμική ιστορία! Οπως στα αστικά θεατρικά έργα. Στα συν της ταινίες οι πρωταγωνιστές της!

Παίζουν: Ούμα Θέρμαν, Μέριλ Στριπ, Μπράιαν Γκρίνμπεργκ, Τζον Eϊμπραμς.

******

ΜΑΡΚ ΝΤΙΝΤΑΛ

Το κοτοπουλάκι

Ας πούμε πρώτα, για τους πιτσιρικάδες (και όχι μόνο), τις φωνές: Γιώργος Τσαλίκης, Δήμητρα Ματσούκα, Παύλος Χαϊκάλης, Αντώνης Λουδάρος. Στη συνέχεια, βέβαια, η Disney! Εστω και αν αυτή τη φορά χρησιμοποιεί κομπιούτερ, για να φτιάξει τα σχέδιά της.

Η ιστορία, φυσικά, είναι απλοϊκή. Ενα κοτοπουλάκι, που κανένας, πια, δεν το πιστεύει βρίσκεται σχεδόν σε «κοινωνική» απομόνωση. Το έγκλημά του είναι πως, πριν κάποιο διάστημα, είδε να πέφτει στο κεφάλι του ένα βελανίδι, το οποίο θεώρησε πως ήταν κομμάτι του ουρανού που έπεφτε να πλακώσει, αυτό, τα άλλα ζωντανά και τους ανθρώπους, και άρχισε να φωνάζει.

Επειδή με τις φωνές του αναστάτωσε το σύμπαν, αλλά οι φόβοι του δε βγήκαν αληθινοί, και η αναστάτωση έγινε χωρίς λόγο, το τιμώρησαν να μην το πιστεύουν, πια!

Η ζωή, όμως, έχει γυρίσματα! Μια μέρα ο ουρανός αρχίζει να κατεβαίνει προς τη γη απειλητικά. Το κοτοπουλάκι βρίσκεται σε δίλημμα! Φοβάται πως δε θα το πιστέψουν! Τελικά θα ρισκάρει. Και θα γίνει ήρωας! Αυτά!

Η μεγάλη επιτυχία του Ζορό οφείλεται στο γεγονός ότι πάλευε πάντα για το δίκαιο, στο πλάι του λαού! Ο,τι δεν μπορούσαν να κάνουν οι φτωχοί και αδικημένοι, από φόβο ή από άγνοια, το έκανε εκείνος γι' αυτούς! Επεφτε με το σπαθί του πάνω στους κακούς και τους τσάκιζε! Και, βέβαια, αποκαθιστούσε το δίκαιο και την τάξη!

Τέτοιο πρόσωπο, φυσικά και δεν είναι αληθινό. Και θέλει πολλή σκέψη, πού θα το εντάξεις, τελικά. Είναι προοδευτικός ήρωας ή είναι αντιδραστική προσωπικότητα; Λογικά κλίνουμε προς το δεύτερο. Αφού από τη μια προπαγανδίζει κάτι το ανέφικτο και από την άλλη δεν είναι γέννημα και αποτέλεσμα κάποιου ξεσηκώματος. Είναι σχεδόν μεταφυσικός ήρωας! Και επιπλέον αριστοκράτης!

Αλλά, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε και τον ενθουσιασμό που μας προκαλεί! Την αισιοδοξία, πως τα πάντα είναι κατορθωτά! Ποιος θεατής και ποιος αναγνώστης δεν καταχάρηκε το σπαθί του. Δεν έβγαλε κραυγές ενθουσιασμού, όταν πρόβαλε στα μαύρα ντυμένος, πάνω στο μαύρο ή άσπρο (ανάλογα) άλογό του; Ποιος θεατής δεν ένιωσε ότι «μακάρι να ήταν και ο ίδιος Ζορό». Να μπει μια μέρα στο αφεντικό του και να τα κάνει ίσωμα!

Αυτό, λοιπόν, κάνει ο Ζορό! Εκδικείται - με τρόπο απλοϊκό - για πάρτη μας. Και επειδή δεν είναι μοναχοφάης, μας καλεί, στο τέλος, βέβαια, όταν αυτός έχει καθαρίσει το έδαφος, να μπούμε και εμείς στο παιχνίδι. Με τις τσουγκράνες μας και με τα ξύλα μας να αποτελειώσουμε τον ήδη λαβωμένο εχθρό! Και εκείνος, από σεμνότητα, για να μην ακούσει το «ευχαριστώ» μας, πηδάει στο άλογο και εξαφανίζεται. Κάπου αλλού θα συνεχίσει το έργο του...

Αν λύνονταν έτσι οι αδικίες και τα κοινωνικά προβλήματα, αν έτσι κέρδιζαν οι φτωχοί τα δίκαιά τους, τότε ζήτω ο Ζορό! Ομως, κανένας Ζορό δεν πρόκειται να μας σώσει. Μόνοι μας πρέπει να κρατήσουμε το σπαθί. Μόνοι μας πρέπει να πάρουμε πίσω τα χωράφια μας, να προστατέψουμε τα παιδιά και τις γυναίκες μας!

Τότε, γιατί να δει κανείς το Ζορό; Δεν είπα να τον δείτε! Αν, όμως, σας παρασύρει ο μύθος του ή η Κάθριν Ζέτα Τζόουνς και ο Αντόνιο Μπαντέρας, μην σπαταλήσετε μυαλό, για εξηγήσεις και ερμηνείες! Χαρείτε την ομορφιά των δύο πρωταγωνιστών και τις ξιφομαχίες! Και μην αγνοήσετε την προσπάθεια των δημιουργών της συγκεκριμένης ταινίας (ο Ζορό έχει γυριστεί σε πολλές «βερσιόν»), να συνδέσουν το «λαϊκό» αυτόν ήρωα με τη σημερινή αντιτρομοκρατική υστερία. Αυτή τη φορά ο Ζορό, μαζί με τους αγρότες του Μεξικού, σώζει και την ίδια την Αμερική από κάποιον, ευτυχώς Ευρωπαίο, τρομοκράτη. Γράφω ευτυχώς, γιατί κράτησαν τα προσχήματα και δεν έκαναν τον αντίπαλο του Ζορό Παλαιστίνιο! Τέτοια υπερβολή και τέτοια εκμετάλλευση!

Παίζουν: Αντόνιο Μπαντέρας, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Ρούφος Σιούελ.

Ρένος Χαραλαμπίδης και Γιώργος Βουλτζάτης

Η περίπτωσή του, αν είναι τέτοια περίπτωση ο Χαραλαμπίδης, έχει ξαναπαρουσιαστεί στον ελληνικό, αλλά και στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Καλλιτέχνες που δώσανε ελπιδοφόρα μηνύματα στο ξεκίνημά τους, στη συνέχεια της καριέρας τους (και της ζωής τους), έγιναν, και από δική τους ευθύνη, αγνώριστοι! Ωσπου χάθηκαν μέσα στην ποσότητα και στην καλλιτεχνική ανυποληψία!

Η ταινία του, «Η Καρδιά του Κτήνους», είναι μια τηλεοπτική και άχρωμη κωμωδία! Ομοια και απαράλλαχτη με τα σίριαλ που πρωταγωνιστεί! Και, να η «θεία» δίκη! Η ταινία δεν καταφέρνει να γίνει αποδεκτή, ούτε καν από αυτούς που τράβηξαν τον δημιουργό της, σε αυτή την καταστροφική, για εκείνον, πορεία. Στο πρόσφατο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, ένα φεστιβάλ που δε θα μείνει στην ιστορία του σαν πνευματικό και άκρως καλλιτεχνικό φεστιβάλ, δε βρήκε συμπάθειες. Κάποια χαλαρά χειροκροτήματα στην προβολή, και μετά σιωπή. Μια σιωπή που πρέπει να προβληματίσει!

Ενας, υποτίθεται, κοκορόμυαλος (κουνημένος, όπως λέει η πιτσιρικαρία) σπουδασμένος νεαρός, θεωρεί τους υπόλοιπους ανθρώπους κατώτερούς του. Μόλις βγήκε από το στρατό και νομίζει πως θα ξεχυθεί στον κόσμο και θα τον κατακτήσει! Κάποια μέρα τον πλησιάζει ένας παλιός συμμαθητής του - και σημερινός κακοποιός - και του προτείνει, για να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο, να κάνουν μια ληστεία! Η ληστεία γίνεται και τα αστειάκια συνεχίζονται!

Ε, μα αυτά γινότανε πριν εκατό χρόνια! Γιατί να γελάσουμε σήμερα. Να γελάσουμε, λέω, όχι να προβληματιστούμε!

Δε διάβασα το ομότιτλο μυθιστόρημα του Πέτρου Τατσόπουλου, από το οποίο προέκυψε η ταινία. Ελπίζω αυτό να μην είναι τόσο κενό και τόσο αναμενόμενο.

Παίζουν: Ρένος Χαραλαμπίδης, Γιώργος Βουλτζάτης, Μάνος Βακούσης, Αλκης Παναγιωτίδης, Τζίνα Θλιβέρη, Γιάννης Ζουγανέλης, Μάρα Δαρμουσλή, Γιάννης Μποσταντζόγλου, κ.ά.

Αυτές οι τελευταίες δεκαπέντε μέρες ήταν μια αναστάτωση. Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, αρκετές «παράπλευρες απώλειες». Σημαντικός αριθμός από τις ταινίες, που βγαίνουν σήμερα στους κινηματογράφους, θα μείνουν, αναγκαστικά, ασχολίαστες. Αφού δεν υπήρξε «ευτυχής» συντονισμός ανάμεσα στους κριτικούς και τις δημοσιογραφικές προβολές. Δεν είναι δυνατόν να τα προλάβεις όλα!..

Οσες ταινίες δεν κατορθώσαμε να δούμε, θα σας τις «παρουσιάσουμε». Θα σας δώσουμε αρκετά στοιχεία γι' αυτές, και εσείς, με προσωπικό σας ρίσκο, βέβαια, όπως κάνουν όλοι οι «γενναίοι» θεατές, άλλωστε, θα αναλάβετε τα υπόλοιπα. Να μπείτε ή να μην μπείτε στις αίθουσες!

Ταινίες που είδαμε είναι: α) «Ο Θρύλος του Ζορό», του Μάρτιν Κάμπελ, β) «Cry Wolf»,του Τζεφ Γουάντλοου, και η Ελληνική «Η Καρδιά του Κτήνους»του Ρένου Χαραλαμπίδη.

Αυτές που δεν είδαμε είναι: α) «Εθνος Χωρίς Γυναίκες»,του Μανίς Τζα, β) «Εγώ, Αυτός και η Μητέρα του»,του Μπεν Γιάνγκερ, και γ) «Το Κοτοπουλάκι», του Μαρκ Ντιντάλ.

Καλή διασκέδαση, λοιπόν! Διασκέδαση, με την καλή έννοια της λέξης εμείς! Οχι χαβαλέ και πλακίτσες, άποψη που προσπαθούν να την κάνουν κυρίαρχη! Η τέχνη δεν είναι, ναρκωτικό που κοιμίζει. Είναι πράξη, που ενεργοποιεί και αναστατώνει συνειδήσεις!

Η παρέα ετοιμάζει το «αστείο»

Εξαιρετική η πλοκή, πολύ καλές οι ερμηνείες των νεαρών ηθοποιών, διαρκείς ανατροπές, ωραία ατμόσφαιρα και δυνατό σασπένς! Και, λοιπόν; Βγαίνοντας από την αίθουσα δεν έχεις φορτίσει στο ελάχιστο τις πνευματικές και συναισθηματικές μπαταρίες σου. Δεν πρόσθεσες τίποτα στο ενεργητικό σου! Δεν επικοινώνησες με κανέναν και για τίποτα! Το κέρδος από τη συγκεκριμένη ταινία δεν το έχεις εσύ. Το έχουν οι παραγωγοί που εισέπραξαν, αν το καταβάλεις, το εισιτήριό σου!

Οι δημιουργοί ισχυρίζονται πως η ταινία τους είναι ελεύθερη μεταφορά του γνωστού παραμυθιού, «Ο Πέτρος και ο Λύκος». Σας βεβαιώνω πως πρόκειται για πολύ «ελεύθερη» μεταφορά! Οι άνθρωποι άνοιξαν τη γνωστή συνταγή, αυτή που παράγει εύγευστα φαγητά, φαγητά, όμως, χωρίς καμία θρεπτική αξία, και γέμισαν τα πιάτα μας με διάφορες νοστιμιές και καρυκεύματα, για να μας εντυπωσιάσουν. Κυρίως, να εντυπωσιάσουν τους νέους! Παιδιά οι πρωταγωνιστές, σε παιδιά απευθύνονται.

Νεανικό θρίλερ, λοιπόν! Ατομα που λόγω της νεότητάς τους θα έπρεπε να μισούνε τη βία, κυλιούνται στο αίμα. Ακόμα και όταν τελειώνει η ταινία, και το αίμα έχει βάψει τα πάντα κόκκινα, ακόμα και τότε κανένα από αυτά τα παιδιά, δε δείχνει να έμαθε τίποτα. Οπως μπήκαν οι ήρωες στην ταινία έτσι και βγαίνουν. Σατανικά μυαλά, μυαλά αγύριστα, που κάνουν σατανικές πράξεις!

Παίζουν: Τζούλιαν Μόρις, Λίντι Μπουθ, Τζάρεντ Παντελέκι, Τζον Μπον Τζόβι.