ΜΑΝΙΣ ΤΖΑ

Εθνος χωρίς γυναίκες

Η ταινία συνοδεύεται από το βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών, που απέσπασε στο φεστιβάλ της Βενετίας, το 2003. Συνοδεύεται, επίσης, από το βραβείο κοινού, των φεστιβάλ του Κόζλιν, της Πολωνίας και της Θεσσαλονίκης (2003). Και ακόμα από το βραβείο κοινού των καλύτερων ινδικών φεστιβαλικών ταινιών, της Φλωρεντίας!

Στην Ινδία χιλιάδες θηλυκά βρέφη δολοφονούνται κάθε χρόνο, ακριβώς γιατί είναι θηλυκά! Τα εγκλήματα αυτά, αφού, πια, είναι «καθεστώς», δεν καταγγέλλονται!

Η ταινία εξετάζει μια τραβηγμένη, κατά κάποιον τρόπο, περίπτωση. Παρακολουθεί την ιστορία πέντε αδελφών, που, επειδή τα κορίτσια του χωριού τους έχουν όλα δολοφονηθεί, δεν μπορούν να βρουν νύφη! (Πολλοί λένε, πως αυτές οι δολοφονίες έχουν αλλάξει την ισορροπία ανάμεσα στα δύο φύλα στην Ινδία).

Ο παπάς του χωριού, που εκτελεί και χρέη προξενήτρας, θέλοντας να αποσπάσει τα πέντε αδέρφια από τις «εναλλακτικές λύσεις» (πορνογραφία, ομοφυλοφιλία, κτηνοβασία), σπεύδει σε ένα διπλανό χωριό και, επιτέλους, βρίσκει μια κοπέλα. Την αγοράζει και τη φέρνει στα πέντε αδέρφια.

Εκείνα, αδέρφια, διάολε, τη μοιράζονται! Και τη μοιράζονται και με τον πατέρα τους, επίσης! Μόνο ο μικρός αδερφός της οικογένειας δεν μπαίνει στο «παιχνίδι». Εκείνος βλέπει την κοπέλα σαν άνθρωπο και της φέρνεται ευγενικά.

Κάποια μέρα η κοπέλα, επιτέλους, αγανακτεί! Επιστρέφει στον πατέρα της, ζητώντας την προστασία του. Εκείνος αγαπώντας τα χρήματα αρνείται! Η κοπέλα, στην απελπισία της, κλέβεται με τον υπηρέτη του πατέρα της. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, ενώ παράλληλα ξεσπάει πόλεμος ποιος να την αποκτήσει. Στη φυλακή βιάζεται επανειλημμένως. Στο τέλος της ταινίας γεννιέται ένα κοριτσάκι...

Εμένα η υπόθεση της ταινίας μού «ακούγεται» καλά. Αν είναι και καλογυρισμένη (γιατί να μην είναι;) αξίζει να ιδωθεί. Εγώ, πάντως, θα πάω να τη δω. Μπορεί να είναι ένα μικρό, ας πούμε «ανατρεπτικό», αριστούργημα.

Παίζουν: Σαντχίρ Πάντεϊ, Τουλίπ Τζοσί, Σουσάντ Σάιχ, Πιγιούς Μίσχρα, κ.ά.

******

ΜΠΕΝ ΓΙΑΝΓΚΕΡ

Εγώ, αυτός και η μητέρα του

Τα διλήμματα της ταινίας δείχνουν να μη μας αφορούν! Μια ψυχολόγος (Μέριλ Στριπ), προσπαθεί να στηρίξει ψυχολογικά μια 37χρονη γυναίκα (Ούμα Θέρμαν) που μόλις χώρισε από τον άντρα της! Οι δυο γυναίκες αναπτύσσουν μια πολύ καλή φιλική σχέση. Αλληλλοεκτιμούνται!

Μια μέρα η ψυχολόγος ανακαλύπτει πως η αγαπημένη ασθενής της τα έχει φτιάξει με το γιο της. Αναστατώνεται! Αγαπημένες αγαπημένες, αλλά όχι και με το γιο της. Με το γιο της που είναι μόλις 23 ετών (η ασθενής 37)! Αλλά, και το χειρότερο, εκείνη είναι Εβραία! Και μεγαλύτερη! Και με Εβραία! Απαράδεκτο!

Η παραπάνω ιστορία διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη. Και κυλάει μέσα σε κωμικές, αλλά και συναισθηματικές καταστάσεις. Ας πούμε πως έχουμε να κάνουμε με μια ρομαντική, ερωτική, κωμική ιστορία! Οπως στα αστικά θεατρικά έργα. Στα συν της ταινίες οι πρωταγωνιστές της!

Παίζουν: Ούμα Θέρμαν, Μέριλ Στριπ, Μπράιαν Γκρίνμπεργκ, Τζον Eϊμπραμς.

******

ΜΑΡΚ ΝΤΙΝΤΑΛ

Το κοτοπουλάκι

Ας πούμε πρώτα, για τους πιτσιρικάδες (και όχι μόνο), τις φωνές: Γιώργος Τσαλίκης, Δήμητρα Ματσούκα, Παύλος Χαϊκάλης, Αντώνης Λουδάρος. Στη συνέχεια, βέβαια, η Disney! Εστω και αν αυτή τη φορά χρησιμοποιεί κομπιούτερ, για να φτιάξει τα σχέδιά της.

Η ιστορία, φυσικά, είναι απλοϊκή. Ενα κοτοπουλάκι, που κανένας, πια, δεν το πιστεύει βρίσκεται σχεδόν σε «κοινωνική» απομόνωση. Το έγκλημά του είναι πως, πριν κάποιο διάστημα, είδε να πέφτει στο κεφάλι του ένα βελανίδι, το οποίο θεώρησε πως ήταν κομμάτι του ουρανού που έπεφτε να πλακώσει, αυτό, τα άλλα ζωντανά και τους ανθρώπους, και άρχισε να φωνάζει.

Επειδή με τις φωνές του αναστάτωσε το σύμπαν, αλλά οι φόβοι του δε βγήκαν αληθινοί, και η αναστάτωση έγινε χωρίς λόγο, το τιμώρησαν να μην το πιστεύουν, πια!

Η ζωή, όμως, έχει γυρίσματα! Μια μέρα ο ουρανός αρχίζει να κατεβαίνει προς τη γη απειλητικά. Το κοτοπουλάκι βρίσκεται σε δίλημμα! Φοβάται πως δε θα το πιστέψουν! Τελικά θα ρισκάρει. Και θα γίνει ήρωας! Αυτά!