Πέμπτη 1 Φλεβάρη 2024
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Καμία κυβέρνηση δεν τολμά και δεν θέλει να κόψει το νήμα που συνδέει τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με τον αθλητισμό

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στη Βουλή

Eurokinissi

Πόσα νομοσχέδια για τη λεγόμενη «οπαδική βία» πρέπει να έρθουν για να καταλάβετε όλοι σας ότι είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, πολλά χρόνια τώρα; Το ερώτημα βέβαια απευθύνεται πρώτα και κύρια στην κυβέρνηση, αλλά και στα άλλα κόμματα που έχουν κυβερνήσει. Απλώς κάθε φορά αλλάζουν οι πρωταγωνιστές, δηλαδή τα θύματα, οι θύτες και οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι.

Πόσα νομοσχέδια πρέπει να έρθουν για να κατανοηθεί ότι τα μέτρα καταστολής από μόνα τους δεν λύνουν το πρόβλημα; Οτι τα φαινόμενα σήψης είναι εδώ, οι συγκρούσεις και τα επεισόδια είναι εδώ, οι συμμορίες είναι εδώ, τα θύματα είναι εδώ; Και κάθε φορά ακολουθεί και ένα νομοσχέδιο που κατά τ' άλλα υπόσχεται σύγκρουση και πάταξη των φαινομένων βίας στον αθλητισμό;

Καταρχάς, για άλλη μια φορά, μιλάμε για ένα αθλητικό νομοσχέδιο που αποκλείει τον αθλητισμό από τη λύση του προβλήματος, τον αποκλείει και ασχολείται μόνο με την καταστολή.

Οπως άλλωστε και τα περισσότερα νομοσχέδια για τη λεγόμενη «οπαδική βiα» ήθελαν το κράτος να παρεμβαίνει, ως ρυθμιστής του ανταγωνισμού των μεγαλοεπιχειρηματιών των ΠΑΕ και των ΚΑΕ, κάθε φορά που η δυσωδία από τον τζόγο, τα στημένα, τη διαφθορά, τη βία των «οπαδικών» στρατών ξεχείλιζε.

Ακόμα και ο όρος «οπαδική βία» είναι παραπλανητικός! Γιατί ουσιαστικά αφήνει στο απυρόβλητο την επιχειρηματική δράση στον χώρο του αθλητισμού, τα παζάρια και τους ανταγωνισμούς των μεγάλων επιχειρηματιών, από όπου απορρέουν και τα φαινόμενα βίας που θέτουν σε κίνδυνο ακόμη και τις ανθρώπινες ζωές.

Ο αθλητισμός είναι ένα όπλο που δεν αξιοποιείται

Ο αθλητισμός, όμως, είναι ένα όπλο που δεν αξιοποιείται. Και εξηγούμαστε. Στην Ελλάδα, σε σύνολο περίπου 3.000 ποδοσφαιρικών σωματείων, τα επαγγελματικά σωματεία είναι περίπου 50. Και όλες οι κυβερνήσεις υποκλίνονται σε αυτά και στους μεγάλους επιχειρηματίες, δίνοντας τηλεοπτικές καλύψεις, χρήματα από το στοίχημα, δεν τους κάνουν κανέναν ουσιαστικό οικονομικό έλεγχο αν και είναι Ανώνυμες Εταιρείες. Ακόμα και από τα χρήματα που μοιράζετε από το στοίχημα, αθωώνοντας τον τζόγο, το μεγαλύτερο μέρος πάει στις ΠΑΕ.

Ταυτόχρονα, το ποσοστό των Ελλήνων μαθητών χαμηλών κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων που δεν αθλείται εκτός σχολείου υπερδιπλασιάστηκε στα χρόνια της πανδημίας, και μαζί μ' αυτό, βέβαια, το ποσοστό παχυσαρκίας και υπέρβαρων παιδιών! Οι ώρες της Φυσικής Αγωγής μειώνονται αντί να αυξάνονται και λιγότερο από το 20% των Ελλήνων μαθητών Δημοτικού και Γυμνασίου γυμνάζεται, με το ποσοστό να μειώνεται ακόμη πιο δραματικά στο Λύκειο.

Μειώνονται οι ώρες συστηματικής άσκησης, μειώνονται οι ασκούμενοι, αυξάνονται τα περιστατικά επιθετικότητας - bullying. Μετά την πανδημία και τον εγκλεισμό έχει δημιουργηθεί ένα εσωστρεφές, επιθετικό ψυχικό δυναμικό, μια αδυναμία και δυσκολία επικοινωνίας, η οποία εντάθηκε από την ενασχόληση με τα smartphones, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και άλλα ...εξαρτησιογόνα! Και αυτό αφορά κυρίως τη νεολαία.

Δεν ασχολείστε με αυτά. Κανένα νομοσχέδιο τα τελευταία χρόνια δεν ασχολήθηκε με αυτό. Κανένα νομοσχέδιο δεν ασχολήθηκε με το πόσες ώρες άσκησης χρειάζεται καθημερινά η σχολική ηλικία και, φυσικά, πόσους γυμναστές χρειάζεται να έχεις γι' αυτό. Και κανένα νομοσχέδιο δεν ασχολήθηκε με το κάθε άθλημα και τα προβλήματά του, με τα σωματεία και τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται σε αυτά, τα ζητήματα ανάπτυξης, τα ζητήματα των υποδομών και των χώρων άθλησης, την αξιοποίηση των ταλέντων, τη χρηματοδότηση. Με όλα αυτά δηλαδή που αφορούν την οικογένεια, που αφορούν τους γονείς, την προσπάθεια που κάνουν, την αγωνία που έχουν να στηρίξουν τα παιδιά τους.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί θα ήταν σίγουρα διαφορετική η κατάσταση αν η νεολαία είχε κάνει στάση ζωής την ενασχόληση με τον αθλητισμό και την άσκηση. Αν δεν αντιμετωπιζόταν ως παθητικός δέκτης και θεατής, αλλά ως πρωταγωνιστής στο γήπεδο. Αν είχε πρόσβαση - χωρίς να μεσολαβεί η τσέπη - στα οφέλη της άσκησης, ένα εκ των οποίων είναι και το να μάθεις να λειτουργείς σε συλλογικά πλαίσια, να σέβεσαι τον αντίπαλο, να μαθαίνεις τους κανόνες και το πώς λειτουργεί το κάθε άθλημα, να βλέπεις τις ικανότητές σου, να μη μένεις μόνος σου τελικά, στο περιθώριο, παθητικός παρατηρητής, ευάλωτος.

Θα ήταν πιθανόν διαφορετική η συμπεριφορά πολλών παιδιών που σήμερα παρασύρονται, αν είχαν κάνει στάση ζωής την άσκηση, την ενασχόληση με ένα άθλημα. Αλλά, είπαμε: Οταν είναι εμπόριο που πουλιέται και αγοράζεται, η πρόσβαση θα είναι μικρή. Γιατί γνωρίζουμε όλοι πάρα πολύ καλά ότι ο αθλητισμός συμβάλλει ώστε ο άνθρωπος να γίνεται ενεργητικός και δραστήριος.

Ο νέος άνθρωπος μπορεί να δει από πρώτο χέρι τα αποτελέσματα της συλλογικής, της οργανωμένης δουλειάς, την ανάπτυξη των ατομικών του ικανοτήτων και την προσφορά του στο σύνολο. Αυτή η ιδιότητα μεταφέρεται γενικά στη ζωή του, και έτσι έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει και κοινωνικά δραστήριος, να παρέμβει στην πραγματικότητα που ζει και να την αλλάξει.

Αλλά εσάς αυτά δεν σας αγγίζουν! Είστε ταγμένοι στην εμπορευματοποίηση των πάντων, στο να τα μετράτε όλα με όρους οικονομικού κόστους και οφέλους. Αφήστε που πιστεύετε ότι σας βολεύει ιδεολογικά να τσουβαλιάζετε εντελώς ανόμοια πράγματα κάτω από την ταμπέλα της «βίας», της «παρανομίας», για να στοχοποιείτε συλλήβδην όλη τη νεολαία και κυρίως όσους αγωνίζονται ενάντια στην ανάλγητη πολιτική σας.

Δεν υπάρχει σχέδιο για ανάπτυξη του αθλητισμού στο σχολείο, στη γειτονιά

Φέρνετε ένα νομοσχέδιο «μια απ' τα ίδια», το 'παμε. Γιατί δεν υπάρχει σχέδιο για την ανάπτυξη του αθλητισμού στο σχολείο, στη γειτονιά, το πώς θα αναπτυχθεί το κάθε άθλημα, πώς θα ενισχυθεί η συμμετοχή του πληθυσμού και ιδιαίτερα της νεολαίας. Ποιες δομές και τι προϋποθέσεις χρειάζονται για να διευκολυνθεί η οικογένεια, τα παιδιά της, προκειμένου να έχουν πρόσβαση στη συστηματική άσκηση ως τρόπο ζωής.

Αυτό είναι ένα υπερόπλο που μπορεί να λειτουργεί ως αντίβαρο διαχρονικά. Και λέω διαχρονικά γιατί όσο πιο πίσω πάμε, τόσο καλύτερα θα δούμε ότι δεν πρόκειται να γίνουν βήματα αν δεν αντιμετωπιστεί η αιτία του προβλήματος: Η επιχειρηματική δράση στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο.

Ας θυμηθούμε κάτι: Δεν είναι λίγες οι παλιές ελληνικές ταινίες, τα ντοκιμαντέρ που όλοι μας παρακολουθούμε, όπου βλέπουμε εικόνες με γεμάτα τα γήπεδα και τους φιλάθλους των διαφόρων ομάδων αγκαλιά, με τα πειράγματα να πηγαίνουν και να έρχονται. Είναι έτσι ή δεν είναι; Οι παλιοί το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά αυτό.

Πότε αρχίζουν όλα αυτά τα ωραία να φθίνουν και να εξαφανίζονται τελικά στην Ελλάδα; Από τότε που το ποδόσφαιρο σταδιακά έγινε επαγγελματικό, έγινε Ανώνυμη Εταιρεία, έγινε επιχείρηση. Ε, από τότε ξεκινάει και το μπαράζ νομοσχεδίων, αλλάζοντας μόνο το καρμπόν. Τα ανέλυσε και εδώ συγκεκριμένα ένα - ένα τα άρθρα του νομοσχεδίου και τα νομοσχέδια όλα ο εισηγητής μας, ο Μανώλης ο Συντυχάκης.

Τα μέτρα δεν απέδωσαν ούτε στο ελάχιστο. Ενώ ολοένα και περισσότερο αποκαλύπτεται η δράση καλά εξοπλισμένων και πειθαρχημένων στρατών, με δομή και μεθόδους δράσης που θυμίζουν τάγματα εφόδου. Γιατί κανένας απ' αυτούς τους νόμους δεν ήθελε και δεν μπορούσε να αγγίξει την ουσία του προβλήματος, να καταπολεμήσει τις πραγματικές αιτίες: Τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα που κινούν τα νήματα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού.

Κυβερνητικές παρεμβάσεις για την περιφρούρηση του «προϊόντος» των μεγαλοεπιχειρηματιών από την απαξίωση

Οι παρεμβάσεις όλων των κυβερνήσεων ήταν «τόσο όσο» για να περιφρουρήσουν το «προϊόν» των μεγαλοεπιχειρηματιών και των χορηγών από την απαξίωση, κάθε φορά που το καπάκι του υπόνομου άνοιγε και η δυσοσμία προκαλούσε γενικευμένες αντιδράσεις.

Και για ποια μέτρα να μιλήσουμε, για ποια αυστηρότητα και αποφασιστικότητα να μιλήσουμε, όταν τις προάλλες έτυχαν υποδοχής ηρώων από τους συμπατριώτες τους οι ναζί χούλιγκαν της Ντιναμό Ζάγκρεμπ που αιματοκύλησαν τη Νέα Φιλαδέλφεια, ανάβοντας ακόμα και καπνογόνα στο αεροδρόμιο; Επομένως, ούτε καινοτομία ούτε σκληρότητα.

Αξίζει όμως να πούμε κάτι, που «ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εσείς κρυφό καμάρι», μετά τη συρραφή και προσκόμιση στον Αρειο Πάγο, από πλευράς της κυβέρνησης, όλων αυτών των δικογραφιών από το παρελθόν μέχρι σήμερα. Αλλά αφού γνωρίζουν τις συμμορίες, τη σύνθεση, τη δράση, τους επικεφαλής, που δεν έχουν καμία σχέση βεβαίως με την πλειοψηφία του φίλαθλου κόσμου, γιατί δεν τους αντιμετωπίζουν; Γιατί χρειάζεται να γίνονται μαζικές συλλήψεις - όπως έγινε πρόσφατα στου Ρέντη - που τρομοκρατούν τον κόσμο, ενώ μπορούν να διαλύσουν αυτές τις συμμορίες μέσα σε μια μέρα;

Καμία κυβέρνηση δεν τολμά και δεν θέλει να κόψει το νήμα που συνδέει τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με τον αθλητισμό, με τους «οπαδικούς στρατούς», ακόμα και με τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό που, κατά τ' άλλα, θα έπρεπε να προστατεύει τους αθλητικούς χώρους. Και αυτό το νήμα είναι που ασκεί πολιτική πίεση σε βουλευτές, σε κυβερνήσεις, αξιοποιώντας ως δεξαμενή ψήφων τους οπαδούς μιας ομάδας.

Αυτό το νήμα είναι που αξιοποιεί επεισόδια και μέτρα για να συσπειρώνει «οπαδικούς στρατούς», γιατί όχι να στέλνει και ορισμένους φυλακή, να κλείνουν τα γήπεδα, να τιμωρούνται και ομάδες, για να φαίνεται ότι το σύστημα μπορεί, δήθεν με την «αυτοκάθαρση», να ξαναπαίρνει μπροστά, να κάνει «restart». Γιατί τελικά δεν λύνεται το πρόβλημα των επεισοδίων στα γήπεδα;

Η βία στα γήπεδα αποτελεί αντανάκλαση της βίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που δέχεται καθημερινά ο εργαζόμενος, ο νέος της κάθε λαϊκής οικογένειας, σε όλους τους τομείς που αφορούν την ικανοποίηση των αναγκών του μέσα στην κοινωνία. Τομείς που οι περισσότεροι λειτουργούν με βάση το κέρδος και έχουν περάσει στα χέρια των μονοπωλίων, πολυεθνικών εταιρειών, μεγαλοεπιχειρηματιών.

Η τάξη όλων αυτών γνωρίζει πολύ καλά ότι το γήπεδο αποτελεί έναν χώρο όπου μπορούν να υπάρξουν εξάρσεις αυθορμητισμού, αλλά και οργανωμένες ενέργειες που, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο και τη μορφή, μπορεί να έχουν το στοιχείο και της συλλογικότητας και της αυτενέργειας. Γνωρίζει ότι την αγανάκτηση και την οργή που έχει ένας νέος, για την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που ζει, την εκφράζει και μέσα στο γήπεδο, ιδιαίτερα σε φάση όξυνσης των προβλημάτων, των αδιεξόδων του, όπως είναι η σημερινή περίοδος. Και την αγανάκτηση αυτή την αξιοποιεί, τη στρέφει για να εκτονωθεί σε ανώδυνα βέβαια κανάλια, στο όνομα της ομάδας και της ιστορίας της.

Ταυτόχρονα, η αντανάκλαση του ανταγωνισμού, του νόμου της ζούγκλας δηλαδή, για να συνεννοούμαστε, εκδηλώνεται στο γήπεδο με τις συγκρούσεις ανάμεσα σε οπαδούς των ομάδων, που χωρίζονται σε «φίλους και εχθρούς». Ετσι, ενώ από τη μία βράζουν μαζί στο ίδιο καζάνι της εκμετάλλευσης, έχοντας στον σβέρκο τους τον ίδιο πιθανόν εργοδότη, από την άλλη είναι «αντίπαλοι» στο γήπεδο.

Εμείς παλεύουμε για αθλητισμό για τους πολλούς, για όλους

Για να 'ρθουμε και στο διά ταύτα, όταν μιλάμε για τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο, η κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης πρέπει επιτέλους να έρθει αυτή στο προσκήνιο.

Αλλά εδώ μέσα αυτό που σας ενδιαφέρει είναι πώς θα θωρακιστεί αυτή η δράση, τα κέρδη, το στοίχημα που γίνεται χορηγός και ευεργέτης σε αθλητές για την προετοιμασία τους, και κατά τ' άλλα μιλάμε για το «Ολυμπιακό ιδεώδες», για τις «αξίες του Ολυμπισμού»! Εχουμε και τους Ολυμπιακούς Αγώνες φέτος στο Παρίσι... Θα τα δούμε κι εκεί όλα αυτά.

Λύση επομένως ριζική δεν θα δούμε αν δεν βγουν από τη μέση τα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων, που αξιοποιούν τον αθλητισμό, τον κόσμο και τη σπουδαία ιστορία των ομάδων ως πίεση για να κερδίζουν περισσότερα. Και, φυσικά, λύση δεν θα δούμε όσο ο αθλητισμός, η ενασχόληση με ένα άθλημα, είναι εμπόρευμα, αφορά τους λίγους δηλαδή και όχι τους πολλούς. Και τέτοιο αθλητισμό, αθλητισμό των πολλών, μπορούμε να έχουμε.

Αθλητισμό για όλους, που να προάγει την υγεία, να φτιάχνει «γερό νου και γερό σώμα», άνθρωπο δραστήριο, ενεργό, που θα αξιοποιούσε και όλες τις σπουδαίες υποδομές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που τις αφήνετε να μαραζώνουν όλα αυτά τα χρόνια. Θα διόριζε γυμναστές στα σχολεία, θα 'φτιαχνε υποδομές με σύγχρονα μέσα, ώστε να καλλιεργείται η άσκηση ως στάση ζωής, αλλά και να ανιχνεύεται το ταλέντο. Θα συντηρούσε τις υπάρχουσες υποδομές και θα σχεδίαζε κι άλλες, αξιοποιώντας ελεύθερους χώρους με βάση τις ανάγκες του πληθυσμού. Θα στήριζε τη δουλειά που κάνουν οι άνθρωποι στα σωματεία, σημαντικό έργο στα αθλητικά σωματεία που δεν πρέπει να χαθεί, γιατί δεν υπάρχει τίποτα άλλο σήμερα μετά το σχολείο.

Εμείς γι' αυτό παλεύουμε, μαζί με ανθρώπους του αθλητισμού που «το πονάνε» και καταθέτουν και την ψυχή τους ακόμα καθημερινά στο γήπεδο, στο στάδιο, βοηθώντας τα παιδιά μας, τους νέους και τις νέες μας.

Και έτσι θα συνεχίσουμε. Μαζί με όλους και όλες αυτές και αυτούς που μοχθούν για να ανοίξουν έναν δρόμο καλύτερο και μέσα στα γήπεδα και έξω από αυτά, στους δρόμους του καθημερινού αγώνα.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΟΠΑΔΙΚΗ ΒΙΑ»

Ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση επί του νομοσχεδίου της κυβέρνησης, που περιλαμβάνει την κύρωση της ΠΝΠ του Δεκέμβρη για τα «έκτακτα μέτρα απαγόρευσης διάθεσης εισιτηρίων και παρουσίας θεατών σε αγώνες ποδοσφαίρου για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας τάξης και ασφάλειας» και τη «Λήψη μέτρων για την αποτροπή και αντιμετώπιση της βίας στο πλαίσιο αθλητικών συναντήσεων και λοιπές ρυθμίσεις αρμοδιότητας υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού».

Το σχέδιο νόμου κινείται στην πεπατημένη της συστηματικής καταστολής, με μέτρα που δεν αγγίζουν τις πραγματικές αιτίες του φαινομένου της λεγόμενης οπαδικής βίας.

Στο νομοσχέδιο η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία για τη μη διακοπή ρεύματος στους πληγέντες αγρότες που χρωστούν στη ΔΕΗ, υπόσχεση που είχε δώσει από τις μεγάλες πλημμύρες της Θεσσαλίας και μέχρι σήμερα δεν είχε εφαρμοστεί.

Ακόμα, στην τροπολογία περιλαμβάνεται διάταξη με την οποία επισπεύδεται η διαδικασία έναρξης της διαβούλευσης για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού. Σύμφωνα με την τροπολογία, η αποστολή έγγραφης πρόσκλησης από την Επιτροπή Συντονισμού της διαβούλευσης προς τους φορείς που εμπλέκονται θα γίνει φέτος μέχρι τις 5 Φλεβάρη, ενώ η εισήγηση της υπουργού Εργασίας προς το Υπουργικό Συμβούλιο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού θα υποβληθεί μέχρι τις 22 Μάρτη. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επισπεύδεται είναι η διαδικασία που έχει επιβληθεί με τον γνωστό μνημονιακό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, που απαγορεύει τη συλλογική διαπραγμάτευση για τον κατώτατο μισθό, τον οποίο αναλαμβάνει να καθορίσει η κυβέρνηση, με βάση τους σιδερένιους κανόνες της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Εξάλλου, οι διαρροές της κυβέρνησης για το ύψος της αύξησης δείχνουν ότι θα πρόκειται για «παρηγοριά στον άρρωστο», σε συνθήκες που έχουν τσακίσει το λαϊκό εισόδημα.

Οι φοιτητές, οι αγρότες και οι εργαζόμενοι έχουν δίκιο!

Στις κινητοποιήσεις αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Δ. Κουτσούμπας

Τις τελευταίες μέρες, μάλιστα, η κυβέρνησή σας και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης δίνετε τα ρέστα σας. Φτάσατε στο σημείο να ονομάζετε τις καταλήψεις στα πανεπιστήμια «παράνομες πράξεις» και πως μια τέτοια συλλογική απόφαση των φοιτητών είναι το ίδιο με τη «ληστεία» του διπλανού μπακάλικου. Ντροπή!

Με τέτοιους μπακαλίστικους λαϊκισμούς δεν θα τα βγάλετε εύκολα πέρα με τη νεολαία, που είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο διαθέτει αυτός ο τόπος. Είστε βαθιά γελασμένοι αν νομίζετε ότι με τις αισχρές συκοφαντίες κατά όσων αγωνίζονται, θα τη βγάλετε τελικά καθαρή! Το μόνο που δείχνετε είναι αδυναμία και δεν πρόκειται να πετύχετε τίποτα. Γιατί οι φοιτητές, όπως και οι αγρότες, έχουν δίκιο και εσείς έχετε άδικο. Γι' αυτό και θα χάσετε.

Εχουν δίκιο οι φοιτητές, οι οποίοι μαζί, μέσα από πρωτόγνωρες μαζικές συνελεύσεις, τα μεγάλα συλλαλητήρια, εναντιώνονται, με τις μορφές που εκείνοι κάθε φορά επιλέγουν, στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Εχουν δίκιο γιατί ζητούν πτυχία με αξία και όχι πτυχία σε τιμοκατάλογο. Γιατί ζητούν να στηριχθούν επιτέλους τα δημόσια πανεπιστήμια, οι πραγματικές ανάγκες τους, κόντρα σε ό,τι επιβάλλει η παραπέρα υποβάθμιση των σπουδών τους.

Οι αγρότες αγωνίζονται ενάντια στο ξεκλήρισμά τους

Εχουν δίκιο και οι αγρότες, οι οποίοι αγωνίζονται με τα μπλόκα τους σε όλη την Ελλάδα, ενάντια στο ξεκλήρισμά τους από τις κυβερνήσεις και την ΕΕ. Διεκδικούν αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος, 100% αποζημιώσεις για τις ζημιές, μείωση του κόστους παραγωγής, κατώτερες εγγυημένες τιμές.

Είναι αλήθεια πως η μαζικότητα και η κλιμάκωση των αγροτικών κινητοποιήσεων ενεργοποίησαν τα αντανακλαστικά σας. Αφού κάνατε ό,τι περνούσε από το χέρι σας για να εμποδίσετε το δυνάμωμά τους, αφού «φάγατε τα μούτρα σας» με τα περί «υποκινούμενων μειοψηφιών» και καταλάβατε ότι δεν περνούν οι τσαμπουκάδες και οι συκοφαντίες, καθώς οι αγώνες πληθαίνουν καθημερινά σε όλη τη χώρα, τώρα κινείστε πλέον στη γνωστή τακτική της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.

Πετάτε στην εξέδρα τις ευθύνες σας για την τεράστια αύξηση του κόστους παραγωγής, μιλώντας για «εισαγόμενο» πρόβλημα. Προσπαθείτε να κρύψετε ότι η ουσία, η αιτία πίσω από τις τεράστιες αυξήσεις στην Ενέργεια είναι η πολιτική της «πράσινης μετάβασης», την οποία υπηρετείτε εσείς, αλλά και όλα τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν την προηγούμενη περίοδο. Μας λέτε ότι τα προβλήματα των αγροτών είναι πανευρωπαϊκά, γι' αυτό βγαίνουν τα τρακτέρ σε όλη την Ευρώπη. Κανείς δεν λέει το αντίθετο. Ακριβώς αυτό συμβαίνει, αυτό λέμε κι εμείς...

Εσείς, όμως, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ψηφίσατε τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ τον Οκτώβριο του 2020 στο Ευρωκοινοβούλιο. Μια πολιτική που βάζει περισσότερα εμπόδια στην επιβίωση των βιοπαλαιστών αγροτών, καθώς βασικό της κριτήριο είναι η απαρέγκλιτη ευθυγράμμιση της αγροτικής παραγωγής στις προτεραιότητες των μονοπωλίων της ΕΕ (με τον «ψηφιακό μετασχηματισμό», με τις αποφάσεις για την «εξωστρέφεια» κ.λπ.). Και είναι πραγματική ευκαιρία, ενόψει και των ευρωεκλογών στις 9 του Ιούνη, αρκετός κόσμος να σκεφτεί εάν αυτή η πολιτική της ΕΕ μπορεί να εμπεριέχει έστω ένα φιλολαϊκό ίχνος. Και ακριβώς να γίνει ευκαιρία για να δυναμώσει πολύ περισσότερο το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αντιπαλεύει την πολιτική της ΕΕ που όλοι σας, ως κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση εναλλάξ, ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, έχετε συνδιαμορφώσει και εξειδικεύσει στην Ελλάδα.

Θυμηθήκατε, εσείς της ΝΔ, όλως τυχαίως τώρα που οι αγρότες είναι στον δρόμο, την εξαγγελία που είχατε κάνει τον Νοέμβριο, για διακανονισμούς στο αγροτικό ρεύμα για καταναλώσεις πριν τον Σεπτέμβρη του '23. Πρόκειται φυσικά για μέτρο - κοροϊδία.

Τι μας λέτε; Οτι ο πνιγμένος αγρότης της Κάρλας, της Καρδίτσας, του Δομοκού, αλλού, με το χωράφι του μπαζωμένο, είναι υποχρεωμένος να πληρώνει τα πάγια και την τρεχούμενη κατανάλωση με 17 λεπτά την κιλοβατώρα, από 7 που ήταν το 2020, ενώ εισόδημα από την παραγωγή του θα έχει μετά από 2-3 χρόνια, κάτι που δεν είναι και καθόλου σίγουρο βέβαια. Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, αποφασίσατε ότι από τον κρατικό προϋπολογισμό θα πληρωθεί το επιτόκιο στους παρόχους, μην τυχόν και απειληθούν τα κέρδη τους!

Οσο, για τη δήθεν κρατική αρωγή και τα 5.000 έως 10.000 ευρώ που εξαγγείλατε χτες ότι θα δώσετε, σας λέμε: Δώστε πρώτα τις 2.000 ευρώ που ακόμα χρωστάτε σε εκατοντάδες αγρότες σε όλες τις πλημμυρισμένες περιοχές και μετά δίνετε και τα υπόλοιπα!

Μάλιστα, δηλώνετε, ότι τώρα η κυβέρνησή σας είναι και «ανοιχτή για διάλογο»! Υποκρίνεστε! Γιατί, ενώ οι διεκδικήσεις των αγροτών είναι γνωστές και χιλιοδιατυπωμένες, εσείς αρνείστε να απαντήσετε επί της ουσίας στα συγκεκριμένα αιτήματα που προβάλλουν, όπως το αίτημα για πλαφόν στο αγροτικό ρεύμα 7 λεπτά την κιλοβατώρα. Αρνείστε να τοποθετηθείτε στο αίτημα για πραγματικά αφορολόγητο πετρέλαιο, σαν και αυτό δηλαδή που έχουν οι εφοπλιστές. Και όχι αυτά τα ελάχιστα που αναγκαστήκατε να δώσετε το '22 και το '23, πάλι υπό το βάρος των κινητοποιήσεων, και τα οποία βρίσκονται πολύ κάτω από τα χρήματα που δίνονταν μέχρι το 2016, πριν δηλαδή καταργήσετε με το 3ο μνημόνιο, όλοι μαζί, την επιστροφή του φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο.

Εχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους οι αγρότες και το ξέρετε. Οπως δίκιο έχουν και οι εργαζόμενοι, να διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς. Γιατί η ακρίβεια και ο πληθωρισμός καταβροχθίζουν το εισόδημά τους. Και την «αύξηση» στον κατώτατο μισθό - ο οποίος θυμίζω είναι πολύ κάτω κι από τα επίπεδα του 2009 - την έχει φάει ήδη η μαρμάγκα της ακρίβειας. Γιατί, για να συζητάμε για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, θα πρέπει να μιλάμε πρώτα απ' όλα για την κατάργηση του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, με τον οποίο καταργήθηκαν οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ
Να καταργηθεί ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου

Στην τροπολογία για τον κατώτατο μισθό αναφέρθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ

Στην τροπολογία που κατέθεσε στο σχέδιο νόμου η υπουργός Εργασίας, Δόμνα Μιχαηλίδου, και με την οποία όπως υποστήριξε «εκκινεί η διαδικασία αύξησης του κατώτατου μισθού», αναφέρθηκε ο Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ.

Ο Θ. Παφίλης τόνισε ότι πρόκειται για κοροϊδία και σχολίασε ότι «αυτό που εξαγγέλλετε για αύξηση μεγάλη το πιστεύετε πραγματικά; Τα έχει καταπιεί το σούπερ μάρκετ, η ακρίβεια η απίστευτη που υπάρχει σήμερα».

Απευθυνόμενος στην κυβέρνηση διερωτήθηκε «εσείς δεν είστε με τις ελεύθερες διαπραγματεύσεις;» και, αφού επεσήμανε ότι ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου επιβάλλει ο κατώτατος μισθός να καθορίζεται με νόμο, κάλεσε την κυβέρνηση: «Γιατί δεν καταργείτε αυτόν τον νόμο;».

Δίνοντας πληρωμένη απάντηση στους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι με αυτήν την αύξηση οι εργαζόμενοι τάχα θα καρπωθούν μερίδιο από την ανάπτυξη, θύμισε ότι σε πολλούς κλάδους υπάρχει αύξηση κερδών 300% αλλά οι εργαζόμενοι θα πάρουν αύξηση 5%. «Μιλάτε ότι θα "καρπώνονται" το ίδιο με το ποσοστό της ανάπτυξης οι εργαζόμενοι όταν οι μισθοί βρίσκονται κάτω από το επίπεδο του 2009;», τόνισε και υπογράμμισε: «Επιτρεπτά οικονομικά όρια σημαίνει 8,4 δισ. για εξοπλισμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αλλά για τους εργαζόμενους που παράγουν ό,τι υπάρχει γύρω μας υπάρχουν τα "επιτρεπτά όρια", που τα καθορίζουν τα κέρδη του κεφαλαίου».

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΟΠΑΔΙΚΗ ΒΙΑ»
Η αντιμετώπιση της βίας μπορεί να γίνει μόνο σε σύγκρουση με τα επιχειρηματικά συμφέροντα που θησαυρίζουν

Στην πεπατημένη των κατασταλτικών μέτρων και της προστασίας του «προϊόντος» κινήθηκε η κυβέρνηση | Οτι πρόκειται για μέτρα εντυπωσιασμού που δεν αγγίζουν την ουσία του φαινομένου ανέδειξαν οι βουλευτές του ΚΚΕ

Eurokinissi

Στις λογικές της καλύτερης προστασίας του «προϊόντος» μέσω της εφαρμογής των νόμων και αποφεύγοντας να θίξουν τις ρίζες του φαινομένου της λεγόμενης οπαδικής βίας και της σύνδεσής του με την επιχειρηματική δράση στο ποδόσφαιρο και γενικότερα στον αθλητισμό, κινήθηκαν στις τοποθετήσεις τους οι βουλευτές των κομμάτων, πλην ΚΚΕ, κατά τη χτεσινή πρώτη μέρα της συζήτησης για το αθλητικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Από την πλευρά του, ο αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Βρούτσης, ανέφερε ότι με τη δέσμη μέτρων που θεσπίζονται δημιουργείται ένα νέο περιβάλλον πλέον στο ποδόσφαιρο, που θέτει σε προτεραιότητα την ασφάλεια των φιλάθλων. Παράλληλα, όσον αφορά το κλείσιμο των γηπέδων εάν δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζει το σχέδιο νόμου, επισήμανε ότι με τα νέα μέτρα η κυβέρνηση «σέβεται το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου, σέβεται απόλυτα και την FIFA και την UEFA» και δεν «παρεμβαίνει στα πρωταθλήματα». Σε μια προφανή προσπάθεια να μην ...ταράξει τα νερά στο οικοδόμημα και κυρίως να μη θιχτούν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών του χώρου υπό τον κίνδυνο κυρώσεων και από τους δύο ποδοσφαιρικούς οργανισμούς.

Εκ μέρους της ΝΔ οι τοποθετήσεις του ειδικού αγορητή και των βουλευτών κινήθηκαν στη γραμμή υπεράσπισης των νέων μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση, ενώ υπεραμύνθηκαν των διατάξεων που αφορούν την αυστηροποίηση των ποινών με περαιτέρω έλεγχο από τις εσωτερικές κάμερες και ένταση του ηλεκτρονικού φακελώματος.

Στις δικές τους τοποθετήσεις οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εστίασαν στην αυστηροποίηση των ποινών, που έχει αποδειχθεί στην πράξη χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ υπερασπίστηκαν αντίστοιχους νόμους που έφερε η δική τους κυβέρνηση, κατηγορώντας μάλιστα τους νυν κυβερνώντες για τη μη εφαρμογή τους.

Στην καλή ή κακή εφαρμογή των μέτρων εστίασαν στις τοποθετήσεις τους οι βουλευτές των «Νέας Αριστεράς», Πλεύσης Ελευθερίας, Ελληνικής Λύσης, «Σπαρτιατών».

Ο Μανώλης Συντυχάκης, ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, τόνισε ότι τα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, και τα παρουσιάζει μάλιστα ως «ρηξικέλευθα», δεν θα τελεσφορήσουν, πρόκειται για μέτρα εντυπωσιασμού, χωρίς διάθεση να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο και το Κόμμα θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο επί της αρχής. Σημείωσε ότι «η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί τα συμπτώματα και όχι να θεραπεύσει την αρρώστια, γι' αυτό και τα αντίστοιχα φαινόμενα θα πολλαπλασιάζονται». Ολες οι κυβερνήσεις, σημείωσε, διαχρονικά, με διάφορα μέτρα και πρόστιμα, προσπαθούν να «μαζέψουν» τη σήψη και την ασυδοσία και τελικά τα αξιοποιούν για την περιστολή των λαϊκών ελευθεριών, ενώ κατά κόρον διαφημίζεται η συνεργασία του κράτους με τις ΠΑΕ.

Διαχρονικά οι κυβερνήσεις δεν αγγίζουν τις πραγματικές αιτίες

Σημείωσε ότι όταν τα πράγματα ξεφεύγουν και οδηγούμαστε σε ακραίες καταστάσεις, με νεκρούς και τραυματίες, βλέπουμε τα τελευταία 15 χρόνια διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις να αποφεύγουν να θίξουν την ουσία του φαινομένου (την επιχειρηματική δράση) αλλά να αποδίδουν τέτοιου είδους εγκλήματα σε νομικά κενά και να φέρνουν το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο.

Αναφέρθηκε ειδικά στα παραδείγματα προηγούμενων αθλητικών νόμων, όπως ο νόμος Βενιζέλου για το ηλεκτρονικό εισιτήριο, το 2002, ο αντίστοιχος του Ορφανού για το «ιδιώνυμο», το 2006, ο νόμος Γερουλάνου - Μπιτσαξή, το 2012, για το «ιδιώνυμο υπό προϋποθέσεις», ο νόμος Κοντονή για την αυστηροποίηση των ποινών, το 2015, καθώς και η ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία το 2019 και 2022 δύο διεθνών συμβάσεων, Macollin και Saint Deni, για την αντιμετώπιση της βίας. Χωρίς μετά από όλα αυτά να γίνει κάτι ουσιαστικό για την αντιμετώπιση της βίας αλλά, αντίθετα, το κάθε νομοθέτημα είχε ως γνώμονα την προσαρμογή του νομικού περιβάλλοντος στη στρατηγική της ΕΕ για την ενίσχυση της εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου.

Πρόσθεσε ότι η έξαρση της «οπαδικής βίας» ακολουθεί την όξυνση επιχειρηματικών αντιπαλοτήτων ανθρώπων που είναι και μεγαλομέτοχοι ΠΑΕ και ταυτόχρονα βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες, ιδιοκτήτες ΜΜΕ. Δημιουργώντας ένα σύμπλεγμα σήψης γύρω από το ποδόσφαιρο, με ομάδες - εταιρείες, τζόγο, στημένα παιχνίδια, χορό δισεκατομμυρίων από διαφημίσεις και συμβόλαια. Και αναρωτήθηκε ποιος κάνει κουμάντο στον χώρο του ποδοσφαίρου σήμερα: «Είναι η ΓΓΑ; Είναι το υπουργείο Αθλητισμού; Οχι βέβαια. Είναι οι επιχειρηματίες του χώρου αυτοί που διοικούν το ποδόσφαιρο, τα όργανά τους, βασιζόμενοι στο περίφημο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου - το οποίο είχε προειδοποιήσει το ΚΚΕ για τις συνέπειές του. Η ΕΠΟ είναι σήμερα αυτή που ορίζει τα πειθαρχικά όργανα και τους δικαστές, ενώ θα έπρεπε να βγαίνουν με κλήρωση, όπως είχε προτείνει παλιότερα το ΚΚΕ». «Απέναντι σε όλους αυτούς τώρα είστε όλοι... σούζα μπροστά τους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μανώλης Συντυχάκης.

Οσον αφορά το ζήτημα των χειραγωγημένων αγώνων αναφέρθηκε στα επίσημα στοιχεία, που θέλουν τον τζίρο της συγκεκριμένης παγκόσμιας αγοράς να ανέρχεται τουλάχιστον στο 1 τρισ. δολάρια, εκ των οποίων το 90% προέρχεται από παράνομα στοιχήματα.

Επικέντρωση σε ακόμα πιο αυστηρά κατασταλτικά μέτρα

Μιλώντας ειδικά για τις διατάξεις του νομοσχεδίου, τόνισε ότι αυτές επικεντρώνονται σε ακόμη πιο αυστηρά κατασταλτικά μέτρα, με τα οποία το ΚΚΕ διαφωνεί. Επεκτείνει και αναβαθμίζει την ηλεκτρονική παρακολούθηση των θεατών και φιλάθλων, μέτρα εμφανώς αναποτελεσματικά, που όχι μόνο δεν εγγυώνται την αποτροπή των φαινομένων βίας, αλλά είναι και επικίνδυνα για τις λαϊκές ελευθερίες, συστηματοποιώντας περισσότερο το γενικότερο «ηλεκτρονικό φακέλωμα» των πολιτών.

Για τα πρόστιμα σε ΠΑΕ και ΚΑΕ σε περίπτωση βίαιων επεισοδίων, σημείωσε ότι το ΚΚΕ θα ψηφίσει τις συγκεκριμένες διατάξεις, ωστόσο τα χαρακτήρισε ανεπαρκή καθώς όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της βίας στα γήπεδα αλλά ουσιαστικά είναι χωρίς συνέπειες για τους επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου αφού τα κέρδη από την παραοικονομία του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου ειδικά είναι τεράστια και καλύπτουν τις όποιες απώλειες τυγχάνει να έχουν (π.χ. κλειστά γήπεδα, μείωση εισιτηρίων, κ.τ.λ.). Πάνω σε αυτό επανέφερε την πάγια θέση του ΚΚΕ για τη μεταφορά του ελέγχου των ΠΑΕ και ΚΑΕ στο υπουργείο Ανάπτυξης, θέση που καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν θέλησε να υιοθετήσει.

Χαρακτήρισε επικίνδυνο μέτρο τη διάταξη για τις λέσχες φιλάθλων που συνιστά συστηματικό φακέλωμα και μεγαλύτερη σύνδεση με τις ΠΑΕ. Τόνισε, μάλιστα, ότι είναι επικίνδυνη και πονηρή η διάταξη του νομοσχεδίου που σε ένα γενικευμένο πλαίσιο φέρνει την απαγόρευση πανό με πολιτικό, ρατσιστικό, σεξιστικό περιεχόμενο, αφού εξισώνει το πανό στήριξης του αγώνα των Παλαιστινίων ή της καταδίκης του εγκλήματος στα Τέμπη ή κατά της αστυνομικής βίας στα γήπεδα, στα πανεπιστήμια, σε χώρους δουλειάς με τα εμετικά φασιστικά και ναζιστικά πανό και συνθήματα που προάγουν την ίδια τη βία στον αθλητισμό.

Για την ψηφιακή μετάβαση του αθλητισμού (π.χ. σύστημα ekouros) σχολίασε πως το μόνο που κάνει είναι να φέρει τις ψηφιακές... μπίζνες στον αθλητισμό, παρά να δίνει λύση στα προβλήματα. Χαρακτήρισε «φωτογραφική» τη διάταξη για την απόκτηση άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος και πτυχίου προπονητή Α' για τους προπονητές ποδοσφαίρου, σκοποβολής και τοξοβολίας χωρίς απολυτήριο Λυκείου, η οποία, όπως είπε, εντάσσεται στη γενικότερη πολιτική απαξίωσης των ΣΕΦΑΑ καθώς και της προπονητικής ως επιστήμης. Συμπλήρωσε μάλιστα πως η όποια δυνατότητα αξιοποίησης προπονητικά παλιών αθλητών με εμπειρία και επιτυχία ήταν πάντα με την έγκριση και πιστοποίηση των πανεπιστημιακών σχολών, σε συνεργασία με τη ΓΓΑ.

Για τη δυνατότητα οικονομικής επιχορήγησης σχολικών ομάδων από τους δήμους είπε ότι το ΚΚΕ θα ψηφίσει παρών, θέτοντας όμως και το ερώτημα γιατί να μη γίνεται αυτό από τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού ο σχολικός αθλητισμός χρειάζεται γενναία στήριξη και η μεταφορά της στήριξής του στους δήμους που στερούνται τέτοιας δυνατότητας κάθε άλλο παρά λύση αποτελεί.

Καταλήγοντας σημείωσε ότι η λύση για το ΚΚΕ είναι η κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον Αθλητισμό, η αντιμετώπιση της βίας σε σύγκρουση με τα επιχειρηματικά συμφέροντα που θησαυρίζουν, σε σύγκρουση με την άκρατη εμπορευματοποίησή του.

Ο αθλητισμός χάνει την ψυχή του όταν γίνεται εμπόρευμα

Ο αθλητισμός χάνει την ψυχή του όταν μετατρέπεται σε εμπόρευμα, δηλαδή σε μεγάλο πεδίο κερδοφόρων επιχειρηματικών επιδιώξεων, άρα και επιχειρηματικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων, τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, μιλώντας χτες σχετικά με το νομοσχέδιο. Οπως είπε, στον εμπορευματοποιημένο επαγγελματικό αθλητισμό, η βία δεν αργεί να φανεί και να θεριεύει συνεχώς, αφού αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος. Μάλιστα, αποδεικνύεται ότι η βία θα ανακυκλώνεται μέσα και έξω από τα γήπεδα.

Μεταξύ άλλων, διερωτήθηκε «πώς οι κάμερες και τα ηλεκτρονικά εισιτήρια θα αντιμετωπίσουν την βία όταν αυτή εκδηλώνεται συστηματικά μακριά από τα γήπεδα», θυμίζοντας ότι οι δολοφονίες του Αλκη στη Θεσσαλονίκη, του Μιχάλη στη Νέα Φιλαδέλφεια και του αστυνομικού στου Ρέντη έγιναν έξω από γήπεδα!

Υπογράμμισε ότι το υπουργείο Αθλητισμού πρέπει να ασχολείται με τον πραγματικό αθλητισμό, τον μαζικό, τον ερασιτεχνικό για να υπάρχουν γήπεδα και σωματεία, ώστε η άθληση να αποτελεί δικαίωμα των πολλών, ειδικά της νεολαίας. Και τόνισε ότι η φυσική αγωγή έχει πραγματικό νόημα όταν οι εργαζόμενοι και οι νέοι ασχολούνται οι ίδιοι, καθώς με τη μαζική συμμετοχή υλοποιούνται οι προϋποθέσεις για να θωρακίζεται η υγεία τους και να διαμορφώνονται ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει το κράτος να παρέχει τη δυνατότητα δωρεάν και το αστικό κράτος ούτε μπορεί, ούτε θέλει, σχολίασε.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ