Σύμφωνα με χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας οι εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ01 (Θεολόγοι), ΠΕ02 (Φιλόλογοι), ΠΕ03 (Μαθηματικοί) και ΠΕ11 (Φυσικής Αγωγής) που περιλαμβάνονται στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ 2005 πρέπει να υποβάλουν αιτήσεις και δικαιολογητικά για μόνιμο διορισμό από την Τρίτη 6 έως και την Πέμπτη 8 Σεπτέμβρη.

- Την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, που συνεπάγεται ολομέτωπη έφοδο των δυνάμεων του κεφαλαίου στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα.

- Τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΕ για απελευθέρωση και διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου σε «ενεργό» και «ανενεργό» που στην εκπαίδευση εφαρμόζεται ήδη στις διαρκείς ημερήσιες μετακινήσεις από σχολείο σε σχολείο, κυρίως των ωρομίσθιων.

- Τις τελευταίες εξελίξεις στον ΟΤΕ και τις Τράπεζες που αποτελούν πρόκριμα για όσα θ' ακολουθήσουν στον ευρύτερο και πιο στενό δημόσιο τομέα.

Την ώρα που στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, στόχος των αναλυτικών προγραμμάτων με την παγίωση του «ολοήμερου», τη διδασκαλία δεύτερης ξένης γλώσσας (την ίδια στιγμή που η μητρική είναι άγνωστη), τη χρήση Η/Υ, την εισαγωγή του επαγγελματικού προσανατολισμού και βασικών εννοιών της καπιταλιστικής οικονομίας, δεν είναι η δόμηση της προσωπικότητας του μικρού παιδιού και η αρχή της μόρφωσής του, αλλά αυτό που η ΕΕ εντέλλεται, δηλαδή η απόκτηση στοιχειωδών δεξιοτήτων για τους αυριανούς ελαστικούς απασχολήσιμους από το Δημοτικό κιόλας.

Την ώρα που η αξιολόγηση - βασική ατμομηχανή της όλης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης - γίνεται βασικό εργαλείο πίεσης στους εκπαιδευτικούς και μοχλός ταξικής κατηγοριοποίησης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μαζί με τις διακηρύξεις για αποκέντρωση και ανταγωνισμό (βλέπε «φιλανδικό μοντέλο»).

Τα πεπραγμένα του ΔΣ της ΔΟΕ, οι πρωτοβουλίες και οι ενέργειές του ήταν στενά δεμένα με το προηγούμενο διεκδικητικό πλαίσιο. Ομως, τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις του διεκδικητικού πλαισίου σε μεγάλο βαθμό γίνονται αποδεκτά από την κυβέρνηση, αφού κινούνται εντός των κυρίαρχων επιλογών. Για παράδειγμα, το αίτημα για 5% επί του ΑΕΠ για την Παιδεία και η εγκατάλειψη του ιστορικού αιτήματος του 15% απ' τον τακτικό προϋπολογισμό, η εγκατάλειψη της επετηρίδας ως μόνου τρόπου διορισμού και η εμμονή σε ρυθμίσεις και ποσοστά μέσα από διάφορες λίστες, η προβολή ως κυρίαρχου αιτήματος της χορήγησης των 176 ευρώ. Ακόμα κι αυτή η διεκδίκηση της κατάργησης της ωρομισθίας στην εκπαίδευση καταντούσε «κενό γράμμα», αφού δε συνδυαζόταν με το μόνο αντικειμενικό σήμερα σύστημα διορισμού, την επετηρίδα, μια και η προϋπηρεσία είναι σήμερα βασική προϋπόθεση για διορισμό και προϋπηρεσία σήμερα κανείς «εξαγοράζει» κυριολεκτικά κυρίως μέσω της ωρομισθίας.

Στα θέματα ημερήσιας διάταξης που αφορούσαν την Προσχολική Αγωγή και τα οικονομικά των εκπαιδευτικών, οι εκπαιδευτικοί του ΠΑΜΕ περιέγραψαν με σαφήνεια τα Κέντρα Προσχολικής Διαπαιδαγώγησης ως προϋπόθεση ορθής λειτουργίας της εκπαίδευσης, ζητώντας την υλοποίησή τους και την υποχρεωτική γενικευμένη λειτουργία τους, ενώ για τα οικονομικά ζήτησαν την ικανοποίηση των σύγχρονων αυξημένων αναγκών των εκπαιδευτικών και 1.800 ευρώ αρχικό μισθό.

Σημαντικό γεγονός της ΓΣ υπήρξε η ντε φάκτο αναγνώριση του δικαιώματος των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών για πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα, ύστερα από τη σταθερή επιμονή των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και παρά τους αρχικούς εκβιασμούς από ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ για ακύρωση εκλογών στους πρωτοβάθμιους συλλόγους.

Ο οικονομικός προϋπολογισμός του νέου ΔΣ της ΔΟΕ, που ψηφίστηκε τελικά από ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, σταθερά προσανατολισμένος σε μια σπάταλη διαχειριστική λογική και με το πενιχρό κονδύλι των κινητοποιήσεων να εκτελείται συνήθως στο μισό, δεν παρέλειψε ούτε φέτος να κάνει και άλλη αύξηση συνδρομής των φυσικών μελών σε συνέχεια της περσινής και να φτάσει έτσι τη συνδρομή στα 25 ευρώ για κάθε φυσικό μέλος. Για ακόμη μία φορά όχι μόνο καταψηφίσαμε τον οικονομικό προϋπολογισμό, αλλά με πρότασή μας ζητήσαμε την κατάργηση όλων των οικονομικών απολαβών των μελών του ΔΣ της ΔΟΕ και την παράλληλη καθιέρωση της οικονομικής διαφάνειας μέσω αποδείξεων.

Παρά την αρχική συμφωνία - πρόταση ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ προς τη ΓΣ για τα παραπάνω θέματα, η ΠΑΣΚ μέσα στη γενική συνέλευση επιδίωξε τη «σύνθεση» με την «Αυτόνομη Παρέμβαση» και τις «Κινήσεις -Παρεμβάσεις - Συσπειρώσεις» για το νέο διεκδικητικό πλαίσιο και το πρόγραμμα δράσης. Λίγο έλειψε να τα καταφέρει. Ενώ τελικά απόφαση δεν υπήρξε, αυτό που έμεινε ήταν η κοινή πρόταση για το διεκδικητικό πλαίσιο και το πρόγραμμα δράσης από την «Αυτόνομη Παρέμβαση» και τις «Κινήσεις - Παρεμβάσεις -Συσπειρώσεις». Από κοντά και η ΠΑΣΚ να δηλώνει ότι η παραπάνω πρόταση θα μπορούσε να αποτελέσει βάση για μια μελλοντική «σύνθεση» αυτή τη φορά στο νέο ΔΣ της ΔΟΕ, «κλαίγοντας» για την ευκαιρία που χάθηκε.

Απ' ό,τι φαίνεται οδεύουμε σύντομα στη σύναψη νέας στείρας «αντικυβερνητικής» συμμαχίας με ό,τι αυτή συνεπάγεται.

Οι εκπαιδευτικοί του ΠΑΜΕ αποκάλυψαν και στηλίτευσαν το ρόλο των ηγεσιών ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, που απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι υπηρετούν στην ουσία την ίδια πολιτική. Την πολιτική που έχει στο στόχαστρό της ό,τι απέμεινε από το Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο, που προωθεί την ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Εκπαίδευσης.

Αποκαλύφθηκε επίσης και ο ρόλος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» και των «Κινήσεων - Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων» οι οποίες, ενώ βαυκαλίζονται για τις αγωνιστικές τους διακηρύξεις, λειτουργούν στην πράξη ως αριστερό δεκανίκι του δικομματισμού. Περιγράφοντας απλώς τα προβλήματα, τα αποσπούν από τις αιτίες που τα γεννούν, προβάλλουν συντεχνιακά αιτήματα (π.χ. εκπαιδευτικό μισθολόγιο), καλλιεργούν ψευδαισθήσεις, ζητώντας την πλήρη ενσωμάτωση σε όργανα όπως η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, αγνοώντας τον πραγματικό ρόλο που αυτά παίζουν στις σημερινές συνθήκες. Κοινό ενοποιητικό στοιχείο της δράσης και της τακτικής τους αποτελεί η λυσσαλέα πολεμική τους στο ΠΑΜΕ με τη συκοφάντηση των θέσεων και απόψεων του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κατέθεσαν και ανέλυσαν ολοκληρωμένη συνεκτική πρόταση για το διεκδικητικό πλαίσιο και το πρόγραμμα δράσης της ΔΟΕ. Επέμειναν στον ταξικό προσανατολισμό του με περιεχόμενο που θα συγκρούεται με τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματα, θα απαντά στα κλαδικά προβλήματα, αλλά ταυτόχρονα θα υπηρετεί κυρίως την ενότητα δράσης με όλους τους εργαζόμενους απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, θα κτίζει το κοινωνικοπολιτικό τους μέτωπο, θα πολιτικοποιεί πιο βαθιά τη δράση, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία, ως μόνη αποτελεσματική απάντηση στο δρόμο της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών μας.

Τίποτα δεν έχουν να περιμένουν οι εκπαιδευτικοί από τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ηγεσίας της ΔΟΕ και των συνοδοιπόρων της, όποιες αποχρώσεις κι αν παίρνει αυτή κατά περίπτωση και περίσταση.

Μόνη διέξοδος βρίσκεται στη συσπείρωση όλων εκείνων που δε βολευόμαστε με αυτήν την κατάσταση. Που δεν ανεχόμαστε να είμαστε όμηροι σε υποταγμένες πλειοψηφίες. Που θέλουμε να δώσουμε τη μάχη, ταυτόχρονα, μέσα κι έξω από τα συνδικάτα, παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια μας, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της οργάνωσης του αγώνα μας μαζί με όλη την εργατική τάξη, με όσους βρίσκονται στο στόχαστρο της αντιλαϊκής επιδρομής που έχουν εξαπολύσει το μεγάλο κεφάλαιο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που υπηρετούν την πολιτική και τα συμφέροντά τους.

Η διέξοδος σήμερα βρίσκεται στην ανάπτυξη του ΠΑΜΕ, τοπικά και πανελλαδικά, την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων στα συνδικάτα, στην καθημερινή δουλιά, τις πρωτοβουλίες και τη δράση για την οργάνωση του αγώνα, παρά και ενάντια στη δράση της υποταγμένης πλειοψηφίας της ΔΟΕ.