Από την «Καθημερινή» της Τετάρτης, αναδημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή αναγνώστη προς την εφημερίδα:
«Κύριε διευθυντά,
Θα ήθελα μέσω της εφημερίδας να απευθυνθώ στον υπουργό Εσωτερικών κ. Γιάννη Ραγκούση. Τον είδα στη Βουλή να απευθύνεται στον εκπρόσωπο του ΚΚΕ, αγαπητό μου πατριώτη κ. Σκυλλάκο, και με σοβαρό ύφος να λέει πως θα εφαρμοστεί με αυστηρότητα ο νόμος που θα απαγορεύει τα "κουπόνια"!
Μα, σοβαρολογεί; Ας σκεφθεί λίγο πιο ώριμα!
Ποιον, αλήθεια, θα τιμωρήσει, αυτόν που θα διακινεί τα κουπόνια ή εμάς που θα τα αγοράζουμε; Γιατί αν τιμωρήσει αυτούς που τα διακινούν, αυτοί δε φοβούνται! Κανονικά πρέπει να τιμωρήσει εμάς και εμείς είμαστε πάρα πολλοί, που είτε ψηφίζουμε, είτε όχι το ΚΚΕ. Και ας μην ξεχνάει πως πάρα πολλοί, ακόμη και ανάμεσα στις γραμμές του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης, μαθήτευσαν πολιτικά στο ΚΚΕ.
Σε αυτό το σημείο θα αναφέρω μια ιστορία από το πρόσφατο παρελθόν.
Οταν πριν από μερικά χρόνια μια πλημμύρα προκάλεσε στον Περισσό (γραφεία και αρχείο ΚΚΕ) μια μεγάλη ζημιά, εξέχοντες οικονομικοί παράγοντες βοήθησαν για την αποκατάστασή της. Ο αξέχαστος, αείμνηστος φίλος μου Λευτέρης Μουζάκης έδωσε τότε ένα εκατομμύριο δραχμές και με ρώτησε: "Τι θα δώσεις εσύ Κώστα;".
Εγώ τότε έβγαλα και του έδειξα ένα κουπόνι 500 δρχ.
Καλώ, λοιπόν, τον κ. Ραγκούση να μην κάνει καμιά βλακεία και προχωρήσει σε αυτήν την απόφαση.
Αν παρ' όλα αυτά, από στείρο πείσμα προχωρήσει, τότε ας τιμωρήσει εμάς που θα παίρνουμε τα κουπόνια. Και τον βεβαιώνω πως κανένας από εμάς δε θα τα βάλει στα έξοδα, ώστε να γλιτώσει την Εφορία!
Κώστας Καλυβιώτης - Εμπορος, 90 ετών (μη συνταξιούχος) / Αθήνα».
Σε επίπεδο ... φορτηγατζή
«Ενα όραμα για την Ελλάδα», τιτλοφορεί το χτεσινό πρωτοσέλιδο σχόλιό της η «Καθημερινή», αλλά η αγωνία του υπογράφοντος Μανδραβέλη δεν είναι τόσο να δείξει το προτεινόμενο όραμα, αλλά να συκοφαντήσει το σοσιαλισμό και να χλευάσει (κούνια που τον κούναγε) τον σχεδιοποιημένο τρόπο ανάπτυξης της κοινωνίας.
Προσπαθώντας, λοιπόν, να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη του, κάθε τόσο στο κείμενό του υπάρχουν ειρωνικές-δυσμενείς αναφορές στην ΕΣΣΔ, στα πεντάχρονα πλάνα και στο σοβιετικό μοντέλο. Εκείνο, για όσους δε θυμούνται, που είχε εξασφαλίσει θεαματικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και αξιοζήλευτες επιδόσεις ανόδου του βιοτικού επιπέδου του λαού, εκείνο που μπορούσε και προσέφερε δουλειά σε όλους τους πολίτες, παρείχε ολοκληρωμένη και πλήρη δωρεάν υγειονομική και νοσοκομειακή περίθαλψη, εκείνο που μέσα από την πραγματικά δωρεάν Παιδεία προσέφερε στην έρευνα και στην επιστήμη αναγνωρισμένα και από τους καπιταλιστές επιτεύγματα. Είναι απόλυτα φυσικό τα Μέσα Ενημέρωσης και οι εφημερίδες της άρχουσας τάξης και των μεγαλοεπιχειρηματιών να προβάλλουν στα πρωτοσέλιδά τους κείμενα που εξυπηρετούν αποκλειστικά τα ταξικά τους συμφέροντα. Γι' αυτό και έχουν ασίγαστο μέτωπο εναντίον κάθε ιδέας που μπορεί να πάει κόντρα στα συμφέροντα και στην εξουσία τους. Γι' αυτό και εστιάζουν στο κέντρο, στην καρδιά του προβλήματος, που είναι ο διαφορετικός τρόπος ανάπτυξης. Ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και της σχεδιασμένης ανάπτυξης.
Τι προτείνουν αυτοί και ο συντάκτης τους; Την πλήρη απελευθέρωση των αγορών και την «απελευθέρωση από σοβιετικής υφής ιδεολογήματα», όπως το να απαιτεί κάποιος εργασία, μόρφωση, Υγεία, αξιοπρεπή διαβίωση από το κράτος. Μόνο και μόνο για να μένουν ανοιχτές πόρτες ώστε οι κεφαλαιοκράτες να κερδίζουν ακόμα περισσότερα από όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας.
Α, σε ό,τι αφορά στο «νέο όραμα» του Μανδραβέλη για την Ελλάδα, αυτό που οι ...σοβιετικού τύπου νοοτροπίες δεν επιτρέπουν, είναι να μπορεί «κάποιο παιδί να γίνει φορτηγατζής», «αν θέλει να ανοίξει ένα φαρμακείο στην πόλη» και ...«να ανοίξει ένα δισκάδικο» εκτός ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων...
Γιγάντωση των μηχανισμών παρακολούθησης
Τη γιγάντωση των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής στις ΗΠΑ, ως μία από τις κυριότερες επιπτώσεις του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», έρχεται να επιβεβαιώσει έρευνα της εφημερίδας «Ουάσιγκτον Ποστ» που άρχισε να δημοσιεύεται σε συνέχειες. Σύμφωνα με την έρευνα της αμερικανικής εφημερίδας, οι μηχανισμοί συλλογής πληροφοριών των ΗΠΑ έχουν γιγαντωθεί τόσο πολύ μετά τις 11 Σεπτέμβρη του 2001, ώστε κανείς πλέον δε γνωρίζει πόσο κοστίζουν ή πόσους ανθρώπους απασχολούν. Η εφημερίδα αναφέρει ότι σήμερα σχεδόν 1.200 (!) κυβερνητικές υπηρεσίες και 1.900 (!) ιδιωτικές εταιρείες εργάζονται σε θέματα αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, ασφάλειας των συνόρων και συλλογής πληροφοριών, σε 10.000 χώρους γραφείων σε ολόκληρη την αμερικανική επικράτεια. Ο αριθμός των ατόμων που διαθέτουν πρόσβαση στις άκρως απόρρητες πληροφορίες ανέρχεται σε 854.000 άτομα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ουάσιγκτον και τη γύρω περιοχή, από το Σεπτέμβρη του 2001 μέχρι σήμερα έχουν κατασκευαστεί ή βρίσκονται υπό κατασκευή 33 νέα συγκροτήματα για την επεξεργασία άκρως απόρρητων πληροφοριών. Τα κονδύλια που ξοδεύουν οι ΗΠΑ για τις μυστικές υπηρεσίες είναι τεράστια. Πέρσι, ανακοινώθηκε επίσημα ότι ανήλθαν στα 75 δισ. δολάρια, ήταν δηλαδή, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της εφημερίδας, 21,5 φορές περισσότερα από όσα ξόδευαν οι ΗΠΑ ως τις 10 Σεπτέμβρη 2001. Επίσης, στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνονται πολλές στρατιωτικές δραστηριότητες και αντιτρομοκρατικά προγράμματα στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
Σιγή ασυρμάτου για την υφαλοκρηπίδα
Παπαγεωργίου Βασίλης
Οπως συμβαίνει συνήθως, μια εξυπνακίστικη ατάκα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ή μια αντιΚΚΕ προβοκάτσια του βρίσκουν φιλόξενο χώρο στα δελτία ειδήσεων και στις εφημερίδες των αστών. Για παράδειγμα, οι ανέξοδοι λεονταρισμοί του Πάγκαλου ενάντια στους ελεγκτές της τρόικας, με την οποία η κυβέρνηση συνυπέγραψε το αντιδραστικό μνημόνιο, έγιναν χτες πρωτοσέλιδα στις αστικές εφημερίδες. Δεν έγινε, όμως, το ίδιο και με την ουσία των δηλώσεων Πάγκαλου, στη ραδιοφωνική συνέντευξη που έδωσε προχτές και στην οποία περιγράφει τη νέα θέση της κυβέρνησης για την υφαλοκρηπίδα. Καμιά άλλη εφημερίδα εκτός από τον «Ριζοσπάστη» και κανένα δελτίο ειδήσεων εκτός από τον «902» δεν ασχολήθηκε με τη δήλωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ότι η υφαλοκρηπίδα δεν ορίζεται με βάση τα ισχύοντα στο Διεθνές Δίκαιο, αλλά με βάση το βάθος του βυθού, που δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 200 μέτρα! Η δήλωση Πάγκαλου δίνει και το στίγμα των διαβουλεύσεων που κάνει η κυβέρνηση με την αντίστοιχη της Τουρκίας για τη διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας, κάτω από την ομπρέλα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Είναι και αυτός ένας λόγος, που χτες επικράτησε σιγή ασυρμάτου γι' αυτό το σκέλος των δηλώσεων Πάγκαλου. Λεπτομέρεια: Οι ίδιοι που χτες κατάπιαν τη γλώσσα τους για την υφαλοκρηπίδα, είναι εκείνοι που έγραφαν «σεντόνια» και ελεγείες για την «ελληνοτουρκική προσέγγιση», με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν, κρύβοντας συνειδητά ότι αυτός που βαράει το ντέφι των σχέσεων μεταξύ των δυο χωρών είναι οι σύνθετες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στην περιοχή, τις οποίες οξύνει με τη στρατηγική της η ελληνική κυβέρνηση.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Να πάρουν απάντηση
Με τις νομοθετικές της παρεμβάσεις στο ζήτημα των εκλογικών δαπανών συνδυασμών και υποψηφίων στις προσεχείς δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, η κυβέρνηση άνοιξε ένα νέο κύκλο μεταρρυθμίσεων, που εδράζονται στο πολιτικό σύστημα και στην ουσία τους αποτελούν βάρβαρη επίθεση στα πολιτικά δικαιώματα και στις δημοκρατικές ελευθερίες των εργαζομένων. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή, για πρώτη φορά στην πρόσφατη πολιτική Ιστορία, θεσμοθετεί την απαγόρευση της διακίνησης προεκλογικού υλικού στο σύνολο του δημόσιου τομέα (στενού και ευρύτερου). Ετσι, τίθενται σε καταστολή η διακίνηση ιδεών, η προβολή πολιτικών θέσεων και προγραμμάτων, στην έντυπη μορφή τους, στην πιο ολοκληρωμένη δηλαδή μορφή διατύπωσης πολιτικού λόγου που δίνει τη δυνατότητα στον εργαζόμενο να διαβάσει, να μελετήσει και να εμβαθύνει, συνεπώς να οδηγηθεί στην κάλπη και να επιλέξει με γνώση και συνείδηση. Ταυτόχρονα, εμποδίζει συνδυασμούς οι οποίοι απαρτίζονται από εργαζόμενους που στηρίζονται από κόμματα, όπως το ΚΚΕ, να προπαγανδίζουν την πολιτική τους, τις θέσεις τους, διασφαλίζοντας αυτό το προνόμιο στα αστικά κόμματα που ελέγχουν τον κρατικό μηχανισμό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ή έχουν μέσω αυτού, αλλά και άλλων πηγών, καταλόγους με ονόματα και διευθύνσεις ανθρώπων, αλλά και το χρήμα, για να τους αποστέλλουν το έντυπο προεκλογικό τους υλικό. Ετσι, η αστική δημοκρατία εξοστρακίζει τους εργάτες από τη συμμετοχή στην πολιτική δράση.
Το νομοσχέδιο εισάγει το φακέλωμα των εργαζομένων για το πολιτικό τους φρόνημα αφού επιβάλλει ότι η ενίσχυση υποψηφίων και συνδυασμών πρέπει να γίνεται μέσω τράπεζας με καταγραφή όλων των στοιχείων του ενισχύοντος. Ετσι οι τράπεζες και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, μέσω του λογαριασμού υποψηφίων και συνδυασμών, έχουν εξ αντικειμένου και το φάκελο με τα πολιτικά φρονήματα των ενισχυόντων πολιτών. Στην τελική μορφή του νομοσχεδίου, μάλιστα, επεκτείνεται αυτή η πολιτική φακελώματος με τη θεσμοθέτηση υποχρέωσης στους συνδυασμούς και στους υποψηφίους να χρησιμοποιούν, στις συνεστιάσεις και άλλες εκδηλώσεις με χρηματικό αντίτιμο, διπλότυπα εισιτήρια θεωρημένα από την εφορία, στα οποία θα αναγράφονται τα πλήρη στοιχεία των προσώπων στα οποία θα διατίθενται.
Μετά τις έντονες αντιδράσεις στο προσχέδιο νόμου, η κυβέρνηση, με το τελικό νομοσχέδιο, επιχείρησε να συσκοτίσει το ζήτημα της περιστολής του δικαιώματος του εκλέγεσθαι, που - με τις αρχικές της ρυθμίσεις - το καταργούσε εντελώς για υποψηφίους από τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Οι αρχικές ρυθμίσεις απαγόρευαν ρητά και κατηγορηματικά στα κόμματα να χρηματοδοτούν υποψηφίους και συνδυασμούς. Στις τελικές ρυθμίσεις η προαναφερόμενη ρητή απαγόρευση για τα κόμματα δεν υπάρχει, έμμεσα όμως διατηρείται αλώβητη αφού στα άρθρα 1 και 2 του νομοσχεδίου, που αναφέρονται στα έσοδα και στις δαπάνες υποψηφίων και συνδυασμών, ως έσοδο ορίζεται η εισφορά φυσικών προσώπων. Ετσι η χρηματοδότηση ενός συνδυασμού ή ενός υποψηφίου από κόμμα μπορεί να θεωρηθεί ως μη νόμιμη.
Χωρίς αμφιβολία οι παρεμβάσεις αυτές της κυβέρνησης έχουν στόχο την περιστολή των πολιτικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών και θα έχουν συνέχεια. Στην πραγματικότητα η στόχευση πάει πολύ βαθύτερα στο χρόνο. Κατακτήσεις και δικαιώματα που έχουν συνδεθεί με τις καλύτερες αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας - και άλλων λαών - στη νεότερη Ιστορία τίθενται υπό αμφισβήτηση. Για το λόγο αυτό η αμφισβήτησή τους πρέπει να σταματήσει τώρα, στο ξεκίνημά της. Σε αυτή την κατεύθυνση η στήριξη στα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ είναι αναγκαία.
Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Εξυπνάδες και εφιάλτες
Παπαγεωργίου Βασίλης
Να λοιδορήσει το δικαίωμα ενός λαού να ορίζει ο ίδιος το μέλλον του προσπαθεί μάταια ο χτεσινός «Βηματοδότης», γράφοντας διάφορες εξυπναδούλες για την εκδήλωση αλληλεγγύης προς την Κούβα που διοργάνωσαν ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος και ο Δήμος Νίκαιας και στην οποία συμμετείχε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Επιχειρώντας κακότεχνα να παίξει με τις λέξεις, λέει ότι «το καλοκαίρι δεν είναι λίγοι όσοι Ελληνες καπιταλιστές απολαμβάνουν την Κούβα, όχι με τη μισή αλλά με ολόκληρη την καρδιά τους», και καταλήγει αποφαινόμενος: «Ευτυχώς που υπάρχει το ΠΑΜΕ, διαφορετικά πολλοί σύντροφοι θα είχαν πειστεί ότι η Ελλάδα έχασε οριστικά την ευκαιρία να γίνει ένας κομμουνιστικός παράδεισος όπως η Κούβα». Κατανοούμε την πικρόχολη αναφορά του «Βηματοδότη» για τη Σοσιαλιστική Κούβα. Είναι άνθρωπος που γράφει για να στηρίξει το σύστημα των αστών - άλλωστε, από το σινάφι τους είναι - και τον «πονάει» η Κούβα. Γιατί αναδεικνύει το μεγαλείο ενός ολόκληρου λαού, που παλεύει περισσότερο από μισόν αιώνα, μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες, να υπερασπιστεί ένα σύστημα που τον έβγαλε από την απόλυτη φτώχεια, του εξασφάλισε δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία και δεν αφήνει περιθώρια να ανθίσουν «λουλούδια» σαν τα αφεντικά του και άνθρωποι σαν και του λόγου του. Αυτά τα αγαθά, στο σύστημα που υπερασπίζονται και υπηρετούν ο «Βηματοδότης» και η εφημερίδα του, είναι επί πληρωμή και μόνο όποιος έχει χρήματα τα απολαμβάνει. Από αυτήν τη σκοπιά, σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο «Βηματοδότης»: Στη διαπίστωση ότι ευτυχώς υπάρχουν το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, για να συντηρείται ζωντανή η ελπίδα πως ο λαός, στο κοντινό μέλλον, θα απαλλαχθεί με την πάλη του από τους κηφήνες που του κλέβουν τον ιδρώτα - σαν αυτούς που λιβανίζει ο «Βηματοδότης» - και θα φτιάξει τη δική του εξουσία, θα οργανώσει προς όφελός του την οικονομία. Τέτοιους εφιάλτες βλέπουν εκεί στο «Βήμα» και δεν τους κολλάει ύπνος στο εύκρατο κλίμα των βορείων προαστίων...
Φιλοκυβερνητική ΓΣΕΒΕΕ
Περίεργο τρόπο βρήκε η ΓΣΕΒΕΕ για να τοποθετηθεί κατά της πρακτικής του «all inclusive», στην οποία επιδίδονται τα μεγάλα ξενοδοχεία, «εγκλωβίζοντας» τις κάθε είδους δαπάνες των πελατών τους εντός των μονάδων τους, με συνέπεια οι μικρομαγαζάτορες στις περιοχές όπου βρίσκονται αυτά τα ξενοδοχεία να μη βλέπουν ούτε δεκάρα από αυτούς. Με ανακοίνωσή της επικροτεί την πρόταση - δεν είναι καν απόφαση - του αρμόδιου για τον Τουρισμό υφυπουργού Γ. Νικητιάδη, να πριμοδοτούνται από τον αναπτυξιακό νόμο οι επιχειρήσεις που θα δεσμεύονται ότι για 5 χρόνια δε θα επιδίδονται σ' αυτήν την πρακτική. Αντί, λοιπόν, η ΓΣΕΒΕΕ να προστατέψει τα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπεί, δηλαδή των μικρών ΕΒΕ, βάζει πλάτες στην κυβέρνηση για την εφαρμογή κάθε μέτρου που δε θίγει, αλλά και στηρίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει η δήλωση ότι «δεν πρέπει να βασιζόμαστε μόνο σε τουριστικές ξενοδοχειακού τύπου ΟΑΣΕΙΣ. Πρέπει να υπάρχει διάχυση του τουριστικού εισοδήματος όσο δυνατόν ευρύτερα, ώστε να υπάρχει και "πέριξ" του καλού ξενοδοχείου ανάπτυξη». Δηλαδή, παρακάλια για αναδιανομή της τουριστικής πίτας, ώστε να πάρουν ένα ψίχουλο και οι μικρομαγαζάτορες, παρά το γεγονός ότι η κρίση οδηγεί στο αντίθετο, μια και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να κάνουν διακοπές. Προτάσεις φιλοκυβερνητικές, λοιπόν, αντί αγώνα με πλαίσιο ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο.
Αλλαγή μόνο με ανατροπή
«Τα συχνά φαινόμενα διαφωνιών και συγκρούσεων μεταξύ υπουργών συνθέτουν την εικόνα μιας κυβέρνησης που δεν μπορεί να βρει έναν εσωτερικό κώδικα επικοινωνίας, πρόβλημα που ο πρωθυπουργός δεν έχει λύσει», επισημαίνει σε χτεσινό ρεπορτάζ η «Ελευθεροτυπία», επιχειρώντας να ερμηνεύσει τις συχνές προστριβές και κόντρες μεταξύ των μελών της κυβέρνησης. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι κόντρες μεταξύ των υπουργών δεν οφείλονται στην έλλειψη κάποιου «κώδικα επικοινωνίας». Πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι η εκτίμηση ότι πίσω από την «αναταραχή» στο εσωτερικό της κυβέρνησης βρίσκεται ο φόβος απέναντι στη λαϊκή οργή, εξαιτίας των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση, ο οποίος οδηγεί ορισμένα κυβερνητικά στελέχη σε κινήσεις αυτοπροστασίας και διάσωσης. Το σίγουρο είναι ότι το σημερινό πολιτικό προσωπικό θα «καεί» προκειμένου να περάσουν τα πλέον άγρια αντιλαϊκά μέτρα στη μεταπολεμική ιστορία. Το έχουν προεξοφλήσει, άλλωστε, τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, με πρώτο τον Γ. Παπανδρέου, που δηλώνει συχνά ότι δεν τον ενδιαφέρει η επανεκλογή του... Το θέμα, όμως, δεν είναι να αντικατασταθεί το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό με άλλο «άφθαρτο» και «καινούριο» από τις ανεξάντλητες εφεδρείες της πλουτοκρατίας, ενώ ο λαός θα συνεχίζει να βουλιάζει πιο βαθιά στη φτώχεια, στην πείνα και την εξαθλίωση. Το ζητούμενο είναι η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και των κομμάτων που την εφαρμόζουν και η «αντικατάστασή» τους από μια λαϊκή εξουσία, σε ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Διαφορετικά - και αυτή είναι η αλήθεια - τίποτα δε θα αλλάξει προς το καλύτερο.
Επικίνδυνες εξελίξεις
Στις 14 Μάη 2010 η ελληνική κυβέρνηση διά του αντιπροέδρου της είχε δηλώσει ότι «το Αιγαίο, τα θέματα της εδαφικής κυριαρχίας, της κυριαρχίας στον αέρα και τη θάλασσα (...) είναι κατασκευασμένα, από μερικούς πολύ ικανούς διπλωμάτες». Παράλληλα, είχε αποκαλέσει τις τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων «εδαφικές λεπτομέρειες» και «γεωγραφικές ιδιομορφίες». Προχτές, ξανά μέσω του αντιπροέδρου της, η κυβέρνηση νομιμοποίησε τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, λέγοντας ότι τα τουρκικά ερευνητικά πλοία «κάνουν έρευνες σε διεθνή ύδατα, όπου όποιος θέλει μπορεί να κάνει έρευνες». Με τον ίδιο τρόπο συρρίκνωσε και αποχαρακτήρισε την ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως αυτή ορίζεται από το Διεθνές Δίκαιο, περιορίζοντάς την μόνο στα αβαθή μέχρι 200 μέτρα βάθος, που αποτελούν μόνο το 15% των διεθνών υδάτων του Αιγαίου, αφήνοντας τα υπόλοιπα στο ράφι με τις «γκρίζες ζώνες».
Επί της ουσίας, οι τελευταίες δηλώσεις του Πάγκαλου αποτελούν τροχιοδεικτικές βολές για το περιεχόμενο του διμερούς διαλόγου που βρίσκεται σε εξέλιξη, πίσω από τους πανηγυρισμούς περί «ελληνοτουρκικής συνεργασίας». Δείχνουν ότι η κυβέρνηση όχι μόνο συζητάει στη βάση της αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά ότι έχει αποδεχθεί αυτή την αμφισβήτηση σε μεγάλη έκταση. Αλλωστε, τα πράγματα έχουν δρομολογηθεί εδώ και καιρό. Ηταν η Συμφωνία της Μαδρίτης το 1997, με υπουργό Εξωτερικών τον Θ. Πάγκαλο, που διακήρυξε το σεβασμό στα τουρκικά «ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα», πέρα από τα νόμιμα συμφέροντα. Η Τουρκία διαμορφώνει στο Αιγαίο μια ντε φάκτο κατάσταση - πρόπλασμα των ευρύτερων διευθετήσεων που επιδιώκονται με ΝΑΤΟική ομπρέλα.
Αυτές οι διευθετήσεις σχετίζονται με το πλάτος των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου, καθώς και τις αρμοδιότητες στο διεθνή χώρο, που αφορούν στον έλεγχο των πτήσεων (FIR) και στην έρευνα και διάσωση. Ολα αυτά μαζί συνθέτουν τον στρατιωτικό - επιχειρησιακό έλεγχο σε μια περιοχή με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Στη νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου, και κατ' επέκταση στο Αιγαίο, καταγράφονται έντονοι ανταγωνισμοί για το ποια χώρα θα εξελιχθεί σε περιφερειακό πρωταγωνιστή. Ταυτόχρονα, είναι δεδομένο το αμερικανικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της «αντιπυραυλικής ασπίδας», για την εφαρμογή του σχεδίου περί «νέας Μέσης Ανατολής», όπως και για τη διείσδυση του ΝΑΤΟ στη Β. Αφρική και την Κασπία.
Ολα τα παραπάνω συνθέτουν το κουβάρι ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων, στις οποίες η Ελλάδα μπλέκεται βαθύτερα με ευθύνη της κυβέρνησης και της στρατηγικής που υπηρετεί. Καθόλου τυχαία, σε μια περίοδο έντονης αναταραχής στις σχέσεις Ισραήλ - Τουρκίας, ο Ελληνας πρωθυπουργός επισκέφτηκε το Τελ Αβίβ. Οι κίνδυνοι για τα κυριαρχικά δικαιώματα αποτελούν απειλή για το λαό, αλλά και συνολικά για την υπόθεση της ειρήνης. Το μέτωπο για προστασία των λαϊκών - εργατικών δικαιωμάτων είναι ενιαίο με το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο και με το μέτωπο υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Για την οικοδόμηση σχέσεων αληθινής φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς της περιοχής, με ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα στις δυο όχθες του Αιγαίου.
Feeds
