Σάββατο 22 Μάη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τώρα ... κλαίνε και για την «Cosco»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μετά το χτύπημα τάχα στον τουρισμό που δίνουν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις, τώρα τα επιτελεία των μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοεκδοτών, δηλαδή των εφοπλιστών και του Μπόμπολα, άρχισαν να «κλαίνε» και για την «Cosco». Οτι η κινεζική πολυεθνική θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα και να ...σώσει την ελληνική οικονομία, όμως το ΠΑΜΕ της βάζει εμπόδια! Το χτεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Ημερησία» του μεγαλοκατασκευαστή είναι προάγγελος για το νέο οχετό που ετοιμάζονται να ρίξουν τα τσιράκια των πλουτοκρατών σε βάρος των ταξικών αγώνων. Χαρακτηρίζει «πιο σοβαρό» από όλα όσα ...«κακά» έχει κάνει το ΠΑΜΕ - παραθέτει και το ...σχετικό κατάλογο - «την κίνησή του» «να προκαλέσει προβλήματα στις συζητήσεις της κυβέρνησης με την κινεζική "Cosco", η οποία θέλει να επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ στη χώρα μας».

Το ...απαράδεκτο, κατά το δημοσίευμα, ήταν ότι η απεργιακή πορεία του Πειραιά κατέληξε στο κτίριο του ΟΛΠ. Και από πάνω οι εκπρόσωποι των συνδικάτων είπαν σε «έντονο ύφος» σε συνάντησή τους με τον πρόεδρο του ΟΛΠ, Γ. Ανωμερίτη, ότι «αν εισέλθει η "Cosco" στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος θα θεωρηθεί αιτία πολέμου για τα συνδικάτα».

Η αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν το μεγάλο φαγοπότι που θα στηθεί σε βάρος των υποδομών που έχει χτίσει με ιδρώτα και αίμα ο εργαζόμενος λαός και ξεκαθαρίστηκε ότι δε θα επιτρέψουν να μετατραπεί το λιμάνι και η Ζώνη σε εργασιακό γκέτο - καρμανιόλα για τη ζωή των εργατών. Οπως, δηλαδή, η πολυεθνική κατάντησε την προβλήτα ΙΙ του ΣΕΜΠΟ. Οσον αφορά στο ...«σωτήρα» της ελληνικής οικονομίας «Cosco», αυτός ο πολυεθνικός κολοσσός, αυτός ο μεγαλοεπενδυτής που θα φέρει δισ. ευρώ, έφτασε να ζητήσει από τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, 9 εκατ. ευρώ ως ...επιστροφή ΦΠΑ!

Να προσθέσουμε ακόμα ότι οι χιλιάδες διαδηλωτές στον Πειραιά βροντοφώναζαν και ένα σύνθημα, που έδειχνε και πού στοχεύει ο αγώνας: «Τα λιμάνια ανήκουν στο λαό και όχι στο κεφάλαιο το ιδιωτικό». Είναι προκλητική η «Ημερησία» απέναντι στο λαό. Αλλά τι λέμε τώρα, προκλητικός είναι ο ιδιοκτήτης της όπως και κάθε ιδιοκτήτης αστικού ΜΜΕ, που ταυτόχρονα είναι και ιδιοκτήτης μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, γιατί κλέβει τον πλούτο που παράγουν οι εργάτες και τον καρπώνεται αυτός, ενώ τους θέλει σκλάβους γι' αυτό και η επίθεση ενάντιά τους όταν παλεύουν για το δίκιο τους. Ασταμάτητη λαϊκή πάλη, λοιπόν, ως την κοινωνικοποίηση της ιδιοκτησίας τους.

Φτάνει, μην κουράζεστε άλλο...

Το «χορό» άνοιξε η ίδια εργοδοσία με το «non paper» που η διοίκηση των ΕΛΠΕ διακίνησε την περασμένη βδομάδα για να συκοφαντήσει τα ταξικά συνδικάτα, τα οποία καταγγέλλουν και εναντιώνονται στο σκλαβοπάζαρο που θέλει να στήσει. Την ίδια μέρα ανακοίνωση αντίστοιχη (τόσο αντίστοιχη που έμοιαζε να είναι υπαγορευμένη) έβγαλε το Σωματείο Εργαζομένων στα ΕΛΠΕ (όπου πλειοψηφούν ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ). Τη «σκυτάλη» πήρε, παραμονές μάλιστα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 20 του Μάη, η Γραμματεία ΔΑΚΕ στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας. Χτες, ήταν η σειρά της ίδιας της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου να επιβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση ν' αφήσει την εργοδοσία μόνη της να τα βγάλει πέρα με τα ταξικά συνδικάτα. Δηλαδή, εδώ και μια βδομάδα, κι ενώ ο κόσμος κυριολεκτικά «καίγεται», με το κεφάλαιο να στήνει στο απόσπασμα κάθε λαϊκή κατάκτηση και δικαίωμα, οι παραπάνω συνδικαλιστές ασχολούνται με τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα ΕΛΠΕ από τους ταξικούς αγώνες. Εντάξει βρε παιδιά, μην κουράζεστε άλλο. Καταλάβαμε με ποιανού το μέρος είστε...

Καθήκον και αποστολή του ο αντικομμουνισμός

«Ο παλιός είναι αλλιώς» και ο Γ. Μαρίνος είναι πολύ παλιός στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα, για ν' αφήσει τώρα την ευκαιρία να ασκήσει την τέχνη του της συκοφαντίας και της διαστρέβλωσης. Ετσι, χτες, σε εμφάνισή του στην ΕΤ1 επανέλαβε το χιλιοειπωμένο τον τελευταίο καιρό από διάφορα χείλη κυβερνητικά και μη για τις τάχα ευθύνες του ΚΚΕ για τη μείωση στον τουρισμό. Ο Γ. Μαρίνος ξέρει καλά οικονομικά και ξέρει επίσης πολύ καλά πως για τη μείωση στον τουρισμό φταίνε αυτοί που υπερασπίζεται όλη του τη ζωή. Δηλαδή, τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου που δημιούργησαν την κρίση και οι πολιτικές λιτότητας των κυβερνήσεων, που δεν επιτρέπουν ούτε στους Ελληνες ούτε στους ξένους εργαζόμενους δυνατότητες τουρισμού. Γι' αυτό και το πάθος της διαστρέβλωσης που πάντα τον διέκρινε όταν επρόκειτο για το ΚΚΕ. Τρέμει κι αυτός μην τυχόν και αντιληφθούν ακόμα πλατύτερες μάζες των εργαζομένων τους πραγματικούς ενόχους και απορρίψουν ολόκληρο το σύστημα της εκμετάλλευσης. Παλιός, όμως, στον αντικομμουνισμό δε θα άφηνε την ευκαιρία να ρίξει το δηλητήριό του, πράγμα που αποκαλύπτεται και από τη συμπλήρωση στη φράση του «μαζί με τους κουκουλοφόρους». Εδώ είναι που πραγματικά φαίνεται η εμπειρία, αφού, όχι μόνο δημιουργεί συνειρμούς, αλλά ταυτίζει ουσιαστικά τη δράση του οργανωμένου λαϊκού κινήματος ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης με την εγκληματική δράση των κουκουλοφόρων. Είναι τέτοια η υπερβολή που επέλεξε, που είναι φανερό πως μπροστά στο καθήκον της υπεράσπισης του μεγάλου κεφαλαίου δεν υπολογίζει καθόλου, για άλλη μια φορά, την προσωπική του γελοιοποίηση.

Είναι με τη μεγαλοεργοδοσία

Οσο πιο μακριά βρεθούν οι εργαζόμενοι από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, όσο πιο ψηλά ιδεολογικοπολιτικά τείχη υψώσουν απέναντι στην προσπάθεια χειραγώγησης και εκφυλισμού του εργατικού κινήματος από τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τόσο θα ισχυροποιούνται οι εργατικοί αγώνες. Πρόκειται για ηγεσίες και συνδικαλιστικές παρατάξεις, που εχθρεύονται τα συμφέροντα των εργαζομένων, είναι ταγμένες να δίνουν με κάθε τρόπο χέρι βοήθειας στους εργοδότες και στην εκάστοτε κυβέρνηση.

Αυτό το αποδεικνύουν διαρκώς, καθημερινά, εδώ και χρόνια. Είναι χρήσιμο, όμως, πάντα να αναδεικνύεται ο επικίνδυνος ρόλος τους, που κρατάει το εργατικό κίνημα «πισθάγκωνα δεμένο». Ας δούμε μόνον αυτές τις τελευταίες μέρες πριν την απεργία της Πέμπτης, πώς αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις φρόντισαν να «ζεστάνουν την πλάτη» των επιχειρηματιών και να «κλείσουν το μάτι» στην κυβέρνηση: Δύο μόλις μέρες πριν την απεργία, σε κοινή συνέντευξη Τύπου των προεδρείων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ο Γ. Παναγόπουλος έσπευσε να δηλώσει ότι είναι έτοιμος να προσέλθει σε διάλογο με την κυβέρνηση για το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Φυσικά, όλο το προηγούμενο διάστημα συμμετείχε η ΓΣΕΕ στην επιτροπή ειδικών για την Κοινωνική Ασφάλιση. Αφού έβαλε πρώτα τη σφραγίδα της συγκατάθεσης εξ ονόματος των εργαζομένων, έγραψε προχτές υποκριτικά στο πανό της «Κάτω τα χέρια από το Ασφαλιστικό»...

Υποδείγματα εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού υπάρχουν ακόμα πιο πολλά, σε όλη τη χώρα. Τα τελευταία «κρούσματα» εκδηλώθηκαν τις προηγούμενες μέρες ως εξής: Η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στο Σωματείο Εργαζομένων στα «Ελληνικά Πετρέλαια» έριξε λάσπη στα ταξικά Συνδικάτα Μετάλλου της Ζώνης και της Ελευσίνας για τον αγώνα που δίνουν ενάντια στην εφαρμογή της Συνθήκης Μπολκεστάιν, που τσακίζει τα μεροκάματα των εργατών. Οι ίδιες πλειοψηφίες στην Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ), στην Ενωση Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας Ελλάδας (ΕΕΕΚΕ), στην Ενωση Ηλεκτρονικών Μηχανικών Ασφαλείας Εναερίου Κυκλοφορίας Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας προχώρησαν σε απεργοσπασία, γιατί - όπως είπαν - η χώρα και ο τουρισμός βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση! Η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας (πλειοψηφεί η ΔΑΚΕ) έστειλε επιστολή προς τον ΣΕΒ (με κοινοποίηση στα σωματεία του κλάδου, στη ΓΣΕΕ και στο υπουργείο Εργασίας), που τους καλεί να πρωτοστατήσουν με απώτερο σκοπό την εργασιακή ειρήνη. Στην Κόρινθο, ο ΠΑΣΚίτης αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου έφτασε στο σημείο να καλέσει την αστυνομία, ενάντια σε εργαζόμενους που δήλωσαν απεργία!

Σε αυτές τις πλειοψηφίες τρέχουν να «στήσουν» συγκεντρώσεις οι συνδικαλιστές της «Αυτόνομης Παρέμβασης» και άλλοι «ανεξάρτητοι». Οχι τόσο γιατί «κάνουν πέτρα την καρδιά τους» στο όνομα της ενότητας. Στην πραγματικότητα, έχουν τις ίδιες απόψεις, ότι η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης είναι αναποτελεσματική, δηλαδή δε δίνει αρκετή ώθηση στη λεγόμενη «πραγματική» καπιταλιστική οικονομία, κόντρα στην κερδοσκοπική! Δηλαδή, βιομήχανοι κόντρα στους τραπεζίτες και ας είναι ενταγμένοι στους ίδιους ομίλους, ας εκμεταλλεύονται το ίδιο τους εργαζόμενους. Συμβάλλουν έτσι στη σωτηρία της εκμετάλλευσης και ας εμφανίζονται ως δύναμη που πασχίζει για τα βάσανα του λαού. Ολοι μαζί προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κυβέρνηση κηδεμονεύεται, παρασύρεται από τις αγορές σε ένα νεοφιλελεύθερο όλεθρο και ότι της έχουν «μπαστακωθεί» οι κατοχικές δυνάμεις του ΔΝΤ και της ΕΕ. Υπονομεύουν τον ταξικό προσανατολισμό και την ταξική ενότητα των εργαζομένων κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων. Γι' αυτό και είναι αντίπαλοι των εργαζομένων.


Ελένη ΜΑΪΛΗ

Μεγάλα κόλπα για την κερδοφορία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΜΑΣ οι τράπεζες! Η μία μετά την άλλη ανακοινώνουν ευνοϊκά δάνεια και δανειακές ρυθμίσεις προκειμένου ο κόσμος να αποπληρώσει τα δάνεια που έχει ήδη πάρει.

Τι αλτρουισμός, τι πατριωτισμός και τι υπευθυνότητα! Τελικά τα είχαμε παρεξηγήσει αυτά τα ιδρύματα. Μόνο το καλό μας θέλουν και είναι δίπλα μας όποτε τα χρειαστούμε.

Φυσικά, θα πληρώσουμε κάτι παραπάνω (διότι όποιος παίρνει δάνειο για να αποπληρώσει δάνειο απλούστατα είναι διπλά φεσωμένος). Ομως, οι τράπεζες θα παρουσιάσουν ωραιότατους ισολογισμούς στους μετόχους τους.

Τη λαϊκή οικογένεια πάλι θα την έχουν «στο χέρι» για τα επόμενα 250 χρόνια αφού θα χρωστάει ό,τι έχει και ό,τι ίσως αποκτήσει. Και η ζωή (της δικής τους κερδοφορίας και της δικής μας ανέχειας) συνεχίζεται.

Αλλωστε, λεφτά με ...τη σέσουλα έλαβαν όλες οι τράπεζες με τα περίφημα 28 δισεκατομμύρια που τους έδωσαν (και τα πήραν από εμάς). Να μην τα επενδύσουν λιγουλάκι;

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ πρότεινε, η Γαλλία συμφωνεί «επί της αρχής» και η Βρετανία επίσης. Ολοι θέλουν ένα «ισχυρό ευρώ», μόνο που πρέπει να ρυθμιστούν οι «μικρολεπτομέρειες».

Τι να είναι άραγε αυτές οι «μικρολεπτομέρειες»; Προφανώς τα συμφέροντα των πολυεθνικών που ο καθένας εκπροσωπεί. Οπως πάντα, το μοίρασμα των αγορών...

Είμαστε, όμως, σχεδόν βέβαιοι ότι στο τέλος θα τα βρούνε. Γιατί μπορεί οι ανταγωνισμοί τους να είναι εντονότατοι, πλην όμως όταν πρόκειται να απομυζήσουν τους λαούς της Ευρώπης στο τέλος βρίσκουν τη «χρυσή τομή».

Και μετά από λίγο καιρό αρχίζουν οι... «τομές» από τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ, που όλως τυχαίως είναι όλες προς την ίδια κατεύθυνση: Την ανταγωνιστικότητα.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιος «συμμορφώνεται»...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ανυπακοή και συμμόρφωση» είναι ο τίτλος που επέλεξε να χρησιμοποιήσει η χτεσινή «Αυγή» για το δημοσίευμα που αφορούσε στην προχτεσινή απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα. Εκεί γίνεται αναφορά σε «διαπιστευτήρια ...συμμόρφωσης προς χάριν της ομαλότητας», τα οποία κατά την «Αυγή» κατέθεσε το ΠΑΜΕ επειδή επέλεξε «για πρώτη φορά να μη φθάσουν οι δυνάμεις του έξω από τη Βουλή»...! Μάλιστα, σχολιάζει ότι «ΠΑΜΕ και ΚΚΕ πήραν χθες τα μέτρα τους για να μην τους κακολογήσει ο κ. Καρατζαφέρης».

Τέτοιο είναι το βάθος της πολιτικής κριτικής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Δείκτη αντίστασης και ανυπακοής θεωρούν την πορεία που ακολουθεί μια διαδήλωση. Βέβαια, η «επαναστατικότητά» τους εξαντλείται μέχρι εκεί, γιατί κατά τα λοιπά, και μέσα και έξω από τη Βουλή, δε σταματούν να δίνουν άλλοθι και να θολώνουν τα νερά για τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης και της ΕΕ. Γιατί απέξω καταγγέλλουν τα «άδικα μέτρα» αλλά μέσα καταριούνται το ΠΑΣΟΚ επειδή αθέτησε τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και γέλασε το λαό. Εξω (και μέσα) από τη Βουλή καταδικάζει την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, αλλά κατά τ' άλλα θεωρεί μη ρεαλιστική την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε Υγεία - Πρόνοια...

... και με τι

Δε θεωρούν «συμμόρφωση» με την αντιλαϊκή πολιτική και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου τη στήριξη της ευέλικτης εργασίας, τη συμμετοχή στους «κοινωνικούς διαλόγους», με τους οποίους τσεκουρώνονται τα εργατικά δικαιώματα και δηλητηριάζονται οι εργατικές συνειδήσεις. Δε θεωρούν «συμμόρφωση» με την αντεργατική επίθεση τη συστράτευση και ενίσχυση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που αθωώνουν την κυβέρνηση και φορτώνουν στο «κακό» ΔΝΤ μέτρα που απαιτεί η στρατηγική του κεφαλαίου.

Δυστυχώς για τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όμως, η συμμόρφωση και η ανυπακοή δεν καθορίζονται από την κατεύθυνση των διαδηλώσεων, αλλά πάνω απ' όλα από το περιεχόμενο και τον πολιτικό προσανατολισμό της πάλης στην οποία καθένας συμμετέχει. Καθορίζονται από τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί κάθε μικρός και μεγάλος αγώνας. Συμφέροντα στην υπεράσπιση των οποίων οι ταξικές δυνάμεις υποτάσσουν συνειδητά και περήφανα και τη μορφή και την τακτική των αγώνων τους, ενάντια σε κάθε μηχανισμό της αστικής τάξης. Γιατί μόνο έτσι δυναμώνει η οργανωμένη ταξική πάλη που στη γραμμή της ανυπακοής ανοίγει το δρόμο όχι μόνο για την απόκρουση της σημερινής επίθεσης αλλά και για την πλήρη ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Κι αυτό θα συνεχίζει να κάνει το ΠΑΜΕ, σε πείσμα όλων των βαστάζων του συστήματος. Οσο για τα περί συμμόρφωσης του ΠΑΜΕ, εκτός από τη φτήνια των εκτιμήσεών τους και των επιχειρημάτων τους, αφού δεν είναι ικανοί να αντιπαρατεθούν στρατηγικά γιατί όντας ενσωματωμένοι στο σύστημα εγκλωβίζονται σ' αυτό που θέλουν να δείξουν ότι είναι και σ' αυτό που πραγματικά είναι, ας αφήσουν τα σάπια. Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί.

Πλάτες πίσω από τις «διαφωνίες»

«Χρέος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να ελέγχει ουσιαστικά την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση της άμεσης υλοποίησης των διαρθρωτικών αλλαγών του μνημονίου και όχι μόνο των δημοσιονομικών». Αυτό το καθήκον είχε αναθέσει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, στην ηγεσία της ΝΔ προσφωνώντας τον Αντ. Σαμαρά κατά τη διάρκεια της ετήσιας γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ στις 11 Μάη, καλώντας την «να γίνει μέρος της εθνικής προσπάθειας να μην πτωχεύσει ο τόπος». Δεν πέρασαν ούτε δέκα μέρες και ο Αντ. Σαμαράς έσπευσε να κάνει πράξη την υπόδειξη της ηγεσίας των βιομηχάνων. Με χτεσινή απόφασή του συγκροτήθηκε «Ομάδα Παρακολούθησης του προγράμματος που συνοδεύει τη συμφωνία στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη - μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», με επικεφαλής τον αναπληρωτή τομεάρχη Οικονομίας Χρ. Σταϊκούρα. Περιττό να σημειωθεί ποιος θα είναι ο σκοπός αυτής της ομάδας. Είναι ακριβώς ό,τι είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Μπορεί να είπε «όχι» στο μνημόνιο με την τρόικα, για τους γνωστούς λόγους ο Αντ. Σαμαράς, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να υλοποιηθούν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και οι διαρθρωτικές αλλαγές που περιλαμβάνει το μνημόνιο. Είναι ολοφάνερο ότι η γαλάζια «Ομάδα Παρακολούθησης» θα είναι ένα επιπλέον όχημα για να ασκεί πίεση προς την κατεύθυνση της εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων, αλλά και κατάθεσης συγκεκριμένων εποικοδομητικών προτάσεων, στο όνομα πάντα της εξόδου από την κρίση. Ποιος είπε ότι η ΝΔ δε βάζει πλάτες ακόμα και όταν «διαφωνεί»;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το δικό μας όφελος

Οι δοσοληψίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την πολυεθνική COSCO, στα χνάρια της πολιτικής που ξεκίνησε η ΝΔ, δεν εξυπηρετούν κανένα απολύτως λαϊκό συμφέρον. Η προσέγγιση που άρχισε με την παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά στον κινέζικο όμιλο και τώρα αγκαλιάζει και άλλα λιμάνια της χώρας και τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα και τον Εμπορευματικό Σταθμό στο Θριάσιο Πεδίο, αλλά και το αεροδρόμιο στο Καστέλι και τον ΟΣΕ με τους σιδηροδρόμους του, μπορεί να δημιουργεί συνθήκες για «χρυσές δουλειές» της COSCO, του κεφαλαίου και στην Ελλάδα, ωστόσο αποτελεί ευθύ χτύπημα για τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους.

Η πολύ πρόσφατη ιστορία αποκαλύπτει με τα πλέον μελανά χρώματα τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων. O,τι έγινε με τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις που έκανε την προηγούμενη δεκαετία η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη, τότε που τα καλύτερα και αποδοτικότερα κομμάτια της ελληνικής οικονομίας που ανήκαν στο Δημόσιο παραδόθηκαν στο μεγάλο κεφάλαιο, είναι γνωστό. Οι ιδιωτικοποιήσεις, που έγιναν προκειμένου να εξασφαλιστεί το κέρδος των ιδιωτικών κεφαλαίων, συνοδεύτηκαν με τρομακτικές ανατιμήσεις των τιμολογίων, με την απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, με την εισαγωγή των ελαστικών μορφών απασχόλησης, με την υποβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών, με την απώλεια της δυνατότητας που είχε το Δημόσιο να μπορεί να ελέγχει, έστω και στα πλαίσια των κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων, την πορεία κλάδων της οικονομίας με στρατηγικό χαρακτήρα.

Το ίδιο και χειρότερα θα γίνει τώρα, που παραχωρούνται στο κεφάλαιο τα τελευταία περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου. Και δεν έχει καμία σημασία ποιος είναι ο συνομιλητής της κυβέρνησης που ξεπουλά. Είτε είναι εκπρόσωποι του ντόπιου κεφαλαίου, είτε πλουτοκράτες από την ΕΕ, είτε από την Κίνα και τις αραβικές χώρες, το διά ταύτα είναι ένα και μοναδικό. Το μόνο που ενδιαφέρει τον κάθε μνηστήρα, και όλους τους μνηστήρες μαζί, είναι το κέρδος. Κάτι που στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης εξασφαλίζεται μόνο με πολύ μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, ακόμα εντατικότερους ρυθμούς εργασίας, ακόμα λιγότερα λαϊκά δικαιώματα.

Το κεφάλαιο στην Κίνα βρίσκεται σε πλήρη άνθηση. Το ξέρουν και το κατανοούν οι πάντες. Επίσης οι πολυεθνικές της Δύσης, εδώ και δυο δεκαετίες, αξιοποιούν για δικό τους λογαριασμό τις συνθήκες της Κίνας, όπως και της Ινδίας και άλλων τέτοιων χωρών για να παράγουν και να εξάγουν εμπορεύματα μεγιστοποιώντας το κέρδος τους, γεγονός που οδήγησε και σε τεράστια συσσώρευση κεφαλαίων. Πρόκειται για κεφάλαια που τώρα αναζητούν διέξοδο και πεδία προσοδοφόρων επενδύσεων. Κι όπως είπε το αφεντικό της COSCO, η Ελλάδα, ως πύλη προς τις αγορές της Ευρώπης, τους έρχεται ...κουτί.

Είναι φανερό ότι τα γεωφυσικά πλεονεκτήματα της χώρας και οι υποδομές της, που χαίρουν άκρας εκτίμησης στις αξιολογήσεις των πολυεθνικών, δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης για παραχώρηση στον οποιοδήποτε επίδοξο επενδυτή. Ισα - ίσα. Το σύνολο αυτών των πλεονεκτημάτων μαζί με τον υπάρχοντα κοινωνικό πλούτο (λιμάνια, σιδηρόδρομοι, υποδομές, ενεργειακές πηγές, παραγωγικές μονάδες, μεταφορές), πρέπει να ανήκει σε όλο το λαό και με βάση το λαϊκό σχεδιασμό να λειτουργούν για το συμφέρον των εργαζομένων και του τόπου συνολικά.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ