Τετάρτη 27 Φλεβάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Θριάμβευσε» πάλι η... φιλανθρωπία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για μια ακόμα φορά ακούσαμε για ανθρώπους - «τέρατα» χωρίς ανάλυση του κοινωνικού περιβάλλοντος και των κοινωνικών σχέσεων μέσα στο οποίο διαμορφώνονται οι προσωπικότητες. Για ακόμα μια φορά η «ατομικότητα», η ατομική λύση και η ατομική συνεισφορά, ξεκομμένη από καθετί συλλογικό, θριάμβευσαν. Για μια ακόμα φορά, η «φιλανθρωπία των χορτάτων», μπήκε σε πρώτο πλάνο και «αποθεώθηκε».

Ο λόγος για το νεοσυσταθέν μη κερδοσκοπικό σωματείο «ΕΛΙΖΑ - εταιρεία κατά της κακοποίησης του παιδιού», το οποίο ανακοίνωσε χτες το μεσημέρι την ίδρυσή του, την έναρξη συνεργασίας του με τα «Παιδικά Χωριά SOS» και τη δημιουργία ξενώνα «SOS ΕΛΙΖΑ» σε κτίριο στο Μαρούσι, το οποίο αποτελεί δωρεά στο σωματείο. Βέβαια, από ένα φιλανθρωπικό σωματείο, το οποίο σε τίποτα δεν έχει να κάνει με το λαϊκό παράγοντα και ούτε συμμερίζεται τις λαϊκές ανάγκες και τις συνθήκες που διαβιώνει μια εργατική οικογένεια, ή τα πιο εξαθλιωμένα λαϊκά στρώματα, δε θα μπορούσε να περιμένει κανείς τίποτα καλύτερο. Χαρακτηριστικό είναι ότι από τα κύρια ιδρυτικά μέλη του σωματείου είναι η Μαρίνα Καρέλα και ο σύζυγός της πρίγκιπας Μιχαήλ...

Ετσι, η λογική και η δράση αυτού του σωματείου περιστρέφεται γύρω από μια αόριστη ευαισθησία για τα κακοποιημένα παιδιά (που αποτελεί σίγουρα ένα σοβαρό θέμα), που είχαν την... ατυχία να γεννηθούν από γονείς ακατάλληλους, χωρίς να θίγεται στο παραμικρό σε τι είδους συνθήκες και σε ποια κοινωνική πραγματικότητα μεγάλωσαν και οι ίδιοι οι γονείς. Χωρίς να απασχολεί τι μέτρα πρέπει να παρθούν, ώστε να αντιμετωπιστεί ένα κοινωνικό φαινόμενο στο σύνολό του και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του κράτους. Ιδιωτική πρωτοβουλία, φιλανθρωπία, ατομικισμός και «μπάλωμα» του προβλήματος σε όλο τους το μεγαλείο...

Υγεία για λίγους...

«Εγώ θα ήθελα να απευθύνω μια έκκληση για προσφορά στην αγορά σύγχρονων μηχανημάτων από τον «Ευαγγελισμό», στους Ελληνες τραπεζίτες, τον κ. Τάκη Αράπογλου, τον κ. Γιάννη Κωστόπουλο, τον κ. Μιχάλη Σάλλα, τον κ. Νίκο Νανόπουλο κλπ. Κύριοι, ηγείστε του πιο κερδοφόρου κλάδου της ελληνικής οικονομίας με ετήσια καθαρά κέρδη πάνω από 6 δισ. ευρώ. Εχετε τη δύναμη, έχετε την υψηλή συνείδηση κοινωνικής προσφοράς, σπεύστε λοιπόν να βοηθήσετε. Θα είναι η πιο σημαντική σας εκδήλωση κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής». Την έκκληση αυτή υπογράφει ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» Ν. Νικολάου, μετά από περιπέτεια υγείας που, όπως γράφει, είχε πρόσφατα και τη νοσηλεία του στον «Ευαγγελισμό». Καλές οι «εκκλήσεις» αλλά η εναπόθεση της σωτηρίας του δημόσιου συστήματος Υγείας στη φιλανθρωπία των τραπεζιτών, δεν απαλλάσσει το σύστημα και την πολιτική που το υπηρετεί από τη βαρβαρότητα της αδιαφορίας για την υγεία και τη ζωή του λαού. Το πολύ πολύ να «σώσουν» ορισμένα «τμήματα» νοσοκομείων χρήσιμα για την υγεία της αστικής τάξης και της κερδοφορίας της. Ο λαός όμως σε ένα τέτοιο σύστημα Υγείας είναι από χέρι χαμένος...

Αξιοποίηση ή εκμετάλλευση;

Ο καλύτερος Ελληνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της FIFA, παλιά δόξα της ΑΕΚ και της Εθνικής ομάδας, μια μεγάλη μορφή του ποδοσφαίρου που διακρίθηκε για την αθλητική αγωνιστική του αξία, ο Μίμης Παπαϊωάννου, θα επισκεφτεί δώδεκα σχολεία της περιφέρειας σε όλη την Ελλάδα και στο πλαίσιο εκπαιδευτικού προγράμματος που φέρει το όνομά του, θα μιλήσει στους μαθητές για το «ευ αγωνίζεσθαι». Δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις του μεγάλου αυτού παλαίμαχου ποδοσφαιριστή. Και φυσικά, το υπουργείο Παιδείας μπορεί και πρέπει να αξιοποιεί τέτοιες προσωπικότητες σε εκπαιδευτικές εκδηλώσεις μέσα και έξω από τα σχολεία.

Ομως, μας κάνει εντύπωση που όλο το πρόγραμμα έχει αποκλειστικό χορηγό το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», που το πρόγραμμα αναγγέλλεται όχι από το υπουργείο αλλά από το ίδρυμα, το οποίο εκπροσωπεί έναν επιχειρηματικό κολοσσό και που βρίσκει την ευκαιρία να εισβάλει και με αυτόν τον τρόπο στα σχολεία και να αυτοδιαφημιστεί. Εύλογα μπορεί λοιπόν, να αναρωτηθεί κανείς, αν η γόνιμη αξιοποίηση μιας μεγάλης προσωπικότητας μετατρέπεται σ' αυτή την περίπτωση σε εκμετάλλευσή της, προκειμένου να ανοίξει άλλη μια πόρτα για τις επιχειρήσεις μέσα στα σχολεία, με τις ευλογίες του υπουργείου Παιδείας.

«Αλλάξτε εσείς, η Κούβα δεν αλλάζει»

Η είδηση από την Κούβα, τους έκανε ν' αναθαρρήσουν!

Ο «γερόλυκος» του ιμπεριαλισμού (οι ΗΠΑ) κάλεσε σε άμεση ανατροπή, για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας», όπως αυτής που έχει εγκαθιδρυθεί στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, ή έστω στην Εσθονία, όπου Πρόεδρος είναι ένας πρώην Αμερικανός πολίτης, το ένα τρίτο του πληθυσμού δεν έχει δικαίωμα ψήφου και ξηλώνονται τα αντιφασιστικά μνημεία, για να στηθούν νέα προς τιμήν των «λεγεώνων των SS».

Οι «ύαινες» της ΕΕ άδραξαν την ευκαιρία να μιλήσουν για «αναθέρμανση» των σχέσεων, ελπίζοντας πως η «πολιτική των γεφυρών» μπορεί να επιτύχει καλύτερα και πιο «κομψά» το στόχο, που έχουν και οι ΗΠΑ, δηλαδή την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Κούβα.

Από κοντά και διάφοροι απολογητές του καπιταλισμού έτρεξαν να κάνουν λόγο για την ανάγκη ο «σοσιαλισμός» να 'χει ...«δημοκρατία», λες κι η δημοκρατία είναι μία και απαράλλαχτη «γαρνιτούρα», που προστίθεται σε όλα τα είδη των κοινωνιών (δουλοκτητική, φεουδαρχική, καπιταλιστική, σοσιαλιστική). Λες και η αστική δημοκρατία είναι το «τέλος της Ιστορίας»...

«

Αλλάξτε εσείς, η Κούβα δεν αλλάζει», δήλωσε ο Φιντέλ, απαντώντας στις «παραινέσεις» τους. Η σύγχρονη «Ιερά Συμμαχία» και οι οπορτουνιστές μοιάζει να ξεχνούν πως η Κούβα παραμένει σταθερά προσηλωμένη στο δρόμο του σοσιαλισμού, όχι γιατί έτσι το 'θελε ένας άνθρωπος, ένα επαναστατικό σύμβολο, ο Φιντέλ, αλλά γιατί έτσι θέλουν ο λαός και η εργατική τάξη της Κούβας.

Ακόμη κι όταν η ζωή τα έφερε έτσι που οι Κουβανοί χρειάστηκε να αντέξουν και χωρίς την ΕΣΣΔ, δεν κλονίστηκαν! Διαφύλαξαν το σοσιαλιστικό χαρακτήρα και τις κοινωνικές κατακτήσεις του λαού, όπως είναι τα δημόσια και δωρεάν συστήματα Υγείας και Παιδείας, ο λαϊκός Πολιτισμός και Αθλητισμός.

Το «αστέρι» της σοσιαλιστικής Κούβας θα συνεχίζει να εμπνέει τους αγώνες των λαών, γιατί, παρά τον αποκλεισμό, τους εκβιασμούς, τις επεμβάσεις, τις στερήσεις, έδειξε πως οι λαοί μπορούν να ορθοποδήσουν! Η Κούβα έδειξε πως ο σοσιαλισμός όχι μόνον είναι εφικτός, αλλά είναι κι ο μόνος εναλλακτικός κόσμος στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα! Ο λαός και η ηγεσία της αξίζουν την αμέριστη συμπαράσταση και έμπρακτη αλληλεγγύη μας!


Ελισαίος ΒΑΓΕΝΑΣ

Περί αντισεισμικής θωράκισης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ δεν έχει καμία ενημέρωση περί του ότι περιμένουμε ένα μεγάλο σεισμό μάς δήλωσε χτες περιχαρής η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας...

Ε, λοιπόν, να τους ενημερώσουμε εμείς επίσημα: Σε μία χώρα με έντονη σεισμική δραστηριότητα είναι ΠΑΝΤΑ πιθανό να γίνει ένας μεγάλος σεισμός. Απλά πράγματα.

Το πραγματικό ερώτημα είναι άλλο όμως: Ακόμα κι αν γίνει σεισμός αύριο το πρωί ή σε 5 χρόνια από τώρα, υπάρχει υποδομή αντισεισμικής προστασίας σε αυτή τη χώρα;

Η απάντηση είναι αυτονόητα αρνητική, όπως πασίγνωστη είναι και η αιτία της: Οτι ουδείς ενδιαφέρεται για την ύπαρξη πραγματικής πολιτικής προστασίας. Κι αυτό δε φαίνεται από τις δηλώσεις των υπουργών και των αρμοδίων.

Φαίνεται από τους προϋπολογισμούς που διαθέτουν ελάχιστα κονδύλια σε σχέση με τα απαραίτητα και από τους μηχανισμούς που όλο τους υπόσχονται και ποτέ δε δημιουργούν.

ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ καλά, σε μερικές μέρες ο Γιώργος Παπανδρέου θα «ελέγξει» στη Βουλή τον Κ. Καραμανλή για την ...υποχρηματοδότηση της Παιδείας και την αύξηση των ιδιωτικών δαπανών!

Βλέπετε, έκανε ερώτηση για το θέμα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην «ώρα του Πρωθυπουργού».

Εν ολίγοις δε θα προλαβαίνουμε να διαπιστώσουμε ...ποιος μας δουλεύει περισσότερο. Αυτός που θα απαντάει ή αυτός που θα ρωτάει;

Το μόνο βέβαιο είναι πως όλες αυτές τις δεκαετίες που κυβερνούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πρόβλημα ...υπερχρηματοδότησης της Παιδείας δεν είχαμε ποτέ.

Επίσης ουδέποτε παρατηρήθηκε κάποιο φαινόμενο υπερπληθώρας εκπαιδευτικών και υπερκάλυψης κενών θέσεων διδακτικού προσωπικού.

Αντιθέτως υπερδιπλασιασμό των δαπανών για ιδιωτική παιδεία (φροντιστήρια κλπ.) είχαμε πάντα.

Οσο για τις πολιτικές κατευθύνσεις τους στα θέματα Παιδείας και οι δυο τους «πίνουν νερό» υπέρ της Συμφωνίας της Μπολόνια.


Γρηγοριάδης Κώστας

Για την «αναπλήρωση»

Γρηγοριάδης Κώστας

Ζήτημα αναπλήρωσης των διδακτικών ωρών που «χάθηκαν» όταν οι μαθητές το περασμένο φθινόπωρο κινητοποιούνταν, θέτει τώρα το υπουργείο Παιδείας. Τα μέτρα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και αφορούν περιορισμό των εκδρομών, μάθημα τα Σάββατα, επέκταση του σχολικού ωραρίου είναι τιμωρία των μαθητών, αλλά και των εκπαιδευτικών, γιατί αγωνίζονται. Αλλωστε, το ενδιαφέρον του υπουργείου Παιδείας για την κάλυψη των χαμένων διδακτικών ωρών θα έπρεπε να είχε εκφραστεί πολύ νωρίτερα, όταν για μια ακόμα χρονιά μέχρι τα Χριστούγεννα υπήρχαν σχολεία που μετρούσαν κενά σε εκπαιδευτικούς. Οσο κι αν προσπαθεί, με μέτρα που έχουν «τιμωρητικό» χαρακτήρα για μαθητές αλλά και εκπαιδευτικούς, δεν πείθει το υπουργείο Παιδείας, τη στιγμή μάλιστα που η πολιτική του έρχεται να ισοπεδώσει το δικαίωμα σε μια πραγματική, αναβαθμισμένη, Παιδεία για όλα τα παιδιά.

«Ολοι αισχροκερδείς... »

Ποια η βαθιά αιτία της ακρίβειας ήταν το ερώτημα που τέθηκε στη χτεσινή εκπομπή της ΝΕΤ «Πρώτη Γραμμή».

Ιδού και η μεγαλοφυής απάντηση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, στελέχους και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ: «Η αιτία είναι ότι είμαστε όλοι αισχροκερδείς», για να εξηγήσει στη συνέχεια ότι όλοι αρέσκονται στο εύκολο κέρδος!

Προφανώς ο κ. Χρυσοχοΐδης απ' το «όλοι» δεν εξαιρεί τους περισσότερους από ένα εκατομμύριο συνταξιούχους που λυγάνε τα πόδια τους απ' την πείνα, τους άνεργους και όσους νέους έχουν μεροκάματο 500-600 ευρώ και σταμάτησαν να κάνουν όνειρα. Και πρωτίστως, ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν εξαιρεί απ' το «όλοι» το 22% του ελληνικού πληθυσμού, που ζει κάτω απ' το όριο της φτώχειας. Αυτοί κι αν δεν είναι κερδοσκοπούντες κυρ Χρυσοχοΐδη μου. Γεια στο στόμα σου που το 'πε. Ολόκληρο χρυσάφι ο λόγος σου...

Μεγαλώνει η ευρω-φτώχεια...

Πάνω από τα 78 εκατομμύρια ανέρχονται οι «πολίτες» της ΕΕ που ζουν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, ενώ 19 εκατομμύρια είναι παιδιά!

Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται σε έκθεση της Κομισιόν που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα, με την οποία επιχειρείται να μετρηθεί η αποτελεσματικότητα των εθνικών κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Στην έκθεση αναφέρεται ότι το 21% των πολιτών στην Ελλάδα (16% στην ΕΕ) βρίσκονται στο όριο της φτώχειας, ενώ μετά την καταβολή των κοινωνικών δαπανών το ποσοστό αυτό μειώνεται στο 14% στην Ελλάδα και στο 8% στην ΕΕ. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 23% των παιδιών ηλικίας μέχρι 17 ετών στην Ελλάδα (19% στην ΕΕ) βρίσκονται στο όριο της φτώχειας, ενώ μετά την καταβολή των κοινωνικών δαπανών το ποσοστό αυτό μειώνεται στο 17% στην Ελλάδα και στο 13% στην ΕΕ.

Αστεία είναι η προσπάθεια της Επιτροπής να εξηγήσει τα αίτια της φτώχειας, τα πραγματικά ποσοστά της οποίας είναι μεγαλύτερα απ' αυτά της Κομισιόν. Οπως αναφέρει η Επιτροπή, η φτώχεια των παιδιών οφείλεται στο γεγονός ότι ζουν σε νοικοκυριά ανέργων χωρίς επαρκή εισοδηματική ενίσχυση ή στο γεγονός ότι οι αμοιβές που λαμβάνουν οι γονείς τους για την εργασία τους, δεν επαρκούν για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση της φτώχειας!..

... και τα κυβερνητικά ψέματα

Αφόρητα μονότονο και εξοργιστικό το παραμύθι που μηρυκάζει η κυβερνητική προπαγάνδα κάθε φορά που επανέρχεται το ζήτημα της χειροτέρευσης του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων και της εξάπλωσης της φτώχειας. «Κάνουμε ό,τι μπορούμε», αποφάνθηκε με κάθε σοβαρότητα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όταν ρωτήθηκε χτες για το ότι το 21% του λαού μας (διάβαζε 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι) βρίσκεται σταθερά κάτω από το όριο της φτώχειας, αλλά και το 23% των παιδιών της χώρας που στη συντριπτική πλειοψηφία έχουν γονείς εργαζόμενους! Ο Θ. Ρουσόπουλος, όπως το συνήθιζαν και οι προκάτοχοί του, χρησιμοποίησε την ευημερία των αριθμών (και των στατιστικών στοιχείων) για να εξωραΐσει τις ολέθριες επιπτώσεις της βάρβαρης πολιτικής που εφαρμόζεται. Επικαλέστηκε, για παράδειγμα, ότι αυξήθηκε το ΕΚΑΣ κατά 18%, οι συντάξεις του ΟΓΑ κατά 19%, το επίδομα ανεργίας κατά 10%, τα κονδύλια για την Υγεία κατά 9,4% και την Παιδεία κατά 6,5%... Βολεύει, βέβαια, την κυβέρνηση να παραβλέπει αν με τις συντάξεις του ΟΓΑ ή του ΙΚΑ μπορεί να ζήσουν οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι με το επίδομα, οι εργαζόμενοι με τους βασικούς ή ελαστικούς μισθούς... Συμπέρασμα; Ο εμπαιγμός θα συνεχίζεται όσο δεν αντιλαμβάνονται ότι ο λαός τούς έχει γυρίσει την πλάτη.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ρήξη και ανατροπή

Ακόμα και με «μαγειρεμένα» στοιχεία της ΕΕ σχετικά με τη φτώχεια (που υπολείπονται πολύ από την πραγματική εικόνα) αναφέρεται ότι «το 21% των ελληνικών νοικοκυριών αντιμετωπίζει το φάσμα της φτώχειας». Επίσης, ότι ...οι κοινωνικού χαρακτήρα παροχές - ενισχύσεις στους ενήλικες και παιδιά ελάχιστα τους απομακρύνουν από τον κίνδυνο της φτώχειας, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες χώρες της ΕΕ και καταλήγει ...σε διαχειριστικού χαρακτήρα παραινέσεις για καλύτερη διάθεση και κατανομή στους φτωχούς. Την ίδια ώρα, σε εξέλιξη βρίσκεται η επίθεση στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων από την κυβέρνηση της ΝΔ.

Οι καπιταλιστές σε όλη την ΕΕ και τα πολιτικά όργανά τους ένα πράγμα δε θέλουν να βάλουν σε αμφισβήτηση, τα κέρδη και υπερκέρδη του κεφαλαίου, ως τάξης. Αλλά κάποιοι επιμένουν να μιλάνε για μια πιο «δίκαιη διανομή» από τον κλεμμένο πλούτο από τους εργάτες. Το ερώτημα που τίθεται είναι: Μπορεί μια άλλη διαχείριση να ικανοποιήσει πραγματικά τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων; Από όλες τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, που έχουν στην ουσία την αντίληψη ενός «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», προβάλλεται ότι αν αλλάξει η διακυβέρνηση της χώρας και αλλάξει το «μείγμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής» στο πλαίσιο του συστήματος και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των δεσμεύσεων, μπορούν να υπάρξουν φιλολαϊκές λύσεις. Κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους.

Στη σημερινή φάση ανάπτυξης του συστήματος, οι εφαρμοζόμενες πολιτικές δεν είναι ιδιοτροπία κάποιων κυβερνήσεων. Το χτύπημα των δικαιωμάτων σε όλα τα επίπεδα, την Εργασία, την Πρόνοια, την Υγεία, την Παιδεία, δε γίνεται τυχαία. Αλλά γιατί αυτό εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου, για να μπορεί να αυξάνει τα κέρδη του μέσα από τη μείωση αυτού που ονομάζουν οι αστοί «εργατικό κόστος». Αν οι εργάτες, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και του χωριού, οι νέοι από τα λαϊκά στρώματα, υιοθετήσουν αυτήν τη «λογική», τότε, ουσιαστικά, λένε ΝΑΙ σε μια ζωή χωρίς δικαιώματα. Αφαιρούνται από το γεγονός ότι για να υπάρξει παραγωγή, για να κινηθεί η οικονομία, πρέπει να υπάρχουν εργάτες. Αυτοί βάζουν σε λειτουργία τα μέσα παραγωγής, αυτοί, οι εργαζόμενοι, παράγουν όλο τον πλούτο. Αυτόν τον πλούτο, όλον το πλούτο, πρέπει να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι, βάζοντας πλώρη για τη δική τους εξουσία.

Σε αυτόν το δρόμο καλεί το ΚΚΕ το λαό να κατακτήσει ο ίδιος την εξουσία. Είναι μονόδρομος για την ικανοποίηση των συλλογικών του δικαιωμάτων, των αναγκών του. Σ' αυτήν την πολιτική πρόταση συσπειρώνει δυνάμεις, καλεί σε κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα σε ταξική αγωνιστική βάση. Λέει ότι πραγματικά φιλολαϊκές λύσεις μπορούν να προκύψουν μόνο σε ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου, σε ρήξη με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος, θέλει βαθιές αλλαγές στη συνείδηση, θέλει και θυσίες, αλλά είναι μονόδρομος και οι θυσίες αυτές είναι πολύ λιγότερες από αυτές που καταβάλλουν σήμερα οι εργαζόμενοι με την ανοχή ή υποταγή στο σύστημα.

Το ΚΚΕ προτείνει ριζικές αλλαγές στην οικονομία, που είναι ρεαλιστικές με τη σημερινή ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, αλλά απαιτούν κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής με λαϊκό έλεγχο και πανεθνικό σχεδιασμό σε όλους τους τομείς. Γι' αυτό η πρόταση του ΚΚΕ είναι στην άλλη όχθη από τις πολιτικές διαχείρισης, είναι σε ρήξη με το σύστημα, τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ