ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αλλο ένα δικομματικό θέατρο

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλος ένας κρατικός προϋπολογισμός μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων και εργαλείο προώθησης της αντιλαϊκής γενικότερης οικονομικής πολιτικής ψηφίστηκε χτες τα μεσάνυχτα στη Βουλή. Κι όπως συμβαίνει αρκετά χρόνια τώρα ψηφίστηκε αποκλειστικά και μόνον από τους βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τον καταψήφισαν. Οπως ακριβώς καταψήφιζαν τους αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ οι βουλευτές της ΝΔ, από τις θέσεις τής τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Κατά τ' άλλα, στη σχετική συζήτηση στη Βουλή περίσσεψαν οι φιλολαϊκές διακηρύξεις και υποσχέσεις από τους κυβερνητικούς βουλευτές, όσο και οι υποκριτικές αντιπολιτευτικές κορόνες απ' την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Κανείς τους, όμως, δεν τόλμησε να αμφισβητήσει και πολύ περισσότερο να αντικρούσει, τα πολλά και συγκεκριμένα στοιχεία, που παρέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ. Απ' τα τελευταία, αναφέρουμε ενδεικτικά την πορεία των φορολογικών εσόδων στην περίοδο 2000 μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, προκύπτει ότι τα έσοδα από τη φορολογία φυσικών προσώπων θα αυξηθούν κατά 79,6%, τα έσοδα από τους έμμεσους φόρους κατά 53,5%, ενώ, αντίθετα, μείωση κατά 8,2% θα παρουσιάσουν τα έσοδα από τη φορολογία των νομικών προσώπων (επιχειρήσεων).

Αποκαλυπτικά στοιχεία

Εναν πίνακα με αριθμητικά στοιχεία, σχετικά με τις συγκεντρώσεις - πορείες, που πραγματοποιήθηκαν μέσα στο 2005 και το 2006 στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και τις διατεθείσες δυνάμεις καταστολής, μοίρασε τις προάλλες στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Σύμφωνα με τον πίνακα αυτό, λοιπόν, από 1 Γενάρη 2005 έως τις 16 Νοέμβρη 2006 έγιναν 1.196 πορείες και διατέθηκαν 12.720 αστυνομικοί τάξης, 74.800 αστυνομικοί ΔΑΕΑ (Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αττικής ή, αλλιώς, «ειδικές» αστυνομικές δυνάμεις - ΕΚΑΜ, κλπ.), 17.940 αστυνομικοί ασφαλείας και 54.800 αστυνομικοί τροχαίας. Δηλαδή, για 1.196 πορείες διατέθηκαν συνολικά 160.260 άνδρες και γυναίκες των δυνάμεων καταστολής.

Χρειάζονται, άραγε, κι άλλες αποδείξεις για τον αντιλαϊκό και αντιδημοκρατικό προσανατολισμό των αστυνομικών δυνάμεων ή, αλλιώς, ότι η κύρια «δουλιά» τους είναι η αντιμετώπιση και η καταστολή των λαϊκών αγώνων και όχι η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και η προστασία των πολιτών;

Ακόμα περισσότερα κέρδη

Προχτές το «Υγεία» ανακοίνωσε την υπερκάλυψη της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου ενώ χτες ανακοίνωσε την «υπογραφή συμφωνίας με την εταιρεία MedNet ΕΛΛΑΣ ΑΕ η οποία διαχειρίζεται ασφαλιστικά προγράμματα νοσοκομειακής κάλυψης μερικών εκ των μεγαλύτερων ασφαλιστικών εταιρειών στην Ελλάδα». Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η συμφωνία είναι τριετής και αφορά στην απευθείας κάλυψη των ασφαλισμένων που εκπροσωπεί η MedNet ΕΛΛΑΣ ΑΕ για νοσηλεία στο «Υγεία» με ειδικούς όρους, τόσο για τις αμοιβές των γιατρών όσο και για τον τιμοκατάλογο του νοσοκομείου.

Σκοπός της σύμβασης είναι η καθιέρωση νέου πλαισίου συνεργασίας μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και ιδιωτικών νοσοκομείων, αναφέρεται στην ανακοίνωση και - απ' ό,τι φαίνεται - προοιωνίζεται ακόμα καλύτερα κέρδη. Αλλωστε δεν πέρασε μήνας που το «Υγεία» ανακοίνωσε (27/11/2006) ότι τα καθαρά κέρδη του Ομίλου σε ενοποιημένη βάση ανήλθαν σε 2.594.000 ευρώ το πρώτο εννιάμηνο του 2006 έναντι ζημιών 992.000 ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2005.

Καθώς, λοιπόν, κλιμακώνεται η πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας και, μάλιστα, η ίδια η κυβέρνηση σπεύδει να απενοχοποιήσει τη σχετική επιχειρηματική δράση, έρχονται ακόμα καλύτερες μέρες για τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών.

Η κλασική τακτική...

«Ο Δήμος Αθήνας έχει μεγάλο αριθμό προσωπικού. Εκείνο που χρειάζεται είναι λιγότερο προσωπικό και καλύτερα αμειβόμενο». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον απερχόμενο δημοτικό σύμβουλο της πλειοψηφίας (ΝΔ) και πρώην αναπληρωτή δημάρχου Θ. Σκυλακάκη, κατά τη διάρκεια συζήτησης στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο του προϋπολογισμού για το 2007 και σκιαγραφούν με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική που ακολουθεί συνολικά στο δημόσιο τομέα η κυβέρνηση της ΝΔ. Μάλιστα, πρόσθεσε χαρακτηριστικά: «Χρειάζονται (απ' τη μια) λιγότεροι υπάλληλοι και (απ' την άλλη) στελέχη με πολύ καλύτερη αμοιβή»! Φυσικά, διευκρίνισε ότι κάτι τέτοιο θα γίνει σταδιακά, με την αποχώρηση των παλαιότερων υπαλλήλων...

Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Οτι όλο και περισσότερες μελέτες και έργα θα ανατίθενται σε ιδιώτες. Οτι, τελικά, όλο και περισσότερο θα ιδιωτικοποιούνται οι δραστηριότητες του δήμου, αφού - εκτός των άλλων - δε θα υπάρχει καν το απαραίτητο προσωπικό για την πλήρη λειτουργία του. Η τακτική είναι κλασική: Αφού απαξίωσαν με διάφορους τρόπους τις υπηρεσίες του δήμου (π.χ. ρουσφετολογίες, ανορθολογική κατανομή κλπ.), τώρα οι υπεύθυνοι της κατάστασης αυτής έρχονται να πουν ότι υπάρχει πολύ προσωπικό και πρέπει να γίνει «λιγότερο» ή πιο ...«ευέλικτο» (για να χρησιμοποιήσουμε και την κυβερνητική ορολογία)...

Vade vale *

Ο Βύρων Πολύδωρας δεν είναι ένας πολιτικός με «παραξενιές» και «ιδεοτροπίες», όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν κάποιοι. Είναι «παλιά καραβάνα», με διακηρυγμένη ιδεολογική αντίληψη και σαφή ταξική θεώρηση, που χαρακτηρίζουν και την πολιτική πρακτική του στις θέσεις που χρησιμοποιείται. Και παρά το γεγονός ότι θεωρείται «πολυλογάς» - πράγματι, δε φαίνεται να πιστεύει ότι «ουκ εν τω πολλώ, το ευ», ή όπως έλεγαν οι Λατίνοι «multum in parvo» (πολύ εν σμικρώ) - «δεν του φεύγουν κουβέντες». Ο,τι λέει, το έχει καλά μελετήσει, φροντίζοντας να μην ξεφεύγει από τη βασική κατεύθυνση και τον κύριο στόχο. Ακόμα και οι λεκτικές υπερβολές του - τις οποίες ο ίδιος, ενίοτε, δε διστάζει να χαρακτηρίσει lapsus linguae (λάθος εκ παραδρομής της γλώσσας) - έχουν το σκοπό τους, καθώς ξέρει ότι οι πρώτες εντυπώσεις μένουν.

Τις τελευταίες μέρες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης βρίσκεται στη δημοσιότητα, δηλώνοντας, πομπωδώς, την απόφασή του να εξαλείψει το «φαινόμενο» των «κουκουλοφόρων», που, επί πολλά χρόνια, δρουν προβοκατόρικα, δημιουργώντας τα γνωστά επεισόδια στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Προς τούτο ζητάει, ή και απαιτεί, την ηθική υποστήριξη των άλλων κομμάτων, καλώντας τα να κάνουν δηλώσεις αποκήρυξης των «αναρχικών». Ταυτόχρονα, προχωράει σε επίθεση ενάντια σε όσους κατά τη γνώμη του θεωρούνται ύποπτα απρόθυμοι να καταδικάσουν την «αναρχική βία», κατηγορώντας τους ότι διατηρούν «ανάρμοστη σχέση» μ' αυτό το χώρο κι αφήνοντας, εμμέσως πλην σαφώς, να εννοηθεί ότι έχουν «ιδεολογική συγγένεια» με τους προβοκάτορες.

Θα μπορούσε κανείς να πει «ευχής έργον» η πάταξη του «φαινομένου» των «κουκουλοφόρων», αν δεν είχε πολλές επιφυλάξεις ως προς τις «αγνές προθέσεις» του υπουργού Δημόσιας Τάξης και ως προς την πραγματική βούληση της κυβέρνησης. Αν, δηλαδή, δεν αντιλαμβανόταν ότι η δράση των προβοκατόρων βολεύει, τα μάλα, και τους εκάστοτε κυβερνώντες, στην προσπάθειά τους να δικαιολογούν την εντεινόμενη κρατική βία ενάντια στο οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Κι αν δε γνώριζε ότι κάποιοι από τους «γνωστούς - αγνώστους», έχουν άμεση σχέση με τον κρατικό μηχανισμό και τις διάφορες υπηρεσίες, όπως αποδείχτηκε, για μια ακόμα φορά, με τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή από «κουκουλοφόρους» της Ασφάλειας, στη Θεσσαλονίκη.

Οι αλλεπάλληλες δηλώσεις Πολύδωρα, της κυβέρνησης δηλαδή, που αιτιολογεί την κρατική καταστολή στο όνομα δήθεν της «πάταξης των κουκουλοφόρων», κινούνται στον ολισθηρό δρόμο της πολιτικής προβοκάτσιας και θυμίζουν αλήστου μνήμης εποχές. Πολύ περισσότερο που αποκαλύφθηκε πως οι κουκουλοφόροι έχουν άμεση σχέση με τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό του οποίου προΐσταται. Αν νομίζει ότι έτσι θα βάλει φραγμό στους ταξικούς αγώνες είναι γελασμένος. Η αγωνιστική δράση του ταξικού εργατικού κινήματος και του ΚΚΕ, υπέρ των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της εργατικής τάξης και του λαού, που γίνεται πάντα υπό το φως του ήλιου και με διακηρυγμένους στόχους και επιδιώξεις για την κατάργηση της εκμετάλλευσης θα ενταθεί. Θυμίζουμε, λοιπόν, στον Βύρωνα τα λόγια του ποιητή: «σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει» και τον προειδοποιούμε πως «δεινόν προς κέντρα λακτίζειν»...

* Vade vale σημαίνει, λατινιστί, «πήγαινε στο καλό»

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα αντικειμενικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΟ ΕΙΠΕ στη Βουλή ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Μ. Κεφαλογιάννης, και μάλιστα το θεωρεί και σοβαρό πολιτικό επιχείρημα, προκειμένου να δικαιολογηθεί το ξεπούλημα των λιμανιών της χώρας. «Υπάρχουν» - λέει - «εργαζόμενοι που πληρώνονται περισσότερο από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ».

Να υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιες εκφράσεις είναι δείγμα της «αντικειμενικής παρουσίασης της πραγματικότητας» που απαιτεί από όλους ο πρωθυπουργός;

Το μόνο βέβαιο είναι ότι με τέτοιες απόψεις ο Μ. Κεφαλογιάννης κάνει θαυμάσιο δίδυμο με τον Β. Πολύδωρα. Και στο «στιλ» των δηλώσεων μοιάζουν και στους «γκαιμπελικούς» στόχους του πολιτικού λόγους τους, και (δυστυχώς) στη ζημιά που κάνουν στη χώρα.

Εμείς τι να πούμε; Σε μία χώρα, όπου ζαρτινιέρες χτυπούν πολίτες και που μπορεί κανείς να κάνει μια βόλτα στο λιμάνι του Πειραιά και να δει τον Τζορτζ Μπους παρέα με τον Μπιλ Κλίντον να δουλεύουν λιμενεργάτες, μόνο για «θέατρο του παραλόγου» μπορούμε να μιλήσουμε...

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΑΠΟΤΙΜΑ τις αντιδράσεις των εργαζομένων στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ το ΠΑΣΟΚ. Οπως είπε χτες η Αννα Διαμαντοπούλου, τα τελευταία χρόνια «χάθηκαν 6,6 εκατομμύρια ώρες λόγω απεργιών»!

Το γεγονός, βέβαια, δε μας κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση. Ενα κόμμα που κι απ' τη θέση της αντιπολίτευσης κόπτεται για την «παραγωγικότητα» και την «ανταγωνιστικότητα», πώς αλλιώς θα μπορούσε να αντιληφθεί τις κινητοποιήσεις μισθωτών και συνταχιούχων;

Μόνον ως μετρήσιμο οικονομικό μέγεθος και φυσικά από τη σκοπιά της μείωσης των κερδών είτε των ιδιωτών είτε των δημοσίων επιχειρήσεων (που επίσης παραδίδονται στους ιδιώτες).

ΥΛΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ οι προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ για ένα νομοσχέδιο που θα τακτοποιεί τα πράγματα στο χώρο των Μέσων Ενημέρωσης υποστήριξε χτες ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, αφού - όπως είπε - αυτό θα παρουσιαστεί εντός της κυβερνητικής θητείας της ΝΔ

Γρηγοριάδης Κώστας

Οχι πως έχουμε κανένα λόγο να βιαζόμαστε να δούμε στη Βουλή το «πόνημά» του. Ομως, να του θυμίσουμε ότι ήδη έχει αναβληθεί η παρουσίασή του τρεις φορές και οι κακιές γλώσσες λένε πως είναι πιθανό να «εμφανιστεί» σε περίοδο που δε θα απέχει και πολύ χρονικά από τις επικείμενες εκλογές.

Αλλού η σωτηρία της «Ολυμπιακής»

Γρηγοριάδης Κώστας

Καλλιεργούν αυταπάτες όσοι διαδίδουν ότι η κυβέρνηση δίνει, μέσω του διαιτητικού δικαστηρίου, αποζημίωση 564 εκατ. ευρώ για να «σώσει» την «Ολυμπιακή Αεροπορία» και να τη λειτουργήσει ως εθνικό αερομεταφορέα. Το ακριβώς αντίθετο σχεδιάζει: Με τα λεφτά της αποζημίωσης «πατσίζει» το πρόστιμο της Κομισιόν (περίπου 600 εκατ. ευρώ) και έτσι θα μπορέσει να ξεπουλήσει την «Ολυμπιακή», που με αυτό τον τρόπο θα γίνει πιο ελκυστική στους αγοραστές αφού θα είναι «απαλλαγμένη χρεών». Αν τυχόν υπάρχει κάποια αμφιβολία για τα παραπάνω, ιδού τι δήλωσε χτες ο υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας που έχει αναλάβει εδώ και πολύ καιρό να την πουλήσει όσο όσο: «Το βασικότερο από όλα είναι να έρθουμε σε μια συμφωνία πακέτο, σε μια συνολική συμφωνία με την ΕΕ, που θα μας επιτρέψει την αποκρατικοποίησή της. Αυτό είναι στο επίκεντρο των προσπαθειών μας, γιατί οπωσδήποτε η "Ολυμπιακή" θα χρειαστεί πολλά νέα κεφάλαια και θα χρειαστεί έναν εκσυγχρονισμό που το δημόσιο δεν είναι σε θέση να επιφέρει». Και προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια αμφιβολιών συνεχίζει: «Τα χρήματα που επιδικάστηκαν από την επιδιαιτησία, θα χρησιμοποιηθούν για να πληρωθούν αυτά που πρέπει να πληρώσει η "Ολυμπιακή" και το τι ακριβώς πρέπει να πληρώσει και σε ποιον»... Αλλος είναι ο δρόμος για να σωθεί η «Ολυμπιακή».

Υποκριτικές διαπιστώσεις

Τον παρατηρητή της ληστείας που γίνεται σε βάρος των αγροτοκτηνοτρόφων και των καταναλωτών από τους εμποροβιομήχανους - πολυεθνικές κάνει η πρασινογάλαζη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ και, μέρες που είναι, βγάζει και καμία ανακοίνωση, για να έχει λίγο μερτικό από την επικαιρότητα ο πρόεδρός της...

Σε μια τέτοια ανακοίνωση της ΠΑΣΕΓΕΣ, αναφέρεται πως για κάθε ευρώ που ξοδεύει ο καταναλωτής για την οικογενειακή του διατροφή, ο παραγωγός εισπράττει 29 λεπτά. Επίσης, αναφέρεται ότι το αγροτικό εισόδημα συμπιέζεται διαρκώς, χωρίς να ωφελείται ο καταναλωτής. Ομως, γνωρίζοντας κανείς την ιστορία και τα πεπραγμένα των διοικούντων της ΠΑΣΕΓΕΣ, δύσκολα μπορεί να μην κάνει λόγο για υποκρισία και φαρισαϊσμό. Γιατί, το γεγονός αυτό, που ανακοίνωσε - όπως το ανακοίνωσε - η συμβιβασμένη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ, της ΚΑΠ και του ΠΟΕ. Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής, που στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια. Και οι διοικούντες της ΠΑΣΕΓΕΣ είναι πιστοί οπαδοί αυτής της πολιτικής. Κι όταν κάποιοι κύριοι σαν τους διοικούντες της ΠΑΣΕΓΕΣ, που καταρράκωσαν το συνεταιριστικό κίνημα, βγαίνουν μετά και ανακοινώνουν ότι «είναι εμφανείς οι προτεραιότητες δράσης των Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, ώστε να φθάσουν τα προϊόντα από το χωράφι στο ράφι με όσο δυνατόν λιγότερους μεσάζοντες», τότε η κοροϊδία τους, εκτός από απροκάλυπτη, γίνεται και εξοργιστική.

Κατήφορος...

«Πολύ καλώς έπραξε προχτές ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος απέφυγε να συναντήσει τους εκπροσώπους των φορέων που εκφράζουν ό,τι πιο παρωχημένο στο θέμα της θεραπείας των χρηστών ναρκωτικών και έχουν ως επικεφαλής το λεγόμενο "Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών - ΕΣΥΝ", ένα ανυπόληπτο "καπέλο" του ΚΚΕ, στο οποίο συμμετέχουν και υπερακραίοι δεξιοί της ΝΔ.

Οι θέσεις του λεγομένου "ΕΣΥΝ" δεν αντέχουν σε κριτική και είναι σίγουρο ότι, αν ο υπουργός Υγείας αναβάθμιζε το λεγόμενο "Συμβούλιο" σε επίσημο συνομιλητή της πολιτείας, αυτό θα ήταν μόνο εις βάρος της συζήτησης για την αναγκαία εφαρμογή όλων των τύπων θεραπείας για τους χρήστες ναρκωτικών στη χώρα μας».

Αυτά έγραφε χτες η «Αυγή» και τα αναδημοσιεύουμε, μόνο και μόνο, για να γίνει περισσότερο χεροπιαστός ο κατήφορος του ΣΥΝ, ιδιαίτερα στο θέμα των ναρκωτικών. Θυμίζουμε, τέλος, ότι τα αναγραφόμενα αφορούν στην παράσταση διαμαρτυρίας, που πραγματοποίησε την Τρίτη, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Φορέων στο υπουργείο Υγείας. Στην Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Φορέων συμμετέχουν το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ), ο Σύλλογος Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης, Σύλλογοι Γονέων Θεραπευτικών Κοινοτήτων, η Πανελλήνια Ενωση Νοσοκομειακών Ψυχολόγων (ΠΕΝΟΨΥ) και η Επιτροπή Εργαζομένων στο «18 ΑΝΩ».

«Ατυπη κατάρτιση»

Η άτυπη μάθηση θα μπαίνει σε λίγο στο curiculum κάθε Ευρωπαίου πολίτη, γι' αυτό και θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι... Τα παραπάνω δήλωσε σε πρόσφατη ημερίδα του Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΚΕΠΙΣ), η υπουργός Παιδείας Μ. Γιαννάκου, αποκαλύπτοντας στην ουσία το εφιαλτικό μέλλον που περιμένει τους αποφοίτους και τους εργαζόμενους.

«Ατυπη μάθηση», σημαίνει δεξιότητες και ψευτοκαταρτίσεις που δεν αποκτά κανείς μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά οπουδήποτε αλλού. Σ' αυτήν συγκαταλέγεται και η εργασιακή εμπειρία που μπορεί - αν θέλει - να την πιστοποιεί ο εκάστοτε εργοδότης, διάφορα σεμινάρια, η εθελοντική εργασία, ενδεχομένως οι μετακινήσεις εντός ΕΕ κ.ο.κ. Αυτές τις πιστοποιήσεις και τις καταρτίσεις, λοιπόν, θα κυνηγάει κάθε απόφοιτος, προκειμένου να γεμίζει το φάκελό του (curiculym) με πιστωτικές μονάδες και να ανεβάζει τις πιθανότητες απασχολησιμότητάς του. Και φυσικά, όπως ατομικά θα περισυλλέγει από 'δω κι από 'κει ψευτοκαταρτίσεις, ο κάθε εργαζόμενος ή άνεργος, έτσι ατομικά θα διαπραγματεύεται και με τους εργοδότες τα ψήγματα των δικαιωμάτων του...

Αν αυτό δεν είναι εργασιακός εφιάλτης τότε τι είναι;

Τρομοκρατούν επειδή φοβούνται

Αποκαλυπτικό ήταν το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα του «Ριζοσπάστη» για την απόπειρα της διοίκησης των ΕΛΠΕ να επιβάλει συνδικαλιστικό και πολιτικό «άβατο» στην επιχείρηση. Με το κατάπτυστο «φιρμάνι» που εξέδωσε, επί της ουσίας, απαγορεύει σε οποιοδήποτε συνδικαλιστικό φορέα ή πολιτικό κόμμα αμφισβητεί και αντιπαλεύει τα αντεργατικά της σχέδια να έχει παρουσία και λόγο στο εργοστάσιο. Πρόκειται για μια μεθόδευση, που στρέφεται πρώτα και κύρια κατά των κομμουνιστών εργαζόμενων στην επιχείρηση και εκείνων που δρουν μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ.

Ορισμένα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτήν τη βαθιά αντιδημοκρατική και επικίνδυνη απόφαση των ΕΛΠΕ: Διαπιστώνεται, για μια ακόμη φορά, η ένταση του αυταρχισμού από την πλευρά του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των μηχανισμών τους σε βάρος συνολικά των εργαζομένων. Τα παραδείγματα πληθαίνουν επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια, γεγονός που συνδέεται τόσο με την προσπάθεια να κατασταλεί η αυξανόμενη δυσαρέσκεια των εργαζομένων για την αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική, όσο και με τη σταθερή άνοδο της επιρροής των ταξικών δυνάμεων στους χώρους δουλιάς, που δικαιολογημένα γεννά ανησυχία στο κεφάλαιο.

Μια ακόμα πλευρά, σχετική με τα παραπάνω, έχει να κάνει με τα όρια των ελευθεριών στο πλαίσιο της ίδιας της αστικής δημοκρατίας. Είναι φανερό ότι οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, ακόμα και αυτά που καθορίζονται από το Σύνταγμα και έχουν κατακτηθεί μέσα από σκληρούς αγώνες, τίθενται υπό αμφισβήτηση, διωγμό και, τελικά, καταργούνται «διά νόμου», όταν, έμμεσα ή άμεσα, απειλείται ο ακρογωνιαίος λίθος του καπιταλιστικού συστήματος, το κέρδος δηλαδή των εργοδοτών. Εξίσου υποκριτική είναι η συζήτηση και για το «θεσμικό ρόλο» των κομμάτων, το ψωμοτύρι στις συζητήσεις εντός του Κοινοβουλίου, καθώς επιβεβαιώνεται με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ότι αρκεί μια απόφαση εργοδότη για να τεθεί αντικειμενικά «εκτός νόμου» η πολιτική δράση στους τόπους δουλιάς.

Τέλος, το παράδειγμα των ΕΛΠΕ έρχεται από άλλη πλευρά να επιβεβαιώσει τον προσχηματικό και αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα του δικομματικού καυγά, που ξέσπασε πρόσφατα με αφορμή τον ΟΤΕ, σχετικά με το ποιος θα κατέχει το «μάνατζμεντ» στις πρώην κρατικές επιχειρήσεις, που με ευθύνη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πουλήθηκαν στους ιδιώτες. Στα ΕΛΠΕ, «στρατηγικός επενδυτής», δηλαδή μεγαλομέτοχος, είναι ο Λάτσης. Το «μάνατζμεντ» ασκεί, όμως, ο διορισμένος από την κυβέρνηση διοικητής. Οπως επιβεβαιώνει και η αντιδραστική απόφαση, για τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων και τις συνδικαλιστικές τους ελευθερίες, καμιά απολύτως σημασία δεν έχει το ποιος υπογράφει τα κάθε λογής αντεργατικά φιρμάνια που εκπορεύονται από την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική.

Είναι γελασμένοι όσοι πιστεύουν ότι με διοικητικές, δικαστικές αποφάσεις και «διαδηλωσόμετρα» θα καταφέρουν να χαλιναγωγήσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων στα σχέδιά τους και θα βάλουν φρένο στην πρωτοπορία των εργατικών αγώνων, στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και τους κομμουνιστές μέσα στους τόπους δουλιάς. Στο χέρι των ίδιων των εργαζομένων, είναι να συνειδητοποιήσουν ότι και αυτό το χτύπημα στρέφεται σε βάρος των δικών τους δικαιωμάτων και ότι, μπροστά στην ορμή του δίκιου τους, κανένα εργοδοτικό κουρελόχαρτο δεν μπορεί να πιάσει τόπο.