Τρίτη 28 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η «θεμελιώδης διαφορά»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Τόσο η κυβέρνηση Βιλπέν, όσο και η κυβέρνηση Καραμανλή προωθούν αλλαγές χωρίς κοινωνικό διάλογο. Πρόκειται για θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στα συντηρητικά κόμματα και τη σοσιαλδημοκρατία». Η δήλωση ανήκει στην Αννα Διαμαντοπούλου, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην επίτροπο της ευρωένωσης. Κι όχι τυχαία, βέβαια, επικεντρώνει τη «θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στα συντηρητικά κόμματα και τη σοσιαλδημοκρατία» στον διαβόητο «κοινωνικό διάλογο». Στην ουσία και το περιεχόμενο της αντιλαϊκής πολιτικής και των καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές. Αλλωστε, η κ. Διαμαντοπούλου, ως πρώην επίτροπος και, μάλιστα, υπεύθυνη για θέματα εργασίας, γνωρίζει πολύ καλά ότι η υπογραφή της και αυτή των τότε κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν σε πάμπολλες κατευθύνσεις και οδηγίες της ευρωένωσης, που προωθούν την «ευελιξία» και τις κάθε λογής αντιδραστικές αλλαγές των εργασιακών σχέσεων.

Ισως, βέβαια, σκεφθείτε ότι δεν έχει δίκιο η κ. Διαμαντοπούλου, αφού και η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει «διάλογο» ή, τουλάχιστον, κάνει όσο έκαναν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αν έτσι σκέφτεστε, τότε δεν «πιάσατε» το βαθύτερο νόημα της «θεμελιώδους διαφοράς». Και, βέβαια, κάνουν «διάλογο» και τα «συντηρητικά κόμματα», αλλά τα σοσιαλδημοκρατικά τον κάνουν... διαφορετικά. Εχει αποδειχθεί στην πράξη ότι έχουν μεγαλύτερη ικανότητα κοροϊδίας και χειραγώγησης των εργαζομένων. Αυτό θέλει να αναδείξει η κ. Διαμαντοπούλου και δεν το απευθύνει, βέβαια, στους εργαζόμενους, αλλά στους βιομήχανους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Για ΣΤΑΘΗτε ορέ αδέρφια

«Ο μεν "902" (τηλεόραση) μετέδιδε χθες - προχθές τις συνήθεις διαφημίσεις» έγραφε, χτες, ο Στάθης στο «Ναυτίλο» της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας», ισχυριζόμενος ότι ο σταθμός δεν ασχολήθηκε με την επέτειο της Επανάστασης του 1821. Πράγμα, όμως, τουλάχιστον, ανακριβές. Ο «902» (τηλεόραση) αφιέρωσε δύο ώρες στην επέτειο του 1821 - το Σάββατο 25η Μάρτη - από τις 8 έως τις 10 το πρωί. Μάλιστα, ένας εκ των ομιλητών ήταν και ο δημοσιογράφος της «Ελευθεροτυπίας» Νίκος Βαρδιάμπασης. Και δε λέμε, καλό είναι να υπάρχουν αναζητήσεις για το ποιος, πώς και πότε «μεθάει πλέον με τ' αθάνατο κρασί του '21». Οι απαντήσεις, όμως, μπορεί και πρέπει να «ψάχνονται» όλες τις ώρες και όχι μόνο την ώρα, που «ξυπνούν» οι αναζητήσεις.

Η απεργία των γιατρών...

Η εισαγγελική «εισβολή» στο Nοσοκομείο Βόλου για τον έλεγχο των απουσιών γιατρών από την εφημερία, αποτέλεσε την αφορμή για την απεργία διαρκείας που ξεκίνησαν από χτες οι γιατροί του συγκεκριμένου νοσοκομείου, καθώς υποστηρίζουν ότι η εισαγγελική παρέμβαση δίνει την ευκαιρία στην κυβέρνηση να συκοφαντήσει τους εργαζόμενους, να περάσει κλίμα τρομοκράτησης και να δημιουργήσει άλλοθι στην πολιτική της, που υποβαθμίζει και εμπορευματοποιεί το δημόσιο σύστημα Yγείας. Σε συμπαράστασή τους προχωρούν σήμερα σε 24ωρη απεργία, οι γιατροί των άλλων νοσοκομείων της Θεσσαλίας, ενώ δίωρη στάση εργασίας κήρυξε και η ΕΙΝΑΠ.

Οπως έχουμε επισημάνει κι απ' αυτή τη στήλη, το πρόβλημα των απουσιών γιατρών από τις εφημερίες είναι υπαρκτό, αλλά δε λύνεται με εισαγγελικές παρεμβάσεις και παρόμοια μέτρα. Χρειάζεται, κατ' αρχήν, η αναπροσαρμογή του συστήματος εφημεριών στην κατεύθυνση της σταδιακής κατάργησή τους, με την εφαρμογή όλων των αναγκαίων για το σκοπό αυτό μέτρων και, βεβαίως, μέχρι τότε, η εξασφάλιση των απαιτούμενων συνθηκών (κοιτώνων, κλπ.), όπου θα μπορούν οι εφημερεύοντες γιατροί να ξεκουράζονται, καθώς η εφημερία τους μπορεί να κρατήσει από 32 ώρες τις καθημερινές, μέχρι και 56 ώρες (!) αν εφημερεύουν το Σαββατοκύριακο.

... και η προοπτική του αγώνα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομως, για να μπορούν οι εφημερίες να γίνονται κανονικά και να εξυπηρετούνται όλοι οι ασθενείς, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δεν αρκεί η αλλαγή του συστήματος οργάνωσής τους. Απαιτείται η επίλυση των πολλών και μεγάλων προβλημάτων που «παραλύουν» τα νοσοκομεία και σχετίζονται με τις τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό, παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό, καθώς και σε τεχνολογικό εξοπλισμό και κτιριακή υποδομή. Αλλά, αυτά τα προβλήματα δε θέλει να τα λύσει η κυβέρνηση, καθώς στόχος της δεν είναι η αναβάθμιση του ΕΣΥ, αλλά η παραπέρα υποβάθμιση και εμπορευματοποίησή του και η παράδοση της Υγείας στα «νύχια» των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται κερδοσκοπικά, σ' αυτόν τον ευαίσθητο χώρο.

Για να έχει, λοιπόν, ουσιαστικό περιεχόμενο και προοπτική ο αγώνας των εργαζομένων στο χώρο της Υγείας - κινητοποιήσεις γίνονται και σε άλλα νοσοκομεία της χώρας - δεν πρέπει να μένουν μόνο στα ζητήματα που δημιουργούνται με την εισαγγελική παρέμβαση, ούτε να στέκονται σε επιμέρους και συγκυριακά αιτήματα, αλλά να θέτουν στο στόχαστρό τους την ανθυγιεινή και, γενικότερα, την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που αν δεν ανατραπεί, δεν πρόκειται τίποτα, επί της ουσίας, να αλλάξει.

«Ατυχήματα» - εγκλήματα

Εντεκα νεκροί και δώδεκα τραυματίες είναι τα θύματα της εργοδοτικής ασυδοσίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του «Ριζοσπάστη», μόνο για το πρώτο τρίμηνο του 2006. Ακόμα όμως κι αυτός ο τραγικός απολογισμός, αποτελεί μία περιορισμένη εικόνα από ό,τι ισχύει στην πραγματικότητα. Η εσκεμμένα «ελλιπής» κινητοποίηση των αρμοδίων για την αποκάλυψη και ιδιαίτερα την πρόληψη των εργοδοτικών εγκλημάτων, αποτελεί απόδειξη της συνενοχής τους. Για τις τεράστιες ελλείψεις σε -κοστοβόρα για το κεφάλαιο - μέτρα ασφαλείας. Για τις άθλιες συνθήκες υγιεινής, για τους σχεδόν ανύπαρκτους ελέγχους στους τόπους δουλιάς. Στοιχεία που περιγράφουν ένα εργασιακό περιβάλλον-ωρολογιακή βόμβα, που σε ολοένα και πιο τακτά χρονικά διαστήματα εκρήγνυται, με τραγικές συνέπειες για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων.

Από τα εκατοντάδες παραδείγματα, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Νεκτάριου Θερμογιάννη, ενός εργάτη που τον Ιούλη του 2004, καταπλακώθηκε απ' τον οδοστρωτήρα που χειριζόταν, όταν αυτός ανατράπηκε. Σήμερα ακόμα, η «EDRACO ΑΤΕ», η επιχείρηση για λογαριασμό της οποίας δούλευε, προσπαθεί να πείσει ότι πρόκειται για «ατύχημα» που προκάλεσαν «λανθασμένοι χειρισμοί» του 25χρονου εργάτη. Ωστόσο, η αλήθεια είναι διαφορετική. Ο εργαζόμενος, κατ' εντολή της εργοδοσίας, χειριζόταν οδοστρωτήρα χωρίς να έχει την απαραίτητη άδεια μηχανοδηγού. Χωρίς την επίβλεψη εργοταξιάρχη, μηχανοδηγού ή εργοδηγού. Χωρίς το μηχάνημα να συντηρείται επαρκώς, να πληρεί προϋποθέσεις ασφαλείας (π.χ. να έχει την αναγκαία προστατευτική οροφή), ώστε να σωθεί ο εργαζόμενος σε περίπτωση ανατροπής. Αραγε, στο συγκεκριμένο εργοτάξιο, είχαν γίνει ποτέ έλεγχοι; Και αν ναι, πόσοι και τι είδους;...

Τους κινδύνους που καιροφυλακτούν για τους εργαζόμενους, αναδεικνύουν και τα στοιχεία για την παρουσία Γιατρών Εργασίας στους χώρους δουλιάς. Σύμφωνα με την πρόσφατη επίσημη καταγραφή, πανελλαδικά υπάρχουν μόλις 50 ειδικευμένοι Γιατροί Εργασίας, την ώρα που, για να καλυφθούν οι ανάγκες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα απαιτούνται τουλάχιστον 1.500. Η νομοθεσία ορίζει ότι σε κάθε επιχείρηση που απασχολεί πάνω από 50 άτομα, πρέπει να υπάρχει Γιατρός Εργασίας. Ωστόσο, είναι πολύ αμφίβολο αν τηρείται ακόμα και αυτό το, πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες, μέτρο. Επιπλέον, σε σύνολο περίπου 300 ασφαλιστικών ταμείων που υπάρχουν στη χώρα μας, μόλις ένα από αυτά έχει καταρτίσει λίστα με επαγγελματικές ασθένειες, 39 στον αριθμό, όταν οι καταγεγραμμένες φτάνουν τις 3.500.

Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι αυτή η κατάσταση είναι προϊόν «τύχης»; Και ποιος μπορεί να επιμένει να χαρακτηρίζει τα εργοδοτικά εγκλήματα «ατυχήματα»; Εκτός από όσους επιδιώκουν να κρύψουν πόσο κερδοφόρα είναι για το κεφάλαιο η μη τήρηση των αναγκαίων μέτρων ασφάλειας και υγιεινής στις διάφορες επιχειρήσεις. Από εκείνους που σιωπούν ή συναινούν για τα κάτεργα στα οποία στέλνουν την εργατική τάξη, για ν' αυγαταίνει τα πλούτη των εκμεταλλευτών της...


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Τα συνεχόμενα...

ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ η κυβέρνηση φέρθηκε με κουτοπονηριά στο θέμα της απαράδεκτης τροπολογίας για το Ασφαλιστικό των τραπεζών, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Μα, πίστευαν στα σοβαρά ότι μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση θα πέρναγε ...απαρατήρητη, επειδή την κατέθεσαν στα κρυφά και τελευταία στιγμή;

Και μόνον η πρακτική τους, όπως καταλαβαίνετε, καταδεικνύει ότι έχουν πολύ καλή γνώση του αντεργατικού χαρακτήρα της πολιτικής τους στο Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, αλλά και γενικώς.

Και μπορεί να έχει δίκιο ο κ. Ρουσόπουλος, όταν ισχυρίζεται ότι προχωρούν απλώς σε εφαρμογή υπάρχοντος νόμου, εννοώντας τον ανάλογο νόμο, που ψηφίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά αυτό δε λέει και τίποτε. Αλλωστε και ο περσινός νόμος, σε εφαρμογή άλλου ήταν κι αυτός, του γνωστού και ως νόμου Ρέππα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Και ο νόμος Ρέππα, όμως, ήταν συνέχεια, του ανάλογου νόμου Σιούφα, της κυβέρνησης Μητσοτάκη και πάει λέγοντας. Βλέπετε, οι ρυθμίσεις αυτές είναι η συνέχεια της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Βέβαια, το ΠΑΣΟΚ σηκώνει τους τόνους, αλλά, καθόλου τυχαία, η κριτική του εστιάζεται στη ...νομοθετική ορθότητα της κυβερνητικής τροπολογίας. Αντε και για την έλλειψη «κοινωνικού διαλόγου»...

ΩΡΑΙΑ ΣΧΕΔΙΑ έχει η υπουργός Τουρισμού, Φάνη Πετραλιά. Ανάμεσα στα μέτρα για την ενίσχυση της τουριστικής ανάπτυξης περιέχεται - όπως είπε στη Βουλή - η «επιδότηση του μη εργασιακού κόστους»!

Να υποθέσουμε ότι οι μεγαλοξενοδόχοι (που χρησιμοποιούν τη μερική απασχόληση κατά κόρον, παραβιάζουν συστηματικά την εργατική νομοθεσία και δίνουν εξευτελιστικούς μισθούς) χρειάζονται ...περαιτέρω ενίσχυση;

Προφανώς, τους ...έχει ανοίξει ή όρεξη για απομύζηση και άλλων κονδυλίων από τον κρατικό κορβανά. Κι όταν η ηγεσία του υπουργείου είναι τόσο πρόθυμη, έχουν κάθε λόγο να διεκδικούν, προκειμένου να απαλλαγούν από τις ασφαλιστικές εισφορές και άλλα τέτοια ...αντι-αναπτυξιακά.

Ουδείς...

Ούτε ένας αγρότης (!) δεν παραβρέθηκε στον επίσημο γιορτασμό του Κιλελέρ, που διοργάνωσαν, προχτές Κυριακή στον τόπο της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων, η Νομαρχία Λάρισας και ο δήμος της περιοχής. Οι μετρημένοι στα δάχτυλα «επίσημοι» που βρέθηκαν εκεί - πολιτικοί εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και κάποιοι από τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΣΥΔΑΣΕ και της ΓΕΣΑΣΕ - συνέθεσαν ένα θλιβερό θέαμα, που προσβάλλει τη μνήμη των εξεγερμένων κολίγων, αλλά και τους αγώνες των μικρομεσαίων αγροτών που ακολούθησαν και συνεχίζονται. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι δεν έκαναν εμφάνιση ούτε οι φιλοκυβερνητικοί αγροτοσυνεταιριστές, καθώς η Ενωση Συνεταιρισμών Λάρισας πήρε απόφαση να μη συμμετάσχει στην εκδήλωση, αντιδρώντας στην απουσία εκπροσώπου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Αλλά κι αυτή η ενέργεια εντάσσεται στον γνωστό ανούσιο και ανέξοδο «τσαμπουκά» των εν λόγω «αγωνιστών» της ΝΔ, οι οποίοι συνέβαλαν, τα μέγιστα, στην κυβερνητική προσπάθεια περάσματος κλίματος μοιρολατρίας κι αγωνιστικής υποχώρησης μέσα στον αγροτικό κόσμο.

Βεβαίως, η εξέγερση των κολίγων τιμήθηκε όπως της αρμόζει την προηγούμενη Κυριακή, με τον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ που διοργάνωσε η ΠΑΣΥ και στον οποίο συμμετείχε πλήθος μικρομεσαίων αγροτών. Ας μην έχουν, λοιπόν, την αυταπάτη οι κάθε λογής επίδοξοι «νεκροθάφτες» της μικρομεσαίας αγροτιάς ότι θα καταφέρουν να σβήσουν από το μυαλό και την καρδιά της τη μνήμη και το μήνυμα του Κιλελέρ...

Κατάντια εγκλωβισμού

Τι συμβαίνει, όταν είσαι «ροζ» ΠΑΣΟΚος και πρέπει να «χτυπήσεις» το ΚΚΕ; Το εξής: Γράφεις ρεπορτάζ (σ.σ. ο συνάδελφος Π. Τσούτσιας) με τίτλο «Η ΝΔ ψάχνει "αριστερό" δεκανίκι», στο οποίο σημειώνεις, μεταξύ άλλων: «Μάλιστα εκτιμούν (σ.σ. εννοεί τους επιτελάρχες της ΝΔ απ' όπου και αντλεί τις ...έγκυρες πληροφορίες), ότι η μη στήριξη του κ. Γιακαλή στη Μυτιλήνη από το ΚΚΕ ευνοεί τόσο τον υποψήφιο της ΝΔ αλλά και το σοβαρό ενδεχόμενο να αλλάξει χέρια ο δήμος». Πριν λίγες μέρες, στην ίδια εφημερίδα, άλλη εξίσου έγκριτη συντάκτρια έλεγε - ούτε λίγο ούτε πολύ - ότι στην Καρδίτσα ΝΔ και ΚΚΕ τα 'χουν συμφωνήσει για τη Δημαρχία και τη Νομαρχία.

Ολα αυτά, όταν επισήμως το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα και ξεκάθαρα δηλώσει ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πρέπει να δεχτούν ισχυρό χτύπημα και μέσω των τοπικών εκλογών. Οταν έχει δηλωθεί ξεκάθαρα πως το ΚΚΕ δεν κάνει καμία τέτοια συνεργασία σε οποιονδήποτε δήμο ή νομαρχία της χώρας. Ολ' αυτά δεν έχουν το παραμικρό αντίκρισμα για τους ...δαιμόνιους ρεπόρτερ του «Εθνους». Ακόμη και η περίπτωση της Μυτιλήνης, όπου το ΚΚΕ δεν ξαναϋποστηρίζει τον νυν δήμαρχο, επειδή ο τελευταίος προσέγγισε το ΠΑΣΟΚ, «ερμηνεύεται» όπως προαναφέρθηκε. Προφανώς, δεν τους φτάνει ο δικός τους εγκλωβισμός στο δικομματισμό, αλλά θέλουν να φέρουν και όλους τους εργαζόμενους στη δική τους κατάντια...

Υποκρισία

Στο όνομα της αριστεράς όλης της Ευρώπης μίλησε ο Αλ. Αλαβάνος από το Παρίσι, όπου βρέθηκε για να συμμετάσχει στο συνέδριο του Γαλλικού ΚΚ και εξέφρασε τη στήριξή της στα δίκαια αιτήματα της νεολαίας της Γαλλίας που αντιστέκεται «στα μέτρα που τους στερούν το μέλλον τους». Δήλωσε, επίσης, ότι η γαλλική κυβέρνηση «δεν έχει άλλη διέξοδο. Πρέπει να υποχωρήσει. Το μήνυμα αυτό πρέπει να το πάρουν και οι άλλες κυβερνήσεις που επιτίθενται εναντίον των δικαιωμάτων των πολιτών, των νέων και των εργαζομένων».

Δεν έχουμε αντίρρηση στο περιεχόμενο των παραπάνω, αλλά διατυπώνουμε μια ένσταση. Στην Ευρώπη υπάρχει η αριστερά (αν και αδόκιμος ο όρος, τον δανειζόμαστε για οικονομία χώρου), που αντιστέκεται, αντιπαλεύει την πολιτική προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και μάχεται να φέρει κοντύτερα την προοπτική της ανατροπής της εξουσίας του και την οικοδόμηση μιας ριζικά διαφορετικής κοινωνίας, της σοσιαλιστικής. Υπάρχει, όμως, και η αριστερά που ψήφισε με τα μπούνια το Μάαστριχτ και στηρίζει την πολιτική ενοποίησης της ευρωένωσης - απ' όπου πηγάζουν μέτρα, όπως αυτά που παίρνονται στη Γαλλία και αλλού - ενώ μοιράζει και αυταπάτες για δυνατότητες «εξανθρωπισμού» του συστήματος, χωρίς να θιγεί η εξουσία του κεφαλαίου. Δε χρειάζεται να πούμε ποια αριστερά εκπροσωπεί ο κ. Αλαβάνος. Είναι, όμως, τουλάχιστον υποκρισία στην πράξη να στηρίζεις την αιτία του κακού και στα λόγια να εναντιώνεσαι στις συνέπειές του.

Γονατιστοί στο ΠΑΣΟΚ!

Σε συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησαν πρόσφατα εκπρόσωποι της ΝΕ Καρδίτσας του ΣΥΝ, κάλεσαν (ικέτεψαν, ίσως, είναι η πιο κατάλληλη λέξη) το ΠΑΣΟΚ, να στηρίξουν από κοινού υποψηφιότητες για τη Νομαρχία και το Δήμο Καρδίτσας, υπενθυμίζοντας - μεταξύ άλλων - το προηγούμενο μακράς συνεργασίας των δύο κομμάτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και, αμέσως μετά, προχώρησαν σε μια αισχρή επίθεση κατά του ΚΚΕ, επαναλαμβάνοντας το γνωστό παραμύθι, περί συνεργασίας του με τη ΝΔ. Εφτασαν, μάλιστα, στο έσχατο σημείο αυτογελοιοποίησης να ζητήσουν από το ΚΚΕ ν' αποσύρει τη στήριξή του στον νυν και εκ νέου υποψήφιο δήμαρχο Καρδίτσας, Χρήστο Τέγο, που είναι στέλεχός του, προκειμένου ν' αποδείξει, ότι δε συνεργάζεται με τη ΝΔ!..

Και σε ό,τι αφορά στο ΚΚΕ, είναι απολύτως καθαρό πως και στην Καρδίτσα κάνει ό,τι ακριβώς και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τούτο, όμως, δεν ισχύει για το ΣΥΝ, όπως αποκαλύπτουν και οι ικεσίες των στελεχών του στην Καρδίτσα. Κι αυτό δεν κρύβεται, όσο κι αν συκοφαντούν το ΚΚΕ...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με κριτήριο την πράξη

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών και η στάση των δύο εταίρων του δικομματισμού δίνουν το μέτρο της συνενοχής τους για τα δεινά των εργαζομένων και ταυτόχρονα το μέγεθος της συμπαιγνίας, με σκοπό να συντηρήσουν το σύστημα της εναλλαγής τους στην κυβερνητική εξουσία.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί έναν τακτικό ελιγμό, για να θολώσει τα νερά και να κρύψει τόσο το σκληρό ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής της, όσο και τις προθέσεις της να περάσει διά πυρός και σιδήρου αυτήν την πολιτική. Δυστυχώς γι' αυτήν, η πράξη μετράει περισσότερο από τις επικοινωνιακές τακτικές. Η πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών, παραδείγματος χάριν, ένα μέτρο ακραίου αυταρχισμού, που ισχύει ακόμη, δεν αφήνει περιθώρια επιτυχίας στην εκστρατεία εξωραϊσμού της «σεμνότητας και ταπεινότητας» της κυβέρνησης.

Φυσικά, πρώτο και σημαντικότερο κριτήριο για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής της εξακολουθούν να είναι τα αποτελέσματά της. Η διαρκής μείωση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών νοικοκυριών, η υψηλή ανεργία και ειδικότερα η ανεργία των νέων, η συστηματική υπονόμευση και κατάργηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων στις εργασιακές σχέσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση, η εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, ο αυταρχισμός και η αστυνόμευση, φέρνουν αντιμέτωπους εκατομμύρια εργαζόμενους με μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αλλάξει από προπαγανδιστικά τρικ.

Εξίσου δύσκολο είναι για το ΠΑΣΟΚ να υποδυθεί το ρόλο της μαχητικής αντιπολίτευσης. Οπως για την κυβέρνηση, έτσι και για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η πράξη είναι το κριτήριο της ειλικρίνειάς του, όταν καλεί τους νέους να γίνουν «επαναστάτες με αιτία», ή όταν επιχειρεί να οικειοποιηθεί την αγανάκτηση των εργαζόμενων και την αγωνιστική τους διάθεση. Η εικοσαετής διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι όχι μόνο τα θεμέλια, αλλά και ένα μεγάλο μέρος του οικοδομήματος, το οποίο τώρα ολοκληρώνει η ΝΔ. Κάθε μέτρο της σημερινής κυβέρνησης έρχεται ως φυσική συνέχεια των πολιτικών επιλογών των προκατόχων της. Αλήθεια, ποια μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ της γαλάζιας πολιτικής επιστράτευσης, από την πράσινη;

Για τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, ποια ουσιαστική διαφορά υπάρχει, αν η ίδια πολιτική εφαρμόζεται με, ή χωρίς, «διάλογο»; Αν, πολύ περισσότερο, ως «διάλογος» ορίζεται ο ψευδεπίγραφος «κοινωνικός διάλογος» που σήμερα ευαγγελίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ, κατά το πρότυπο του «κοινωνικού διαλόγου» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ;

Ούτε η κυβέρνηση μπορεί να είναι φιλολαϊκή, ούτε το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι πραγματική αντιπολίτευση. Τα πιστοποιητικά της γέννησής τους, αλλά και τα διαπιστευτήριά τους κατά την εναλλαγή τους στην κυβερνητική εξουσία είναι τα αποδεικτικά στοιχεία μιας μόνιμης και σταθερής πορείας στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου και των κερδών του. Τα λαϊκά συμφέροντα και η πολιτική του δικομματικού συνεταιρισμού κινούνται σε ασύμπτωτες τροχιές, βρίσκονται σε αντιπαράθεση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ