Κι όχι μόνον αρνείται την ικανοποίηση αιτημάτων, τα οποία αναφέρονται ουσιαστικά στην εξασφάλιση στοιχειωδών όρων επιβίωσης (π.χ., ουσιαστική αύξηση συντάξεων), αλλά δε δίνει καν τα αναγκαία χρήματα για τη στοιχειώδη έστω λειτουργία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ούτε καν αυτά που χρωστάει. Το έλλειμμα των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ), για παράδειγμα, φτάνει σήμερα στα 34,1 εκατ. ευρώ και δεν έχουν χρήματα ούτε καν για αναλώσιμα. Την ίδια στιγμή, χιλιάδες εκπαιδευτικοί δεν έχουν πληρωθεί ακόμη τις αμοιβές τους, από τη συμμετοχή τους στα προγράμματα πρόσθετης διδασκαλίας της περσινής σχολικής περιόδου.
Προφανώς, όλ' αυτά και, ιδιαίτερα, τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, δεν αποτελούν το αποτέλεσμα της δήθεν άσχημης δημοσιονομικής κατάστασης, αλλά του ταξικού περιεχομένου της κυβερνητικής πολιτικής.
Τον κουβανικής καταγωγής Κάρλος Γκουτιέρες διόρισε χτες υπουργό Εμπορίου στη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζ. Μπους, μετέδωσαν χτες τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Στην επιλογή δε φαίνεται να έπαιξε τόσο ρόλο η εθνική καταγωγή του νέου υπουργού, όσο το γεγονός πως ο Κ. Γκουτιέρες είναι από το 1999 πρόεδρος και γενικός διευθυντής του ομίλου δημητριακών «Kellogg», γνωστού κυρίως για τα «κορν φλέικς» του. Αλλωστε, η δήλωση του Τζ. Μπους, κατά την ανακοίνωση του διορισμού στο υπουργείο Εμπορίου, ήταν αρκετά αποκαλυπτική: «Ξέρει ακριβώς τι έχουν ανάγκη οι αμερικανικές επιχειρήσεις» δήλωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος...
Οταν «δύο εκατομμύρια διαδηλωτές κατεβούν στους δρόμους του Λονδίνου εναντίον του πολέμου, η αγγλική κυβέρνηση μπορεί να τους αγνοήσει». Οταν όμως «μερικές δεκάδες χιλιάδες κατεβαίνουν στο κέντρο του Κιέβου αναγορεύονται "σε λαό", ενώ η ουκρανική αστυνομία, τα δικαστήρια και οι κυβερνητικοί θεσμοί προεξοφλείται ότι είναι εργαλεία καταπίεσης». Η εύστοχη αυτή επισήμανση περιλαμβάνεται σε άρθρο της αγγλικής εφημερίδας «Γκάρντιαν» για το τρόπο που φιλτράρονται και παρουσιάζονται από τα δυτικά ΜΜΕ οι τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία. Από το άρθρο αυτό παραθέτουμε ορισμένες ακόμα παρατηρήσεις:
«Τεράστιες διαδηλώσεις πραγματοποιούνται στο Κίεβο υπέρ του πρωθυπουργού Βίκτορ Γιανουκόβιτς, αλλά δεν προβάλλονται από τις τηλεοπτικές μας οθόνες - αν γίνει αποδεκτή η παρουσία τους, οι οπαδοί του Γιανουκόβιτς υποβαθμίζονται σε "μεταφερόμενους με λεωφορεία"». Επίσης, «οι διαδηλώσεις υπέρ του Βίκτορ Γιουσένκο φωτίζονται με λέιζερ, διαθέτουν οθόνες πλάσματος, υπερσύγχρονα συστήματα ήχου, ροκ συναυλίες, σκηνές για διανυκτέρευση και τεράστιες ποσότητες πορτοκαλί υφάσματος - παρ' όλα αυτά, κοροϊδεύουμε ευχαρίστως τον εαυτό μας, θεωρώντας ότι είναι αυθόρμητες».
Και το άρθρο συνεχίζει: «Ή πάλι, λέμε ότι η συμμετοχή του 96% στο Ντόνετσκ, την ιδιαίτερη πατρίδα του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, είναι απόδειξη εκλογικής απάτης. Οχι όμως και η συμμετοχή, που ξεπερνά το 80% σε περιοχές, που υποστηρίζουν τον Βίκτορ Γιουσένκο. Ούτε τα ποσοστά υπέρ του Γιουσένκο που ξεπερνούν το 90% σε τρεις περιοχές». Και ακόμα: «H εθελοτυφλία εκτείνεται και στα πόστερ, που η "φιλοδημοκρατική" παράταξη "Pora" έχει κολλήσει σε όλη την Ουκρανία και απεικονίζουν μια φασιστική μπότα να συνθλίβει ένα σκαθάρι, μια αλληγορία τού τι θέλει να κάνει η "Pora" στους αντιπάλους της.
Αν και τέτοιου είδους αποκτήνωση του εχθρού έχει το προηγούμενό της - όχι μόνο στην ίδια την υπό ναζιστική κατοχή Ουκρανία, όταν διεξήχθη προληπτικός πόλεμος κατά της Κόκκινης Λαίλαπας της Μόσχας - αυτές οι αφίσες πέρασαν χωρίς σχόλιο. H "Pora" εξακολουθεί να παρουσιάζεται ως μια αθώα ομάδα φοιτητών που διασκεδάζει, παρά το γεγονός ότι - όπως οι αδελφές οργανώσεις στη Σερβία και στη Γεωργία - η "Pora" είναι μια οργάνωση που δημιουργήθηκε και χρηματοδοτείται από την Ουάσιγκτον».
Τα παραπάνω, καταλήγει το άρθρο, «είναι απόδειξη εθελοτυφλίας και περιφρόνησης της πραγματικότητας, που έχει να κάνει με την παρατεταμένη και κυνική παρέμβαση της Δύσης στα δημοκρατικά πολιτικά πράγματα άλλων χωρών».
Μάλιστα η έκθεσή προβλέπει και μείωση των ρυθμών ανάπτυξης σε σχέση με τα προηγούμενα τρίμηνα. Τώρα βέβαια (και σωστά) ο μέσος πολίτης το ακούει, χωρίς να δίνει και ιδιαίτερη σημασία.
Βλέπετε τα προηγούμενα τρίμηνα που υποτίθεται ότι ...έτρεχε η ανάπτυξη, διαπίστωσε περίτρανα ότι δεν κατευθύνονταν προς την τσέπη του αλλά προς τα γνωστά μεγάλα πορτοφόλια που γεμίζουν είτε έχουμε υψηλούς αναπτυξιακούς ρυθμούς είτε όχι.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΎ ο δανεισμός όχι απλώς καλά κρατεί αλλά επιταχύνεται σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας. Περισσότερο από 20% αυξήθηκαν φέτος τα δάνεια των ελληνικών νοικοκυριών που σίγουρα δεν είναι άσχετα από τις αυξήσεις - ψίχουλα, τους μισθούς πείνας και την ακρίβεια.
Κι όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν τους Ελληνες ως μανιώδεις καταναλωτές που δεν ευχαριστιούνται με τίποτε, μάλλον πρέπει να κοιτάξουν πιο προσεκτικά για να διαπιστώσουν ότι τα δάνεια παίρνονται για στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες όπως η στέγαση και άλλες «αυτονόητες» δραστηριότητες.
Εν ολίγοις, χρόνο με το χρόνο ...χρωστάμε ακόμη και την καθημερινότητά μας χωρίς πάντα να μπορούμε να την ξεχρεώνουμε. Αλλωστε οι δικαστικοί κλητήρες (καθώς και διάφορες καθ' όλα ύποπτες εταιρίες που χρησιμοποιούν οι τράπεζες) έχουν πολλή δουλιά τελευταία.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ «ΧΡΥΣΩΝΩ ΤΟ ΧΑΠΙ». Οι συνταξιούχοι του δημοσίου - ανακοίνωσε ο υφυπουργός Οικονομίας Πέτρος Δούκας - θα πάρουν τις συντάξεις τρεις μέρες νωρίτερα για να καλύψουν καλύτερα τις ανάγκες των Χριστουγέννων.
Οσο για τον κ.Παπουτσή, αντί να το παίζει προστάτης των φτωχών, είναι καλύτερα να μας μιλήσει για άλλα θέματα. Για παράδειγμα, σχετικά με τις σχέσεις που είχε εξυφάνει το ΠΑΣΟΚ με τους εφοπλιστές ή με τις κυβερνητικές ευθύνες για το ναυάγιο του ΣΑΜΙΝΑ. Θα ήταν πιο τίμιο από την πλευρά του...
Τις προάλλες, ο υπουργός Ανάπτυξης, Δ. Σιούφας, πήρε μέρος στις εργασίες του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις Βρυξέλλες και κατόπιν έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους. Αφού, λοιπόν, ανέφερε στην αρχή τα γνωστά φούμαρα, περί «του βασικού τριπτύχου "οικονομική μεγέθυνση - κοινωνική συνοχή - βιώσιμη ανάπτυξη"», πέρασε στα συγκεκριμένα μέτρα, που παίρνει η κυβέρνηση και για τα οποία - όπως είπε - ενημέρωσε τους Ευρωπαίους ομολόγους του. Σύμφωνα, με την ενημέρωση αυτή, λοιπόν, οι βασικοί άξονες της κυβερνητικής αναπτυξιακής πολιτικής είναι «κατ' αρχάς, η ριζική φορολογική μεταρρύθμιση που θα στηρίζεται στην απλότητα, τη σταθερότητα, τη διαφάνεια και τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, στη συνέχεια ο νέος αναπτυξιακός νόμος που προβλέπει οικονομική ανάπτυξη παντού και για όλους, με ιδιαίτερη έμφαση στην περιφερειακή σύγκλιση και, τέλος, η καθιέρωση ενός νέου θεσμικού πλαισίου για την ίδρυση και τη λειτουργία νέων επιχειρήσεων με κατεύθυνση την απλοποίηση και τη διαφάνεια του πλαισίου αδειοδότησης των επιχειρήσεων, τη σύντμηση του απαιτούμενου χρόνου και τη μείωση του κόστους λειτουργίας».
Αναρωτιόμαστε, τι τα θέλει τόσα λόγια ο κ. υπουργός. Γιατί, δε λέει ότι τα δίνουν όλα στην πλουτοκρατία, για να τον καταλάβει κι ο απλός εργαζόμενος; ΄Η, μήπως, για το σκοπό αυτό λέει πολλά και διάφορα και προσπαθεί να τα μπερδέψει;
Με ύφος ...ΣΕΒ και ερωτήματα για το αν ο αναπτυξιακός νόμος ενθαρρύνει τις ιδιωτικές επενδύσεις, εγχώριες ή μη(!), αντιμετωπίζει η διοίκηση της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων (ΓΣΕΒΕΕ) τον «αναπτυξιακό νόμο». Μέχρι, που φτάνει στο σημείο να αναρωτηθεί, εάν έχει εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση το νομοσχέδιο «ή θα υπάρξουν και άλλες καθυστερήσεις και παλινδρομήσεις»!
Βεβαίως, η ΓΣΕΒΕΕ διαπιστώνει και ορισμένα σημεία, όπου η ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι από ανύπαρκτη έως αμφίβολη, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να αποφανθεί ότι ο προτεινόμενος νόμος φαίνεται λειτουργικότερος από τον προηγούμενο και επιδιώκει να απευθυνθεί στις μικρές επιχειρήσεις..!
Πάντως, την ίδια ώρα που η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ βασανίζεται από τα προαναφερόμενα ...κρίσιμα ερωτήματα, για το μέλλον των «εγχώριων ή μη» ιδιωτικών επενδύσεων, η μεγάλη πλειοψηφία των μικρών ΕΒΕ βλέπει τον αφανισμό «πρόσωπο με πρόσωπο» και απασχολείται με πολύ περισσότερο πεζά ερωτήματα, όπως αν θα μπορέσει να πληρώσει την εφορία, το νοίκι, την ασφάλιση και τους προμηθευτές.
Για δεύτερη φορά, μέσα στις τελευταίες δυο βδομάδες, η ελληνική κυβέρνηση απαντά με αοριστίες σε επίσημες ανακοινώσεις της τουρκικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τις οποίες τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα, που «εκτελούν συνηθισμένες εκπαιδευτικές δραστηριότητες στο διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο», παρενοχλούνται από ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα. Η τελευταία φορά ήταν προχτές και μιλάμε για αοριστίες, γιατί η απάντηση του ΓΕΕΘΑ σημειώνει, απλά και μόνον, ότι τα προαναφερόμενα απηχούν την τουρκική ερμηνεία των γεγονότων, συμπληρώνοντας ότι «η τουρκική έκνομη δραστηριότητα στο Αιγαίο συνεχίζεται».
Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, γιατί η επίσημη ελληνική πλευρά μιλά αόριστα για «έκνομη δραστηριότητα». Γιατί αποφεύγει να μιλήσει συγκεκριμένα για παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου των 10 μιλίων ή για παραβάσεις του FIR Αθηνών και των κανόνων της εναέριας κυκλοφορίας; Και δεν αναρωτιόμαστε τυχαία. Γνωρίζουμε, τόσο την αμφισβήτηση των 10 μιλίων από την επίσημη τουρκική πλευρά, όσο και το υπόγειο «παζάρι», που γίνεται γι' αυτό και άλλα θέματα, χρόνια τώρα, στο ΝΑΤΟ και αλλαχού.