Παπαγεωργίου Βασίλης

Θα τους προτείναμε, λοιπόν, να δοκιμάσουν πρώτα να ζήσουν μερικούς μήνες με τα... τόσα πολλά χρήματα των 711 ευρώ το μήνα και μετά το ξανακουβεντιάζουμε...

Εχετε δει τη διαφήμιση της Εθνικής Τράπεζας, σχετικά με το διακοποδάνειο που δίνει, όπου ο «υπάλληλός» της βεβαιώνει τον «πελάτη», και μέσω αυτού τους κάθε λογής τηλεθεατές και υποψήφια θύματα, ότι η τράπεζα τους σκέφτεται και γι' αυτό παρέχει ένα δάνειο - ευκαιρία, με πρώτη δόση το Γενάρη του 2005 και επιτόκιο 3%;

Αν δεν την έχετε δει, μη σπεύσετε αύριο κιόλας, για να πάρετε δάνειο με το προαναφερόμενο ελκυστικό επιτόκιο - ομολογουμένως πολύ χαμηλό, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα. Αν προσέξετε καλύτερα τη διαφήμιση, θα δείτε ότι το επιτόκιο αυτό ισχύει μόνο για τους επόμενους μήνες και μέχρι το τέλος του χρόνου. Από το Γενάρη του 2005, που θα «τρέχουν» και οι δόσεις, το επιτόκιο θα γίνει 11,25%. Μόνο, που αυτό δεν το λένε στη διαφήμιση...

Απ' το κακό στο χειρότερο πάνε οι παρεχόμενες υπηρεσίες του ΟΤΕ παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα από την προηγούμενη και τη νυν κυβέρνηση και παρά την... ιδιωτικοποίηση του οργανισμού, με μάνατζερ και όλα τα σχετικά, που τάχα θα βελτίωνε τις παρεχόμενες υπηρεσίες, με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, κλπ. Την τελευταία βδομάδα ξανά και ξανά εμφανίζονται προβλήματα (πολύωρες διακοπές λειτουργίας) στη γραμμή που συνδέει το «Ριζοσπάστη» με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ). Στις 6 Ιούλη χρειάστηκαν 12 ώρες για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και αρκετά τηλεφωνήματα στην αρμόδια υπηρεσία, που όπως φάνηκε δεν έχει αρκετό προσωπικό για να ανταποκριθεί στις υπάρχουσες ανάγκες. Στις 12 Ιούλη νέο πρόβλημα στη γραμμή, που υποτίθεται αποκαταστάθηκε μέσα στο διήμερο της απεργίας στον Τύπο. Χτες, όμως και πάλι η γραμμή του «Ριζοσπάστη» με το ΑΠΕ δε λειτουργούσε. Οταν αυτές είναι οι υπηρεσίες που προσφέρει ο ΟΤΕ σε μια καθημερινή εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας και στο ΑΠΕ, τότε μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα πρέπει να περιμένει ο οικιακός πελάτης. Στο πνεύμα των ημερών και των πρόσφατων «εθνικών» επιτυχιών στο ποδόσφαιρο, επομένως, δεν μπορούμε παρά να αναφωνήσουμε: ΟΤΕ ολέ!

Πρώτα εξαγγέλλεται η ίδρυση νέων Πανεπιστημίων, μετά μπαίνουν στα μηχανογραφικά δελτία και αφού γίνουν όλ' αυτά, ψάχνουμε να βρούμε τα κτίρια, όπου θα στεγαστούν οι νέες σχολές, το επιστημονικό προσωπικό που θα τις επανδρώσει, κλπ., κλπ. Για εργαστήρια, βιβλιοθήκες και άλλες ανάλογες υποδομές, δε γίνεται λόγος. Αυτές μπορεί να υλοποιηθούν - σε κάποιο βαθμό, έστω - τα επόμενα χρόνια...

Τα γράφουμε όλ' αυτά, με αφορμή το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας, με έδρα τη Λαμία, το οποίο θα δεχτεί τον ερχόμενο Σεπτέμβρη τους πρώτους φοιτητές του. Το Πανεπιστήμιο πρόκειται να στεγαστεί σ' ένα παλιό κτίριο, που κατασκευάστηκε το 1962 και λειτούργησε τότε ως Παιδαγωγική Ακαδημία, ενώ τα τελευταία χρόνια είχε παραχωρηθεί στο Δήμο Λαμιέων, ο οποίος το χρησιμοποιούσε ως σχολείο. Ανέλαβε, λοιπόν, ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων να κάνει ορισμένες μετατροπές και εργασίες εξωραϊσμού του παμπάλαιου κτιρίου. Στη διάρκεια των εργασιών αυτών, όμως, ανακαλύφθηκαν πρόσφατα ρήγματα στο κτίριο και το υπουργείο Παιδείας διέταξε τη διενέργεια ελέγχου της στατικότητάς του. Τώρα, το Πανεπιστήμιο είναι σε αναμονή των αποτελεσμάτων του ελέγχου. Ετσι κι αλλιώς, όμως, ο Σεπτέμβρης απέχει μόλις δύο μήνες...

Ομως, πριν καλά - καλά συνειδητοποιήσουμε τι πράγματι έγινε την περασμένη Δευτέρα, η κυβέρνηση και τα συμφέροντα που υπηρετεί, έσπευσαν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα και να παραπλανήσουν το λαό. Να μεταθέσουν τις ευθύνες εκεί, όπου θα μένει στο απυρόβλητο ο βασικός υπαίτιος που είναι η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας.

Κανένα ανθρώπινο λάθος δεν ήταν η αιτία για το μπλακ άουτ. Η αιτία είναι η πολική που έχει επιβάλει το κεφάλαιο για την απελευθέρωση των αγορών, για τη διάλυση του μέχρι πρότινος υπό δημόσιο έλεγχο ενεργειακού τομέα. Για να βάλουν στο χέρι οι ιδιώτες τον τομέα της ενέργειας, έπρεπε να σπάσει το «μονοπώλιο» της ΔΕΗ. Παρέδωσαν το σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε μια ανώνυμη εταιρία, το ΔΕΣΜΗΕ! Η ΔΕΗ παράγει και ο ΔΕΣΜΗΕ μεταφέρει.... Και εκεί απέδωσαν το πρόβλημα οι ειδήμονες, πως τάχα, η ΔΕΗ με το ΔΕΣΜΗΕ δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν και να αποτρέψουν το μπλακ άουτ...

Σε συνθήκες ελέγχου της αγοράς ενέργειας από το κεφάλαιο, ο ελληνικός λαός τίποτα δεν μπορεί να έχει διασφαλισμένο. Ούτε επάρκεια, ούτε ασφάλεια στην ηλεκτροδότηση. Το μόνο βέβαιο είναι οι αυξήσεις στα τιμολόγια και η χαμηλής ποιότητας παρεχόμενες υπηρεσίες. Τώρα είναι ακόμη πιο επίκαιρη η θέση του ΚΚΕ για έναν ενιαίο ενεργειακό φορέα, 100% υπό δημόσιο -λαϊκό έλεγχο και «ταγμένο» στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Υποθέτουμε πως το συγκεκριμένο ποσό δεν αφορά στους ...μισθωτούς και συνταξιούχους δανειολήπτες, αφού είναι μάλλον απίθανο να τους χορήγησε κάποια τράπεζα δάνειο τέτοιου μεγέθους.

Μάλλον, λοιπόν, παίρνουμε μια πρώτη γεύση για το ...πού το πάνε οι αρμόδιοι του υπουργείου Οικονομίας και επιβεβαιώνουμε τις - λογικότατες - υποψίες για το ποιους καλείται να εξυπηρετήσει το εν λόγω νομοθέτημα.

Αλλωστε, αν όντως οι κυβερνώντες ήθελαν, όπως υποσχέθηκαν, να εξυπηρετήσουν πραγματικά τον κοσμάκη, που κυνηγούν οι τράπεζες, είχαν πολλές ευκαιρίες μέχρι τώρα για να το κάνουν.

Ας μην ξεχνάμε και τη ...σιωπή ικανοποίησης από την πλευρά της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, που μας προδιαθέτει να ανησυχούμε ιδιαιτέρως για το νομοθέτημα που θα δούμε να κατατίθεται την ερχόμενη βδομάδα.

ΜΕ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ενέργειες, μας απειλούν οι ΗΠΑ, σε περίπτωση - λένε - τρομοκρατικού χτυπήματος στην Ολυμπιάδα και η ...κυβέρνηση κάνει ότι δεν καταλαβαίνει τη σχετική δήλωση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Δηλαδή, τι άλλο πρέπει να ειπωθεί πέρα από τον Ατλαντικό, για να ...υποψιαστούν ότι κάτι δεν πάει καλά με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας; Αυτά ακριβώς, δηλαδή, που έχουν παραχωρήσει στο ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια των Αγώνων;

Είναι γνωστή η δουλικότητα που επιδεικνύουν απέναντι στους συμμάχους, όμως όταν αυτή ξεπερνά την κοινή λογική μάλλον οδηγούμαστε σε ακρότητες, που δικαίως εξοργίζουν κάθε Ελληνα πολίτη.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για όλες τις περιπτώσεις αυτές λέχθηκαν και γράφτηκαν διάφορα, σχετικά με τις αιτίες, αλλά οι περισσότερες αναλύσεις συνέκλιναν στο συμπέρασμα ότι η βαθύτερη αιτία δεν ήταν άλλη από την «απελευθέρωση» του ενεργειακού τομέα και την ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια δεν είναι πρόθυμες - κυνηγώντας τη μεγιστοποίηση των κερδών - να επενδύσουν τα απαραίτητα κονδύλια, τόσο στην επαρκή παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, όσο και στην ασφαλή λειτουργία του δικτύου διανομής.

Παρ' όλ' αυτά, όμως, τόσο στην ΕΕ - όπως και στη χώρα μας - όσο και σε άλλες αναπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες, συνεχίζεται και κλιμακώνεται απτόητη η πολιτική «απελευθέρωσης» της ενέργειας, οι ιδιωτικοποιήσεις των αντίστοιχων ΔΕΗ, κλπ., κλπ...

Δεν ξεχάσαμε, βέβαια, το παράδειγμα της πλουσιότερης και πολυπληθέστερης πολιτείας των ΗΠΑ, της Καλιφόρνια. Αντί άλλου, λοιπόν, ξαναδημοσιεύουμε ένα από τα αρκετά τότε σχόλια της στήλης και συγκεκριμένα αυτό της 30ής Μάρτη 2001: «Για τη διαβόητη επιχείρηση "απελευθέρωσης" της ηλεκτρενέργειας στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ - πιλότο για τις άλλες καπιταλιστικές χώρες, σύμφωνα με τους απανταχού οπαδούς των "νόμων της αγοράς" - και τις πολύμορφες συνέπειές της έχουμε ξαναγράψει και, μάλιστα, περισσότερες από μια φορές. Σας ενημερώνουμε, λοιπόν, και για τις τελευταίες εξελίξεις. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε τις προάλλες η Λορέτα Λιντς, πρόεδρος της Επιτροπής Εταιρειών Κοινής Ωφέλειας της Καλιφόρνιας, θα εισηγηθεί άμεσα την αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 30%, ώστε "να αυξηθούν τα κέρδη των ιδιωτικών εταιριών κοινής ωφελείας που βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας". Και αυτό, πέραν της αύξησης κατά 10%, που επιβλήθηκε μόλις πριν δυο μήνες. Κι όπως φαίνεται, αυτή θα είναι η κατάληξη - για την ώρα τουλάχιστον - των εξαγγελιών και υποσχέσεων των αρμοδίων, περί φτηνότερου ρεύματος, κλπ., κλπ., όταν έβαζαν μπροστά την "απελευθέρωση" (διάβαζε: ιδιωτικοποίηση και ξεπούλημα) της ηλεκτρενέργειας στην Καλιφόρνια.

Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε ότι τις ίδιες ουσιαστικά υποσχέσεις δίνουν και οι εγχώριοι οπαδοί των "νόμων της αγοράς" και του ανταγωνισμού, κυβερνώντες και μη, καθώς δρομολογούν την "απελευθέρωση" και της ηλεκτρενέργειας;».

Κάποιοι εκτιμούν και θεωρούν - έχοντας και τις σχετικές πληροφορίες - ότι η ηγεσία της ΝΔ θα επιδιώξει να προτείνει «πρόσωπο κοινής αποδοχής, που να μην αποτελεί κόκκινο πανί για το ΠΑΣΟΚ», για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, την ερχόμενη άνοιξη. Με άλλα λόγια, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση διαμορφώνει τακτική αποφυγής μιας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται, έχοντας τις αντίθετες πληροφορίες, ότι η ηγεσία της ΝΔ διαμορφώνει την αντίθετη ακριβώς τακτική και θα επιδιώξει τις πρόωρες εκλογές, ώστε να προλάβει ανέτοιμο το ΠΑΣΟΚ και να πετύχει άλλη μια μεγάλη, αν όχι ακόμη μεγαλύτερη, εκλογική νίκη.

Κι όλ' αυτά, βέβαια, είναι γενικά ενδιαφέροντα, στο βαθμό που αντανακλούν κάποιες υπαρκτές τάσεις και δεν αποτελούν... ασκήσεις επί χάρτου, αλλά, έτσι κι αλλιώς, λίγο αφορούν και δε δίνουν απαντήσεις στα καυτά λαϊκά προβλήματα. Είτε γίνουν και πάλι εκλογές την ερχόμενη άνοιξη, είτε όχι, είτε συνεχίσει η κυβέρνηση της ΝΔ, είτε όχι κι έχουμε πάλι μια δικομματική εναλλαγή, με τον έναν ή άλλο τρόπο στις κυβερνητικές καρέκλες, η ίδια ουσιαστικά πολιτική θα βασιλεύει, οι κεφαλαιοκράτες θα τρίβουν τα χέρια τους και ο λαός θα συνεχίσει να λέει «κάθε φέτος και χειρότερα».

Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, μήπως όλα τα προαναφερόμενα δημοσιεύματα και σενάρια επιδιώκουν τόσο την απόκρυψη της προαναφερόμενης ουσίας, όσο και τον εγκλωβισμό των λαϊκών στρωμάτων σε μια ανέξοδη, αποπροσανατολιστική και δικομματική εκλογολογία.

Η «επιδημία» απολύσεων, το ποδοπάτημα στην κυριολεξία, ακόμα και αυτών των στοιχειωδών κανόνων που θέτει η εργατική νομοθεσία, η αδιαλλαξία των εργοδοτών σε μια σειρά κλάδους και εργοστάσια, να δώσουν έστω και ελάχιστα ευρώ αύξηση, δεν είναι τυχαία. Αντίθετα, όλος τούτος ο αντεργατικός ορυμαγδός αποτελεί την αναπόφευκτη κατάληξη στην ανελέητη κούρσα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού που ακολουθούν οι επιχειρήσεις στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς. Μιας «αγοράς», όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και κριτήριο επιβίωσης μιας επιχείρησης αποτελεί η ικανότητα της εργοδοσίας να αντλεί όλο και μεγαλύτερη υπεραξία από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης των εργαζομένων.

Οι πολιτικές ευθύνες, για την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και τη συμπίεση των λαϊκών εισοδημάτων, αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Σε συνθήκες καπιταλισμού, αποκλειστικός ρόλος του κράτους είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και να ικανοποιεί - μέσω και του νομοθετικού έργου - την ακόρεστη δίψα του για κέρδη. Το σκοπό αυτό εξυπηρέτησε και η Συνθήκη του Μάαστριχτ που ψηφίστηκε το 1992 από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Συνασπισμό και θέσπισε το «ιερό και όσιο» της ελεύθερης αγοράς, όπως και όλες οι μετέπειτα συνθήκες που ενσωματώθηκαν στην ελληνική νομοθεσία και συμπυκνώνονται στο υπό διαμόρφωση ευρωπαϊκό σύνταγμα, καθώς και οι προωθούμενες διαρθρωτικές αλλαγές.