Σάββατο 12 Οχτώβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ευρύτερα σχέδια

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην αρχή είχαμε τη συστηματική εμφάνιση και προβολή, από ορισμένους τηλεοπτικούς σταθμούς και σε όλη την καλοκαιρινή περίοδο, των διαφόρων Βορίδηδων και Καρατζαφέρηδων - και, βέβαια, των λαϊκίστικων και ακροδεξιών αντιλήψεών τους - με αφορμή την υπόθεση της «17Ν». Λίγο μετά, οι παραπάνω εμφανίστηκαν ως υποψήφιοι στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Ακολούθησαν τα γνωστά σε όλους εσωκομματικά προβλήματα στη ΝΔ, με την υποψηφιότητα Τζαννετάκου - στα οποία πρωτοστάτησαν οι προσκείμενες στη ΝΔ εφημερίδες - η ύψωση των «αντιακροδεξιών» σημαιών από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η επιχείρηση δημιουργίας τεχνητής πόλωσης και ανάδειξης του Καρατζαφέρη σε «ρυθμιστικό» παράγοντα της εκλογικής μάχης, κλπ. κλπ.

Σημειώνουμε όλα τα παραπάνω, γιατί έχουν μια συνέχεια και μια σχέση μεταξύ τους και δε μοιάζουν με συμπτώσεις ατάκτως ερριμμένες. Κι ακόμη, γιατί φαίνεται να εντάσσονται σε σχέδια ευρύτερα από τη χειραγώγηση και μόνο της συνείδησης και της ψήφου των εργαζομένων, στις αυριανές δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Ετσι ή αλλιώς, όμως, μία και μόνη είναι η συμφέρουσα για το λαό διέξοδο: Η καταδίκη του δικομματισμού και η αποφασιστική ενίσχυση του πόλου της αντίστασης και της ελπίδας. Η μαζική υπερψήφιση των ενωτικών και αγωνιστικών συνδυασμών, που συμμετέχουν το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις.

Καταδικάστε τους

Και ...ξαφνικά, τους πήρε ο πόνος για τη δημοκρατία μας, «ανακαλύπτοντας» τον Καρατζαφέρη και τους όποιους ομοίους του. Λες και δεν είναι η αντιλαϊκή πολιτική τους, που συντηρεί και αναπαράγει καθημερινά το πρόσφορο - για τον όποιο λαϊκιστή και ακροδεξιό - κλίμα στην κοινωνία. Λες και δεν καταλαβαίνει ακόμη και ο τελευταίος κάτοικος αυτής της χώρας τον εξόφθαλμα υποκριτικό χαρακτήρα της «αντιακροδεξιάς» ρητορικής τους. Λες και δεν καταλαβαίνει ο καθένας ότι με τις άθλιες και ψηφοθηρικές τακτικές τους, ουσιαστικά, κάνουν διαφήμιση στον κάθε Καρατζαφέρη, τον βγάζουν απ' το περιθώριο και τον φέρνουν στο κέντρο της επικαιρότητας.

Αραγε, χρειάζονται κι άλλοι λόγοι, για να είναι ακόμη περισσότερο μαζική, αποφασιστική και κατηγορηματική η καταδίκη της κυβέρνησης και της ΝΔ, στην αυριανή κάλπη;

Το παράδειγμα της Μ. Βρετανίας...

Μπορεί η μεγάλη πλειοψηφία των Βρετανών - όπως λένε οι δημοσκοπήσεις - να τάσσονται ενάντια σ' έναν πόλεμο κατά του Ιράκ. Μπορεί να δυναμώνουν συνεχώς οι αντιδράσεις στις προωθούμενες από την κυβέρνηση του Τ. Μπλερ μεταρρυθμίσεις, που αφορούν την απόδοση μεγάλων τομέων του δημοσίου στο ιδιωτικό κεφάλαιο (πρόνοια, υγεία, παιδεία, κλπ.), ο Βρετανός πρωθυπουργός, όμως, δεν πτοείται απ' όλ' αυτά και συνηθίζει να δηλώνει: «Δεν υπήρξαμε μέχρι σήμερα όσο τολμηροί έπρεπε και δεν έχουμε τα περιθώρια να καθυστερήσουμε άλλο».

Και μπορεί μερικοί να εξηγούν τη στάση αυτή του Τ. Μπλερ, με την προσκόλληση της Μ. Βρετανίας στις ΗΠΑ, αλλά η εξήγηση αυτή είναι τουλάχιστον ελλιπής. Η πολεμόχαρη, νεοφιλελεύθερη και βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης έχει την αφετηρία της, πρώτα και κύρια, στις σύγχρονες και ιδιαίτερα πιεστικές ανάγκες συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του βρετανικού μεγάλου κεφαλαίου, στην επιτακτική ανάγκη του για πολύ μεγαλύτερη αποδοτικότητα και κερδοφορία, για αποτελεσματικότερο ανταγωνισμό με τα γερμανικά, γαλλικά και άλλα κεφάλαια στη ζούγκλα της «παγκοσμιοποίησης». Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι που κάνουν τον Τ. Μπλερ, και την ηγεσία του Νέου Εργατικού Κόμματος, να «ξεχνά» την ιστορία και τις παραδόσεις του κόμματός του και να γυρίζει την πλάτη στους Βρετανούς εργάτες, που αποτελούσαν και την παραδοσιακή βάση στήριξής του.

... και η γενικότερη σημασία του

Τα παραπάνω δεν τα σημειώνουμε, μόνον ή κυρίως, για να δώσουμε μια περισσότερο ολοκληρωμένη εξήγηση της πολιτικής της βρετανικής κυβέρνησης. Τα σημειώνουμε, κυρίως, γιατί οι τάσεις αυτές δεν αποτελούν μια βρετανική «ιδιομορφία», αλλά χαρακτηρίζουν τις γενικότερες εξελίξεις στον καπιταλιστικό κόσμο. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στη Μεγάλη Βρετανία ή στις ΗΠΑ αποτελούν ουσιαστικά τα προμηνύματα των όσων θα επακολουθήσουν στις άλλες καπιταλιστικές χώρες. Και θα επακολουθήσουν, με τον έναν ή άλλο τρόπο και με τη μια ή την άλλη μορφή, είτε κυβερνούν οι λεγόμενες συντηρητικές κυβερνήσεις, είτε οι σοσιαλδημοκράτες, τύπου ΠΑΣΟΚ, ή οι όποιες κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές δυνάμεις. Αλλωστε και ο Τ. Μπλερ αποδείχτηκε ένας άξιος συνεχιστής και διάδοχος της Θάτσερ και του Μέιτζορ.

Η πορεία αυτή είναι αναπόφευκτη, σε οποιαδήποτε χώρα κυριαρχούνται οι εξελίξεις από τις λεγόμενες δυνάμεις της αγοράς, δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο και τους παρατρεχάμενούς του. Και ο μόνος αποτελεσματικός και ουσιαστικός δρόμος αντιμετώπισης των ζοφερών αυτών προοπτικών είναι η ανάδειξη του ενωμένου και οργανωμένου λαού στο προσκήνιο των εξελίξεων. Η ανάδειξη του Λαϊκού Μετώπου σε κυρίαρχη δύναμη της κοινωνίας, που βάζει τη δική της σφραγίδα στις εξελίξεις, βάζοντας στην άκρη τις ανθρωποβόρες δυνάμεις του κεφαλαίου και τους κάθε λογής υπηρέτες τους.

Τα εκλογικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ τα κατάφεραν λίγο πριν τις εκλογές! Ο Τζαννετάκος και η ΝΔ γενικώς τσακώνονται με τον Καρατζαφέρη για την ...ακροδεξιά. Ο Αβραμόπουλος με τον Σκανδαλίδη για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών και ο Πρωτόπαππας με τον Γεράκη για το πόρισμα σχετικά με το «Ξυστό»...

Στη Θεσσαλονίκη, τα περί ελέγχου του ΣΔΟΕ στον Ψωμιάδη δίνουν και παίρνουν, ενώ ο Βούγιας κατηγορεί τον Παπαγεωργόπουλο γιατί δεν ήταν ...αρκετά «απορροφητικός» στα κοινοτικά κονδύλια.

Βεβαίως, όλο το παραπάνω συνονθύλευμα πολιτικών δυνάμεων και ...δυνατοτήτων, μας εγγυάται ταυτόχρονα ότι θα κάνει το παν για μια «ανεξάρτητη», «ισχυρή», «αυτόνομη», «αποτελεσματική», «διεκδικητική», «έντιμη» κλπ., κλπ. Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το περίεργο είναι ότι τα λένε όλα εξίσου σοβαρά και θέλουν να τους πιστέψουμε κι από πάνω.

Οσο για τις ίδιες τις εκλογές οι μισοί από τους παραπάνω δηλώνουν ότι έχουν τοπικό χαρακτήρα κι οι υπόλοιποι γενικότερο πολιτικό μήνυμα και το αντίστροφο. Γενικώς, κατά πώς βολεύει τον καθένα και ανάλογα με την περίσταση, ενώ οι παχυλές διαφημιστικές τους καμπάνιες δίνουν και παίρνουν στις τηλεοράσεις, τα περιοδικά και τα ραδιόφωνα.

Φυσικά, όπως όλες οι δημοτικές εκλογές έτσι και αυτές είναι τόσο τοπικές όσο και πολιτικές. Αλλωστε, τα τοπικά προβλήματα είναι - πρωτίστως - συνέπειες γενικότερων πολιτικών και πρακτικών. Πολιτικών, που ψηφίζονται από μια πολύ συγκεκριμένη Βουλή και εφαρμόζονται από μια πολύ συγκεκριμένη κυβέρνηση. Οσο για τους κάθε λογής «ανεξάρτητους» υποψήφιους, τους στηρίζουν πολύ συγκεκριμένα κόμματα και συμφέροντα.

Ο κατ' ευφημισμόν «πολιτικός» προβληματισμός που προσπάθησαν κάποιοι να αναδείξουν ήταν αναμενόμενο να μην ασχοληθεί καθόλου με τα πραγματικά προβλήματα. Ομως αυτοί που θέλουν - και πρέπει - να ασχοληθούν, ας το αποδείξουν. Ας τους δώσουν να καταλάβουν...


Γρηγοριάδης Κώστας

Κι όχι μόνο αύριο με την ψήφο τους, αλλά κυρίως μεθαύριο με τη δράση τους. Γιατί η ανόητη πολιτική αντιπαράθεση που παρακολουθήσαμε θα ξεχαστεί. Τα προβλήματα, όμως, όχι...

Λαϊκός διανοητής

Ο Θανάσης Παπαρήγας «έφυγε» ξαφνικά. Και άδικα. Είχε τη ζωή μπροστά του να προσφέρει ακόμα. Στο Κόμμα. Στο Κίνημα. Στο Λαό. Πρόσφερε πολλά και ανεκτίμητα. Με τη συμμετοχή του στους προδικτατορικούς αγώνες της Νεολαίας της ΕΔΑ, της Νεολαίας Λαμπράκη και την αγωνιστική και περήφανη στάση του κατά της χούντας, στην εξορία και στα κρατητήρια της ΕΣΑ. Με τα γραφόμενά του στο «Ριζοσπάστη», στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» και τα λεγόμενά του στον «902». Με τα βιβλία του. Με τη δουλιά του στα Τμήματα Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών. Πλούσια η υποθήκη και η κληρονομιά που αφήνει στις τωρινές και στις μελλούμενες γενιές.

Ηταν το πρότυπο του κομμουνιστή διανοούμενου. Πεισμένος και πιστός στην κομμουνιστική ιδεολογία, αφοσιωμένος στο Κόμμα, ανυποχώρητος στην ταξική και στην πολιτική πάλη. Και, ταυτόχρονα, άνθρωπος με ευρύτητα πνεύματος, με πολιτιστικές ευαισθησίες κι απέραντη ψυχική καλοσύνη. Οι γνώσεις του πολύπλευρες - τον χαρακτηρίζαμε «κινητή βιβλιοθήκη» - στη λεπτομέρεια, αλλά και «εις βάθος». Θαυμαστή η ικανότητά του στην ανάλυση, στην εμβάθυνση και στην εκλαΐκευση. Κι όμως, ποτέ δεν έκανε τον «ξερόλα», τον «κάπως» και τον «δήθεν». Απλός και εγκάρδιος με όλους, ήταν πρόθυμος να μεταδώσει και να μοιραστεί τις γνώσεις του με τους συντρόφους, τους φίλους και τους συναδέλφους του και μ' όποιον άλλο ενδιαφερόταν.

Ερωτευμένος με τη μάθηση και συνεπαρμένος με το διάλογο, ο Θανάσης επέμενε στη γνώμη του. Για να πείσει κι όχι για να επιβάλει την άποψή του. Χρησιμοποιούσε πάντα επιχειρήματα, δεν έμενε στα «τσιτάτα» και στα συνθήματα. Στηριζόμενος στη μαρξιστικολενινιστική κοσμοθεωρία, φιλοσοφούσε για τον Ανθρωπο, την Ιστορία, την Τέχνη, την Επανάσταση. Και με τη στάση ζωής που επέλεξε και τήρησε με ακριβή συνέπεια - εκ φύσεως και θέσεως «λαϊκός τύπος» απέφευγε, «όπως ο διάβολος το λιβάνι», να συναναστρέφεται με εκπροσώπους της λεγόμενης υψηλής κοινωνίας, της πολυποίκιλης και πολυπλόκαμης εξουσίας - εξέφραζε την κομμουνιστική ηθική και τη μαρξιστική φιλοσοφία για το πώς καταξιώνεται η ανθρώπινη υπόσταση.

Ο θάνατος του Θανάση Παπαρήγα αφήνει, πράγματι, δυσαναπλήρωτο κενό στο χώρο της λαϊκής διανόησης. Οχι μόνο γιατί ήταν ένας από τους κλασικούς και τους πρωτοποριακούς εκπροσώπους της, αλλά και γιατί δύσκολα στην εποχή μας «γεννιούνται» διανοούμενοι αυτού του είδους. Αν ο ίδιος το άκουγε θ' αντιδρούσε μ' εκείνο τον «απόλυτο» κι, όμως, πειστικό τρόπο του. Κι όχι μόνον επειδή, όπως ήταν σεμνός, δεν ήθελε να τον παινεύουν, όσο γιατί πίστευε και διακήρυττε πως, όσο ο καπιταλισμός αντέχει και ο ιμπεριαλισμός προκαλεί, η «μήτρα» που «γεννάει» λαϊκούς επαναστάτες δεν πρόκειται να στερέψει ποτέ. Ναι, Θανάση, «έτσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη», αλλά μπορεί ν' αργήσει λίγο, που εσύ θα λείπεις. Κι εμείς, πώς θα συνηθίσουμε την απουσία σου;


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Οι αντεργατικοί στόχοι των κυβερνώντων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μερική απασχόληση και στο δημόσιο. Επέκταση της μερικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Μείωση του κόστους των υπερωριών. Ενίσχυση των μορφών ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Δουλιά με ωρομίσθιο. Δουλιά του ποδαριού. Δουλιά με το κομμάτι. Αυτά είναι τα σχέδια της κυβέρνησης στον τομέα της απασχόλησης. Το στίγμα έδωσε και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, πριν από την πρόσφατη σύνοδο του ΔΝΤ, ο οποίος ζήτησε «τομή» στις εργασιακές σχέσεις. Δηλαδή, τομή και πετσόκομμα της σταθερής εργασίας. Τέμνουν, μοιράζουν τη μια θέση, σε δύο, τρεις, τέσσερις... και περισσότερους εργαζόμενους. Μοιράζουν τη φτώχεια και μεγαλώνουν την εκμετάλλευση, την καταλήστευση της εργατικής δύναμης. Αυτό είναι το όνειρό τους.

Μάλιστα, σε πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, αποφάσισαν να «ψήσουν» το πράγμα σιγά σιγά. Μετά τις εκλογές, για να μην πληρώσουν και το κόστος. Για την ώρα, ο Κ. Σημίτης μάς ανακοίνωσε τον πολιορκητικό κριό: Την «Εθνική Επιτροπή για την Απασχόληση». Εκεί οι βιομήχανοι θα εισηγούνται. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα... διαβουλεύεται και τελικά η κυβέρνηση θα νομοθετεί. Στο όνομα της «εθνικής» ομοψυχίας, της «συναίνεσης» και του «εθνικού» συμφέροντος. Οπως πάντα...

Προεκλογικά τάζουν θέσεις απασχόλησης. Μετεκλογικά ετοιμάζουν το λογαριασμό που θα πληρώσουμε όλοι. Αύριο, ας τους στείλουμε το δικό μας λογαριασμό. Τη Δευτέρα, ίσως είναι αργά!

Απόδειξη πανικού

Μετά το όργιο εκβιασμών στο οποίο έχουν επιδοθεί οι συνδυασμοί του δικομματισμού σε βάρος των δημοτών του Περάματος (ταξίματα, ρουσφετολογική ψηφοθηρία και ό,τι άλλο έχει ο μπαξές...) τις τελευταίες μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη μια νέα επιχείρηση. Ο συνδυασμός του κυβερνητικού υποψήφιου Γιάννη Γλύκα έχει οργανώσει ένα μηχανισμό με την εξής αποστολή: Να μην αφήνει σε ολόκληρο το Πέραμα αφίσα που να αφορά τον αγωνιστή σημερινό και υποψήφιο δήμαρχο Γιάννη Πατσιλινάκο, του συνδυασμού του, αλλά και επιτροπών στήριξης της δημοτικής αρχής. Επί 24 ώρες το 24ωρο συνεργεία, τα οποία διαθέτουν και φορτηγά, αλωνίζουν το Πέραμα, ξεκολλώντας και καταστρέφοντας τις αφίσες του Γ. Πατσιλινάκου και απειλώντας τους ανθρώπους του αγωνιστικού συνδυασμού, όταν πάνε να αναρτήσουν πανό ή να κολλήσουν αφίσες.

Σημειώνουμε τα θλιβερά και άθλια αυτά γεγονότα ως μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη πανικού του κυβερνητικού υποψηφίου. Αλλά και ως έναν ακόμη λόγο, ώστε οι εργαζόμενοι του Περάματος να κάνουν ακόμη πιο αποφασιστική και μαζική την καταδίκη τους στην πολιτική της κυβέρνησης και του δικομματισμού.

Απαράδεκτες συκοφαντίες

Μπορεί η «Αυγή» να παρουσιάζει και να χαρακτηρίζει όπως θέλει, τόσο τα εσωκομματικά προβλήματα του ΣΥΝ στο Ελληνικό - λόγω της εκεί στήριξης, από την ηγεσία του εν λόγω κόμματος, του κυβερνητικού υποψηφίου δημάρχου - όσο και το πώς αυτά εκδηλώνονται. Για όλ' αυτά, ας την κρίνουν οι αναγνώστες της και τα μέλη του ΣΥΝ, τόσο στο Ελληνικό, όσο και γενικότερα. Είναι, όμως, τουλάχιστον απαράδεκτο - για να μη γράψουμε τίποτε χειρότερο - να χρεώνει τα παραπάνω στο ΚΚΕ και τον υποστηριζόμενο από το Κόμμα υποψήφιο δήμαρχο, Χρήστο Κορτζίδη. Και, μάλιστα, να το κάνει αυτό, γράφοντας ωμά ψέματα και συκοφαντίες.

«Αδειάστε μας τη γωνιά»!

Ο «Ριζοσπάστης» έχει καταγγείλει πάμπολλες περιπτώσεις εκμετάλλευσης του κρατικού μηχανισμού από κυβερνητικούς υποψηφίους. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, ο τελευταίος δε «δουλεύει» μόνο για τους εκλεκτούς της κυβέρνησης. Χθες, η Υποδιεύθυνση Τροχαίας Αθηνών «διέταξε» τους κατοίκους της περιοχής του Σπόρτιγκ, να απομακρύνουν τα παρκαρισμένα εκεί αυτοκίνητά τους, από τις 3 το μεσημέρι μέχρι το βράδυ. Σε σχετικό σημείωμα μάλιστα υπογραμμιζόταν, ότι σε αντίθετη περίπτωση «θα βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να το απομακρύνουμε (σ.σ. το αυτοκίνητό σας) με γερανό». Γιατί όλ' αυτά; Μα γιατί, χθες, πραγματοποιούσε προεκλογική συγκέντρωση στο γήπεδο του Σπόρτιγκ η Ντόρα Μπακογιάννη.

Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε, ότι διάφοροι άλλοι υποψήφιοι, για παράδειγμα ο Σπύρος Χαλβατζής ή ο Θανάσης Παφίλης, μόνο τέτοια μεταχείριση δεν έχουν από τους διάφορους εκπροσώπους του κρατικού μηχανισμού και, ιδιαίτερα, αυτούς των κατασταλτικών δυνάμεων..;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κάθε στιγμή για τη μάχη

Μόλις 24 ώρες μάς χωρίζουν από την ώρα της κάλπης. Είκοσι τέσσερις ώρες κρίσιμες. Και μέσα σ' αυτές πολλά μπορούν να γίνουν ακόμα. Για τους κομμουνιστές, τους κνίτες, τους οπαδούς και τους φίλους του Κόμματος ούτε μία στιγμή δεν πρέπει να πάει χαμένη. Τα νομαρχιακά ψηφοδέλτια που στηρίζει το Κόμμα, τα ψηφοδέλτια των αγωνιστικών συνδυασμών στους δήμους, πρέπει να φτάσουν μέχρι την τελευταία συνοικία, το ποιο απομακρυσμένο χωριό, το ποιο ταπεινό σπιτάκι. Οι κομμουνιστές, όλοι οι αγωνιστές, που ξέρουν τι διακυβεύεται σ' αυτές τις εκλογές πρέπει να γίνουν οι αγγελιοφόροι της ελπίδας. Με το ψηφοδέλτιο στο χέρι ανοιχτά, θαρρετά, με επιμονή και πείσμα να δώσουν τη μάχη μέχρι το τέλος. Να απευθυνθούμε σε όλους τους εργαζόμενους, στις νέες και τους νέους, στους ανέργους και τους συνταξιούχους. Να ανοίξουμε όλες τις πόρτες.

Τις τελευταίες μέρες τα είδαμε όλα! Ξέθαψαν από τα νεκροταφεία της αθλιότητας όλα τα φαντάσματα. Σκοπός τους όχι μόνο να πολώσουν, αλλά πριν απ' όλα να συγκαλύψουν. Να κρύψουν από τους εργαζόμενους ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφωνούν σε όλα. Πάνε χέρι-χέρι με τη λιτότητα, την ακρίβεια, τις ιδιωτικοποιήσεις, την υποταγή στο ΝΑΤΟ και τις ντιρεκτίβες των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Σφιχταγκαλιασμένα τα κόμματα του δικομματισμού, με φτωχό κομπάρσο το ΣΥΝ, πάνε και στα ζητήματα της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η «αγία οικογένεια» του ευρωατλαντικού προσανατολισμού, που ομνύει στην ανταγωνιστικότητα του ελληνικού καπιταλισμού, που αγωνιά και υπερασπίζεται τα κέρδη μιας χούφτας καπιταλιστών, σπαράσσεται μόνο για τις καρέκλες.

Το μόνο που φοβούνται, είναι τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ και σε πολλές περιπτώσεις το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, η Περιφερειακή Ενωση, οικολογικές οργανώσεις, στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτά τα ψηφοδέλτια χαλάνε τη «σούπα» της συναίνεσης και του δικομματισμού. Γιατί γνωρίζουν ότι η μεγάλη λαϊκή συμπαράταξη που επιτεύχτηκε σε αυτές τις εκλογές, θα δηλώνει «παρών» και την επαύριο των εκλογών. Θα συνεχίσει να είναι πρωτοπόρα στο μετερίζι των λαϊκών αγώνων. Θα παλεύει και θα ματώνει μαζί με τους καταφρονεμένους αυτού του τόπου. Γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα τους. Γιατί μέσα στην καθημερινή πάλη για το ψωμί και το όνειρο, παίρνει «πνοή απ' την πνοή τους».

Πάντα στις πλάτες των κομμουνιστών και των φίλων του κόμματος, αλλά και άλλων πρωτοπόρων ριζοσπαστικών δυνάμεων, οι ευθύνες στην πάλη για τα δικαιώματα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων ήταν βαριές. Τούτη την ώρα, τις τελευταίες ώρες που απέμειναν, το καθήκον αυτό γίνεται ακόμα βαρύτερο. Δεν το γράφουμε από κάποια έφεση στην επανάληψη των «καθηκόντων». Είναι βαθιά μας πεποίθηση ότι «Ο κόσμος αυτός μπορεί να αλλάξει». Μέσα από τις μικρές και μεγάλες μάχες, ο τροχός της ιστορίας θα γυρίσει. Μια τέτοια μάχη δίνουμε και σήμερα. Για ν' ανοίξει ο δρόμος για ένα πλατύ, ισχυρό, αντιμονοπωλιακό και δημοκρατικό μέτωπο.

Ο,τι ρίξεις

Ο,τι ρίξεις

θα σου βγάλει

το «κουτί»

που θαν' μπροστά σου

και θα δώσεις ψήφο πάλι

σ' όλο αυτό

το μαύρο χάλι;

Ελα κόσμε

στα σωστά σου!

* * *

Ο,τι ρίξεις

θα σου βγάλει,

το «κουτί»

βγάζει ό,τι πέσει

και θα βάλεις βιοπάλη

«φέσι» πάλι στο κεφάλι;

Τι να πω

αν σου αρέσει!

* * *

Ο,τι ρίξεις

θα σου βγάλει

το «κουτί»,

καλά θυμήσου,

γι' αυτό ψήφο

δώσ' στην πάλη

κι όσους σ' έχουν

σαν χαμάλη

κόσμε, τώρα

εκδικήσου!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ