ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το μήνυμα και...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αν προσπαθήσουμε όμως να δούμε το μήνυμα που έχουν λάβει τ' ανυποψίαστα παιδιά μας, νομίζω ότι θα είναι - περίπου - το εξής:

"1. Επί 27 χρόνια η Αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες, οι εμπλεκόμενες μαφίες και οι διαπλεκόμενοι στα υψηλά κλιμάκια έκαναν μόνο "καθαρές" δουλιές.

2. Επί 27 χρόνια ουδείς πολιτικ?ός, πολιτευτής ή πολιτευόμενος (ή συγγενής τους) έφερε οποιαδήποτε ευθύνη για οτιδήποτε συνέβη ή δε συνέβη.

3. Μια (μικρή έστω) πτέρυγα της μη ενταγμένης Αριστεράς παραμένει "εσαεί επικίνδυνη" και ύποπτη για εγκληματική δράση.

4. Οι "συνήθεις ύποπτοι" στηρίζονται πάντα από αποπροσανατολισμένους (ίσως και συνοδοιπόρους) διανοουμένους (γαλλικής, κυρίως, προέλευσης), οι οποίοι πρέπει ή να μετανοήσουν ή να εξοβελιστούν.

Συμπέρασμα (που θυμίζει λίγο ΗΠΑ μετά τις 11/9/2001): Ολοι είναι εν δυνάμει ύποπτοι, όλοι πρέπει να παρακολουθούνται και να καταδίδονται, οι αριστεροί είναι πλέον ύποπτοι των υπολοίπων λόγω παρελθόντος, μόνον η Αστυνομία είναι υπεράνω υποψίας (η "ανύποπτη"), μόνο τα δύο μεγάλα κόμματα (Κεντροαριστεράς και Κεντροδεξιάς) είναι Politically correct και παρέχουν ασυλία στα μέλη τους. Παρά την υπεράσπιση του κοινωνικού χώρου της Αριστεράς από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, το μήνυμα αυτό άρχισε να περνάει. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξανασκεφθεί το θέμα. Από μια τέτοια νέα μεταπολίτευση μόνον η συντήρηση μπορεί να βγει κερδισμένη...».

Αυτά γράφει χθες στα «Νέα» ο Γ. Πανούσης, καθηγητής της Εγκληματολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

... ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ

Και για μεν το μήνυμα, που περνάει πολύμορφα τις μέρες αυτές, έχει βασικά δίκιο ο κ. Πανούσης. Πολύ περισσότερο - όπως άλλωστε το σημειώνει - στους έχοντες ηλικία, έως περίπου 30 χρόνων, οι οποίοι δεν έχουν προσωπικές παραστάσεις και εμπειρίες από τη δικτατορία και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Δίκιο έχει, επίσης, ότι το διαχεόμενο αυτό μήνυμα ενισχύει αποκλειστικά και μόνο τη συντήρηση - είτε αυτή παρουσιάζεται με το πρόσωπο της κεντροδεξιάς είτε με αυτό της κεντροαριστεράς - τόσο στο «στενά» πολιτικά επίπεδο, όσο και στο επίπεδο του κοινωνικού κλίματος.

Δεν καταλαβαίνουμε, όμως, γιατί ζητά από «το ΠΑΣΟΚ να ξανασκεφθεί το θέμα». Δε βλέπει ότι - παρά τις υποκριτικές δηλώσεις του Κ. Σημίτη - το κυβερνών κόμμα ενισχύει πολύμορφα το προαναφερόμενο μήνυμα; ΄Η, μήπως, εξακολουθεί να τοποθετεί το ΠΑΣΟΚ έξω από το χώρο της συντήρησης;

Η βία στην Ιστορία

«Ωστε έτσι λοιπόν; Στόχος σας δεν ήταν μόνον οι Απριλιανοί, αλλά και το καθεστώς. Εκεί στο Παρίσι σχεδιάζατε την ανατροπή μας. Ελεγε περίπου, τις προάλλες, ένας πομπώδης τηλεφελλός, επιχειρώντας ο ανόητος να ταυτίσει τις κοινωνικές επαναστάσεις με τις ρουκέτες του Ξηρού. Ναι, ρε φίλε, αυτό σχεδίαζαν. Γιατί αν είσαι νέος και αν δεν ψήνεσαι από τον πυρετό της αλλαγής, τότε δεν είσαι τίποτε άλλο από ένα γεροντομωρό, προορισμένο ν' αλλάζει παντόφλες σε ολόκληρη την άθλια και μίζερη ζωή του. Και γιατί, ανιστόρητε, ουδεμία αλλαγή που έγραψε έστω και μισή σελίδα Ιστορίας έγινε χωρίς βία. Επρεπε να σου κάνει φάλαγγα ο Ιωαννίδης με το υπόλοιπο ΕΣΑτζίδικο αδελφάτο, να σου πω εγώ. Ετσι και σου 'πεφτε στα χέρια κάνα 45άρι θα τους έκανες κιμά. Φαντάζεστε οι παιδοβούβαλοι να είχαν βάλει την... παντόφλα τους στην Ιστορία; Θα παριστάναμε την Τσίτα του Ταρζάν και θα κοπανάγαμε το δασύτριχο στέρνο μας ανακράζοντας α ου α!». Του Δημήτρη Δανίκα από τα χθεσινά «Νέα».

Τα «βάσανα» των βαμβακοπαραγωγών

Πέρασαν κοντά στους 10 μήνες από την παράδοση του βαμβακιού στα εκκοκκιστήρια και οι παραγωγοί δεν πληρώθηκαν ακόμα τα χρήματα που δικαιούνται. Για το βαμβάκι που δικαιούνται επιδότησης πληρώθηκαν μόνο μια προκαταβολή - κατά μέσο όρο κυμαίνεται γύρω στις 230 δραχμές το κιλό, τη στιγμή που για την παραγωγή της προηγούμενης καλλιεργητικής περιόδου η τιμή του προϊόντος έφτασε στις 290 δραχμές το κιλό - ενώ για τις εκτός επιδότησης ποσότητες οι αγρότες δε γνωρίζουν ακόμα τι θα γίνει, καθώς αναβλήθηκε ξανά προχτές, για την ερχόμενη Τετάρτη, 24 του Ιούλη, η συνεδρίαση του Συμβουλίου των Κοινοτικών Επιτρόπων.

Κι ενώ οι βαμβακοπαραγωγοί περιμένουν δέκα μήνες να πληρωθούν, οι δικές τους υποχρεώσεις - καλλιεργητικά έξοδα, χρέη στην Τράπεζα κ.ά. - «τρέχουν», αυξάνοντας τα «βάσανά» τους. Θα έχουν, λοιπόν, άδικο οι αγρότες αν τον ερχόμενο χειμώνα ξαναρχίσουν τους αγώνες τους για τη λύση των προβλημάτων τους και για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

Τα προσαρμοσμένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΑΞΕΙ, δεν έκαναν και τίποτε οι άνθρωποι. Μόνον το ρυμοτομικό σχέδιο στο κέντρο της Αθήνας και, συγκεκριμένα, εκεί που βρίσκεται η αμερικανική πρεσβεία άλλαξαν, προκειμένου να χτίσει ό,τι θέλει σε παρακείμενο οικόπεδο, το οποίο, βέβαια, της το παραχωρούν έναντι «πινακίου φακής»!

Δεν πρόλαβαν καλά - καλά να το ζητήσουν οι Αμερικανοί και η Βάσω Παπανδρέου με τον Νίκο Χριστοδουλάκη «το 'στησαν» το ρουσφέτι και, μάλιστα, με μορφή κατεπείγουσας τροπολογίας.

Θεωρητικώς, βέβαια, η Βασιλίσσης Σοφίας είναι ακόμη στη θέση της και προσπελάσιμη από τα αυτοκίνητα, αλλά δεν παίρνουμε και όρκο. Με τους οσφυοκάμπτες εκσυγχρονιστές που μπλέξαμε, δεν είναι απίθανο να κατευθύνεσαι στους Αμπελόκηπους και να βρεθείς, χωρίς να το καταλάβεις, μέσα στην αυλή ή στο πάρκινγκ της αμερικανικής βάσης.

Κι άντε, μετά - εκτός πολλών άλλων - να αποδείξεις ότι ...δεν είσαι τρομοκράτης.

Βλέπετε, όταν σε πολλά μέρη της Αθήνας οι δημότες ζητούν εκτάσεις για να φτιάξουν πάρκα, χώρους αθλητισμού και άλλα τέτοια και, τέλος πάντων, για να μπορέσουν να ανασάνουν, όλη η νομοθεσία, από το Σύνταγμα μέχρι την τελευταία υπουργική απόφαση, είναι εναντίον τους. Οταν το ζητά ο Μίλερ, όλη η νομοθεσία προσαρμόζεται στο αίτημά του.

Οσο για την «ασφάλεια της περιοχής» που επικαλούνται, καλό θα ήταν να δώσουν μια απάντηση στο εξής απλό ερώτημα: Θα μπορούμε να ελέγξουμε τι θα κτίσει και τι δραστηριότητες θα έχει η αμερικανική πρεσβεία στο διπλανό οικόπεδο (που, μάλιστα, ανήκει και σε Ταμείο εργαζομένων);

ΔΕ ΜΑΣ ΕΦΤΑΝΑΝ οι υπόλοιπες, τώρα έχουμε και «νόσο των κλιματιστικών», που προκαλεί μάλιστα βαριά πνευμόνια λόγω μικροβίου που αναπτύσσεται στις χαμηλές θερμοκρασίας. Ευτυχώς, έχουμε λίγα κρούσματα στην Ελλάδα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πάντως, οι επιστήμονες λένε ότι κινδυνεύουν περισσότερο όσοι εργάζονται σε εταιρίες η χώρους με κεντρικό κλιματιστικό σύστημα (εάν δεν υπάρχει ούτως ή άλλως κινδυνεύουν από τη ζέστη).

Ας προσέχουμε, λοιπόν, γιατί, αν περιμένουμε από την Επιθεώρηση Εργασίας να ελέγξει τους χώρους δουλιάς, μάλλον ...καήκαμε. Οσο για τους γιατρούς Εργασίας, όπως όλοι γνωρίζουν, δεν υφίστανται στην πραγματικότητα, παρά τις υποχρεωτικές διατάξεις της τρέχουσας νομοθεσίας.

Ο ... ευεργετικός «τρομονόμος»!

Η δημόσια «συζήτηση» που διεξάγεται τον τελευταίο τουλάχιστον μήνα και αφορά στις εξελίξεις γύρω από τη «17 Ν» έχει μια πλευρά που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Κυβερνητικοί παράγοντες, στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και αρκετοί εξ όσων τοποθετούνται επί του θέματος αποδύονται σε μια προσπάθεια να εξωραΐσουν στα μάτια της κοινής γνώμης τον «τρομονόμο». Να τον εμφανίσουν περίπου ως θεμέλιο λίθο της αστικής δημοκρατίας. Υπερασπίζονται τον ευεργετικό του ρόλο στην επιχείρηση εξάρθρωσης της «17 Ν» - παρότι, όπως τουλάχιστον επισήμως δηλώνουν, η επιχείρηση αυτή οφείλει τα όποια αποτελέσματά της σε ένα «τυχαίο» γεγονός - και δεν παραλείπουν να λοιδορήσουν όσους αντέδρασαν στην ψήφισή του και εξακολουθούν να αντιδρούν.

Το θέμα, βέβαια, δεν έχει να κάνει με το αν θα υπάρχουν ή όχι νόμοι εναντίον του οργανωμένου εγκλήματος ή της κοινώς λεγόμενης τρομοκρατίας. Εχει να κάνει με το περιεχόμενο του «τρομονόμου» και της νέας αναβαθμισμένης έκδοσής του, που ετοιμάζεται, που στρέφεται ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Δεν είναι τυχαίο το ότι συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση, όχι μόνον του ΚΚΕ, αλλά και κορυφαίων εκπροσώπων της πνευματικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου, που διείδαν τους κινδύνους που κυοφορεί.

Ας θυμηθούμε ορισμένες απ' αυτές τις διατάξεις, που δύνανται να λειτουργήσουν ως τορπίλη στα θεμέλια λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Η ασάφεια στον ορισμό των εννοιών «τρομοκρατία» και «οργανωμένο έγκλημα» επιτρέπει διασταλτικές ερμηνείες, που μπορεί να συμπεριλάβουν και όσους αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Η κατάργηση των ενόρκων, ενός λαϊκού θεσμού, που, ακόμη και στα πλαίσια της αστικής δικαιοσύνης, αποτελούσε μια εγγύηση δικαιότερης απονομής της. Η εξέταση του γενετικού υλικού μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις, που θα θυμίζουν κάτι από Οργουελ. Η επέκταση της άρσης του απορρήτου και των προσωπικών δεδομένων, καθώς και η καταγραφή με συσκευές ήχου ή εικόνας. Το πλήγμα που δέχεται η αμεσότητα της δίκης, αφού ο «τρομονόμος» εισάγει το θεσμό της τηλεδιάσκεψης και την αποδοχή ακόμη και ανώνυμων καταθέσεων. Η θεσμοθέτηση της εισόδου προβοκατόρων σε εγκληματικές, αλλά και πολιτικές οργανώσεις για τη διακρίβωση εγκλημάτων, μόνο που δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια ποιες νοούνται ως αξιόποινες πράξεις. Η ενίσχυση του χαφιεδισμού και του καταδοτισμού, η επιτάχυνση δικών και η συρρίκνωση των υπερασπιστικών δικαιωμάτων των κατηγορουμένων.

Αυτή ήταν η πρώτη δόση. Η δεύτερη είναι ένα κείμενο που συμφώνησαν οι «15» της ΕΕ, αναλαμβάνοντας τη δέσμευση να το εντάξουν στο εθνικό νομοθετικό πλαίσιο. Το κείμενο αυτό τούς παρέχει τη δυνατότητα της παραπομπής, μεταξύ άλλων, για «παράνομη κατάληψη», «φθορά δημόσιων εγκαταστάσεων», «διαταραχή ή διακοπή του εφοδιασμού ύδατος ή ηλεκτρικής ενέργειας» κ.ά. Η εισαγωγή, δε, της ιδέας της «ευθύνης των νομικών προσώπων» επιτρέπει τη δίωξη συνδικαλιστικών οργανώσεων, μαζικών φορέων ή ακόμα και πολιτικών κομμάτων! Καθίσταται σαφές πως ο «τρομονόμος» και η επανέκδοσή του, με βάση την απόφαση της Κομισιόν, συνιστούν κίνδυνο για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες και συμβάλλουν στη χάλκευση νέων δεσμών για τα λαϊκά κινήματα.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Πάντα... Βότσης!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στη «σεξουαλική οικονομία» κατέφυγε και πάλι ο Γιώργος Βότσης της «Ελευθεροτυπίας», με συνέντευξή του στο «Εψιλον», προκειμένου να εξηγήσει τα ανεξήγητα. Πώς δηλαδή για χρόνια ήταν κολλητάρι του ο Ντάνος Κρυστάλλης, ο ΚΥΠατζής για τον οποίο εκ των υστέρων ο ίδιος ο Βότσης λέει «έκανε δουλιά στα Εξάρχεια ο Κρυστάλλης γιατί και ο ίδιος έβαζε βόμβες, πλάσαρε ναρκωτικά, όπλα, χρηματοδοτούσε διάφορες ενέργειες». Ως εξήγηση για τη σχέση του με τον Κρυστάλλη ο Βότσης επαναλαμβάνει την αυτοχαρακτηριστική φράση που είχε χρησιμοποιήσει και όταν αποκαλύφθηκε ο ρόλος του Κρυστάλλη, δηλαδή το περίφημο «είμαι μαλάκας». Και με την ίδια σοβαρότητα που διατυπώνει αυτόν τον αυτοχαρακτηρισμό, μερικές αράδες πιο κάτω απαντά σε ερώτηση για τη θέση του ΚΚΕ σχετικά με τη «17Ν»: «τη θεωρώ ηλίθια». Ενώ, με περίσσιο θράσος αξιώνει: «Να το βουλώσει η κυρία Παπαρήγα»!

Μετά κι απ' αυτό, τι να σχολιάσουμε; Επαναφέρουμε, απλώς στη μνήμη μας, όσα έχουν πει κατά καιρούς γι' αυτόν ορισμένοι, που είχαν την ατυχία να τον υποστούν, σε άλλα δύσκολα χρόνια.

Ετσι, δε μας ξενίζει και η παρακάτω δήλωσή του: «Η μόνη σοβαρή παρουσία στην τηλεόραση, εκτιμά ο Βότσης, ήταν ο αρχηγός της Αστυνομίας, ο Νασιάκος, λακωνικός, σοβαρός, με άψογα ελληνικά, κέρδιζε την εμπιστοσύνη του ακροατή του».

Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου πως ο Νασιάκος κερδίζει την εμπιστοσύνη ακροατών τύπου Βότση, που για να στηρίξει την ασφαλίτικη εκτίμηση περί «κουμπουροφόρου σταλινισμού» φτάνει στο σημείο να δηλώνει και «αντιεξουσιαστής». Ποιος; Ο Βότσης!

Περιφερειακά δείγματα λιτότητας

Πριν δυο χρόνια (28/7/2000) ο πρώην υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος παρουσίασε το σχέδιο «Υγεία για τον πολίτη» και στις αρχές του 2001 ψηφίστηκε ο νόμος για τη διαβόητη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ. Μία απ' τις κεντρικές ρυθμίσεις του νόμου είναι η - δήθεν - αποκέντρωση του συστήματος με τα Περιφερειακά Συστήματα Υγείας (ΠεΣΥ).

Ενα δείγμα αυτής της αποκέντρωσης είναι και οι άγριες περικοπές των εφημεριών του Νοσοκομείου Χαλκιδικής, που επέβαλε ο διοικητής του, κ. Αυγολούπης, στη μέση της τουριστικής περιόδου, ενώ οι ανάγκες αυξάνονται κατακόρυφα.

Οι γιατροί κάνουν στάσεις εργασίας, ενώ μετά από σύσκεψη όλων των θεσμικών οργάνων του νοσοκομείου, «ως εκδήλωση έντονης δυσαρέσκειας, και άρνησης συμμετοχής (και συνενοχής) στις περικοπές των υπηρεσιών Υγείας κατετέθησαν και πρωτοκολλήθηκαν οι παραιτήσεις όλων των μελών του Επιστημονικού Συμβουλίου και του διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας», αναφέρεται σε ανακοίνωση των γιατρών, ενώ στο κείμενο που έστειλαν οι παραιτηθέντες γιατροί επισημαίνουν: «Οι παραιτήσεις μας οφείλονται στην έντονη δυσαρέσκεια που αισθανόμαστε από την απαξίωση και υποτίμηση του έργου, το οποίο από κοινού με τους συναδέλφους μας προσφέρουμε αφιλοκερδώς στα θεσμικά όργανα».

Τελικά η περιφερειοποίηση - όπως ονόμασαν τη δήθεν αποκέντρωση - του ΕΣΥ οδηγεί σε «υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας», όπως σημειώνουν και παραιτηθέντες γιατροί.

Εκατόμβες αθώων θυμάτων

Πάνω από 800 άμαχοι έχουν χάσει τη ζωή τους στο Αφγανιστάν, από αμερικανικούς βομβαρδισμούς, μόνο το τελευταίο εξάμηνο. Η ανατριχιαστική καταγγελία έγινε από την ανθρωπιστική οργάνωση Global Aid και δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς». Η οργάνωση κατηγορεί το Πεντάγωνο, ότι έχει προκαλέσει αυτή την εκατόμβη, επειδή βασίζεται άκριτα στις λανθασμένες πληροφορίες για «εχθρούς Ταλιμπάν», που δίνουν οι Αφγανοί πολέμαρχοι. Ταυτόχρονα, οι Αμερικανοί επιτελείς προτιμούν τις όποιες «παράπλευρες απώλειες», ανάμεσα στον ντόπιο πληθυσμό, παρά να στείλουν επί τόπου αμερικανικές μονάδες πεζικού και, ενδεχομένως, να τις θέσουν σε κίνδυνο...

Και να σκεφθείτε, ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει και οι Ταλιμπάν, μαζί με τον πρώην πράκτορα της ΣΙΑ, Οσάμα μπιν Λάντεν, έχουν ηττηθεί...

Πληθωρισμός... δύο ταχυτήτων

«Οι αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού, δεν είναι αυξήσεις» δήλωσε πρόσφατα, ο αρμόδιος υπουργός, Α. Τσοχατζόπουλος, όταν ρωτήθηκε σχετικά από δημοσιογράφους, για τις επικείμενες τότε αυξήσεις της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Η αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ, όμως, που ανακοινώθηκε χτες, ανέρχεται στο 3,85% και είναι, αρκετά πάνω από τον επίσημο πληθωρισμό. Κι αν λογαριάσουμε και την περσινή αύξηση, κατά 5%, τότε έχουμε μια συνολική αύξηση, που ξεπερνά το 9% και είναι διπλάσια του πληθωρισμού της διετίας.

Προφανώς, αλλιώς λογαριάζει τον πληθωρισμό η κυβέρνηση -και μαζί της οι διάφοροι «στρατηγικοί επενδυτές»- όταν πρόκειται για τιμολόγια της ΔΕΗ, του ΟΤΕ κλπ, και αλλιώς, όταν αποφασίζουν τις... αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους και τους εργαζομένους γενικότερα.

Τίνος είναι η «ισχυρή δημοκρατία»;

Περίσσεψαν τις τελευταίες μέρες τα λόγια για τη «δημοκρατία» στη χώρα μας, για τους κινδύνους που διατρέχει, για τη θωράκισή της, μετά τις «επιτυχίες» της κυβέρνησης και του αστυνομικού μηχανισμού στην υπόθεση της «17 Νοέμβρη». «Σήμερα η δημοκρατία μας, πιο ισχυρή από ποτέ, απαντά σε αυτή τη βίαιη πρόκληση, χωρίς να καταφύγει στη βία και την καταστολή», δήλωσε πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Στην πραγματικότητα, ζούμε την εποχή της μεγαλύτερης επιχείρησης που γνώρισε η ανθρωπότητα μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με στόχο τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα σε διεθνές επίπεδο.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, εκτός των άλλων, το δόγμα Μπους: «Οποιος δεν είναι μαζί μας, είναι με τους τρομοκράτες», μεταφράστηκε σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Οι «τρομονόμοι» και οι «τρομοσυμφωνίες» έγιναν τα ευαγγέλια της Νέας Τάξης. Στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας επιχειρείται η νομιμοποίηση μιας ιδιότυπης «αντιτρομοκρατικής δικτατορίας». Η δημοκρατία παίρνει το πιο σκληρό ταξικό προσωπείο της.

Πόσο, όμως, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού περί «δημοκρατίας, πιο ισχυρής από ποτέ»;

Ο πρωθυπουργικός ισχυρισμός ηχεί τουλάχιστον ειρωνικά στα αυτιά των εργαζομένων, όταν την ίδια στιγμή οι ναυτεργάτες είναι ντυμένοι στο «χακί» της πολιτικής τους επιστράτευσης. Οταν τα «μαθητοδικεία» και τα «αγροτοδικεία» δεν έχουν ακόμη τελειώσει τις δίκες μαθητών και αγροτών που πήραν μέρος στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Και αν αυτά δεν αρκούν, υπάρχουν και τα «αποτυπώματα» της «δημοκρατίας» του κ. Σημίτη στα σώματα των απεργών στο λιμάνι Πειραιά.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, για ευνόητους λόγους, επιχειρούν τώρα, να χρησιμοποιήσουν την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» ως μέσο νομιμοποίησης του αυταρχισμού απέναντι στους εργαζόμενους, στους «απείθαρχους» και τους «ενοχλητικούς». Βεβαίως, ο μείζων κίνδυνος κατά των δημοκρατικών ελευθεριών βρίσκεται στην εφαρμογή των «τρομονόμων». Οχι μόνο γιατί περιστέλλουν (ή καταργούν) τα δικαιώματα των κατηγορουμένων για τρομοκρατική δράση, αλλά κυρίως γιατί παραμένει εξαιρετικά ασαφές το πεδίο της εφαρμογής τους.

Το τελευταίο διάστημα, οι κυβερνητικοί παράγοντες (και όχι μόνο αυτοί) επικαλούνται τις «ευεργετικές» συνέπειες του «τρομονόμου» στην εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη». Αλλά αποσιωπούν το γεγονός ότι με τον ορισμό της τρομοκρατίας που υιοθετήθηκε από τις κυβερνήσεις όλων των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δημιουργείται μια «γκρίζα ζώνη» μεταξύ τρομοκρατίας και μαζικών κινημάτων αντίστασης και ανατροπής, που δίνει τη δυνατότητα να στραφούν οι κάθε είδους «τρομονόμοι» εναντίον εκείνων που δεν είναι ούτε με τον κ. Μπους, ούτε με τον κ. Σημίτη και τη «δημοκρατία» τους.