ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο καπιταλισμός δεν εξωραΐζεται...

Γρηγοριάδης Κώστας

Δύο συμπεράσματα προκύπτουν αβίαστα από τη χτεσινή συζήτηση στην «ώρα του πρωθυπουργού» στη Βουλή. Το πρώτο αφορά τον Κ. Σημίτη και την κυβερνητική πολιτική. Από τις απαντήσεις που έδωσε βγαίνει ξεκάθαρα το συμπέρασμα πως έχει πολύ καλά αφομοιώσει τους νόμους του σύγχρονου καπιταλισμού. Δεν μπορεί, είπε, για παράδειγμα, να υπάρχουν ανώτατα όρια στις προμήθειες που θα πάρει μια εταιρία από το δημόσιο, ακριβώς γιατί στόχος είναι η στήριξη και γιγάντωση των εγχώριων μονοπωλίων: «Πώς θα υπάρχει ανώτατο πλαφόν στην Ελλάδα; Και θα έρχονται οι άλλοι με δεκαπλάσια, εκατονταπλάσια, χιλιαπλάσια ανώτατα πλαφόν και θα παίρνουν τις δουλιές; Δηλαδή θα κάνουμε μια Ελλάδα του περιπτέρου, που το περίπτερο θα χτίζει τα έργα, το περίπτερο θα κάνει την τεχνολογία της πληροφορίας, θα οργανώνει την ελληνική οικονομία; Μα είναι σοβαρά αυτά; Αυτά είναι αστεία», είπε χαρακτηριστικά. Επίσης, κατά τον Κ. Σημίτη, δεν μπορεί να ελεγχθούν ούτε οι υπεράκτιες εταιρίες, ούτε μπορούν να ανοίξουν λογαριασμοί, γενικά τίποτα δεν μπορεί να γίνει για τον έλεγχο των μονοπωλίων.

Παραδεχόμαστε, ότι ήταν ειλικρινής. Λέει αυτά ακριβώς που κάνει η κυβέρνησή του...

... μόνο ανατρέπεται!

Το δεύτερο συμπέρασμα αφορά τον πρόεδρο του ΣΥΝ. Οι προτάσεις που ζήτησε από τον Κ. Σημίτη να υιοθετήσει, αποσκοπούν απλά στην «εύρυθμη» λειτουργία του καπιταλισμού, μέσω «κανόνων», οι οποίοι μόνο το σύστημα εξωραΐζουν και περισώζουν τα προσχήματα. Χαρακτηριστική της αντίληψής του η παρακάτω φράση: «Στην Αμερική, την πατρίδα του καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού, ανοίγουν όλα από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Και ανοίγουν όλα, γιατί εκεί υπάρχει αντιμονοπωλιακή νομοθεσία και αντιτράστ νομοθεσία. Και η ύπαρξη αυτής της νομοθεσίας είναι υπέρ της οικονομίας. Υπέρ της δημοκρατίας και της ανάπτυξης της χώρας, αλλά είναι και υπέρ της υγιούς επιχειρηματικότητας»(!). Θα αρκούσε να του θυμίσει κανείς το παράδειγμα του ενεργειακού κολοσσού, της «Ενρον». Πώς δηλαδή γιγαντώθηκε και πώς χρεοκόπησε παρασέρνοντας στην καταστροφή δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. `Η ακόμα ότι στις ΗΠΑ οι ελέγχοντες (εταιρίες ορκωτών λογιστών, ανεξάρτητες αρχές κ.ο.κ.) είναι ταυτόχρονα και υπάλληλοι των εταιριών που ελέγχουν. Με λίγα λόγια, ο καπιταλισμός δεν εξωραΐζεται. Μόνο ανατρέπεται με ανειρήνευτη ταξική πάλη, που καθημερινά δείχνει το βάρβαρο καθεστώς του και ανοίγει το δρόμο για μια άλλη κοινωνία.

Ο «δικός» τους Αγις

Θερμή ήταν η υποδοχή που επιφύλαξαν στον υποψήφιο δήμαρχο Λάρισας Αγι Παπαστεργίου, οι εργαζόμενοι του δήμου κατά τη διάρκεια περιοδείας του στο Δημαρχείο. Κι ήταν αναμενόμενο καθώς οι εργαζόμενοι του Δήμου Λάρισας γνωρίζουν καλά τον Αγι - επί 22 χρόνια διατέλεσε δημοτικός σύμβουλος και επί δύο τετραετίες, επί δημαρχίας του αείμνηστου Αριστείδη Λαμπρούλη, ήταν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου - κι εκτιμούν τη μεγάλη προσφορά του στα «κοινά» και στην κοινωνία της Λάρισας.

Προπάντων εκτιμούν το γεγονός ότι ο Αγις Παπαστεργίου εκφράζει και εκπροσωπεί μια διαφορετική αντίληψη και πολιτική πρακτική για το ρόλο και τη δράση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, από εκείνη που πρεσβεύουν και διακονούν οι υποψήφιοι που υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Μια αντίληψη και πολιτική πρακτική, η οποία θέλει την Αυτοδιοίκηση μπροστάρη στους αγώνες για την επίλυση των προβλημάτων του λαού κι όχι το «μακρύ χέρι» της κεντρικής εξουσίας που «κινείται» προς την τσέπη των πολιτών και διοικητικό μηχανισμό περάσματος των αντιλαϊκών πολιτικών.

Μ' αυτά, λοιπόν και μ' άλλα πολλά προσόντα, ο Αγις ξεκίνησε τη «μεγάλη πορεία» για να ξαναποκτήσει η Λάρισα μια μαχητική και δημιουργική Δημοτική Αρχή. Και σ' αυτή τη «μεγάλη πορεία» καλεί να συμπορευτούν σε ευρεία συμπαράταξη Λαρισαίοι αγωνιστές απ' όλο το φάσμα των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.

«Βρώμικος πόλεμος»!

Οτι θα άρχιζαν οι «διαγκωνισμοί» υποψηφίων δημάρχων και νομαρχών, που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα το περιμέναμε, γιατί το 'χουμε πολλές φορές ξαναδεί. Οτι κάποιοι, κάπως περισσότερο «ατίθασοι» και «ακαπίστρωτοι», θα συνέχιζαν τα «σκληρά σπρωξίματα» για να καταλήξουν σε «συντροφικά μαχαιρώματα», επίσης. Οτι, ακόμα, «η πολιτική αντιπαράθεση» ανάμεσα στους υποψήφιους των δυο μεγάλων κομμάτων, θα φτάσει σε σημείο, που να θυμίζει την «αντιπαράθεση» ανάμεσα στον «Μπιγκ Μπράδερ 2» του «Αντέννα» και το «Μπαρ» του «Μέγκα», το αναμένουμε.

Αλλά αυτό που συνέβη στα Τρίκαλα - αναφερόμαστε στα «φέιγ - βολάν» που κυκλοφόρησαν στην πόλη, όπου αναγράφονται διάφορες «πληροφορίες» για σεξουαλικές και άλλες «σχέσεις» τριών στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, που φέρονται ως υποψήφιοι νομάρχες - δεν το περιμέναμε. Και το θεωρούμε ως «προϊόν» ενός άθλιου και βρώμικου «πολέμου», που προσβάλλει ακόμη και το σημερινό κυρίαρχο πολιτικό «πολιτισμό».

«Μαστόρια» στο ψέμα!

Δεν κομίζομεν γλαύκαν ες Αθήνας», υποστηρίζοντας ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ διακρίνονται για την αφερεγγυότητά τους έναντι του αγροτικού κόσμου. Διότι είναι γνωστό πόσο «απλόχερα» δίνουν υποσχέσεις και πόσο «εύκολα» τις ξεχνούν. Υπάρχει πλήθος παραδειγμάτων, αλλά μόνο την «ιστορία» των, επί δεκαετίες, επαναλαμβανόμενων και ουδέποτε υλοποιούμενων υποσχέσεων για την εκτροπή του Αχελώου προς τη Θεσσαλία να σκεφτεί κάποιος, φτάνει για να πειστεί περί του λόγου το αληθές.

Θα μπορούσαμε, μάλιστα, να πούμε ότι η «πολιτική συμπεριφορά» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ έναντι της αγροτιάς κινείται σε «διπλό ταμπλό»: Σε «ειρηνικές» περιόδους, και δη σε προεκλογικές, οι κυβερνώντες ασκούνται στα «μεγάλα λόγια» και στις «ανέξοδες υποσχέσεις». Τότε ακούμε ότι «η αγροτιά αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του έθνους» και τα απανωτά «ΘΑ», που αντιστοιχούν σε «ανεπίδοτα τάματα». Κι όταν οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους ν' αγωνιστούν για το ψωμί και το δίκιο, «αλλάζουν το χαβά» και χρησιμοποιούν εναντίον τους τα ρόπαλα των ΜΑΤ και το «δρεπάνι» της Δικαιοσύνης.

Συχνό δείγμα κυβερνητικής αφερεγγυότητας είναι η μη τήρηση των υποσχέσεων που δίνονται για αποζημιώσεις των παραγωγών, οι καλλιέργειες των οποίων πλήττονται από την κακοκαιρία. Κάθε φορά που είτε το χαλάζι, είτε το χιόνι, είτε ο παγετός, είτε οι πλημμύρες, είτε ο καύσωνας προκαλούν ζημιές - κι αυτό γίνεται συχνά, καθότι «ξεσκέπαστο μαγαζί» το χωράφι - οι κυβερνώντες δε διστάζουν να υποσχεθούν «έγκαιρες και δίκαιες αποζημιώσεις». Και σε όλες, σχεδόν, τις περιπτώσεις, οι υποσχέσεις δεν τηρούνται και το πολύ - πολύ οι πληγέντες να πάρουν μερικά «ψίχουλα», μετά από την παρέλευση κάποιων χρόνων!

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των «αποζημιώσεων» του... ενός Ευρώ και λίγων λεπτών που δίνονται σε αγρότες των Τρικάλων κι άλλων περιοχών, οι καλλιέργειες των οποίων υπέστησαν ζημιές από χαλαζόπτωση. Πρόκειται για επιχείρηση εξευτελισμού των πληγέντων παραγωγών κι απαξίωσης του ΕΛΓΑ, που δικαίως προκαλεί την οργή και αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου. Διότι ουδείς μπορεί να πείσει ότι η ζημιά είναι πράγματι της τάξης του ενός Ευρώ και πολλοί υποψιάζονται πως γίνεται προσπάθεια να σταλεί το μήνυμα στους αγρότες ότι αν θέλουν αποζημιώσεις, θα πρέπει να στραφούν προς τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, γιατί από τον ΕΛΓΑ και από το κράτος δεν έχουν τίποτα να περιμένουν.

Ειδικοί στο τάμα και «μαστόρια» στο ψέμα προς τους αγρότες αναδεικνύονται οι τωρινοί πολιτικοί αρμόδιοι του υπουργείου Γεωργίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατάφεραν να πείσουν και κάποιους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, που πίστεψαν στις υποσχέσεις ότι θα δοθούν «έγκαιρες και δίκαιες αποζημιώσεις» για τις ζημιές που προκάλεσε ο παγετός της περιόδου Δεκέμβρη 2001 - Γενάρη 2002. Βεβαίως, «πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις» κι αυτή η υπόσχεση πάρθηκε πίσω, καθώς το υπουργείο Γεωργίας ξεκαθάρισε ότι οι πληγέντες δε θ' αποζημιωθούν για το 100% των ζημιών που προκλήθηκαν στην παραγωγή, στο φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, δε θα «παγώσουν» τα χρέη τους στην ΑΤΕ και δε θα δανειοδοτηθούν ατόκως για την αντικατάσταση των καταστρεμμένων καλλιεργειών...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα... κρισιακά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ δεν είναι, που ο Γιάννος Παπαντωνίου «καρατόμησε» την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού (κάποιοι λένε, ότι δε συμφωνούσε ο υπουργός με τόσους Κρητικούς...). Το εντυπωσιακό είναι, ότι συμφώνησε να τοποθετηθούν στη θέση τους επίσης στρατιωτικοί! Το λογικό θα ήταν να τοποθετηθούν «μάνατζερ»..!

Πάντως, μην απορήσετε αν δείτε διαφημιστικά για κρουαζιέρες με φρεγάτες και αντιτορπιλικά στο Αιγαίο το επόμενο χρονικό διάστημα. Εχει έξοδα, βλέπετε, η επιχείρηση του Γιάννου, τα οποία, μάλιστα, μεγαλώνουν συνεχώς, καθώς διευρύνεται συνεχώς ο νέος... θεσμός των μισθοφόρων.

Το κακό με αυτόν τον χώρο, σε σχέση με το προηγούμενο πόστο του υπουργού Εθνικής Αμυνας, είναι ότι δεν έχει και πολλές ΔΕΚΟ. Με την ΕΒΟ και την ΠΥΡΚΑΛ, τι να πρωτοπουλήσεις και τι να «πιάσεις»;

Κατά τα άλλα, πάντως, οι κρίσεις τέλειωσαν χτες. Και μέχρι που γράφαμε αυτές τις αράδες, δεν είχε ακουστεί τίποτε από τους «συμμάχους», παρότι έγιναν και μπόλικες παραγγελίες χτες. Λέτε να τους ικανοποίησαν όλους..;

ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ, βέβαια, οι «στρατιωτικές» εξελίξεις στο εσωτερικό, διότι στο εξωτερικό η κυβέρνηση αποδεικνύεται πολύ πιο μειλίχια, όσον αφορά στο θέμα του ευρωστρατού. Καταρτίζει, λέει, τις τελικές της θέσεις!

Μην αμφιβάλετε, πως θα «φέρνουν» προς τις αμερικανοβρετανικές ιδέες. Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι πώς θα «σερβιριστούν» στην κοινή γνώμη, η οποία, βλέπετε, δε λέει να κατανοήσει το σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, «κρίσεις» έχουμε και στην Αστυνομία, όπου, επίσης, παρατηρήθηκαν πολλές αποστρατεύσεις. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση δεν είχαμε και πολλές φασαρίες. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, βλέπετε, είναι άλλο φρούτο.

Αλλωστε, εκεί έχουμε και πληθώρα κονδυλίων λόγω Ολυμπιακών Αγώνων και στήνεται ένα «δίχτυ» ασφαλείας άνευ προηγουμένου. Είναι κι αυτό ένα από «τα έργα που θα μείνουν», όπως μας λένε οι κυβερνώντες.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το θέμα είναι τι θα κάνει όταν θα μείνει και ποιους θα παρακολουθεί και θα ελέγχει. Υποθέτουμε, όμως, ότι αυτό το ξέρετε!

Δε φτάνουν οι διαπιστώσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ξεπέρασαν πια και το έσχατο όριο ανοχής απέναντι στο σχεδόν ολοκληρωτικό ευτελισμό μιας τόσο κρίσιμης για τους κοινωνικούς και τους πολιτικούς μας θεσμούς δημόσιας λειτουργίας, που ασκείται, ως γνωστόν, από ιδιώτες. (...) Δεν επιτρέπεται, το ύψιστο αγαθό της ενημέρωσης να μετατραπεί σε προϊόν ή μέσον πολιτικού εκβιασμού και ιδιοποίησης της λαϊκής κυριαρχίας, σε εμπόριο ανθρωπίνων συναισθημάτων και δημόσιου κανιβαλισμού...». Τα παραπάνω ανήκουν στον πρόεδρο της Βουλής, Απ. Κακλαμάνη, και αποτελούν ορισμένα μόνον απ' όσα είπε στην ομιλία του, στη διάρκεια της Δημόσιας Διαβούλευσης που οργάνωσε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Και δεν έχουμε, βέβαια, την παραμικρή αντίρρηση στις διαπιστώσεις του. Συμφωνούμε κι επαυξάνουμε.

Οι διαπιστώσεις αυτές, όμως, δε λύνουν το πρόβλημα. Ούτε καν επιχειρούν να αναζητήσουν τις βαθύτερες αιτίες και τις ρίζες του. Και δεν τα σημειώνουμε αυτά, για να μηδενίσουμε την αξία των διαπιστώσεων του προέδρου της Βουλής. Αυτή υπάρχει, έτσι κι αλλιώς. Ο καθένας καταλαβαίνει, όμως, ότι για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα - όπως και οι διαπιστώσεις υποδηλώνουν - είναι επιτακτικά αναγκαίες και οι προτάσεις για την αντιμετώπισή του. Είναι επιτακτικά αναγκαία η αναζήτηση των αιτιών του. Πολύ περισσότερο, όταν ο ομιλών είναι ηγετικό στέλεχος του κόμματος, που κυβερνά κοντά δυο δεκαετίες αυτήν τη χώρα.

Οι βαθύτερες αιτίες του προβλήματος

Διατυπώθηκαν, βέβαια, και διάφορες προτάσεις από μια σειρά ομιλητές στην εκδήλωση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Κάποιες απ' αυτές, εάν υλοποιηθούν και εάν συντρέξουν μια σειρά άλλοι παράγοντες, μπορούν να εξασφαλίσουν κάποιας μορφής περιορισμό των κυμάτων παραπληροφόρησης, χειραγώγησης και αποπροσανατολισμού, που εκπέμπουν σήμερα οι κρατικοί και ιδιαίτερα οι ανήκοντες σε επιχειρηματικούς ομίλους τηλεοπτικοί σταθμοί. Ανάμεσά τους, ιδιαίτερη σημασία έχουν όσες στοχεύουν στην ενίσχυση της μαζικής αντίστασης, στην καλλιέργεια και διαμόρφωση ανάλογων κριτηρίων από τους εργαζόμενους. Οι προτάσεις αυτές, όμως - ακόμη και οι τελευταίες - παρά την αδιαμφισβήτητη αξία τους, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ριζικά το πρόβλημα. Γιατί, όπως πολύ εύστοχα υπογράμμισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην ίδια εκδήλωση: «Οι αρχές που διέπουν τη λειτουργία, τόσο των κρατικών, όσο και των μέσων ενημέρωσης που ανήκουν στην ιδιοκτησία των επιχειρηματικών ομίλων, είναι οι ίδιες με τις αρχές που κυριαρχούν στο πολιτικό σύστημα της χώρας, στην οικονομία, στην κοινωνία. Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι μέρος του πολιτικού προβλήματος και όχι έξω και πάνω από αυτό».

Μια αποκαλυπτική δημοσκόπηση

Μπορεί, στη Μεγάλη Βρετανία, η «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» να μην έχει ακόμη ολοκληρωθεί, αλλά, πάντως, έχει προχωρήσει περισσότερο από τη δική μας χώρα. Στη σημερινή φάση, η κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ προωθεί την ενθάρρυνση της ιδιωτικής ασφάλισης των εργαζομένων, ως «συμπληρωματικής», που θα 'λεγε και ο Ακης Τσοχατζόπουλος. Διαβάστε, λοιπόν, τα αποτελέσματα σχετικής έρευνας της κοινής γνώμης, που πραγματοποίησε η εταιρεία «MORI» και της οποίας τα αποτελέσματα δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα: Επτά στους δέκα Βρετανούς, μεταξύ 25 και 34 ετών, είναι πεπεισμένοι ότι θα περάσουν τα γηρατειά τους μέσα στη φτώχεια, ενώ μόνο ένας στους δύο δηλώνει ότι έχει κάποια ιδιωτική ασφάλιση. Μόνο το 6% των ερωτηθέντων είναι ικανοποιημένοι από την πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης, στο θέμα των συντάξεων, ενώ το 43% δηλώνει ότι τα εισοδήματά τους δεν τους επιτρέπουν την «πολυτέλεια» της ιδιωτικής ασφάλισης.

Εχετε, μήπως, καμιά αμφιβολία, για το περιεχόμενο των αντίστοιχων σχεδίων, που απεργάζονται οι εδώ ομοϊδεάτες του Τόνι Μπλερ;

Απαίτηση η απλή αναλογική

Αποτελεί χρέος μας να καταγγείλουμε ό,τι αλλοιώνει την πολιτική ζωή και δημιουργεί κίνδυνο για τη δημοκρατία». Με αυτή τη φράση ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης προσπάθησε χθες στη Βουλή να δικαιολογήσει τα όσα είπε τις προηγούμενες μέρες περί «πολιτικής εκτροπής» και «απαξίωσης του πολιτικού συστήματος». Κι όμως δεν ακούσαμε ποτέ τον Κ. Σημίτη να καταγγέλλει το εκλογικό σύστημα που εφαρμόζεται. Αν δεν είναι η ενισχυμένη αναλογική παράγοντας «αλλοίωσης της πολιτικής ζωής», τότε ποιος είναι;

Κι όμως η κυβέρνηση Σημίτη δεν προτίθεται να αλλάξει το εκλογικό σύστημα έτσι ώστε να εκλείψει μια από τις πηγές αυτής της αλλοίωσης, εφαρμόζοντας δηλαδή την απλή αναλογική. Αντίθετα η κυβέρνηση, όπως έχει επίσημα εξαγγείλει διά στόματος του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών, προσανατολίζεται μετά τον Οκτώβρη στην αλλαγή του ισχύοντος εκλογικού συστήματος σε ακόμα πιο καλπονοθευτική και ληστρική κατεύθυνση. Ολες οι πληροφορίες από τα κυβερνητικά επιτελεία συγκλίνουν ότι πρόκειται για κάποια παραλλαγή του πλειοψηφικού γερμανικού συστήματος. Αυτό, πάντως, που είναι ξεκάθαρο είναι οι επιδιωκόμενοι στόχοι. Είναι σαφές ότι ο εκλογικός νόμος σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί, για μια ακόμα φορά, ως ισχυρό εργαλείο για την αναμόρφωση - αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος. Σταθερή επιδίωξη είναι να ενισχυθεί και θωρακιστεί το πολιτικό σύστημα, φυσικά μέσω της παραπέρα νόθευσης της λαϊκής ετυμηγορίας. Στόχος τους, να μην ακούγεται η φωνή της εργατικής τάξης στο Κοινοβούλιο. Στη βάση αυτή επιχειρείται ακόμη και παραλλαγή του δικομματικού συστήματος με το διπολισμό (κεντροδεξιά - κεντροαριστερά). Ολα δείχνουν ότι με το νέο εκλογικό νόμο επιδιώκεται να υπηρετείται και η δημιουργία ενός διπολικού σχήματος.

Το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να πλασάρει καλύτερα το νέο ληστρικό εκλογικό σύστημα, το συνδέει και με την προοπτική δημιουργίας της κεντροαριστεράς και τη συγκρότηση πολυκομματικών κυβερνήσεων. Γι' αυτό το λόγο φαίνεται να απευθύνονται στην ηγεσία του ΣΥΝ, αλλά και του ΚΕΠ. Από την πλευρά της η ηγεσία της ΝΔ δε διαφωνεί με το λεγόμενο γερμανικό σύστημα, αλλά θέλει να το επιβάλει με τους δικούς της όρους και να εξυπηρετηθεί το κομματικό συμφέρον της.

Η ανάγκη για την καθιέρωση της απλής αναλογικής καθίσταται επίκαιρη όσο ποτέ. Γιατί είναι το μοναδικό εκλογικό σύστημα που αποτυπώνει τον πραγματικό εκλογικό συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα και σε τελευταία ανάλυση αυτό είναι το δίκιο για το εκλογικό σώμα, η θέληση του οποίου πρέπει να αποτυπώνεται όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένα, στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, στη Βουλή. Ετσι θα σταματήσει να υπάρχει η στρέβλωση, να κυβερνά πολιτικό κόμμα, η δύναμη του οποίου στο λαό είναι μειοψηφία, αλλά στη Βουλή, ελέω εκλογικού νόμου, πλειοψηφία. Είναι ζήτημα διεύρυνσης των ορίων αυτής της κάλπικης δημοκρατίας που ενισχύει τα κόμματα του κατεστημένου. Και όσο τα ενισχύει, τόσο περισσότερο χειροτερεύουν οι όροι για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων.