Πριν ακόμα κατακάτσει ο κουρνιαχτός από το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής, τα αστικά επιτελεία σπεύδουν να σχολιάσουν πως οι δηλώσεις Μητσοτάκη περί 7ήμερης εργασίας όχι μόνο δεν κόστισαν στη ΝΔ, αλλά «επιβραβεύτηκαν» τάχα στην κάλπη. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που οι ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για δουλειά κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της κερδοφορίας τους παρουσιάζονται ως «απαίτηση» και των ίδιων των εργαζομένων, όπως ακριβώς η ψήφος στα κόμματα του κεφαλαίου παρουσιάζεται ως «πράσινο φως» για παραπέρα ξεδίπλωμα της αντιλαϊκής επίθεσης. Είναι όμως ενδεικτικό κι αυτό για τη βρωμοδουλειά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, την ίδια ώρα που τσάκιζε με την πολιτική της τους εργαζόμενους, παρέδιδε μαθήματα «ρεαλισμού» της υποταγής, παρουσίαζε (όπως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι) ως «μονόδρομο» αυτήν την πολιτική και την ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου ως όρο για να ικανοποιηθούν τάχα οι λαϊκές ανάγκες. Ηταν εξάλλου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που πανηγύριζε πριν από λίγους μήνες για την επέκταση της σύμβασης για 7ήμερη εργασία στα ξενοδοχεία, που κατάργησε την κυριακάτικη αργία και εφαρμόζει όλους τους αντεργατικούς νόμους, μέχρι κι αυτόν του Βρούτση, που καταργεί τη συλλογική διαπραγμάτευση για τον κατώτατο μισθό. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες του εργασιακού μεσαίωνα, που από κοινού διαμόρφωσαν με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και με την ανεργία να αποτελεί πλέον σταθερή παράμετρο στη ζωή - ειδικά των νέων - εργαζομένων, ο κύκλος δουλειά - ύπνος - δουλειά παρουσιάζεται τώρα ως «προτιμότερος από το τίποτα». Οι εργαζόμενοι, οι νέοι να μη δεχτούν να ζουν με τα «κατώτατα», να μη δώσουν με την ψήφο τους «πράσινο φως» για τη συνέχεια της αντιλαϊκής επίθεσης. Να δυναμώσουν το ΚΚΕ και τον δικό τους αγώνα για να βγουν οι δικές τους ανάγκες στο προσκήνιο.

«Επιστολή», όπου γίνεται αναφορά στη «νέα συγκυβέρνηση Μητσοτάκη - Γεννηματά (...) (και) του "Ποντίου Πιλάτου" ΚΚΕ = το παγίως σίγουρο κόμμα υπέρ των καπιταλιστών...» (!), φιλοξένησε στο χτεσινό της φύλλο η «Αυγή», σε ένα πνεύμα απειλών για το τι θα πάθει ο λαός αν δεν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον δεν έχουν συνέλθει ακόμα εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ από το εκλογικό αποτέλεσμα και παραλογίζονται... Βέβαια ξέρουμε ότι τους κάθεται στο λαιμό η διαπίστωση που γίνεται από το ΚΚΕ ότι κατάφεραν να εμφανίσουν τη ΝΔ δικαιωμένη για τη βαθιά αντιδραστική πολιτική της, πολύ απλά γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι ΠΑΣΟΚικού τύπου προβοκάτσιες σε βάρος του ΚΚΕ - βασισμένες σε συνταγές περασμένων δεκαετιών και οι οποίες εμφανίζονται σήμερα ακόμα πιο γραφικές, αφού έχουν μεσολαβήσει τα μνημόνια που όλοι μαζί (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) ψήφισαν και εφάρμοσαν - έχουν ξινίσει...

Με ένα ανελέητο κυνήγι πληρώνουν οι εργαζόμενοι στις τράπεζες την αναδιάρθρωση εξαιτίας των «κόκκινων» δανείων, με απολύσεις, συμπτύξεις τμημάτων, μεταφορές σε άλλες εταιρείες και πάει λέγοντας. Τα σχέδια αυτά των τραπεζιτών έχουν το «πράσινο φως» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που αποδείχθηκε «φύλακας άγγελος» του τραπεζικού συστήματος, εξασφαλίζοντας τα αναγκαία για τη στήριξή του από τον κρατικό προϋπολογισμό και βέβαια φορτώνοντας τα σπασμένα στο λαό. Τώρα, στο νέο κύμα απολύσεων, η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ περισσεύει, καθώς για προεκλογικούς λόγους προσπαθεί να εμφανιστεί ως «εγγυητής» τάχα των θέσεων εργασίας στις τράπεζες. Σύμφωνα όμως με τα επίσημα στοιχεία της ΟΤΟΕ, το διάστημα από το Γενάρη του 2016 έως τον Ιούνη του 2018, δηλαδή μέσα σε 2,5 χρόνια που στην κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ο αριθμός των τραπεζοϋπαλλήλων μειώθηκε κατά 7.000 και σε ποσοστό κατά 15,1%, όπως και η μισθολογική δαπάνη των τραπεζών κατά 12,8%. Συνολικά, η μείωση της απασχόλησης στις τράπεζες την περίοδο 2011 - 2017, επί κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε αντεργατικά, μειώθηκε κατά 20.800 εργαζόμενους. Γι' αυτή τους την πολιτική κανείς εργαζόμενος δεν πρέπει να τους δώσει ούτε συγχωροχάρτι, ούτε άλλοθι για τη συνέχισή της.

1778 Πεθαίνει ο κορυφαίος Γάλλοςσυγγραφέας και διανοούμενος της Αναγέννησης Βολτέρος (φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ).

1793 Τέσσερα περίπου χρόνια μετά την έκρηξη της αστικής επανάστασης στη Γαλλία, πραγματοποιείται νέα λαϊκή εξέγερση στο Παρίσι, έπειτα από την οποία εγκαθιδρύεται η επαναστατική δικτατορία των Ιακωβίνων.

1814 Γεννιέται στο Πριαμούκινο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ο Μιχαήλ Μπακούνιν. Εμφανιζόταν ως θεωρητικός του αναρχοκομμουνισμού με ένα κράμα ουτοπικών σοσιαλιστικών ιδεών και προυντονισμού (ο ίδιος θεωρούσε τον Προυντόν δάσκαλό του). Στην Α' Διεθνή (Διεθνής Ενωση των Εργατών) ξέσπασε σφοδρή αντιπαράθεση ανάμεσα στον Καρλ Μαρξ και στον Μπακούνιν γύρω από σημαντικά θεωρητικά ζητήματα σε σχέση με το κράτος, την ταξική πάλη κ.λπ. Επειτα από σκληρή διαπάλη, ο Μπακούνιν και οι οπαδοί του διεγράφησαν από τη Διεθνή. Η Παρισινή Κομμούνα ήρθε να επιβεβαιώσει τη μαρξιστική θέση για την επαναστατική εξουσία και τα καθήκοντά της. Κατόπιν, ο Μπακούνιν συνδέθηκε με τον Νετσάγιεφ, υποστηρίζοντας την ατομική τρομοκρατία και διαμορφώνοντας σχέδια εξέγερσης. Οι οπαδοί του Μπακούνιν έπαιξαν τότε σοβαρό ρόλο στο προβοκάρισμα των ταξικών αγώνων της εποχής.

1826 Πεθαίνει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ένας από τους λίγους ιεράρχες που είχαν μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία παραμονές της Επανάστασης του 1821.

1913 Στο Λονδίνο υπογράφεται η Συνθήκη ειρήνης μεταξύ της ηττημένης κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των νικητών Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου. Οπως αποδείχθηκε ωστόσο, η συγκεκριμένη Συνθήκη έμελε να είναι θνησιγενής, οξύνοντας τους ανταγωνισμούς μεταξύ των αστικών τάξεων των βαλκανικών χωρών και οδηγώντας σε νέο πόλεμο για το εκ νέου μοίρασμα της περιοχής (Β' Βαλκανικός Πόλεμος).

1935 Στη Γαλλία, εκτός από το Κομμουνιστικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, προσχωρούν στο Λαϊκό Μέτωπο το Ριζοσπαστικό, το Ριζοσπαστικό - Σοσιαλιστικό, το Δημοκρατικό - Σοσιαλιστικό, καθώς και διάφοροι ανένταχτοι.

1941 Από τη Γαύδο δραπετεύει ομάδα από 7 εξόριστους κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ο Λεωνίδας Στρίγκος και ο Μάρκος Βαφειάδης.

1941 Οι νεολαίοι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας κατεβάζουν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.

1942 Συγκροτείται το Κεντρικό Επιτελείο του παρτιζάνικου κινήματος της ΕΣΣΔ. Η συμβολή των παρτιζάνων - που δρούσαν στα μετόπισθεν του γερμανικού στρατού - στη γενικότερη πολεμική προσπάθεια του σοβιετικού λαού υπήρξε ανεκτίμητη. Οι παρτιζάνοι, από 90.000 το 1941, το 1943 έφτασαν να μετρούν 550.000 μαχητές.

1948 Δημοσιεύεται δήλωση της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης (Κυβέρνηση του Βουνού), στην οποία τονίζεται ότι είναι έτοιμη να δεχτεί και ενθαρρύνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την ειρηνική εξομάλυνση της κατάστασης και την αποκατάσταση της δημοκρατικής ζωής στην Ελλάδα.

1950 Τη νύχτα της 30ής προς 31η Μάη πραγματοποιείται στρατιωτικό πραξικόπημα από τον ΙΔΕΑ, που κατηύθυνε ο Παπάγος. Ο ίδιος το πρωί της 31/5 το σταμάτησε.

1959 Αποχωρούν από το Ιράκ οι τελευταίοι Βρετανοί ιμπεριαλιστές.

1968 Ο στρατηγός Ντε Γκολ διαλύει την Εθνοσυνέλευση και προκηρύσσει εκλογές για τις 23 Ιούνη, ενώ σε τηλεοπτικό του μήνυμα προς τον γαλλικό λαό ισχυρίζεται ότι υπάρχει «κίνδυνος κομμουνιστικής δικτατορίας» και απειλεί εμμέσως με δικό του συνταγματικό πραξικόπημα και εμφύλια σύρραξη.