Δηλαδή, την ώρα που κλιμακώνονται οι προκλήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, οι δηλώσεις αμφισβήτησης των διεθνών συνθηκών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, η επαναφορά των μόνιμων διεκδικήσεων της τουρκικής πλευράς, η κυβέρνηση ούτε λίγο - ούτε πολύ λέει ότι οι μπίζνες ανάμεσα στους καπιταλιστές των δύο χωρών μπορούν ν' αποτελέσουν τάχα... παράγοντα σταθερότητας! Και όλα αυτά, όταν είναι παραπάνω από φανερό ότι τις προκλήσεις και το φλεγόμενο τοπίο σε όλη την περιοχή, όπως και στα Ελληνοτουρκικά, τα προκαλούν ακριβώς οι ανταγωνισμοί καπιταλιστικών κρατών, ισχυρών περιφερειακών δυνάμεων και ιμπεριαλιστικών κέντρων για τις μπίζνες των καπιταλιστών. Επικίνδυνα για τους λαούς παραμύθια, που πρέπει να αποκρουστούν αποφασιστικά.

Με αφορμή τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, γράφτηκαν χτες στον Τύπο διάφορες αναλύσεις και σενάρια. Μεταξύ άλλων, ότι οι ΗΠΑ θεωρούν υπαρκτό το ενδεχόμενο μιας «θερμής υποτροπής» στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας, ότι το Κυπριακό μπορεί να λειτουργήσει σαν «πυροκροτητής» στο Αιγαίο, ότι Κυπριακό και Ελληνοτουρκικά είναι αλληλένδετοι πόλοι. Γράφτηκε, ακόμα, ότι η αντίδραση των Ευρωπαίων στις προκλήσεις Ερντογάν δεν είναι και τόσο θερμή υπέρ της Ελλάδας, ενώ καθοριστικό ρόλο για τις εξελίξεις στη γειτονιά μας παίζει και η ενίσχυση της ρωσικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία. Γενικά, υπάρχει διάχυτη ανησυχία για τις εξελίξεις στα λεγόμενα «εθνικά μέτωπα» και με τον τρόπο αυτό αυξάνεται και η πίεση προς το λαό να μην «πολυκουνιέται», να αποδεχτεί τη διχοτομική λύση για το Κυπριακό και μια ανάλογη που ενδεχόμενα να προκύψει αργότερα για το Αιγαίο και να κάτσει στη γωνία, θεατής των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και διενέξεων. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι το πραγματικό πλέγμα των αντιθέσεων και των συμβιβασμών που συνθέτουν τη «σταθερότητα» στην Ελλάδα, την οποία επικαλείται κάθε τρεις και μία η κυβέρνηση. Το πόσο εύθραυστη είναι αυτή η «σταθερότητα» και με ποιους όρους επιβάλλεται στο λαό, είναι κάτι που χρειάζεται να τον προβληματίσει σοβαρά.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, η κυβέρνηση έχει έτοιμη την εγκύκλιο για τον τρόπο που θα διαχειριστεί το στόχο για σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι το 2019. Θυμίζουμε ότι σε ανύποπτο χρόνο είχε προκύψει το σενάριο να μην κοπεί εξολοκλήρου το ΕΚΑΣ από την κατηγορία των δικαιούχων που έπαιρνε σειρά το 2017, αλλά να μειωθεί σε όλους τους εναπομείναντες δικαιούχους και να καταργηθεί οριστικά το 2019. Ετσι κι αλλιώς, όμως, η δαπάνη για το ΕΚΑΣ θα ακολουθούσε τα συμφωνημένα με το μνημόνιο. Ετσι, όπως αποκαλύφτηκε χτες (και δεν διαψεύστηκε...), η κυβέρνηση προωθεί το σενάριο της μείωσης του ΕΚΑΣ για όλους και από τη σχετική εγκύκλιο προκύπτει ότι η μείωση αυτή θα είναι ακριβώς στο μισό! Δηλαδή, η κατηγορία που παίρνει σήμερα 230 ευρώ θα πάει στα 115, τα 172,5 ευρώ ΕΚΑΣ θα γίνουν 86,3 για την επόμενη κατηγορία, τα 115 ευρώ θα πέσουν στα 57,5 για τους επόμενους και για την τελευταία κατηγορία συνταξιούχων τα 57,5 ευρώ θα γίνουν 28,8. Τι πετυχαίνει με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση; Να μετριάσει τις αντιδράσεις και να παρουσιάσει ότι βρήκε τον τρόπο να περιορίσει τις επώδυνες συνέπειες από την προβλεπόμενη κατάργηση του ΕΚΑΣ. Μεταθέτει, δηλαδή, το οριστικό του κόψιμο στο 2019 για όλους και στο ενδιάμεσο τους πετάει ένα φιλοδώρημα, νομίζοντας ότι έτσι θα καταφέρει να τους κοροϊδέψει. Στις 15 Δεκέμβρη, στο πανελλαδικό συλλαλητήριο των Συνταξιουχικών Οργανώσεων στην Αθήνα, θα το καταλάβει καλά ότι οι συνταξιούχοι δεν τρώνε σανό. Οπως το έχουν αποδείξει άλλωστε και μέχρι τώρα, με τις μαζικές κινητοποιήσεις τους.

Την ερχόμενη Τετάρτη, 7 Δεκέμβρη, απεργούν οι εργαζόμενοι στον Τύπο, στο πλαίσιο της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας την επόμενη μέρα. Τα Εργασιακά είναι αναμφισβήτητα το πρώτο θέμα στην απεργία, αλλά και το Ασφαλιστικό, με δεδομένο ότι από 1/1/2017 μπαίνει σε εφαρμογή ο πυρήνας της τελευταίας αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, αυτό σημαίνει μια σειρά απώλειες στις συντάξεις και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, με δεδομένο ότι καταργείται και το αγγελιόσημο, χωρίς μέχρις στιγμής να αντικαθίσταται με εργοδοτική εισφορά. Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις διεξόδου και στον κλάδο των ΜΜΕ, αυτό είναι η συμπόρευση με όλους τους άλλους εργαζόμενους και κυρίως η συνάντηση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το πλαίσιο πάλης του. Σ' αυτήν την προοπτική, τα συντεχνιακά αιτήματα της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας προσφέρουν τις εντελώς αντίθετες υπηρεσίες. Που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι χρειάζεται να τις προσπεράσουν, για να αφαιρέσουν από τους εργοδότες και την κυβέρνηση το «φερετζέ» με τον οποίο μεθοδεύουν τις νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές.

1912 Στη ναυμαχία της Ελλης ο ελληνικός στόλος αναγκάζει τον οθωμανικό να υποχωρήσει στα Στενά. Την ίδια μέρα, η οθωμανική αυτοκρατορία, η Βουλγαρία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο ξεκινούν συζητήσεις στο Λονδίνο, με σκοπό τη λήξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου.

1932 Η αστυνομία επιτίθεται στα γραφεία της Πανυπαλληλικής Επιτροπής στην Αθήνα, συλλαμβάνει 16 υπαλλήλους και τους παραπέμπει - μαζί με άλλους 15 που είχαν ήδη πιαστεί - σε δίκη για παράβαση του νόμου περί «απεργούντων υπαλλήλων» καθώς και του Ιδιώνυμου.

Την ίδια μέρα, η αστυνομία επιτίθεται στους αρτεργάτες, που βρίσκονταν σε απεργία για 4η συνεχόμενη μέρα και δολοφονεί τον εργάτη Γ. Αδαμόπουλο.

Η Αθήνα στρατοκρατείται. Δύο βουλευτές του Ενιαίου Μετώπου Εργατών - Αγροτών (ΚΚΕ), οι Νεφελούδης και Σκλάβαινας, συλλαμβάνονται, προκαλώντας μαζικές λαϊκές αντιδράσεις στην Αθήνα και τον Πειραιά. Το απεργιακό κύμα διογκώνεται. Οι τροχιοδρομικοί στήνουν οδοφράγματα, οι ναυτεργάτες - που είχαν σταλεί από την κυβέρνηση για να αντικαταστήσουν τους απεργούς φωταεριεργάτες - αρνούνται να αναλάβουν υπηρεσία, οι φοιτητές συγκρούονται με τους απεργοσπάστες, κ.ο.κ.

1944 Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΕΑΜ, χιλιάδες λαού πήγαν στις προσυγκεντρώσεις σε κάθε λαϊκή συνοικία της Αθήνας και του Πειραιά, που συνέκλιναν σε μια τεράστια λαοθάλασσα με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος. Καθώς η κεφαλή της πορείας πλησίαζε την πλατεία, οι αστυνομικές δυνάμεις, που ήταν παραταγμένες μπροστά στο κτίριο του Αρχηγείου της Αστυνομίας (γωνία Πανεπιστημίου & Βασιλίσσης Σοφίας), άνοιξαν πυρ στο άοπλο πλήθος. Οι πυροβολισμοί πύκνωσαν από διάφορες κατευθύνσεις. 21 νεκροί και 140 τραυματίες ο απολογισμός της θρασύδειλης αυτής επίθεσης. Η λαϊκή μάζα υποχώρησε. Οταν όμως κόπασαν τα πυρά και δόθηκε το σήμα από την οργανωτική επιτροπή του συλλαλητηρίου, ξεχύθηκε και πάλι με ορμή ανακαταλαμβάνοντας την πλατεία. Στις 14.30 το Α' ΣΣ του ΕΛΑΣ εξέδωσε «Διαταγή επιχειρήσεων» για τον αφοπλισμό των αστυνομικών τμημάτων και της Χωροφυλακής. Τμήματα της Ορεινής Ταξιαρχίας κινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στα Παλιά Ανάκτορα, στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού και το Πανεπιστήμιο. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τσόρτσιλ πιέζει τον στρατηγό Ουίλσον (ανώτατο αρχηγό των χερσαίων συμμαχικών δυνάμεων Μεσογείου) να αποσπάσει δυνάμεις από το ιταλικό μέτωπο και να τις αποστείλει άμεσα στην Αθήνα.

1971 Νέος πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ξεσπά μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Μπανγκλαντές (έως τότε Ανατολικό Πακιστάν). Οι εχθροπραξίες θα διαρκέσουν μόλις 13 μέρες καταλήγοντας σε νίκη της Ινδίας και του Μπανγκλαντές.

1999 Στο Σιάτλ των ΗΠΑ, με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώνουν επί μέρες κατά της «παγκοσμιοποίησης», λήγει χωρίς να καταλήξει σε κάποια συμφωνία η Σύνοδος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, στην οποία μετείχαν εκπρόσωποι από 135 χώρες.