Παρασκευή 21 Μάρτη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επειδή νοιάζονται για το κεφάλαιο...

«Σε ένα μόνο σημείο μπορούμε να συμφωνήσουμε με τον κ. Σαμαρά, ότι το λιμάνι του Πειραιά, μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης για την οικονομία της χώρας. Αφού είναι έτσι, γιατί σπεύδει λοιπόν να ξεπουλήσει τον ΟΛΠ και να διασφαλίσει οφέλη σε μονοπωλιακά επιχειρηματικά συμφέροντα, αφαιρώντας από τη χώρα πόρους...». Το απόσπασμα από πρόσφατη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν τώρα κάποιος αναρωτιέται τι εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν υπερασπίζεται το λιμάνι, τη ΔΕΗ κ.λπ. σαν μοχλούς για την καπιταλιστική ανάπτυξη, την εξήγηση έδωσε ο Π. Σκουρλέτης μιλώντας χτες στον «ΣΚΑΪ»: «...υπάρχει ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης. Η παραγωγική ανασυγκρότηση χρειάζεται εργαλεία. Θα το κάνεις λοιπόν όταν διαλύεις τη ΔΕΗ; Η ΔΕΗ αυτή τη στιγμή πρέπει (...) να κάνει και πολιτική φθηνού ρεύματος στις όποιες παραγωγικές βιομηχανίες υπάρχουν εδώ, θα την εκχωρήσουμε; (...) Πρέπει να υπάρχει ένας δημόσιος ισχυρός τραπεζικός πυλώνας που να είναι ο ρυθμιστής...»!

Τι λέει; ΔΕΗ για φτηνό ρεύμα στους καπιταλιστές, τράπεζες για φτηνό και άφθονο χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους, λιμάνια για φθηνό ελλιμενισμό των πλοίων των εφοπλιστών και πάει λέγοντας... Τέτοιες είναι οι διαφορές τους με την κυβέρνηση, ο στόχος πάντως κοινός: Πώς θα εξυπηρετηθούν καλύτερα τα κέρδη του κεφαλαίου...

Δυο κόσμοι

«Το ΚΚΕ όσο δεν αντιλαμβάνεται τις νέες απαιτήσεις που βάζει μπροστά στην Αριστερά η σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης και των οικονομικών ολοκληρώσεων, θα παραμένει σε λογικές που δε συμβάλλουν στη συσπείρωση δυνάμεων». Αυτά λέει σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Στ. Παππάς, συντονιστής της ευρωπαϊκής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Τι δεν αντιλαμβάνεται το ΚΚΕ για τις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής του καπιταλισμού, των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων (βλέπε: παγκοσμιοποίηση) που το αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι πρέπει να δρα σε μια γραμμή που θα αποδέχεται την ΕΕ ως κάτι αδιαμφισβήτητο και αναπόφευκτο (βλέπε: οικονομικές ολοκληρώσεις). Δηλαδή εγκαλεί το ΚΚΕ ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή δε δρα με γραμμή «συγκέντρωσης δυνάμεων» στο στόχο αλλαγής μείγματος εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και του μονόδρομου της ΕΕ; Δυο κόσμοι διαμετρικά αντίθετοι λοιπόν. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τους καπιταλιστές, το ΚΚΕ με το λαό.

Ο μεταρρυθμιστής Ρέντσι...

«Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι ετοιμάζει δραστική μείωση των δαπανών του ιταλικού Δημοσίου με ένα πρόγραμμα που θα καλύπτει σε πρώτη φάση την επόμενη τριετία. Σύμφωνα με ιταλικά μέσα ενημέρωσης, οι περικοπές αυτές αναμένεται να ανέλθουν συνολικά στα 34 δισ. ευρώ έως το 2016. Οι περικοπές θα γίνουν με μείωση των μισθών των υψηλόβαθμων στελεχών του Δημοσίου, μείωση των προμηθειών του κρατικού μηχανισμού, μείωση της χρηματοδότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης περικοπή των δαπανών στην υγεία και στις συντάξεις, περικοπή και στην άμυνα. Επίσης στόχος της κυβέρνησης Ρέντσι είναι να μειώσει το συνολικό αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά 85.000 έως το 2016». (Το ρεπορτάζ στον αστικό Τύπο). Μέρες τώρα τα αστικά ΜΜΕ στην Ελλάδα εμφανίζουν τον Ιταλό πρωθυπουργό με πολιτική ενάντια στη λιτότητα και ενάντια στη Μέρκελ, προβάλλοντας τη μείωση της φορολογίας τόσο των επιχειρήσεων για να κάνουν επενδύσεις όσο και των λαϊκών στρωμάτων για να ενισχυθεί η ζήτηση. Είπαν ταυτόχρονα ότι η Μέρκελ έμεινε ενθουσιασμένη από τις μεταρρυθμίσεις του. Ερχεται λοιπόν το παραπάνω ρεπορτάζ, που εξηγεί τον ενθουσιασμό της Μέρκελ, αφού εφαρμόζει τη στρατηγική της Ευρωζώνης, δείχνοντας ότι τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα των κυβερνήσεων της Ελλάδας εφαρμόζει η κυβέρνηση της Ιταλίας χωρίς μνημόνιο.

... και το τυρί στη φάκα

Πράγματι ο Ιταλός «μεταρρυθμιστής» παίρνει μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου. Η μείωση της φορολογίας του είναι ενισχυτική στην αύξηση των κερδών του. Αλλά ταυτόχρονα μειώνει τα έσοδα του κράτους. Πώς λοιπόν τότε θα πληρώνει το κρατικό χρέος, αλλά ταυτόχρονα θα χρηματοδοτεί και επενδύσεις; Μειώνοντας δραστικά τα κρατικά κονδύλια που καλύπτουν στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Αυτό κάνει. Η μείωση της φορολογίας του λαού, είναι το τυράκι στη φάκα, που το εμφανίζει ως αύξηση εισοδήματος, αφενός για να συγκαλύψει όσο μπορεί τις δραστικές αντιλαϊκές περικοπές, αφετέρου για να εξασφαλίσει στήριξη στην αντιλαϊκή του πολιτική.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1685 Γεννιέται ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.

1800 Υπογράφεται ανάμεσα στη Ρωσία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, με την οποία ιδρύεται η Πολιτεία των Επτά Ηνωμένων Νήσων (Επτάνησα). Το νεοσύστατο κράτος θα ήταν αυτόνομο, με εγγυητή της ανεξαρτησίας του τη Ρωσία, αλλά φόρου υποτελές στο σουλτάνο.

1872 Η εφημερίδα «Παλιγγενεσία» δημοσιεύει άρθρο εναντίον της Διεθνούς Εταιρείας, δηλαδή της Πρώτης Διεθνούς. Το άρθρο καταλήγει ως εξής: «Η καταδίωξις ίσως είναι το προσφορότερον φάρμακον κατά της επαράτου εταιρείας, ης τα μέλη εστρατολογήθησαν εκ των κατωτάτων στρωμάτων της ευρωπαϊκής κοινωνίας και εκ φιλοταράχων και διεφθαρμένων». Πρόκειται για δήλωση που καταδείκνυε τις προθέσεις της ελληνικής αστικής τάξης απέναντι στις ανερχόμενες σοσιαλιστικές ιδέες.

1910 Ιδρύεται το Εργατικό Κέντρο της Αθήνας (ΕΚΑ). Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη χώρα μας οδηγεί αντικειμενικά στην αύξηση της εργατικής τάξης. Διανύοντας τα πρώτα βήματα της ταξικής της αφύπνισης και συνδικαλιστικής της οργάνωσης, η εργατιά της χώρας μας προχωρά την περίοδο αυτή στην ίδρυση μιας σειράς σωματείων, που ενώνονται σε ομοιοεπαγγελματικές οργανώσεις και Εργατικά Κέντρα. Καθοριστικός στις εξελίξεις και τις ζυμώσεις αυτές υπήρξε ο ρόλος των σοσιαλιστών.

1919 Μετά τη Ρωσία και τη Γερμανία, η επανάσταση ξεσπά και στην Ουγγαρία. Το Σοβιέτ της Βουδαπέστης ανακηρύσσει την Ουγγαρία Σοβιετική Δημοκρατία. Τρεις μέρες αργότερα αρχίζει η οργάνωση του Κόκκινου Στρατού. Η σοβιετική εξουσία διατηρήθηκε έως την 1η Αυγούστου 1919. Στη σύντομη διάρκειά της κατάφερε να προωθήσει μια σειρά ριζοσπαστικά μέτρα όπως την εθνικοποίηση των βιομηχανικών επιχειρήσεων, των μεταφορών και των τραπεζών, το μονοπώλιο του εξωτερικού εμπορίου, την αύξηση των μεροκάματων των εργατών κατά μέσο όρο 25%, την εφαρμογή του οκτάωρου, τη δήμευση των τσιφλικιών κ.λπ.

Ωστόσο, η σοβιετική εξουσία σύντομα ανατράπηκε ως αποτέλεσμα του οικονομικού αποκλεισμού και της ένοπλης στρατιωτικής επέμβασης των δυνάμεων της Αντάντ, της όξυνσης της επιθετικότητας της εσωτερικής αντεπανάστασης και της συνθηκολόγησης - προδοσίας από μέρους των σοσιαλδημοκρατών. Ομως, παρά την ήττα, η ουγγρική επανάσταση και η εγκαθίδρυση της σοβιετικής εξουσίας στη χώρα, είχε τεράστια διεθνή σημασία, αφού μεταξύ άλλων απέδειξε ότι η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και η εγκαθίδρυση της εξουσίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, δεν ήταν λάθος της Ιστορίας ή ρωσική ιδιαιτερότητα αλλά ιστορική αναγκαιότητα.

1920 Γεννιέται ο λαϊκός συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Μανώλης Χιώτης.

1934 Μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας, πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη μεγαλειώδες συλλαλητήριο κατά των μεγάλων ξένων εταιρειών. Παρά τα απαγορευτικά μέτρα, τις περιπολίες του στρατού και της χωροφυλακής και τις πάνω από 40 συλλήψεις, 7.000 εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο Πεδίον του Αρεως.

1937 Αντιδικτατορικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στα Χανιά της Κρήτης με την ευκαιρία του μνημόσυνου του Ελευθέριου Βενιζέλου. Στέλεχος του Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΚΚΕ) μίλησε στο συγκεντρωμένο πλήθος, που ξέσπασε σε ζητωκραυγές και συνθήματα κατά της δικτατορίας Μεταξά.

1960 Η Σφαγή του Σάρπβιλ: Η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής, του απαρτχάιντ και των φυλετικών διακρίσεων, πνίγει στο αίμα ειρηνική διαδήλωση μαύρων φοιτητών. Από τα πυρά των αστυνομικών σκοτώνονται 69 διαδηλωτές και τραυματίζονται 180. Με αφορμή το τραγικό αυτό γεγονός, ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 21 του Μάρτη ως Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ