Παρασκευή 21 Μάρτη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επειδή νοιάζονται για το κεφάλαιο...

«Σε ένα μόνο σημείο μπορούμε να συμφωνήσουμε με τον κ. Σαμαρά, ότι το λιμάνι του Πειραιά, μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης για την οικονομία της χώρας. Αφού είναι έτσι, γιατί σπεύδει λοιπόν να ξεπουλήσει τον ΟΛΠ και να διασφαλίσει οφέλη σε μονοπωλιακά επιχειρηματικά συμφέροντα, αφαιρώντας από τη χώρα πόρους...». Το απόσπασμα από πρόσφατη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν τώρα κάποιος αναρωτιέται τι εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν υπερασπίζεται το λιμάνι, τη ΔΕΗ κ.λπ. σαν μοχλούς για την καπιταλιστική ανάπτυξη, την εξήγηση έδωσε ο Π. Σκουρλέτης μιλώντας χτες στον «ΣΚΑΪ»: «...υπάρχει ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης. Η παραγωγική ανασυγκρότηση χρειάζεται εργαλεία. Θα το κάνεις λοιπόν όταν διαλύεις τη ΔΕΗ; Η ΔΕΗ αυτή τη στιγμή πρέπει (...) να κάνει και πολιτική φθηνού ρεύματος στις όποιες παραγωγικές βιομηχανίες υπάρχουν εδώ, θα την εκχωρήσουμε; (...) Πρέπει να υπάρχει ένας δημόσιος ισχυρός τραπεζικός πυλώνας που να είναι ο ρυθμιστής...»!

Τι λέει; ΔΕΗ για φτηνό ρεύμα στους καπιταλιστές, τράπεζες για φτηνό και άφθονο χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους, λιμάνια για φθηνό ελλιμενισμό των πλοίων των εφοπλιστών και πάει λέγοντας... Τέτοιες είναι οι διαφορές τους με την κυβέρνηση, ο στόχος πάντως κοινός: Πώς θα εξυπηρετηθούν καλύτερα τα κέρδη του κεφαλαίου...

Δυο κόσμοι

«Το ΚΚΕ όσο δεν αντιλαμβάνεται τις νέες απαιτήσεις που βάζει μπροστά στην Αριστερά η σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης και των οικονομικών ολοκληρώσεων, θα παραμένει σε λογικές που δε συμβάλλουν στη συσπείρωση δυνάμεων». Αυτά λέει σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Στ. Παππάς, συντονιστής της ευρωπαϊκής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Τι δεν αντιλαμβάνεται το ΚΚΕ για τις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής του καπιταλισμού, των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων (βλέπε: παγκοσμιοποίηση) που το αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι πρέπει να δρα σε μια γραμμή που θα αποδέχεται την ΕΕ ως κάτι αδιαμφισβήτητο και αναπόφευκτο (βλέπε: οικονομικές ολοκληρώσεις). Δηλαδή εγκαλεί το ΚΚΕ ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή δε δρα με γραμμή «συγκέντρωσης δυνάμεων» στο στόχο αλλαγής μείγματος εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και του μονόδρομου της ΕΕ; Δυο κόσμοι διαμετρικά αντίθετοι λοιπόν. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τους καπιταλιστές, το ΚΚΕ με το λαό.

Ο μεταρρυθμιστής Ρέντσι...

«Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι ετοιμάζει δραστική μείωση των δαπανών του ιταλικού Δημοσίου με ένα πρόγραμμα που θα καλύπτει σε πρώτη φάση την επόμενη τριετία. Σύμφωνα με ιταλικά μέσα ενημέρωσης, οι περικοπές αυτές αναμένεται να ανέλθουν συνολικά στα 34 δισ. ευρώ έως το 2016. Οι περικοπές θα γίνουν με μείωση των μισθών των υψηλόβαθμων στελεχών του Δημοσίου, μείωση των προμηθειών του κρατικού μηχανισμού, μείωση της χρηματοδότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης περικοπή των δαπανών στην υγεία και στις συντάξεις, περικοπή και στην άμυνα. Επίσης στόχος της κυβέρνησης Ρέντσι είναι να μειώσει το συνολικό αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά 85.000 έως το 2016». (Το ρεπορτάζ στον αστικό Τύπο). Μέρες τώρα τα αστικά ΜΜΕ στην Ελλάδα εμφανίζουν τον Ιταλό πρωθυπουργό με πολιτική ενάντια στη λιτότητα και ενάντια στη Μέρκελ, προβάλλοντας τη μείωση της φορολογίας τόσο των επιχειρήσεων για να κάνουν επενδύσεις όσο και των λαϊκών στρωμάτων για να ενισχυθεί η ζήτηση. Είπαν ταυτόχρονα ότι η Μέρκελ έμεινε ενθουσιασμένη από τις μεταρρυθμίσεις του. Ερχεται λοιπόν το παραπάνω ρεπορτάζ, που εξηγεί τον ενθουσιασμό της Μέρκελ, αφού εφαρμόζει τη στρατηγική της Ευρωζώνης, δείχνοντας ότι τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα των κυβερνήσεων της Ελλάδας εφαρμόζει η κυβέρνηση της Ιταλίας χωρίς μνημόνιο.

... και το τυρί στη φάκα

Πράγματι ο Ιταλός «μεταρρυθμιστής» παίρνει μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου. Η μείωση της φορολογίας του είναι ενισχυτική στην αύξηση των κερδών του. Αλλά ταυτόχρονα μειώνει τα έσοδα του κράτους. Πώς λοιπόν τότε θα πληρώνει το κρατικό χρέος, αλλά ταυτόχρονα θα χρηματοδοτεί και επενδύσεις; Μειώνοντας δραστικά τα κρατικά κονδύλια που καλύπτουν στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Αυτό κάνει. Η μείωση της φορολογίας του λαού, είναι το τυράκι στη φάκα, που το εμφανίζει ως αύξηση εισοδήματος, αφενός για να συγκαλύψει όσο μπορεί τις δραστικές αντιλαϊκές περικοπές, αφετέρου για να εξασφαλίσει στήριξη στην αντιλαϊκή του πολιτική.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ