Δεν πρόκειται για «διεισδυτική» ματιά στα γεγονότα, αλλά για... ανάγωγη υπαγωγή της πραγματικότητας στα μέτρα της αντιΚΚΕ προπαγάνδας. «Ανάγωγα» λοιπόν, όπως τιτλοφορεί το σχόλιό του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο Τ. Παππάς εκτιμά ότι οι αντιδράσεις των κυβερνητικών παραγόντων απέναντι στο ΚΚΕ, π.χ. για την «εισβολή (sic) στελεχών του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας», είναι «σεμνές και ταπεινές», ότι η κυβέρνηση επιδεικνύει «γαλαντομία» απέναντί του επειδή «το ΚΚΕ καταγγέλλει με ισόποσες δόσεις την τρικομματική κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ».
Εδώ, σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά. Ακριβώς πάνω απ' το σχόλιό του, το ρεπορτάζ της εφημερίδας του καταγράφει «χημικά, βία, 8 τραυματίες, 35 συλλήψεις (...) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου έκανε λόγο για "επιδρομή στο γραφείο του υπουργού, υλικές καταστροφές και απειλές (...) που στοχεύουν να δυναμιτίσουν το κλίμα σε μια πολύ κρίσιμη εποχή για τη χώρα"...».
Αν στο μυαλό του Τ. Παππά το όργιο αυταρχισμού και καταστολής, η ωμή προβοκάτσια που στήθηκε, οι συλλήψεις, η παραπομπή των συλληφθέντων στο αυτόφωρο και όλα όσα διαδραματίζονται από την Τετάρτη, ισοδυναμούν με «σεμνές και ταπεινές αντιδράσεις» και κυβερνητική «γαλαντομία», τότε θα πρέπει να ψαχτεί πολύ σοβαρά.
Κι ακόμα σοβαρότερα όταν όλα αυτά όχι μόνο τα βαφτίζει «χάιδεμα» του ΚΚΕ από την κυβέρνηση, αλλά τα αιτιολογεί ισχυριζόμενος ότι η αντιπαράθεση και η κριτική που το ΚΚΕ ασκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, βολεύει την κυβέρνηση. Οφείλουμε βέβαια να αναγνωρίσουμε ότι αυτό το «επιχείρημα» δεν είναι δικής του εμπνεύσεως. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που κατά καιρούς και προκειμένου να αντιπαρέλθει την κριτική που του ασκεί το ΚΚΕ, «ξεγλιστράει» με την κατηγορία ότι αυτή βοηθά το «μνημονιακό στρατόπεδο». Την ίδια άθλια συκοφαντική προπαγάνδα έκανε το ΠΑΣΟΚ και οι δημοσιολόγοι των ΜΜΕ που το στήριζαν, κατά του ΚΚΕ. Φτηνό το κόλπο του αλλά επικίνδυνο στη χειραγώγηση του λαού στην αστική πολιτική.
Θέλουν το λαό υποταγμένο...
«Τα προβλήματα των αγροτών και των ασφαλισμένων λύνονται με διάλογο στη βάση θετικών και ρεαλιστικών προτάσεων. H τεχνητή ένταση και η επίδειξη "πυγμής" δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των ουσιαστικών προβλημάτων των εργαζομένων». Αυτά αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΔΗΜΑΡ «για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και την κατάληψη του υπουργείου Εργασίας».
Ουσιαστικά, ζητά απ' το λαό να βάλει την ουρά στα σκέλια, να εγκαταλείψει κάθε σκέψη αγωνιστικής διεκδίκησης και να διαπραγματεύεται με την κυβέρνηση πόσα θα χάνει κάθε φορά. Ετσι που να έχει και την ικανοποίηση ότι μπορεί να χάνει αλλά χάνει με ...διάλογο. Εκεί παραπέμπει η πρόταση για διάλογο στη βάση «ρεαλιστικών προτάσεων». Ρεαλισμός για τη ΔΗΜΑΡ και την κυβέρνηση στο σύνολό της είναι ο ισχυρισμός πως «το ταμείον είναι μείον» και πρέπει να «αιμοδοτείται» απ' τις περικοπές μισθών, συντάξεων, δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα κ.τ.λ. Αν και σκόπιμα θολή η ανακοίνωση στο δεύτερο τμήμα της, μπορούμε να συμπεράνουμε απ' τα συμφραζόμενα ότι σαν τεχνητή ένταση και επίδειξη πυγμής η ΔΗΜΑΡ αποκηρύττει τις κινητοποιήσεις εργατών και αγροτών...
Μάλιστα ο Ν. Μπίστης, στέλεχός της, περιδιαβαίνει τα κανάλια και επαναλαμβάνει μονότονα το ίδιο επιχείρημα, και με ύφος ανθρώπου που πιστεύει ότι λέει μεγάλη σοφία, εναντίον των αγροτών. Οτι, δηλαδή, το μνημόνιο το έχουμε τρία χρόνια, αλλά το μπλόκο της Νίκαιας πολύ περισσότερα, υπονοώντας ότι το ΚΚΕ υποκινεί τους αγρότες σε σχεδόν εθιμοτυπικές κινητοποιήσεις για τις εντυπώσεις. Ας τον πληροφορήσουμε, λοιπόν, ότι το μνημόνιο το έχουμε τρία χρόνια αλλά την εξουσία των παρασίτων που το γέννησε την έχουμε ανέκαθεν. Οτι, εξαιτίας της και της ευρωενωσιακής της συμμαχίας, οι αγρότες και πριν 13 και πριν 3 χρόνια αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα που σήμερα έχουν οξυνθεί στο μη περαιτέρω.
... και του προτείνουν «διάλογο»
Προφανώς, η ΔΗΜΑΡ και οι κυβερνητικοί της εταίροι επιθυμούν σιγή νεκροταφείου στη χώρα. Προφανώς και θέλουν τον λαό να ανακράζει ολημερίς «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω». Κι επειδή δεν το καταφέρνουν, με μοιρασμένους ρόλους καταφεύγουν στον αυταρχισμό και την καταστολή, στη συκοφαντία και τη διαστρέβλωση, ενίοτε και στις «στοργικού» ύφους νουθεσίες... Αλλά και πάλι δε θα καταφέρουν το σκοπό τους. Δεν υπάρχει τρόπος ικανός να αποτρέψει ένα λαό όταν αποφασίσει να διεκδικήσει όσα του ανήκουν. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τους ανθρώπους του μόχθου που αναμετρώνται καθημερινά με την ανέχεια, την ανεργία, τα απεγνωσμένα βλέμματα των παιδιών τους των οποίων δεν μπορούν να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανάγκες τους, όταν αποφασίσουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Νέα επιδρομή σε συντάξεις - παροχές
Οι συνταξιούχοι δεν έχουν προλάβει ακόμα να κάνουν τους νέους υπολογισμούς για το πώς θα εξασφαλίσουν στοιχειωδώς το φαΐ του μήνα, πώς θα πληρώσουν το ρεύμα, το νερό, τα φάρμακα, τους γιατρούς κλπ., καθώς μόλις προχτές «γεύτηκαν» και το νέο χαράτσι στις συντάξεις τους (Γενάρη) που επιβάλλεται στο άθροισμα της κύριας και επικουρικής ή άλλης σύνταξης. Και ενώ οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι οδηγούνται μαζικά και βίαια στη φτώχεια και την εξαθλίωση, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ προανήγγειλε προχτές - διά του αρμόδιου υπουργού της Γ. Βρούτση - νέα επίθεση στα ασφαλιστικά τους δικαιώματα στο όνομα, ξανά, της «βιωσιμότητας» του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.
Η νέα έφοδος προετοιμάζεται στην Επιτροπή που έστησε το υπουργείο Εργασίας, η οποία θα συντονίσει το έργο της «λογιστικής» και «οικονομικής» ενοποίησης των τομέων ασφάλισης στα υπάρχοντα Ταμεία κύριας Ασφάλισης. Πρόκειται για τη ρύθμιση εκκρεμοτήτων ώστε να ολοκληρωθεί η ενοποίηση, που στόχο έχει την ισοπέδωση παροχών και συντάξεων. Η επίθεση έχει προαναγγελθεί εδώ και καιρό από τη συγκυβέρνηση. Από την πρώτη στιγμή, το περασμένο καλοκαίρι το υπουργείο είχε σηκώσει έναν πελώριο κουρνιαχτό για τις συντάξεις - μαϊμού που κορυφώθηκε το Δεκέμβρη, όχι τυχαία. Και στη βάση της ίδιας άθλιας προπαγάνδας ο υπουργός Εργασίας, προλειαίνοντας το έδαφος για τη νέα σαρωτική επίθεση, δήλωσε πριν τρεις μέρες προκλητικά ότι «το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας οικοδομήθηκε διαχρονικά στη βάση πελατειακών αντιλήψεων με αποτέλεσμα σήμερα να είναι ένα μωσαϊκό εξαιρέσεων και ειδικών καθεστώτων».
Η επίκληση της «βιωσιμότητας» του ασφαλιστικού συστήματος, οι αθλιότητες που εκτοξεύονται ενάντια στην εργατική τάξη και τους συνταξιούχους της χώρας που έδωσαν αγώνες, έκαναν θυσίες και κόπιασαν για το ασφαλιστικό σύστημα, είναι συστατικό στη συνταγή κατεδάφισης συντάξεων, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παροχών, της συγκυβέρνησης για τη «σωτηρία» του κεφαλαίου. Η πρόκληση ξεπερνάει κάθε όριο καθώς αυτοί που επικαλούνται σήμερα τη «βιωσιμότητα» του ασφαλιστικού συστήματος είναι αυτοί (οι κυβερνήσεις δηλαδή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) που λεηλάτησαν, έκλεψαν, έπαιξαν στον «τζόγο» τον ιδρώτα των εργαζομένων, «κούρεψαν» την περιουσία των Ταμείων, μειώνουν τις εισφορές των εργοδοτών με στόχο να τις καταργήσουν, κλπ. Είναι αυτοί που κάνουν μη «βιώσιμα» τα Ταμεία γιγαντώνοντας την ανεργία, υποθάλποντας τη μαύρη εργασία, την εισφοροκλοπή, την εισφοροαπαλλαγή των εργοδοτών κι έπειτα καλούν τους εργαζόμενους να δεχτούν νέες περικοπές.
Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της χώρας, συνολικά ο λαός πρέπει να απαντήσει στη μαύρη προπαγάνδα της συγκυβέρνησης. Πρέπει να βγάλει συμπεράσματα από την ωμή βία και τον αυταρχισμό που εκδηλώθηκε σε βάρος πρωτοπόρων συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ αλλά και όσων εργαζομένων επιχείρησαν να διαμαρτυρηθούν στον υπουργό Εργασίας για τις προκλητικές του δηλώσεις. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τσακίσει τα δικαιώματά τους γι' αυτό επιστρατεύει τη μαύρη προπαγάνδα μαζί με τη βία και τον αυταρχισμό. Η επίδειξη πυγμής κρύβει την ανησυχία που της προκαλεί η μαχητικοποίηση όλο και περισσότερων εργαζομένων. Θέλει να αναχαιτίσει την οργανωμένη πάλη του λαού. Γιατί αυτή είναι και η μοναδική διέξοδος για τους συνταξιούχους, την εργατική τάξη και τους συμμάχους τους. Για να μπει τέλος στην πολιτική που σφαγιάζει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα για τις ανάγκες των μονοπωλίων.
Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ
Ηθελαν τη συμφωνία πιο σαφή και μεγαλύτερη
Παπαγεωργίου Βασίλης
Μικρή μεν χαρά δε ένιωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς και ο ομόλογός του του Κατάρ. Ο υπεύθυνος του τομέα Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Σταθάκης δήλωσε : «Η συμφωνία (...) παραδόξως αφορά το πιο δημιουργικό κομμάτι του ελληνικού ιδιωτικού τομέα, αυτό της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας που βάλλεται περισσότερο από τις πολιτικές λιτότητας. Δυστυχώς το περιορισμένο μέγεθος της παρέμβασης, ένα χρηματοδοτικό εργαλείο ύψους 2 δισ., και η πλήρης απροσδιοριστία ως προς το χρονοδιάγραμμα και τις κατευθύνσεις των προσδοκώμενων ωφελειών δεν δικαιολογεί το επικοινωνιακό "πυροτέχνημα" της κυβέρνησης γύρω από το όλο εγχείρημα».
Επικροτεί τη συμφωνία, αλλά ασκεί κριτική ως προς το μέγεθος των κεφαλαίων που θα διατεθούν, την ασάφεια στο χρονοδιάγραμμα και στις «κατευθύνσεις των προσδοκώμενων ωφελειών». Επικροτεί δηλαδή τις μπίζνες ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους των δύο χωρών, που θα περπατήσουν στο βαθμό που διασφαλίζεται ικανοποιητικό κέρδος και πάνω στα ερείπια των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ηταν σαφέστατος άλλωστε ο πρωθυπουργός όταν διαφήμιζε στους Καταριανούς τα αποτελέσματα της πολιτικής του, τη φτηνή εργατική δύναμη και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Το ίδιο και ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος δήλωσε με σαφήνεια ότι «η Ελλάδα έχει λάβει όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα και έχει υλοποιήσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις, καθιστώντας ευνοϊκότερες τις συνθήκες για την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων».
Επικροτώντας ο ΣΥΡΙΖΑ τέτοιου είδους συμφωνίες, επικροτεί το έδαφος πάνω στο οποίο αυτές συνάπτονται των σφοδρών αντιλαϊκών ανατροπών που έχουν συντελεστεί. Αυτού του είδους την ανάπτυξη οραματίζεται και ο ίδιος αν κυβερνήσει, αυτές οι ανατροπές θα είναι ο μαγνήτης των επενδυτών που θέλει να προσελκύσει.
Γρηγοριάδης Κώστας
Απιαστα όνειρα χρεοκοπημένων διαχειριστών
Γρηγοριάδης Κώστας
Καμία έκπληξη δεν προκαλεί η πληροφορία που δημοσιεύτηκε στα αστικά ΜΜΕ, ότι η εντολή για επίθεση των ΜΑΤ κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας δόθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που βρισκόταν στο Κατάρ, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδια. Ο Αντ. Σαμαράς έχει «βεβαρημένο παρελθόν» στην κατεύθυνση αυτή. Ηταν αυτός που προσωπικά έδωσε την εντολή για την άνανδρη επίθεση των ΜΑΤ κατά των ηρωικών χαλυβουργών στον Ασπρόπυργο τον περασμένο Ιούλη... Ηταν ο ίδιος που έδωσε πρόσφατα την εντολή για την εφαρμογή της επιστράτευσης των απεργών στο Μετρό και της επίθεσης των ΜΑΤ στο αμαξοστάσιο, μένοντας μάλιστα ξάγρυπνος όλη τη νύχτα της περασμένης Πέμπτης για να επιβλέψει την έκβαση της επιχείρησης... Ηταν αυτός που από την πρώτη στιγμή διακήρυξε ωμά και προκλητικά ότι δεν αναγνωρίζει εργασιακά δικαιώματα - και φυσικά το δικαίωμα στην απεργία - όσο υπάρχει ανεργία! Το σίγουρο είναι ότι ο Αντ. Σαμαράς από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την ηγεσία της ΝΔ στοχοποίησε ευθέως το ταξικό - εργατικό κίνημα, επιχειρώντας να στείλει μήνυμα στην εγχώρια πλουτοκρατία και τους ξένους συμμάχους της (τρόικα) ότι μπορεί να προσφέρει ασφάλεια έναντι των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Είχε κηρύξει ανοιχτό πόλεμο, πριν από τις εκλογές, στο ταξικό κίνημα και ταυτόχρονα συκοφαντούσε το ΚΚΕ γιατί στηρίζει τους αγώνες, γιατί δρα πρωτοπόρα για να αναπτυχθούν. «Μπορεί το ΚΚΕ, για παράδειγμα, να μη χάιδευε τους κουκουλοφόρους. Αλλά παρέλυε τη χώρα, παρέλυε τα λιμάνια, παρέλυε τον τουρισμό, παρέλυε την οικονομική ζωή. Εδιωχνε επιχειρήσεις. Εδιωχνε επενδύσεις. Δέστε τι κάνει σήμερα με τη "Χαλυβουργική" (!). Οπου έχει παραλύσει μια μεγάλη σύγχρονη βιομηχανία. Κι έχει φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες εργαζόμενους. Αυτό είναι το παλιό που πρέπει να τελειώσει», είχε ισχυριστεί με περίσσιο θράσος στην προεκλογική συνδιάσκεψη του κόμματός του... Πολλοί ήταν οι επίδοξοι και δοκιμασμένοι διαχειριστές των συμφερόντων της πλουτοκρατίας που ονειρεύτηκαν και επιχείρησαν να καταργήσουν την ταξική πάλη και να περιθωριοποιήσουν το ΚΚΕ, αλλά βέβαια δεν τους βγήκε ούτε πρόκειται να τους βγει.
Οι αγώνες είναι των εργατών
«Καμιά ανοχή σε μπλόκα και καταλήψεις από την κυβέρνηση - κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις η αντιπολίτευση». Αυτός ήταν ο τίτλος, με τον οποίο η χτεσινή πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του MEΓΚΑ «έντυσε» το θέμα και τη συζήτηση για την προχτεσινή ωμή επίθεση βίας που δέχτηκαν οι εκπρόσωποι χιλιάδων εργαζομένων. Την ίδια στιγμή, τόσο οι παρουσιαστές της εκπομπής όσο και οι εκπρόσωποι των κομμάτων της συγκυβέρνησης παρουσίαζαν τις κινητοποιήσεις ενάντια στην αντεργατική πολιτική ως υποκινούμενες από κόμματα της αντιπολίτευσης. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, εμφάνισαν την αντίθεση των εργαζομένων στο ξήλωμα των δικαιωμάτων τους ως προσπάθειες του ΚΚΕ να βρει ψήφους.
Η αλήθεια όμως - που δεν τους συμφέρει να λέγεται - είναι ότι οι αγώνες των εργαζομένων υποκινούνται από τη συντριβή των μισθών, την κατάργηση των Συμβάσεων, την κυριαρχία της ελαστικής απασχόλησης. Η εφιαλτική τους ζωή είναι που βγάζει τους εργάτες στο δρόμο, που οργανώνει τις απεργίες, τις κινητοποιήσεις.
Κάποιοι επιλέγουν να παρουσιάζουν την εργατική τάξη σαν μαριονέτα, προκειμένου να συκοφαντήσουν και να υπονομεύσουν τους αγώνες της. Τρέμουν την ώρα και τη στιγμή που η εργατική τάξη θα αποκτήσει πλήρη γνώση και της δύναμης και του δίκιου της και θα πετάξει απ' το σβέρκο της τους εκμεταλλευτές της...
Τα άθλια ρεπορτάζ των «αντικειμενικών» ΜΜΕ
«Οι διαδηλωτές ξυλοκόπησαν τα ΜΑΤ», περιγράφει ο ρεπόρτερ στην εκπομπή του Ν. Ευαγγελάτου προχτές το βράδυ στο ΣΚΑΪ. Παρά το γεγονός ότι τα ΜΑΤ, σύμφωνα με τον ρεπόρτερ του ΣΚΑΪ, έφαγαν ξύλο από τους συγκεντρωμένους (την ίδια στιγμή βέβαια η εικόνα τον διέψευδε πανηγυρικά με τα γκλοπ να ανεβοκατεβαίνουν στα κεφάλια των διαδηλωτών), όπως ο ίδιος ομολόγησε στη συνέχεια από τον «ξυλοδαρμό των ΜΑΤ» - προσθέτουμε εμείς - τραυματίστηκαν τρεις διαδηλωτές! Κατανοούμε τη λύσσα του σταθμού ενός εφοπλιστή να προβοκάρει με όποιον πρόσφορο και μη τρόπο τις ταξικές δυνάμεις, τον αγώνα τους και τα αιτήματά τους, στοχεύοντας συνολικά στη συνείδηση των εργαζομένων. Ομως, η βιασύνη και το μίσος απέναντι στο ΠΑΜΕ τούς οδηγεί σε προχειρότητες - όπως η παραπάνω - που δεν πείθουν ούτε ένα 6χρονο παιδί.
Ποικιλία στη διαστρέβλωση
Ολα τα είχε ο μπαχτσές του αστικού Τύπου, στον τρόπο με τον οποίο παρουσίασε χτες την κινητοποίηση των ταξικών συνδικάτων στο υπουργείο Εργασίας, την προβοκάτσια και την καταστολή που ακολούθησε. Η προβολή του θέματος δεν ξέφυγε ούτε μοίρα από την πεπατημένη της διαστρέβλωσης, που στόχο έχει να αποπροσανατολίσει το λαό. Για τα κανάλια και τις εφημερίδες των αστών, στο υπουργείο Εργασίας δεν υπήρξαν ποτέ πρόεδροι και στελέχη Συνδικάτων και Ομοσπονδιών, εκλεγμένοι από εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, τους οποίους εκπροσωπούν. Σκόπιμα προσπαθούσαν να ταυτίσουν το ΠΑΜΕ με το ΚΚΕ και να παρουσιάσουν τη χτεσινή ταξική αναμέτρηση σαν ένα πολιτικό παιχνίδι ανάμεσα στο ΚΚΕ και την κυβέρνηση, παρουσιάζοντας την εργατική κινητοποίηση σαν πολιτικό ακτιβισμό προς άγραν ψήφων.
Κάπως έτσι έφτασαν να μιλούν για «επιστροφή» του ΚΚΕ στο προσκήνιο των κινητοποιήσεων (!), αυτοί που δεν έχουν γράψει ούτε αράδα στις εφημερίδες τους για τις χιλιάδες κινητοποιήσεις όπου πρωτοστατούν οι κομμουνιστές χωρίς ανάπαυλα σε κλάδους και τόπους δουλειάς. Αλλοι, πάλι, είδαν ανταγωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ και προσπάθεια του ΚΚΕ να αποσπάσει εκλογικά οφέλη από τη «μνημονιακή» - όπως λένε - στροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Στο ίδιο πνεύμα, αλλά με περιεχόμενο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της δικής τους προπαγάνδας, άλλες εφημερίδες, προσκείμενες στον ΣΥΡΙΖΑ, έγραφαν πως η κυβέρνηση επιτίθεται στο ΚΚΕ, αφού πρώτα επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, για να δημιουργήσουν συγχύσεις στο λαό. Δεν έλειψαν, βέβαια, και οι καραμπινάτες φωνές των αστών, που είτε καλούσαν σε ένταση της καταστολής για να εξαλειφθεί η «ανομία», ή παρουσίαζαν το ΚΚΕ σαν «συστημικό» κόμμα, με το οποίο η κυβέρνηση δεν έχει λόγους να ανεβάζει τους τόνους.
Γιατί τέτοια ποικιλία στη διαστρέβλωση των γεγονότων; Για να κρυφτεί η μία και μοναδική πραγματικότητα που λέει ότι: Το ΠΑΜΕ συσπειρώνει συνδικάτα, επιτροπές αγώνα, συνδικαλιστές όχι με κριτήριο το ποιο κόμμα ψηφίζουν τα μέλη τους, αλλά με βάση την κοινή πεποίθηση ότι για να είναι νικηφόρος ο αγώνας της εργατικής τάξης, ακόμα και για να εμποδίζει αντιλαϊκά μέτρα στο σήμερα, πρέπει να στοχεύει το κεφάλαιο και τη στρατηγική του, να έχει σαφή αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Μέσα σ' αυτή την πλατιά εργατική συσπείρωση δρουν με πρωταγωνιστικό ρόλο οι κομμουνιστές, μαζί με άλλους ριζοσπάστες συνδικαλιστές. Η κινητοποίηση που έγινε προχτές στο υπουργείο Εργασίας αποφασίστηκε από εργατικά συνδικάτα. Ηταν απάντηση στην κυβερνητική πρόκληση για τις συντάξεις και τα νέα αντιασφαλιστικά σχέδια. Ηταν μια δίκαιη εργατική κινητοποίηση που χτυπήθηκε με πολιτική απόφαση, επειδή η κυβέρνηση θέλει να στείλει μήνυμα αντεργατικής πυγμής στην ντόπια και ξένη πλουτοκρατία.
Από αυτή την άποψη, το χτύπημα αφορά όλη την εργατική τάξη, όπως και κάθε επίθεση σε εργατική κινητοποίηση, ανεξάρτητα από το ποιος τη διοργανώνει, παρά το γεγονός ότι το χτύπημα στο ΠΑΜΕ πάντα συνοδεύεται από μεγαλύτερη λύσσα στην προπαγάνδα. Το ΚΚΕ αυτονόητα υπερασπίστηκε τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, ξέροντας πού στοχεύει η επίθεση. Οπως υπερασπίζεται κάθε ταξικό αγώνα. Ανέδειξε ταυτόχρονα ότι με πολιτικά παιχνίδια, όπως αυτά που χυδαία υπονοεί ο αστικός Τύπος, κρίνοντας από τα κόμματα που στηρίζει, δεν ανεβαίνει η πρωτοβουλία του λαού. Και ότι η δική του δύναμη και ο οργανωμένος ταξικός αγώνας μπορούν να σμπαραλιάσουν την κρατική πυγμή και τρομοκρατία. Αυτό πρέπει να κρατήσει για παρακαταθήκη ο λαός στις δύσκολες μάχες που έχει μπροστά του.
Feeds
