Οι στόχοι του κεφαλαίου δεν μπορεί να είναι του λαού
Γρηγοριάδης Κώστας
Στην... Παναγία εναποθέτει τις ελπίδες του ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, τόσο για... «έξοδο της χώρας από την κρίση» όσο, και κυρίως αυτό, για τον εφησυχασμό του λαού. Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις που έκανε χθες στη Μεσσηνία στη διάρκεια επίσκεψής του στο Δημαρχείο Καλαμάτας. Φαίνεται πως όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν την πολιτική τους και να προωθήσουν την προπαγάνδα εξαπάτησης του λαού, ώστε να δεχθεί τη μοίρα που του επιφυλάσσουν, δεν διστάζουν να επιστρατεύσουν όσες Παναγίες και αγίους υπάρχουν στο εορτολόγιο. Κάλεσε λοιπόν «όλους τους Ελληνες, πέρα και πάνω από κόμματα, να είμαστε μία ενωμένη γροθιά. Γιατί τώρα είναι η Ελλάδα που μετράει και τίποτα άλλο». Και δήλωσε «βέβαιος, ότι με τη βοήθεια της Παναγιάς, θα κερδίσουμε. Μάχη δύσκολη, ανηφορική, δύσβατη, με συνεχείς αναταράξεις». Δεν είπε όμως τίποτα για την πολιτική στη στήριξη της οποίας καλεί «όλους τους Ελληνες, πέρα και πάνω από κόμματα». Η προσπάθεια είναι σαφής. Θέλει να δώσει τάχα χαρακτήρα «εθνικό» στην ταξική πολιτική εξόντωσης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που εφαρμόζεται. Δεν είναι η πρώτη φορά που η άρχουσα τάξη καλεί το λαό να βάλει πλάτη για τα δικά της συμφέροντα, πολύ περισσότερο αυτό σε συνθήκες κρίσης σημαίνει καταστροφή και δυστυχία για το λαό. «Αγωνιζόμαστε προκειμένου να πετύχουμε το στόχο, που δεν είναι άλλος, από τη γρήγορη έξοδο της χώρας από την κρίση», είπε. Αυτό όμως που δεν λέει είναι το ποια θα είναι η εικόνα της χώρας και κυρίως ποια θα είναι η θέση των εργαζομένων μετά την κρίση, καθώς η καπιταλιστική κρίση, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα ξεπεραστεί κάποια στιγμή μέχρι να έρθει η επόμενη.
Τη δική του εξαθλίωση πρέπει με την οργανωμένη πάλη του να προλάβει ο λαός, όσο υπάρχει καιρός.
Για την «Αυγή» δεν έχει νόημα η προστασία των ανέργων...
«Αφέλειες από το ΚΚΕ» ανακαλύπτει η «κυριακάτικη Αυγή», που ειρωνεύεται την πρόταση που κατέθεσε ξανά την περασμένη βδομάδα το ΚΚΕ για την ουσιαστική προστασία των ανέργων. «Μα είναι δυνατόν να ζητάς μέτρα για την ανεργία από μια κυβέρνηση που εφαρμόζει τις συμφωνίες κατεδάφισης της κοινωνίας, με διάλυση όλων των εργασιακών σχέσεων και ύφεση που θα διαρκέσει αν δεν τους σταματήσουμε για 10 χρόνια; Τι νόημα έχει η πρότασή σας;», αναρωτιέται η «Αυγή», ομολογώντας πόσο ενοχλείται όταν κατατίθενται προτάσεις που και διαμορφώνονται με άξονα την αληθινή προστασία των ανέργων και προσφέρουν αφετηρία αγωνιστικής συσπείρωσης και οργάνωσης της εργατικής τάξης ενάντια στην πολιτική που γεννά και αυξάνει την ανεργία.
Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η ένστασή της, ακόμα για την ίδια την κατάθεση αιτημάτων, όπως η επιδότηση του ανέργου για όσο καιρό δεν έχει δουλειά, ο υπολογισμός του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου, η πλήρης και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το πάγωμα και η παραγραφή των δανείων, καμιά διακοπή στην ηλεκτροδότηση, δραστική μείωση των τιμολογίων; Ενώ, από την άλλη μεριά, ξεμπροστιάζεται ο θεατρινισμός του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου που πριν μερικούς μήνες είχε καταθέσει σχετική πρόταση νόμου συμπεριλαμβάνοντας και αιτήματα που εδώ και χρόνια προτάσσει το ΚΚΕ. Με μόνο στόχο, όπως αποδεικνύεται και τώρα, να παραπλανήσει το λαό και να διεκδικήσει δάφνες... υπερασπιστή.
... αλλά «η θέση του χαλίφη»
«Η εργατική τάξη δε χρειάζεται τα επιδόματα της εξαθλίωσης. Χρειάζεται και απαιτεί τίμια εργασία για όλους», συνεχίζει η «Αυγή», κι επειδή (και) η υποκρισία έχει κοντά ποδάρια συνεχίζει ομολογώντας ποια είναι η αγωνία της: «Ενα μόνο μέτρο υπάρχει απέναντι σε αυτόν τον εφιάλτη. Η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης με τα ανδρείκελα που παριστάνουν τους πατριώτες εκσυγχρονιστές! Εχετε κότσια κύριοι σύντροφοι να αντιμετωπίσετε αυτή την πραγματικότητα; Λάβατε το μήνυμα των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων της 17ης Ιουνίου ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει ο κύριος αντίπαλός σας;». Τι θέλουν να πούνε δηλαδή; Οτι η προστασία των ανέργων και της σταθερής εργασίας θα εξασφαλιστεί αν κυβέρνηση γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και τι δε λένε; Οτι όσο η χώρα μένει στην ΕΕ και τα μονοπώλια μένουν στην εξουσία, όχι μόνο δε θα σωθούν οι άνεργοι κι οι εργάτες αλλά οι μεν πρώτοι θα «βουλιάζουν» στην εξαθλίωση οι δε δεύτεροι στην εκμετάλλευση.
Ετσι είναι: «Αυγή» και ΣΥΡΙΖΑ φωνάζουν κατάμουτρα στους ανέργους ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να προστατευτούν από την εξαθλίωση. Τους φωνάζουν να μην οργανωθούν, να μην αντιπαλέψουν την πολιτική που τους φορτώνει βάσανα. Τι να κάνουν; Να συμβιβαστούν, να εθελοτυφλούν, τελικά να υποταχθούν και να εγκλωβιστούν στην αυταπάτη και στην αναζήτηση μιας... «άλλης» κυβέρνησης που έχει όμως την ίδια αποστολή με τη σημερινή. Αγωνία τους είναι πότε θα γίνουν «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη» για να συνεχίσουν οι ίδιοι να προστατεύουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Οι «κοινωνικές επιχειρήσεις»
Μπροστά στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί στο ζήτημα των παιδικών σταθμών και το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός, κάποιοι δήμοι, εμφανίζουν πρωτοβουλίες που υποτίθεται πως δίνουν λύση στο πρόβλημα. Μία από αυτές είναι και η σύσταση συνεταιριστικών επιχειρήσεων από άνεργους βρεφονηπιοκόμους, καθαρίστριες και γενικά ό,τι αφορά τη λειτουργία ενός παιδικού σταθμού. Οι επιχειρήσεις αυτές θα λειτουργούν παιδικούς σταθμούς που δεν μπορούν να λειτουργήσουν λόγω έλλειψης προσωπικού και χρημάτων. Οι άνεργοι θα εργάζονται ούτε λίγο ούτε πολύ ως εργολάβοι και θα πληρώνονται από τα κέρδη που η επιχείρηση θα έχει, δηλαδή από τα τροφεία που θα εισπράττουν από τους γονείς. Τη δυνατότητα αυτή δίνει νόμος του κράτους που αφορά τη λεγόμενη κοινωνική επιχειρηματικότητα και ουσιαστικά συνεπάγεται τη μετατροπή του μόνιμου χαρακτήρα μίας σειράς κοινωνικών υπηρεσιών που έχουν ανάγκη οι λαϊκές οικογένειες σε εκ περιτροπής υπηρεσία που θα παρέχεται έναντι αμοιβής.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι δήμοι που θα επιλέξουν αυτό το δρόμο, να υλοποιήσουν δηλαδή τις κυβερνητικές κατευθύνσεις στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας αλλά και για να δώσουν ένα διέξοδο στο πρόβλημα της παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, θα το προβάλλουν ως λύση που βοηθά. Στην πραγματικότητα, αυτό αποτελεί χέρι βοηθείας στα σχέδια αποδόμησης του όποιου δημόσιου χαρακτήρα έχουν κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων και παραπέρα ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Αλλωστε, προς τα εκεί πλησιάζει όλο και περισσότερο συνολικά η λειτουργία των δήμων, της Τοπικής Διοίκησης. Η κατεύθυνση γι' αυτή την εξέλιξη φάνηκε το τελευταίο διάστημα στους κόλπους της ΚΕΔΕ, η οποία αντί να διεκδικεί τη χρηματοδότηση από το κράτος των δημοτικών κοινωνικών δομών, ώστε να ανταποκριθούν στο σύνολο των αναγκών, πλάσσαρε τη λύση της εξεύρεσης εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης των δήμων. Να τονίσουμε στο σημείο αυτό ότι η χρηματοδότηση των δήμων είναι τραγικά μειωμένη και συγκεκριμένα από 135 εκατομμύρια ευρώ τον Ιούνη μειώθηκε σε 96 εκατομμύρια ευρώ τον Ιούλη, ενώ από τον Αύγουστο και για τους πέντε μήνες μέχρι τέλος του χρόνου αναμένεται να προσγειωθεί στα 70 εκατομμύρια ευρώ το μήνα.
Στο πλαίσιο αυτό ο δήμαρχος Καλλιθέας πρότεινε στους συμβασιούχους του δήμου του να προχωρήσουν στη σύσταση επιχείρησης για τη λειτουργία παιδικών σταθμών. Ανάλογες δηλώσεις έχει κάνει και ο δήμαρχος Αθηναίων, Γ. Καμίνης στους απολυμένους του δήμου του. Ενώ ο δήμαρχος Ιλίου προχώρησε παραπέρα, κάνοντας πράξη, ήδη από την προηγούμενη βδομάδα την εγγραφή κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης που ίδρυσαν 9 απολυμένοι, στο Μητρώο Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας του υπουργείου Εργασίας. Στόχος να φιλοξενηθούν περισσότερα παιδιά στους παιδικούς σταθμούς του δήμου, τα οποία δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν εξαιτίας της μη έγκρισης του απαραίτητου προσωπικού. Να σημειώσουμε ότι οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση που συστήθηκε στο δήμο Ιλίου θα εργάζονται με δελτίο παροχής και θα πληρώνουν ΤΕΒΕ.
Το πρόβλημα θα γίνεται εντονότερο, καθώς οι περικοπές της χρηματοδότησης των δήμων είναι στην ημερήσια διάταξη, όπως και η ανέχεια των λαϊκών οικογενειών που μένουν με πενιχρό ή καθόλου εισόδημα. Πάνω σε αυτή την ανάγκη και την απειλή της κατάργησης των όποιων κοινωνικών υπηρεσιών προσφέρουν, θα πατήσουν δήμοι για να διευρύνουν το δίκτυο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Λογική που πρέπει να αποτραπεί και μέσα από τη δράση στις γειτονιές και τα δημοτικά συμβούλια.
Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ
Η βαρβαρότητα είναι για τη σωτηρία του κεφαλαίου...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΓΙΑ ΣΗΜΑΙΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ μας είπε - ενόψει 15 Αυγούστου - ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς. Αν μας δουλεύει ...καλώς. Απλά κάνει τη δουλειά του. Αν πιστεύει κάτι από αυτά, προφανώς υπάρχει πρόβλημα.
Γιατί αν στην κυβέρνηση - και ιδίως στη Νέα Δημοκρατία - νομίζουν ότι σήκωσαν κάποιο «λάβαρο σωτηρίας» και ο κόσμος τούς ακολουθεί γεμάτος αυταπάρνηση και έτοιμος για θυσίες, ζούνε σε ένα δικό τους μαγικό κόσμο.
Οχι πως ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να κάνει πολλά όταν το θέλει. Ομως... «στραβός» δεν είναι και βλέπει πολύ καλά τι του ετοιμάζουν και γιατί. Γνωρίζει ποιοι θα κερδίσουν από τα μέτρα που «ψήνονται» και ποιοι θα χάσουν.
Οπότε η Νέα Δημοκρατία και ο Αντ. Σαμαράς ας αφήσουν κατά μέρος τον ψευτοπατριωτισμό που δεν πείθει ούτε τους ίδιους τους ψηφοφόρους τους.
ΑΛΛΩΣΤΕ, ΕΝΑ ΠΟΛΥ ωραίο δείγμα ...πατριωτισμού έδωσε ο υπουργός του Κ. Χατζηγάκης. Συναντήθηκε με τον Αμερικανό πρεσβευτή, Ντάνιελ Σμιθ, για να τον διαβεβαιώσει πως «οι διαρθρωτικές αλλαγές θα γίνουν ανεξαρτήτως του πολιτικού κόστους»!
Κι όταν αυτοί λένε «πολιτικό κόστος» εννοούν, φυσικά, απολύσεις, φτώχεια, δυστυχία και ανέχεια. Τώρα, το γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται διαβεβαιώσεις αυτού του είδους δε νομίζουμε ότι θέλει και πολλή φαντασία.
Για μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων μιλάμε, για ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, για διεθνείς «παίκτες» που σαφώς ενδιαφέρονται να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Μπορούν οι Αμερικανοί να είναι απέξω από το πανηγύρι; Ντροπή...
ΑΝΗΣΥΧΕΙ - ΟΠΩΣ ΔΗΛΩΝΕΙ - η κυβέρνηση από την αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων. Πραγματικά ευαίσθητη!
Το ότι οι επιχειρήσεις τύπου «Ξένιος Ζευς» και το όργιο ξενοφοβίας που επικρατεί στα τηλεοπτικά κανάλια αυτό τον καιρό τους έχει περάσει από το μυαλό πως ...ίσως κάπως να συνδέονται με αυτές τις επιθέσεις;
Γρηγοριάδης Κώστας
Τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης
Γρηγοριάδης Κώστας
Οι ευθύνες της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ για τις δολοφονικές επιθέσεις ομάδων φασιστοειδών σε βάρος των μεταναστών - όπως αυτή σε βάρος του Ιρακινού - είναι τεράστιες. Το βασικό σύνθημα της συγκυβέρνησης και μάλιστα διά στόματος του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά είναι θα «ανακαταλάβουμε την πόλη μας». Το ίδιο χρησιμοποίησε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδιας, όταν ξεκίνησε η απάνθρωπη επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» σε βάρος μεταναστών. Αντίστοιχη τακτική έχουν ακολουθήσει τα προηγούμενα χρόνια όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που πολύ συχνά φρόντιζαν να καλλιεργούν το μίσος σε βάρος των μεταναστών και να τους στοχοποιούν σαν τους μοναδικούς υπεύθυνους για όλα τα κακά, την εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά, την πορνεία, την ανεργία (σ.σ. «παίρνουν τις δουλειές οι ξένοι») κ.ά. Είναι επικίνδυνη αυτή η προπαγάνδα. Επιχειρούν να δηλητηριάζουν τις συνειδήσεις για να συσκοτίσουν τις πραγματικές αιτίες που γεννούν όλα αυτά. Θέλουν να φτιάξουν εχθρούς για τους μετανάστες, πατώντας σε ένα πραγματικό εκρηκτικό πρόβλημα, που είναι υπαρκτό και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Μήπως όμως το ίδιο δεν κάνουν και σε άλλες περιπτώσεις; Μήπως δεν φροντίζουν να καλλιεργήσουν το μίσος ανάμεσα στους ίδιους τους Ελληνες εργαζόμενους; Πόσες φορές δεν έχουν προβάλλει σαν αιτία για την ανεργία, τους εργαζόμενους που απεργούν; Πόσες φορές δεν δείχνουν κάποιους παχυλούς μισθούς εργαζομένων (σ.σ. λες και δεν ξέρουν τίποτα) σαν την αιτία για τη μείωση των μισθών και τη φτώχεια; Μήπως τώρα με τους συνταξιούχους δεν επιχειρούν να δείξουν σαν υπεύθυνους για τις άγριες περικοπές εκείνους που έπαιρναν συντάξεις - μαϊμού; Κατηγορία δηλαδή που οι ίδιες οι κυβερνήσεις «έφτιαξαν» για να εξυπηρετήσουν πολιτικές εκλογικές σκοπιμότητες;
Είναι αισχροί και έχουν τεράστιες ευθύνες. Οι εργαζόμενοι, όλος ο λαός δεν πρέπει να ανεχτεί αυτή την κοροϊδία.
Η ασυδοσία των εκπροσώπων του κεφαλαίου...
Στο πρωτοσέλιδο θέμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» του Σαββατοκύριακου, διαφημιζόταν το «σχέδιο - πρόταση της τρόικας» να αρθεί κάθε απαγόρευση που υπάρχει στη διενέργεια πλειστηριασμών ακινήτων, με το σκεφτικό ότι αν βγουν στο σφυρί 100.000 κατοικίες οι ιδιοκτήτες των οποίων δεν είναι σε θέση λόγω της κρίσης να πληρώσουν τις δόσεις τους στις τράπεζες, τότε θα... πέσουν οι τιμές στα ακίνητα. Κάνει εντύπωση και ότι η εφημερίδα δεν βγάζει την παραμικρή άχνα και εμφανίζει το όλο θέμα ωσάν να το υιοθετεί, αρνούμενη να μιλήσει για την αθλιότητα του πράγματος.
Δεν διαφεύγει της προσοχής μας ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα μνημόνια και τους οικονομικούς δείκτες έχουν γραμμένο τον κόσμο στα παλιά τους τα παπούτσια. Ούτε ξεχνάμε τα τόσα και τα τόσα μέτρα που παίρνονται δυόμισι χρόνια τώρα για να χορτάσει το τέρας της κρίσης τους. Ομως, όταν η επίτευξη κάποιου οικονομικού δείκτη, στην προκειμένη περίπτωση η μείωση των τιμών στα ακίνητα, μπορεί να στηριχθεί με τέτοιους τρόπους, τότε δεν μιλάμε απλά για ξεπεσμό και πρόκληση. Μιλάμε για την ωμή βαρβαρότητα, που κάποιοι έχουν το θράσος να την παρουσιάζουν ως «αντικειμενική κατάσταση», που υποτίθεται ότι εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε κι άλλες τέτοιες τρίχες.
Η εμμονή τους να στηρίξουν με κάθε τρόπο μια χούφτα παράσιτα που ζουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, τους οδηγεί σε όλο και πιο επικίνδυνους ατραπούς. Δεν τους φτάνει που τόσο καιρό τσακίζουν τον κόσμο, κάνοντας εκατομμύρια εργαζόμενους να βογκάνε από την ανημπόρια που τους έχουν προκαλέσει. Δεν τους φτάνουν τα λαϊκά νοικοκυριά που χρεοκοπούν μέσα στα σπίτια τους. Θέλουν να τους έχουν και πεταγμένους στο δρόμο, προς γνώση και συμμόρφωση και των υπολοίπων...
Με αυτή ακριβώς τη λογική στις παρέες που επεξεργάζονται τέτοιες προτάσεις, οπωσδήποτε θα υπάρχουν και εκείνοι οι κανίβαλοι που θα εύχονταν οι υποψήφιοι να τους αρπάξουν τα σπίτια, οι υπό εκδίωξη - έξωση κακοπληρωτές να ήταν περισσότεροι, αφού έτσι οι τιμές στα ακίνητα θα έπεφταν ακόμα περισσότερο.
... και οι τιμές
Υποτιθέμενοι οικονομολόγοι που έχουν γίνει ακριβοαμειβόμενα κοράκια του συστήματος για να συντάσσουν αριθμούς και στόχους, οι οποίοι όμως συμφέρουν αποκλειστικά το κεφάλαιο. Γιατί, για να μην ξεχνιόμαστε, οι τιμές στα ακίνητα μπορούν να πέσουν και μάλιστα σε πολύ χαμηλά επίπεδα, όμως με αντίθετους τρόπους από εκείνους που προτείνουν οι άθλιοι. Οχι διώχνοντας και καταστρέφοντας τις ζωές των ανθρώπων που φαντάστηκαν ότι έλυσαν το στεγαστικό τους πρόβλημα, αλλά εξασφαλίζοντας στέγη σε όλους τους άλλους. Οταν όλοι θα έχουμε το δικό μας κεραμίδι, θα 'ναι ανεκτίμητης αξίας για εμάς και τις οικογένειές μας, δεν θα ενδιαφέρει όμως κανέναν άλλο, αφού όλοι θα έχουν το δικό τους σπίτι.
Με δυο λόγια: Οταν η κοινωνία, η άλλη κοινωνία, εκείνη που θα αναπτύσσεται με στόχο την προκοπή ολόκληρου του λαού, υλοποιήσει έναν από τους πρώτους στόχους της, να καλύψει τις στεγαστικές ανάγκες όλων των πολιτών της, τότε ούτε από έξωση θα κινδυνεύουμε, ούτε οι τράπεζες θα μας στέλνουν χαμπέρια...
Η εναλλακτική λύση του λαού
Οσο πλησιάζουν οι μέρες για την τελική ανακοίνωση από την συγκυβέρνηση του πακέτου των σφαγιαστικών μέτρων άνω των 16 δισ. ευρώ της περιόδου 2012 - 2014, φαίνεται ολοκάθαρα ότι δεν εφαρμόστηκε καμιά «ήπια συνταγή». Ενα, προς ένα, τα μέτρα που ετοιμάζει το κυβερνητικό μέτωπο ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ θα οδηγήσουν τα λαϊκά νοικοκυριά σε μόνιμη φτώχεια και δυστυχία. Συγκυβέρνηση και ΕΕ στήνουν ένα νέο σφαγείο για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, την Υγεία και την Παιδεία του ελληνικού λαού.
Μετά την εφαρμογή των νέων μέτρων η συντριπτική πλειοψηφία των απόμαχων της δουλειάς θα κληθεί να επιβιώσει με πιο «κουτσουρεμένες» συντάξεις. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα έρθουν αντιμέτωποι με σφοδρότερο κύμα «επιχειρησιακών συμβάσεων» που ετοιμάζουν τα αφεντικά. Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι θα απολυθούν μέσω της «εργασιακής εφεδρείας» ενώ μεγαλύτερο μαχαίρι θα μπει στους μισθούς του δημοσίου και των πρώην ΔΕΚΟ. Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι θα πληρώσουν ακόμα πιο αυξημένη συμμετοχή για τα φάρμακά τους. Κοινωνικές ομάδες που ζουν στην απόλυτη εξαθλίωση θα χάσουν ακόμα και τα επιδόματα φτωχοκομείου μετά την επιβολή εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για τη χορήγησή τους! Το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων θα συνεχίσει να ζει με τον εφιάλτη εκκαθαριστικών, χαρατσιών, φόρων. Εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά για να προμηθευτούν φέτος πετρέλαιο θα χρειαστούν πάνω από 1.400 ευρώ για ένα τόνο!
Τα βάρβαρα μέτρα που εφαρμόστηκαν το προηγούμενο διάστημα και αυτά που έρχονται δεν είναι προσωρινά και σίγουρα δεν είναι τα τελευταία. Με την κρίση να βαθααίνει ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη, το κεφάλαιο θα απαιτήσει νέα αντεργατικά πακέτα. Η πολυπόθητη ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» - δηλαδή η διασφάλιση νέων μέσων για την επανεκκίνηση και ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλίων - αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου. Αυτή ακριβώς τη στρατηγική υπηρετεί η συγκυβέρνηση προωθώντας νόμους για τη συμπίεση του λεγόμενου εργατικού κόστους, με παραπέρα μειώσεις μισθών, ασφαλιστικών εισφορών, εξάλειψη εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Οι κυβερνώντες στο όνομα της «ανάπτυξης», φορτώνουν νέους φόρους στις πλάτες του λαού για να προχωρήσουν σε μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές προς το κεφάλαιο, να δώσουν καινούριο ζεστό χρήμα στους τραπεζίτες.
Πίσω από το θέατρο που παίζουν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί της τρικομματικής κυβέρνησης ισχυριζόμενοι ότι αναζητούν εκείνο το μείγμα των μέτρων με τις «λιγότερο οδυνηρές συνέπειες για την κοινωνία», υπάρχει η θύελλα που ετοιμάζουν. Δεν αναζητούν καμιά «ήπια και δίκαια προσαρμογή» για τα συμφέροντα του λαού γιατί κάτι τέτοιο αντιβαίνει με τις βασικές «αρχές» του εκμεταλλευτικού συστήματος, άρα και με τη δική τους ταξική πολιτική. Πολύ περισσότερο μάλιστα που τα προωθούμενα μέτρα αφορούν και την περίοδο μετά την κρίση, η οποία όποτε έρθει θα πατήσει πάνω στα αποκαΐδια που θα αφήσουν πίσω τους μνημόνια, κυβερνητικές και ευρωενωσιακές πολιτικές.
Ο ελληνικός λαός οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι η αποδέσμευση από την ΕΕ, η μονομερής διαγραφή του χρέους και η αποφασιστική σύγκρουση με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της είναι η μόνη εναλλακτική λύση. Τα εργατικά λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον σήμερα να στηρίξουν την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης και των εφαρμοστικών τους νόμων. Οφείλουν με την πάλη τους να βάλουν τέλος στις θυσίες που τους επιβάλλουν οι υπερασπιστές του ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος.
Feeds
