Ενας από τους πρωταγωνιστές αυτής της ιδιότυπης εξαφάνισης των πραγματικών Θέσεων του ΚΚΕ και της προβολής ως θέσεων του Κόμματος, όλων όσα τους πασάρουν οι διάφοροι μονίμως «διαφωνούντες» ή διαγραμμένοι, είναι το έντυπο του κ. Μπόμπολα, το «Εθνος», που συχνά - πυκνά φιλοξενεί τις σχετικές τους απόψεις. Δε μας εκπλήσσει, φυσικά. Γνωστός, πασίγνωστος, τοις πάσι, είναι ο ρόλος, ο «βίος και η πολιτεία» και του εν λόγω μεγαλοεκδότη, μεγαλοκατασκευαστή κλπ. κλπ.
Ο Ρούπερτ Μέρντοκ είναι ένας Αυστραλός μεγιστάνας των ΜΜΕ, με ιδιόκτητες εφημερίδες, τηλεοπτικούς σταθμούς και περιοδικά -ανάμεσα σε πολλά άλλα- στη Μεγάλη Βρετανία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και άλλες χώρες. Ο κύριος αυτός, λοιπόν, σύμφωνα με όσα γράφει το αμερικανικό περιοδικό «Νιούσγουικ», είχε την περασμένη άνοιξη μυστική συνάντηση με τον υποψήφιο πρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, όπου «διαπίστωσαν ότι υπάρχει κοινό έδαφος σε αρκετά ζητήματα». Μετά τη συνάντηση αυτή, ο όμιλος του Μέρντοκ News Corp. συνεισέφερε στην προεκλογική εκστρατεία του Δημοκρατικού Κόμματος 50.000 δολάρια (περίπου 20 εκατ. δραχμές).
Λίγο αργότερα, ο κ. Μέρντοκ έγινε περισσότερο απλόχερος. Ετσι, οι Δημοκρατικοί δε χρεώθηκαν τίποτε για τη διεξαγωγή του Συνεδρίου τους, στις αρχές Σεπτέμβρη, στο «Staples Center» του Λος Αντζελες, που ανήκει κατά 40% στη News Corp., γλιτώνοντας έτσι περίπου 1 δισεκ. δραχμές. Και όχι μόνον αυτό, αλλά το «Staples Center» χρηματοδότησε με άλλο 1 δισεκ. 710 εκατομμύρια δραχμές την επιτροπή διοργάνωσης του συνεδρίου.
Φαίνεται, πως η μυστική συνάντηση ήταν ιδιαίτερα... καρποφόρα. Αναρωτιόμαστε, πάντως, πόσα να έδωσε στον υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Μπους Τζούνιορ..;
Associated Press |
Και δεν περιμένουμε, βέβαια, να μπει σε κάποιο «μαυροπίνακα» η Μεγάλη Βρετανία, ούτε καν να περάσει οποιαδήποτε τέτοια σκέψη από τα μυαλά των «αντιτρομοκρατικών» σαϊνιών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της ΣΙΑ. Αντίθετα, η Ελλάδα θα βρεθεί από δω και πέρα, πολύ περισσότερο απ' ό,τι μέχρι σήμερα, στο επίκεντρο της «αντιτρομοκρατικής» προσοχής. Αν δε μας πιστεύετε, ορίστε τι γράφει στο χτεσινό «Βήμα» ο Αλ. Παπαχελάς: «Καλώς ή κακώς, η Ελλάδα μπαίνει από το τέλος της επομένης βδομάδας στο μικροσκόπιο των διεθνών ΜΜΕ. Μόλις σβήσουν τα φώτα της γιορτής του Σίδνεϊ, θα ανάψουν οι προβολείς που θα θελήσουν να φωτίσουν κάθε πτυχή της διοργάνωσης του 2004. Ηδη συνεργεία μεγάλων αμερικανικών δικτύων έχουν επισκεφθεί την Αθήνα και ερευνούν το φάκελο της ασφάλειας των Αγώνων, καθώς και τις μεγάλες καθυστερήσεις στην εκτέλεση των έργων. Τι τους έκανε μεγαλύτερη εντύπωση; Τα ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας στο κτίριο του 2004 στη λεωφόρο Κηφισιάς. Κανείς έλεγχος στην είσοδο και πόρτες που ανοίγουν με μαγνητικές κάρτες, αλλά κανείς δεν τσεκάρει ποιος μπαίνει όταν τις ανοίγει κάποιος υπάλληλος...
Η έλλειψη μέτρων ασφάλειας είναι πασιφανής παντού, από το κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών ως τα κτίρια των Δικαστηρίων και άλλες κρατικές υπηρεσίες...»
Αν καταλαβαίνουμε καλά, δηλαδή, σε λίγο καιρό, θα εγκατασταθούν παντού πάνοπλοι φρουροί, σαν αυτούς που περιπολούν στο Μετρό και... δείχνουν με τα αυτόματα τη σωστή κατεύθυνση, σε όποιον τους ρωτήσει;
Πάντως, τα φαινόμενα των ατελείωτων ούρων στα πρατήρια αποτυχία φανερώνουν. Τώρα, βέβαια, θα 'ρθει η κυβέρνηση και θα τα ρίξει όλα στις πλάτες των βυτιοφορέων... Αλλά, μάλλον δε θα ξεγελάσει κανέναν. Ολοι ξέρουμε ποιος τα δημιούργησε.
Το χειρότερο είναι ότι ξέρουμε και ποιος τα πληρώνει. Αυτός που δε φταίει και δεν είναι άλλος, βέβαια, από τους εργαζομένους και, ιδιαίτερα από τους ιδιοκτήτες ΙΧ!
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τις εκλογές της Γιουγκοσλαβίας, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο πλανήτης διαθέτει πλέον ένα αλάνθαστο κριτήριο για το ποιες εκλογές είναι αδιάβλητες και ποιες όχι, με βάση τις δηλώσεις των ηγετών τις Δύσης και κυρίως των ΗΠΑ και της Βρετανίας!
Αδιάβλητες, λοιπόν, εκλογές είναι: Αυτές που βγάζουν την κυβέρνηση που θέλουμε, που μας βολεύει και που θα κάνει ό,τι της λέμε στον αιώνα τον άπαντα!
Οσο για εκείνον το στόλο των Αμερικανών και των Βρετανών που πλέει στην Αδριατική (για τον οποίο έγραψε χτες και η βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ») δε νομίζουμε ότι βρίσκεται εκεί για λόγους... τιμητικής φρουράς στις γιουγκοσλαβικές εκλογές. Αλλο ρόλο παίζει προφανώς.
ΟΧ - ΟΧ άσχημα τα πράγματα για την Νατάσα Παζαΐτη, που τα συνηθίζει κάτι συνολάκια με σακάκι και παντελόνι. Φανταζόμαστε ότι μετά τον ιερέα της Χαλκιδικής που απαγόρευσε τη μετάληψη σε 70χρονη, επειδή φόραγε παντελόνι, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και σύζυγός της θα την... πειθαρχήσει!
Ως γνωστόν, ο Κώστας Καραμανλής, όπως μας πληροφόρησε, υπογράφει και προσυπογράφει όσα λέει η Εκκλησία ακόμα και στο δημοψήφισμα για τις ταυτότητες. Οπότε η κ.Παζαΐτη πρέπει να προχωρήσει σε άμεση αλλαγή γκαρνταρόμπας.
Οι πολυεθνικές και το ντόπιο κεφάλαιο, όπως και η κυβέρνηση, η οποία εφαρμόζει μια πολιτική που εκφράζει αυτά τα συμφέροντα, πολύ θα ήθελαν να είναι αποσπασματική η πάλη των εργαζομένων και του λαού. Να μη συνδέονται μεταξύ τους τα ζητήματα, να μην εντοπίζονται οι αιτίες των προβλημάτων, να μην καθορίζεται ο ένοχος και να μην αντιμετωπίζεται ενιαία, όπου κάνει την εμφάνισή του. Αλλο, όμως, τι θέλουν και άλλο τι μπορούν. Και στη χώρα μας, η εργατική τάξη, τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, όλο και περισσότερο συντονίζουν τον αγώνα τους, ξεχωρίζουν τις αιτίες των προβλημάτων, εντοπίζουν τον ένοχο, διαμορφώνουν τις δικές τους προτάσεις, για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης.
Η πανελλαδική συνδικαλιστική σύσκεψη του ΠΑΜΕ, η μεγάλη συμμετοχή σ' αυτή, η αποφασιστικότητα των συνδικαλιστών από όλη τη χώρα να παλέψουν άμεσα, με συνέχεια και με συνέπεια, επιβεβαιώνει τα σημαντικά ταξικά βήματα αγωνιστικού συντονισμού. Η σημασία της σύσκεψης αυτής δεν περιορίζεται μόνο στο γεγονός ότι 17 μήνες μετά την ίδρυση του ΠΑΜΕ διαπιστώνεται ο μεγάλος βαθμός συσπείρωσης συνδικάτων, συνδικαλιστών και εργαζομένων γύρω από αυτό. Εχει να κάνει κυρίως με την εγγύηση για τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα και για το ξεπέρασμα των συμβιβασμένων ηγεσιών στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Αυτό που μένει είναι να γίνει ο αγώνας, στην Πράγα, στην Αθήνα και όπου αλλού.
ΥΓ. Η δικαιολογία του Κ. Καραμανλή ότι «κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να διαμαρτύρεται κατά αποφάσεων της κυβέρνησης που χαρακτηρίζονται από αυταρχισμό και αλαζονεία», είναι βέβαια αστεία. Γιατί στη μόνη περίπτωση που ο πρόεδρος της ΝΔ έχει αναγνωρίσει το δικαίωμα της διαμαρτυρίας στους πολίτες είναι το θέμα των ταυτοτήτων...
Στον «ανταγωνισμό των υποψηφίων για τα ΑΕΙ» απέδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πρόσφατα την υπερπληθώρα των φετινών αριστούχων και τα παρατηρούμενα εκφυλιστικά φαινόμενα και καταστάσεις, όπου η εισαγωγή σε σχολές και τμήματα μεγάλης ζήτησης μπήκε στη λοταρία του χιλιοστού των μορίων. Την ίδια στιγμή, η επιτροπή που είχε την ευθύνη επιλογής των ζητημάτων που εξετάστηκαν, άφηνε να διαρρεύσει, ότι «υπήρχε άνωθεν εντολή για βατά θέματα»... Το ίδιο ουσιαστικά παραδέχτηκε και ο πρώην υπουργός Παιδείας, Γ. Αρσένης.
Με άλλα λόγια, δηλαδή, έρχονται τώρα, μπροστά στη γενική κατακραυγή, να παραδεχτούν επιμέρους πλευρές της παταγώδους και οικτρής αποτυχίας τους, ώστε να περισώσουν τις βασικές κατευθύνσεις και την ουσία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής τους και της «μεταρρύθμισης». Αυτή είναι η αλήθεια και δεν πρέπει να ξεγελάσουν τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, οι υποκριτικές ομολογίες των διαφόρων κυβερνητικών παραγόντων.
«Η επιστροφή των χρημάτων στους πολίτες υπήρξε πολιτική βούληση της δημοτικής αρχής και προσωπικώς του κ. Αβραμόπουλου, από το 1998». Αυτά λένε οι αρμόδιοι του Δήμου της Αθήνας, όταν ρωτηθούν τι γίνεται με τα χρήματα που έχει εισπράξει παρανόμως ο δήμος, μέσω των εταιριών παρκόμετρων. Διαβεβαίωση περιττή, ίσως πείτε, αφού οι πάντες θυμούνται τις αλλεπάλληλες τότε διαβεβαιώσεις του δημάρχου της Αθήνας. Καθόλου περιττή, όμως, γιατί η διαβεβαίωση συμπληρώνεται και από το εξής: «Ο Δήμος της Αθήνας έχει την πρόθεση να επιστρέψει τα χρήματα στους πολίτες εκείνους που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη και έχουν δικαιωθεί και σε δεύτερο βαθμό».
Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, η Δημοτική Αρχή της Αθήνας ελπίζει ότι ένα μεγάλο μέρος, τουλάχιστον, από τα 480 εκατομμύρια δραχμές που είχαν εισπραχθεί παρανόμως, θα μείνουν για πάντα στα ταμεία του Δήμου, αφού οι πολίτες θα προτιμήσουν να αποφύγουν τη δικαστική ταλαιπωρία. Με άλλα λόγια, δηλαδή, η πολιτική βούληση του Δ. Αβραμόπουλου είναι η μη επιστροφή των χρημάτων και απλώς αναζητεί τα αναγκαία προσχήματα...
Μια βρετανική διαφημιστική εταιρία χρησιμοποίησε πρόσφατα σε διαφημιστικό προώθησης της βότκας «Σμιρνόφ», την πασίγνωστη φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα. Γεγονός που έκανε έξω φρενών τον Αλμπέρτο Ντιάζ Γκουτιέρεζ, τον 72χρονο φωτογράφο που είχε απαθανατίσει τον Τσε στην επίμαχη πόζα. Οχι μόνο ή κυρίως, γιατί η διαφήμιση έγινε εν αγνοία του, αλλά γιατί, όπως δήλωσε ο ίδιος: Το σύμβολο της παγκόσμιας επανάστασης και το αλκοόλ δεν έχουν τίποτε το κοινό μεταξύ τους.
Ο Αλμπέρτο Γκουτιέρεζ, που ζει στην Αβάνα, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, για παράνομη εμπορική εκμετάλλευση και τελικά -αφού απέκρουσε όλες τις οικονομικές προσφορές της διαφημιστικής εταιρίας, αρνούμενος να ανακαλέσει την προσφυγή του - δικαιώθηκε, έπειτα από σχετική απόφαση ανώτατου δικαστηρίου.
Το Φεστιβάλ μέσα από την τεράστια δουλιά και προσφορά των χιλιάδων μελών της ΚΝΕ, απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η ανατρεπτική, ρεαλιστική πρόταση του ΚΚΕ συναντά πλατιά απήχηση στη νέα γενιά. Η άλλη διέξοδος που προτείνουν οι κομμουνιστές στην καθημερινή ζωή, η πολιτιστική παρέμβαση που κάνει τη διαφορά από τα πολιτιστικά σκουπίδια και υποκατάστατα, αγγίζει τους νέους ανθρώπους, έχει πολλά να πει σε όλους, τον μαθητή, τον φοιτητή, τον σπουδαστή, τον εργαζόμενο, τον άνεργο. Και αυτό εκτιμιέται δεόντως από τους ίδιους τους νέους.
Εξίσου σημαντική και ελπιδοφόρα είναι η επικοινωνία των νέων και οι κουβέντες που έγιναν αυθόρμητα σε επιμέρους χώρους, όπως αυτό του Μετώπου Παιδείας, με μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, εκπαιδευτικούς, γονείς για την αναγκαιότητα της συνέχισης του αγώνα. Με τους νέους εργαζόμενους, στο κίνημα ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Οι παρεμβάσεις αυτές άφησαν πολλά θετικά, ήταν αφορμή για τη διεύρυνση των επαφών της οργάνωσης της ΚΝΕ και αποτέλεσαν καλό «ζυμάρι» για την αγωνιστική πορεία του νεολαΐστικου κινήματος που είναι αναγκαία.
Το γεγονός, όμως, της απήχησης του 26ου Φεστιβάλ δεν μπορεί κρυφτεί. Οσο και αν η εικονική πραγματικότητα που φτιάχουν οι κυβερνώντες «κόβει στενό κουστούμι», η ΚΝΕ και το ΚΚΕ βρίσκουν τρόπους να ανοίγουν παράθυρα στην κοινωνία. Αυτό πρώτα και κύρια το γνωρίζουν οι χιλιάδες που βρεθήκαμε στην Πανεπιστημιούπολη, τα χιλιάδες νέα παιδιά που συνομίλησαν με τους κομμουνιστές. Τα ραντεβού του αγώνα κλείστηκαν. Η συνέχεια θα δοθεί στο κίνημα της νεολαίας, στη δημιουργική πορεία προς το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ και αυτό της ΚΝΕ την άνοιξη.
Στα βάρη
και στα «εκατό»
βγήκε η Ελλάδα
πρώτη
και εκερδίσαμε,
θαρρώ,
σ' αυτά τα σπορ,
διότι
οι μπαγαπόντες
άρχοντες, με πρόσχημα
την «κρίση»,
καλά σε βάρη,
«τρέξιμο»
μας έχουν ... προπονήσει!
* * *
Μεγάλες νίκες
πέτυχαν ο Δήμας
και η Θάνου,
... καρπούς
τα «μέτρα» έφεραν
του «γυμναστή» μας
Γιάννου
και τώρα
για «μετάλλια»
τραβάμε άλλα τόσα
και θα ενταθεί
η «προπόνηση»
και θα μας βγει
η γλώσσα!