Τετάρτη 17 Φλεβάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ανταγωνισμός μεγάλων μονοπωλίων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι σκληρή η «απελευθερωμένη» αγορά ενέργειας και άδικη...

Η ΔΕΗ διατηρεί πάνω από 30 κατηγορίες τιμολογίων. Κάποια είναι χαμηλότερα και άλλα υψηλότερα, με μοναδικό σκοπό να βγαίνει στο μέσο όρο το κέρδος που θεωρεί συμφέρον της.

Ηρθε η αυστριακή «Verbund» και «χτυπά» τα υψηλότερα τιμολόγια, προσφέροντας εκπτώσεις, αφού δεν έχει «χασούρα» από τα χαμηλότερα.

Εκεί έγινε ο «χαμός». Βγήκε η ΔΕΗ και κατηγόρησε την τακτική της ανταγωνίστριας εταιρείας. Τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, προτείνει τη σύσταση ειδικού ταμείου στο οποίο οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας θα καταβάλουν ένα αναλογικό ποσό για τις λεγόμενες Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ). Κάτι που θα ακύρωνε - λένε οι πληροφορίες - και τη δυνατότητα της αυστριακής εταιρείας για εκπτώσεις.

Ωστόσο, η «Verbund» έχει δηλώσει ότι χρεώνει και τις ΥΚΩ στα τιμολόγιά της. Αν και δεν είναι δεδομένο ότι τις ...καταβάλλει, καθώς έχει προσφύγει δικαστικά για το ζήτημα.

Τι μένει στο τέλος; Οι πληροφορίες που θέλουν τη ΔΕΗ να ζητά τη συρρίκνωση του αριθμού των τιμολογίων της από τη μία και την κάλυψη κάθε είδους υπηρεσίας που μπορεί να θεωρηθεί ως «κοινωνική» από το κράτος.

Ποιος θα πληρώσει τελικά τα κέρδη που αξιώνουν τόσο η ΔΕΗ όσο και οι ανταγωνιστές της; Μα τα λαϊκά νοικοκυριά. Μόνο που για να γίνει αυτό θα πρέπει τα τιμολόγια να εκτιναχθούν. Από το 2011 ο λογαριασμός του ηλεκτρικού θα αποτελέσει έναν ακόμη μεγάλο βραχνά για τις οικογένειες των εργαζομένων.

«Ψάλτες» του συστήματος

«Να φύγει το ταχύτερο δυνατό αυτή η κυβέρνηση. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η σημερινή Βουλή, ούτε το σημερινό σκηνικό μπορούν να ανταποκριθούν σε βαθιές ανάγκες της χώρας (...) Ζούμε μία από εκείνες τις εποχές όπου το πολιτικό σύστημα έχει τελειώσει. Φαντάσματα». Αυτά ανέφερε την Κυριακή στη «Real News» ο Αλ. Αλαβάνος, τα ίδια που έλεγε πριν δύο χρόνια όταν διαπίστωνε το τέλος του συστήματος, την κατάρρευσή του, κ.ο.κ. Συνεπώς δε θα είναι αυτή η πρώτη φορά που θα διαψευστεί. Οχι ότι αυτό έχει σημασία για τους οπορτουνιστές. Σημασία έχει πώς θα συνδράμουν, απ' όποια θέση και με την όποια δύναμη και απήχηση διαθέτουν, στον αποπροσανατολισμό του λαού. Και μάλιστα τη στιγμή που είναι τεράστια η ανάγκη να αντιληφθεί ο λαός ότι απέναντί του έχει το ισχυρό μέτωπο της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, κι όχι ένα πολιτικό σύστημα που παραπαίει, στο οποίο πρέπει να αντιτάξει το δικό του ισχυρό μέτωπο. Το πολιτικό σύστημα δεν έχει τελειώσει φυσικά, ούτε είναι ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες, όχι της χώρας, αλλά της τάξης που εξουσιάζει, της οποίας οι ανάγκες δεν ταυτίζονται πουθενά με τις ανάγκες του λαού. Και ποια καλύτερη απόδειξη απ' την επίθεση που εξαπολύει στο σύνολο των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων... Και η διέξοδος για το λαό δε θα βρεθεί αν φύγει αυτή η κυβέρνηση και έρθει μια άλλη. Θα ανοιχτεί όταν με την πάλη του θέσει στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και την οικοδόμηση της δικής του, λαϊκής εξουσίας.

Αυτή, όμως, είναι μια προοπτική που οι οπορτουνιστές δουλεύουν για να την απομακρύνουν. Ανεξάρτητα απ' το «στασίδι» που έχει πιάσει καθένας απ' αυτούς, «ψάλτες» του συστήματος ήταν και παραμένουν.

Πρόβλημα αντίληψης;;;

«Επρεπε να περάσουν τέσσερις μήνες για να κατανοήσουν στην κυβέρνηση ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι αγορές αντιμετωπίζουν τη χώρα μας ως πειραματόζωο. Ελπίζουμε να μη χρειαστούν άλλοι τόσοι μήνες για να κατανοήσουν ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος απ' αυτόν της εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας. Ο δρόμος αυτός (...) είναι της κοινής δράσης και της αλληλεγγύης των εργαζομένων της Ευρώπης, των λαών της Ευρώπης απέναντι στις άγριες κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών», δήλωσε χτες ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, επιμένοντας σε μια «γραμμή» εξωραϊσμού της εικόνας και της πολιτικής της κυβέρνησης, που παλεύει επίσης ενάντια στις αγορές όπως διατείνονται ο πρωθυπουργός, τα στελέχη της, αλλά και ο ...πρόεδρος της ΓΣΕΕ!

Μια «γραμμή», σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση δε γνώριζε, ούτε, πολύ περισσότερο, έχει συνομολογήσει σε ευρωενωσιακό επίπεδο τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που επιτάσσουν οι «αγορές», αλλά μόλις τώρα αντιλήφθηκε ότι η χώρα γίνεται «πειραματόζωο». Μια «γραμμή», σύμφωνα με την οποία είναι θέμα χρόνου να αντιληφθεί η κυβέρνηση την ύπαρξη εναλλακτικού δρόμου. Το «ζήτημα», κατά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, είναι να γίνει αυτό προ της συμπλήρωσης ...τετραμήνου! Εντός του επόμενου τετραμήνου, δηλαδή, να αποφασίσει η κυβέρνηση να ηγηθεί της «κοινής δράσης» των λαών της Ευρώπης απέναντι στις «άγριες κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών».

Η κυβέρνηση, όμως, κανένα πρόβλημα αντίληψης δεν έχει. Ούτε ταλαντεύεται. Ούτε ψάχνει το «φως το αληθινόν». Συνειδητά εφαρμόζει μια προ πολλού αποφασισμένη πολιτική, προς όφελος της τάξης που συνειδητά εκπροσωπεί σε πολιτικό επίπεδο. Πρόβλημα αντίληψης έχει μάλλον η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αν θεωρεί ότι με κάτι τέτοια μπορεί να αποπροσανατολίζει το λαό.

Προαποφασισμένη ταξική πολιτική

Εντείνεται και ενισχύεται καθημερινά ο εκβιασμός σε βάρος του λαού, προκειμένου να αποσπαστεί η συναίνεση και η υποταγή των εργαζομένων και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων. Εκείνο που κρύβουν οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, είναι το γεγονός ότι αυτά τα μέτρα, όπως και γενικότερα η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν εναλλάξ οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι προαποφασισμένα στο πλαίσιο της πολιτικής των μονοπωλίων, στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ. Σήμερα, με όχημα την οικονομική κρίση, οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας επιδιώκουν να επισπεύσουν τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων στρατηγικού χαρακτήρα για την ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Οσο κι αν επικαλούνται την «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούνται, το νέο πετσόκομμα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων (στην Ασφάλιση, στο μισθό, στη σύνταξη, στις εργασιακές σχέσεις, παντού) δεν είναι μέτρα που έρχονται εκτάκτως και μέχρι να «ομαλοποιηθεί» η κατάσταση. Αποτελούν μέτρα - κλειδί για τη διασφάλιση της ανοδικής πορείας των κερδών της πλουτοκρατίας, αποτελούν χρόνιες διεκδικήσεις του κεφαλαίου. Ολες οι συνεδριάσεις των οργάνων της ΕΕ που συντελούνται το τελευταίο διάστημα και με τις αποφάσεις τους προσθέτουν νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, στην πραγματικότητα δεν αποφασίζουν μια «νέα» πολιτική για την έξοδο από την κρίση, αλλά επικυρώνουν την προαποφασισμένη πολιτική του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην «κοινή δήλωση» των 27 εταίρων, μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, υπογραμμίζεται: «Οι χώρες - μέλη της ΕΕ πρέπει να έχουν αξιόπιστες εθνικές πολιτικές, ευθυγραμμισμένες με τους συμφωνημένους κανόνες. Εχουν κοινή ευθύνη για την οικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα της Ευρωζώνης».

Υπηρετώντας την ενιαία στρατηγική της πλουτοκρατίας, το κοινό ταξικό τους συμφέρον, οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και του ιμπεριαλισμού προωθούν πολιτική που διασφαλίζει την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Από αυτήν τη σκοπιά και θέλοντας να εντείνουν τον εκβιασμό προς το λαό, εγείρουν το επιχείρημα ότι δήθεν είναι «πατριωτικό καθήκον» του λαού να παραχωρήσει τα δικαιώματά του, να σκύψει κι άλλο το κεφάλι για τα κέρδη των μονοπωλίων. Παρουσιάζουν ως πατριωτισμό το ταξικό συμφέρον του κεφαλαίου. Για την πλουτοκρατία, αυτό είναι πατριωτισμός: Να κερδίζουν οι κεφαλαιοκράτες και να εντείνεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η σκοπιά της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, όπου πατριωτισμός σημαίνει να ορθώσουν ανάστημα, να γυρίσουν την πλάτη στη συναίνεση και την υποταγή. Για τους εργατοϋπάλληλους και τα λαϊκά στρώματα, το κύριο είναι να διεκδικήσουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους τα ρεαλιστικά δικαιώματά τους στη δουλειά και την Κοινωνική Ασφάλιση. Γι' αυτό και ο πατριωτισμός των εργαζομένων δεν τέμνεται με εκείνον που επικαλείται η πλουτοκρατία. Γιατί το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων περνάει μέσα από την ξεκάθαρη σύγκρουση με το συμφέρον της πλουτοκρατίας, μέσα από τη ρήξη με την πολιτική που αυξάνει τα κέρδη του κεφαλαίου. Γι' αυτό και έχουν κάθε λόγο να αψηφήσουν τους εκβιασμούς και να οργανώσουν λαϊκή αντεπίθεση κόντρα στα αντιλαϊκά μέτρα, κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική υπέρ του κεφαλαίου που εφαρμόζουν πιστά ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Στο στόχαστρο των μονοπωλίων τα δικαιώματα του λαού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ πείτε, διεθνώς ...σκίζουμε. Ολοι τσακώνονται για το ποιος θα μας πρωτοδανείσει για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας!

Τέτοια γενναιοδωρία και τόσο αλτρουισμό καιρό είχαμε να δούμε στο παγκόσμιο στερέωμα. Μόνο ο Μεντβέντεφ ήταν κάπως διστακτικός, αλλά συνέστησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή την Παγκόσμια Τράπεζα.

Απαντες στο πλάι μας και με μόνο γνώμονα το καλό και την ευημερία μας. Δε σας φαίνεται κάπως ...ύποπτο αυτό;

Προφανώς, μας θυμίζουν τις ελληνικές τράπεζες που στις διαφημίσεις τους παρουσιάζονται σχεδόν ως φιλόπτωχα ιδρύματα, που σκοπό τους έχουν να φέρουν το χαμόγελο στα χείλη μας.

Εχετε δει στις διαφημίσεις αυτές κανέναν να πτωχεύει; Εχετε δει μήπως δικαστικούς επιμελητές και πλειστηριασμούς; Ποτέ! Ομως, υπάρχουν στο ...τέλος και όλοι το γνωρίζουμε.

Ε, κάπως έτσι είναι κι εδώ τα πράγματα. Μόνο που η κυβέρνηση φέρεται ως ο υποψήφιος δανειολήπτης, ενώ ο πραγματικός οφειλέτης θα είναι ο Ελληνας εργαζόμενος. Αυτός, που ...ούτως ή άλλως πληρώνει ήδη τα σπασμένα.

Πλειστηριασμοί χωρών (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) δεν υπάρχουν επισήμως. Υπάρχουν όμως (τα ...εναπομείναντα) εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, και αυτά θέλουν να «κατασχέσουν» οι υποψήφιοι δανειστές μας.

ΠΑΝΤΩΣ, ΟΙ «προσπάθειες» του Γιώργου Παπανδρέου φαίνεται πως «συγκίνησαν» πολύ τον Αντώνη Σαμαρά, που θέλει πάλι να συναντηθούν για να δουν το θέμα της οικονομίας στη βάση της «εθνικής συνεννόησης» και της «εθνικής υπευθυνότητας».

Είμαστε απολύτως βέβαιοι πως δε θα δυσκολευτούν καθόλου να συνεννοηθούν. Οταν συμφωνείς στους πολιτικούς στόχους, όλα τα άλλα ...βρίσκονται.

Και κυρίως ...πλασάρονται καλύτερα στον κοσμάκη, γιατί αυτός ακριβώς είναι ο κύριος στόχος τους.


Γρηγοριάδης Κώστας

Παραμυθένιες «πιέσεις»

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο όσοι εθελοτυφλούν θα πιστέψουν το παραμύθι περί «ασφυκτικών πιέσεων» που ασκούνται τάχα από τους «κακούς» της ΕΕ στην «καλή» κυβέρνηση, που λανσάρουν τα διάφορα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει ξεκαθαρίσει ότι συμφωνεί απόλυτα με την ολομέτωπη επίθεση που έχει ξεκινήσει με στόχο το σάρωμα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων στο όνομα της «διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε, ακόμα μια φορά, στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την περασμένη βδομάδα και στο Γιουρογκρούπ και ΕΚΟΦΙΝ χτες και προχτές στις Βρυξέλλες ότι θα πάρει - και θα συνεχίσει διαρκώς να παίρνει - όλα τα «αναγκαία» μέτρα. Το δήλωσε εξάλλου με σαφήνεια (στο CNN από τη Μόσχα) o Γ. Παπανδρέου: «Είμαστε έτοιμοι να λάβουμε όσα μέτρα απαιτούνται, για να βγούμε από την κρίση και για να εμπνεύσουμε ένα αίσθημα αξιοπιστίας τόσο απέναντι στους εταίρους μας στην ΕΕ, όσο και στις αγορές», τόνισε χαρακτηριστικά, επαναβεβαιώνοντας ότι ύψιστος στόχος της πολιτικής που εφαρμόζει είναι να φανεί αξιόπιστος απέναντι στους εταίρους και τις «αγορές». Προκειμένου να μην αφήσει την παραμικρή αμφιβολία για τις προθέσεις του, ο πρωθυπουργός μίλησε επί του πρακτέου, υπογραμμίζοντας ότι προκειμένου να ρίξει το έλλειμμα κατά 4% του ΑΕΠ φέτος «θα κάνουμε ό,τι κριθεί αναγκαίο». Και συμπλήρωσε: «Ηδη προχωρήσαμε σε λήψη συγκεκριμένων μέτρων, που αφορούν στα καύσιμα, σε πάγωμα των μισθών, σε μειώσεις αποδοχών των υψηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων. Κινούμαστε με στόχο τη μεταρρύθμιση του συστήματος συνταξιοδότησης και μόλις καταθέσαμε νομοσχέδιο για αλλαγές στο φορολογικό». Τι άλλο να πει;

Δηλητήριο η κοινωνική συναίνεση

Το λέμε και το γράφουμε συνέχεια αλλά, πραγματικά, κάθε φορά, επιβεβαιώνουν ότι η ταξική υποταγή είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο. Ο λόγος για τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που υπονομεύουν με κάθε τρόπο τους αγώνες των εργαζομένων, χωρίς κανένα πρόσχημα.

Ετσι, με χτεσινή της ανακοίνωση, η διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες (ΠΟΕ - ΔΟΥ) ανακοινώνει την αναστολή της (προγραμματισμένης για σήμερα) απεργιακής κινητοποίησης επειδή - όπως εκτιμά - «κάτω από τη σημερινή δραματική οικονομική κατάσταση της χώρας, δεν υπάρχουν περιθώρια για απεργιακές κινητοποιήσεις». Ετσι «απλά» καλούν τους εργαζόμενους να ... συστρατευτούν με τις εντολές και την κινδυνολογία του κεφαλαίου και των κομμάτων του, να σκύψουν το κεφάλι και να κάνουν όσες και όποιες θυσίες χρειάζεται η πλουτοκρατία. Θέλουν να δώσουν την ίδια γραμμή και κατεύθυνση και σε άλλα τμήματα εργαζομένων. Είναι επικίνδυνοι και αυτοί και η γραμμή τους στο εργατικό κίνημα.

Οι εργάτες δεν πρέπει να αφήσουν κανένα περιθώριο στους «εταίρους» του κεφαλαίου να χύνουν το δηλητήριο της κοινωνικής συναίνεσης. Το σύνθημα καμιά θυσία για την πλουτοκρατία πρέπει να στεριώσει σε ακόμα περισσότερες συνειδήσεις εργατών, να ηττηθεί η λογική της «κοινωνικής συνεργασίας», να πτωχεύσει ο «πατριωτισμός» που θέλει τους εργάτες να σέρνονται πίσω από τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και να ζουν όλο και χειρότερα όταν μπορούν να ζουν όλο και καλύτερα.

«Απόκληροι» 168.500 μικροαγρότες

«Απόκληρους» έκανε 168.500 μικρούς παραγωγούς η κυβέρνηση με την απόφασή της να κόψει τις επιδοτήσεις σε όσους παίρνουν επιδότηση κάτω από 200 ευρώ το χρόνο. Η κυβέρνηση, υλοποιώντας τις αντιαγροτικές εντολές της νέας ΚΑΠ και των μονοπωλίων, δείχνει ότι έχει ξεγραμμένους τους μικρούς και φτωχούς αγρότες και τους εξωθεί μια ώρα αρχύτερα στην εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής και στο ξεκλήρισμα. Δείχνει, επίσης, ότι επιδιώκει με βίαιο τρόπο την εκδίωξη των μικρών παραγωγών και τη συγκέντρωση της γης και των επιδοτήσεων στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών. Η φτωχή και μικρή αγροτιά όχι μόνο δε βλέπει καμία αύξηση στις πενιχρές επιδοτήσεις, αλλά της αφαιρούν με το έτσι θέλω και τα ελάχιστα ψίχουλα που δίνουν. Και όπως φαίνεται, το κακό θα συνεχιστεί με ακόμα χειρότερα μέτρα σε βάρος της φτωχής και μικρής αγροτιάς, που θα γίνουν πράξη με την αναθεώρηση της ΚΑΠ του 2013. Οι φτωχοί και μικροί αγρότες καλούνται να εντείνουν τον αγώνα τους ενάντια στην ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική και να παλέψουν σε κοινό μέτωπο μαζί με την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης φιλολαϊκής - φιλοαγροτικής πολιτικής. Γιατί αλλιώς το μέλλον τους είναι μετά βεβαιότητας η φτώχεια και το ξεκλήρισμα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να περάσουμε στην αντεπίθεση

Με την ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το Ασφαλιστικό, το Κόμμα χαράσσει την «κόκκινη», λαϊκή γραμμή, πίσω από την οποία δεν μπορεί να γίνει ούτε μισό βήμα. Αξονας δράσης του εργαζόμενου λαού πρέπει να είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Η παραμικρή υποχώρηση σήμερα, μπροστά στη θύελλα των μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση, σημαίνει ολοκληρωτική απώλεια της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Σημαίνει στρατηγική υποχώρηση σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων, με τραγικές συνέπειες για τις συντάξεις, την Υγεία, την Πρόνοια στο άμεσο μέλλον, αλλά και μακροπρόθεσμα για τη νέα γενιά.

Στο στόχαστρο του κεφαλαίου μπαίνει η «καρδιά» της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης: Καταργούνται ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης και κάθε στοιχείο αλληλεγγύης. Η Ασφάλιση γίνεται αυστηρά ατομική υπόθεση. Η σύνταξη και η Υγεία φορτώνονται ατομικά στην πλάτη του κάθε εργαζομένου. Με τη διάσπαση της σύνταξης στη «βασική» και στο «αναλογικό» μέρος, οι συντάξεις μειώνονται δραματικά ακόμα και σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Το κράτος περιορίζει τη χρηματοδότηση μόνο στη «βασική», η οποία θα είναι σύνταξη πτωχοκομείου. Το ατομικό κυνήγι για μια σχετική βελτίωση αυτής της σύνταξης πρόνοιας οδηγεί αναγκαστικά στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και στη σχεδιασμένη προ πολλού «παράταση του εργάσιμου βίου». Ο εργαζόμενος θα κληθεί να πληρώνει αδρά και τις επιπλέον παροχές Υγείας, πέρα από το «βασικό πακέτο» στο οποίο θα περιορίζεται η κάλυψη του Ταμείου. Ταυτόχρονα, με το νέο αντιασφαλιστικό μοντέλο, καταργούνται τα κατώτερα όρια συντάξεων και σαλαμοποιείται το ΕΚΑΣ. Τα αποθεματικά των Ταμείων παραδίδονται εξ ολοκλήρου στον τζόγο, ενώ οι επικουρικές συντάξεις, που έτσι κι αλλιώς μειώνονται (νόμος Πετραλιά), θα μετεξελιχθούν στον «επαγγελματικό πυλώνα» και οι αποδόσεις τους θα εξαρτώνται από τον τζόγο.

Παράλληλα, η κυβέρνηση επιβάλλει άμεσα την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στο δημόσιο με το νομοσχέδιο που επεξεργάζεται, μετατρέπει την Ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων σε «επαγγελματική», χωρίς καμία κρατική εγγύηση, ενώ αύξηση ορίων επιβάλλεται και στον ιδιωτικό τομέα με: Συρρίκνωση των αναπηρικών συντάξεων και αναθεώρηση προς το χειρότερο των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, κατάργηση της λίστας των ΒΑΕ και εξοβελισμό εκατοντάδων επαγγελμάτων και ειδικοτήτων από το ισχύον καθεστώς. Στο πλαίσιο αυτό, οι επιχειρήσεις όχι μόνο δεν καταβάλλουν εισφορές δισεκατομμυρίων ευρώ που παρακρατούν παράνομα, αλλά και «επιβραβεύονται» με την καθιέρωση ενός πάγιου συστήματος χαριστικών ρυθμίσεων.

Ολα τούτα παρουσιάζονται σήμερα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως μια «λύση» που επιβάλλουν η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, οι αγορές και οι δανειστές, είναι δήθεν το τίμημα για «να σωθεί η χώρα». Ο ισχυρισμός αυτός είναι καμουφλάζ για να επιβάλουν μέτρα που είναι προαποφασισμένα. Οι νόμοι Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά και δεκάδες άλλα νομοθετήματα πέτυχαν πέρα για πέρα το στόχο τους. Το στρατηγικό στόχο για κατεδάφιση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, που εξαρχής είχε τεθεί από το κεφάλαιο, την ΕΕ, τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Η εργατική τάξη πρέπει να απαντήσει στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, με στόχο την υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών της δικαιωμάτων, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών της εργατικής οικογένειας. Σ' αυτή τη γραμμή πρέπει να υποταχτεί και η μάχη της απεργίας στις 24 του Φλεβάρη, με στόχο την κινητοποίηση ακόμα πιο πλατιά των εργατικών μαζών, τη ριζοσπαστικοποίηση νέων συνειδήσεων, την ολόπλευρη όξυνση της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ