Πέμπτη 28 Γενάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Θλιβεροί και επικίνδυνοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ομως τα μπλόκα πρέπει να λυθούν. Δεν μπορεί η χώρα να προχωράει κάτω από εκβιασμούς. Κάπως έτσι μεγάλωσε και η 17Ν. Μόνο όταν χυνόταν αίμα διαβάζαμε τις προκηρύξεις και έτσι η 17Ν σκότωνε για να διαβάζουμε προκηρύξεις. Ετσι και οι αγρότες, για ν' ακουσθούν κλείνουν τους δρόμους». Αυτά κι αν είναι αντανακλαστικά! Πριν καλά καλά δώσει το σύνθημα η κυβέρνηση, για να σκληρύνει ο πόλεμος σε βάρος των αγροτών, έσπευσε χτες πρώτος και καλύτερος ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης (ρ/σ REAL) να δημιουργήσει άθλιους συνειρμούς με προβοκατόρικους μηχανισμούς τύπου 17Ν! Και, βεβαίως, ακολουθώντας κατά γράμμα τη «γραμμή», να επιτεθεί και σε όσους στηρίζουν τον αγώνα τους λέγοντας: «Εγώ είμαι έτοιμος, εθελοντής. Πίσω από τον πρωθυπουργό να πάμε πάνω όλοι μαζί. Δεν μπορεί όμως να 'ρχεται η Αριστερά τώρα, σ' αυτή την κατάσταση που 'μαστε και ν' αβαντάρει την οποιαδήποτε βαβούρα, διαδήλωση και να μειώνει τις πιθανότητες να βγούμε από την κρίση (...) Πρέπει τώρα να στοιχηθούμε πίσω από μία κοινή προσπάθεια, να βγάλουμε την πατρίδα από την κρίση (...) Είναι καιρός να αβαντάρουνε δύο κόμματα στα πέντε τα μπλόκα των αγροτών;». Αθλιότητα πρώτου μεγέθους από τον ΛΑ.Ο.Σ., που δε χάνει ευκαιρία να καταθέτει τα διαπιστευτήρια ενός κόμματος ικανού να βγάλει σε πέρας τις πιο βρώμικες αποστολές που θα του αναθέσει η αστική τάξη. Κι από αυτή τη σκοπιά, καμιά έκπληξη δεν προκαλεί η παραίνεση του Καρατζαφέρη, στην ίδια συνέντευξη, ότι «ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν μπορεί να παριστάνει ούτε τον κουφό ούτε τον τυφλό»! Οπως λέει και ο λαός μας, από στόμα κοράκου κρα θα ακούσεις.

«Σημάδια αισιοδοξίας»

«Σημάδια αισιοδοξίας» διακρίνει σε πρωτοσέλιδο σχόλιό του στη χτεσινή «Καθημερινή» ο Αλ. Παπαχελάς, αναφέροντας ως τέτοια «την εξαιρετικά υπεύθυνη στάση» που έχει δείξει ο αρχηγός της ΝΔ στις «κυβερνητικές προσπάθειες» αλλά και την «κοινωνική συναίνεση» που, κατά τον αρθρογράφο, υπάρχει για να προχωρήσει η ισοπέδωση των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων. «Μοιάζουμε να έχουμε αντιληφθεί ότι η χώρα πρέπει να φτηνύνει αν θέλει να είναι ανταγωνιστική και βιώσιμη και ότι απαιτούνται τομές στο ασφαλιστικό, στα κλειστά επαγγέλματα κλπ.», αποφαίνεται, εμφανίζοντας βέβαια το «κλίμα» των ΜΜΕ του ως πραγματικότητα. Στην ουσία αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος της επίθεσης του κεφαλαίου και των κομμάτων του σε βάρος της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Να ξεπεράσουν την κρίση και να διασφαλίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου κάνοντας πιο φτηνή την εργατική δύναμη και εντείνοντας την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Μέσω της μείωσης των μισθών, μέσω της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, μέσω της διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης, της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, με όλα αυτά που περιλαμβάνει το «Πρόγραμμα Σταθερότητας» και προωθούν με όλες τις δυνάμεις τους τα κόμματα του κεφαλαίου, οδηγώντας στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση εκατομμύρια εργαζομένων, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων. Σε αντίθεση με τον αρθρογράφο της συντηρητικής εφημερίδας, εμείς αντλούμε αισιοδοξία από την ανασύνταξη και αντεπίθεση του ταξικού κινήματος, τη συμμετοχή στις απεργίες, τα μπλόκα των αγροτών και, πάνω απ' όλα, από το δίκιο του αγώνα μας.

Η πατρότητα

Την απόλυτη συμφωνία με τα προγράμματα επιδότησης των επιχειρήσεων που ανακοίνωσε προχτές το υπουργείο Εργασίας εξέφρασε ο υπεύθυνος του αρμόδιου τομέα της ΝΔ Ι. Βρούτσης. Αν για κάτι παραπονιέται ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι - σύμφωνα με την καταγγελία του - ότι «η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακύρωσε τις πολλές προγραμματισμένες και συγκεκριμένες δράσεις του ΟΑΕΔ» που είχε αποφασίσει το 2009 η προηγούμενη κυβέρνηση, τις οποίες ανακοινώνει τώρα το ΠΑΣΟΚ, «με οριακές αλλαγές και προσθήκες»... Ταυτόχρονα, διατυπώνει την αγωνία του, γιατί λείπει από τις κυβερνητικές εξαγγελίες «ο χρόνος κατά τον οποίο θα υλοποιηθούν», γι' αυτό το στέλεχος της ΝΔ ανησυχεί «ότι θα καθυστερήσουν πολύ».

Καταλαβαίνουμε την ανησυχία της ΝΔ. Αλλά δεν είναι ανάγκη να ερίζει με το ΠΑΣΟΚ, ποιος από τους δύο έχει την πατρότητα των μέτρων υπέρ του κεφαλαίου. Αλλωστε, το 'χουμε ξαναπεί, η άρχουσα τάξη διαθέτει στην Ελλάδα, τουλάχιστον δύο κόμματα. Και σαν «αδελφάκια» στην προάσπιση της αντεργατικής πολιτικής, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μπορούν εξίσου και εξ ημίσεος να διεκδικούν αυτό το ρόλο.

Δε σπιλώνεται ο αγώνας

Η κυβέρνηση επιχειρεί με κάθε μέσο να «δαιμονοποιήσει» τον αγώνα της αγροτιάς. Επιχειρεί να τον σπιλώσει, να τον συκοφαντήσει, να τον υπονομεύσει, να τον καταστείλει. Τα επιτελεία της συσκέπτονται και ξανασυσκέπτονται, όχι για να βρουν λύσεις στα προβλήματα της αγροτιάς, να ικανοποιήσουν τα αιτήματα που θέτουν τα μπλόκα, αλλά για το πώς θα φύγουν τα τρακτέρ από τους δρόμους. Ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται απρόσκοπτα η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και οι ολέθριες αποφάσεις της νέας ΚΑΠ, που ψήφισαν διαδοχικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Πώς θα ενισχυθούν οι εμποροβιομήχανοι. Εδώ εντάσσεται και το κάλεσμα στους εισαγγελείς να επιληφθούν ενάντια στους αγρότες.

Η αγροτιά, ως αποτέλεσμα της αντιαγροτικής ευρω-πολιτικής που στηρίζουν και εφαρμόζουν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, έχει βρεθεί σε δεινή θέση. Τα προβλήματά της έχουν γιγαντωθεί. Και προοπτική δε φαίνεται. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να εμπαίξει την αγροτιά με το λεγόμενο κοινωνικό διάλογο στο Ζάππειο. Αυτό, όμως, δεν επετεύχθη. Αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων ότι ο διάλογος στο Ζάππειο ήταν μια «φούσκα». Αφού δεν πέτυχε αυτό, ο πρωθυπουργός ζήτησε πάλι διάλογο με τους αγρότες. Αλλά, πάλι, ο διάλογος με αυτήν τη κυβέρνηση, με αυτήν την κυβερνητική πολιτική, δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην αγροτιά, όσο δεν μπαίνουν στο τραπέζι τα πραγματικά προβλήματα και οι αιτίες που τα προκαλούν. Οσο η κυβέρνηση δε συζητάει για το πώς θα ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα της αγωνιζόμενης αγροτιάς, σε ποια βάση να γίνει διάλογος;

Η κυβέρνηση επιφυλάσσει στη μικρομεσαία αγροτιά μέλλον φτώχειας και ξεκληρίσματος. Η πολιτική της αποσκοπεί στη συγκέντρωση της γης στα χέρια λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών αγροτών. Αυτό επιβάλλει η ΚΑΠ. Αυτό επιβάλλουν τα μονοπώλια. Σε μια τέτοια πολιτική, η φτωχομεσαία αγροτιά δεν μπορεί να συμφωνεί και να είναι σύμμαχος με την κυβέρνηση. Σύμμαχος και συμπαραστάτης στο δίκαιο αγώνα της αγροτιάς είναι το ΚΚΕ. Η στάση και η πολιτική του ΚΚΕ ενοχλεί την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Της χαλάει τους αντιαγροτικούς σχεδιασμούς. Γι' αυτό η κυβέρνηση φούντωσε την επίθεση «πράσινης» λάσπης σε βάρος του ΚΚΕ. Ομως, η θέση του ΚΚΕ είναι ότι «μονόδρομος για τη μικρομεσαία αγροτιά είναι η συσπείρωσή της και η κλιμάκωση της πάλης» για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων της, είναι το ενιαίο μέτωπό της με εργάτες και αυτοαπασχολούμενους κόντρα στα μονοπώλια, για να παράγει καλά και φτηνά προϊόντα για το λαό και να έχει ικανοποιητικό εισόδημα.

Ο αγώνας της αγροτιάς μπορεί να έχει απέναντι την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, όμως βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση στα πλατιά λαϊκά στρώματα, στην εργατιά, στους αυτοαπασχολούμενους. Ο «κοινωνικός αυτοματισμός», που προωθείται σε βάρος του αγώνα της αγροτιάς, δεν έχει πέραση στο λαό. Ηδη, έχουν βγει πάρα πολλά ψηφίσματα και ανακοινώσεις συμπαράστασης από πλήθος σωματείων, οργανώσεων και φορέων όλης της χώρας. Η έμπρακτη συμπαράσταση της εργατιάς και των αυτοαπασχολούμενων είναι δύναμη για τη συνέχιση του αγώνα της αγροτιάς. Αλλωστε, τα αιτήματα της ξεσηκωμένης αγροτιάς, όπως αυτά εκφράζονται καθαρά στο μπλόκο της Νίκαιας, είναι κοινά αιτήματα όλων των εργατών και αυτοαπασχολούμενων στη χώρα. Και κοινός πρέπει να είναι ο αγώνας της αγροτιάς, της εργατιάς και των αυτοαπασχολούμενων ενάντια στην ακολουθούμενη αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική.


Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

Η αισιοδοξία του λαού στους αγώνες του...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλος, συζήτησε με τον πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου, για την οικονομική πολιτική που θα ακολουθηθεί και δήλωσε πως «φεύγω αισιόδοξος»!

Προφανώς, αυτό ...τα λέει όλα, για το ποια θα είναι αυτή η οικονομική πολιτική και ποια θα είναι τα θύματά της.

Γιατί, ως γνωστόν, δεν μπορεί να είναι ...ταυτοχρόνως χαρούμενοι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι της χώρας και ο εκάστοτε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Είναι μαθηματικά αδύνατο!

Επειδή όμως ... η απαισιοδοξία δεν είναι καλό συναίσθημα (και σε καμία περίπτωση ευχάριστο), μπορούμε ωραιότατα να το αντικαταστήσουμε με την οργή και την τσαντίλα, και δεν εννοούμε στους 4 τοίχους του σπιτιού μας.

Μια χαρά μεγάλους δρόμους έχουν η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και όλες οι πόλεις της χώρας. Μόλις γεμίσουν με κόσμο, τότε ούτε ο διοικητής της ΤτΕ, ούτε και κανένας διοικητής τράπεζας θα είναι τόσο αισιόδοξος...

Και μόνο για να τους χαλάσουμε λίγο τη διάθεση, αξίζει τον κόπο. Χώρια που μπορούμε να κερδίσουμε πολύ περισσότερα.

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ «ΕΚΒΙΑΣΤΕΣ», «ανεύθυνοι», «συντεχνίες» και τόσα άλλα, τώρα οι αγρότες είναι και ...παραβάτες των βασικών αρχών της Ευρωπαϊκής Ενωσης!

Ετσι τουλάχιστον δηλώθηκε στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου της Κομισιόν, διότι, λέει, οι αγρότες με τις κινητοποιήσεις τους εμποδίζουν την ...«ελεύθερη διακίνηση των αγαθών ανάμεσα στα κράτη - μέλη»!

Αυτά από την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Κομισιόν, που έχει κάθε ελευθερία να ξεκληρίζει την αγροτιά. Βλέπετε, οι ...ελευθερίες των αγροτών δεν προβλέπονταν ούτε στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ούτε της Λισαβόνας.

Αλλωστε, δε φτιάχτηκαν γι' αυτούς τέτοιου είδους συμφωνίες. Για άλλα συμφέροντα φτιάχτηκαν.


Γρηγοριάδης Κώστας

Το θράσος

Γρηγοριάδης Κώστας

«Κυριαρχεί το θράσος», έγραφε τις προάλλες ο αρθρογράφος του ΒΗΜΑΤΟΣ. Και ποιος να διαφωνήσει με το πασιφανές;

Θράσος έχουν, μεταξύ πολλών άλλων, όσοι κλέβουν τον ιδρώτα του λαού, του εργαζόμενου, του αγρότη, του αυτοαπασχολούμενου.

Θράσος έχει αυτός που επιτρέπει να βρίσκονται παιδιά στους δρόμους, και άλλα στο μεροκάματο, αμόρφωτα.

Θράσος έχει αυτός που καταδικάζει στην αρρώστια και στο θάνατο το φτωχό που δεν έχει να πληρώσει ή να καλοπληρώσει για την υγεία του.

Θράσος έχει ο δικαστής και ο αστυνόμος, ο πολιτικός και ο δικηγόρος, ο δημοσιογράφος, που δικαιώνει τους εκμεταλλευτές, που στηρίζει τους ισχυρούς, που προστατεύει τους κλέφτες του κοινωνικού πλούτου.

Μόνο που ο αρθρογράφος της εφημερίδας άλλα είχε στο μυαλό του.

Θράσος καταλόγισε στους αγρότες, επειδή τάχα «μαχαιρώνουν στην πλάτη ό,τι απομένει από την ελληνική οικονομία», και συνέχισε το «κατηγορώ» περί θράσους ενάντια σε όλους, πλην του ΠΑΣΟΚ, επιφυλάσσοντας «ιδιαίτερη μεταχείριση» στο ΚΚΕ και τους κομμουνιστές.

Οι μεγαλέμποροι και οι μεσάζοντες γλεντάνε με τον κόπο και την αγωνία του αγρότη.

Τα λαϊκά νοικοκυριά χρυσοπληρώνουν τα τρόφιμα, για να μπορούν οι «έχοντες» να τρώνε και να πίνουν, να κάνουν βόλτες με κότερα και τζιπ.

Οι μεγάλες επιχειρήσεις «εκσυγχρονίστηκαν» με το κρατικό χρήμα, αδειάζοντας τα ταμεία, χωρίς να μείνει «σάλιο» για τους ανθρώπους της δουλειάς και τους συνταξιούχους.

Κι αυτός ο αρθρογράφος μιλάει για το θράσος των... αγροτών.

Ε, χρειάζεται μεγάλο θράσος για να υποστηρίξει κάποιος ενυπόγραφα, αυτήν την ξεφτίλα...

Κάνουν το λογαριασμό...

Τα ρέστα της δίνει στο πρωτοσέλιδο άρθρο της η χτεσινή «Καθημερινή», αναπαράγοντας την κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά κυρίως τις επιδιώξεις της τάξης που με συνέπεια υπηρετεί. Γράφει στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα, υπό τον τίτλο «Δίκαιες τομές»: «Η κυβέρνηση ορθώς δεν υποχωρεί έναντι των αγροτοσυνδικαλιστών. Μια υποχώρηση θα έκανε πιο δύσκολο και ακριβό τον δανεισμό για το ελληνικό κράτος, σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή. Παράλληλα, θα έδινε το μήνυμα σε άλλες κοινωνικές ομάδες πως "όποιος πιέζει και εκβιάζει, ικανοποιεί τα αιτήματά του". Φτάσαμε σε ένα αδιέξοδο. Οι υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι δυνατόν να διατηρούν προκλητικά επιδόματα, χωρίς μάλιστα να παράγουν ουσιαστικό έργο. Αλλά και η ειδική κατηγορία αγροτών που εθίστηκε στις επιδοτήσεις και την άσκηση του επαγγέλματος από... το καφενείο, πρέπει να αντιληφθεί τη νέα πραγματικότητα. Η κυβέρνηση έχει μια ευκαιρία να επιβάλει γενναίες τομές. Πρέπει, όμως, να αποδείξει ότι θα είναι δίκαιες και πως δεν θα υποχωρήσει απέναντι σε καμία ομάδα ή συντεχνία, όσο ισχυρή και να είναι».

... χωρίς τον ξενοδόχο

Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο αγώνας των αγροτών, προκειμένου να επιβιώσουν στη γη τους είναι καταδικαστέος, επειδή επιβαρύνει τον κρατικό δανεισμό. Ακόμα παραπέρα: Οι αγρότες είναι εκβιαστές, οι οποίοι, μαζί με τους δημόσιους υπάλληλους «διατηρούν προκλητικά επιδόματα, χωρίς μάλιστα να παράγουν ουσιαστικό έργο». Είναι, ακόμα, θαμώνες των καφενείων, ομάδα και συντεχνία, απέναντι στην οποία η κυβέρνηση δεν πρέπει να υποχωρήσει και να επιβάλει τις «τομές» της. Δηλαδή, τις ανατροπές εκείνες, που στο πλαίσιο της ΚΑΠ επιδιώκουν να διώξουν τους πολλούς φτωχούς και μεσαίους αγρότες από τη γη τους και να ενισχύσει τους λίγους και μεγάλους, που θα συγκεντρώσουν τη γη σε μεγάλες αγροτοκαπιταλιστικές επιχειρήσεις. Αυτό συμφέρει την τάξη που υπηρετεί η «Καθημερινή» και αυτά - κατά το αναμενόμενο - γράφει η εφημερίδα, στέλνοντας μήνυμα στην κυβέρνηση να καταχεριάζει και να συκοφαντεί όποιον αγωνίζεται, μην τυχόν και καθυστερήσουν οι αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να διατηρήσει και να αυξήσει την κερδοφορία του. Καλή και φιλότιμη η προσπάθεια της εφημερίδας, αλλά λογαριάζει και αυτή (όπως και η κυβέρνηση) χωρίς τον ξενοδόχο...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τα δίνουν όλα στο κεφάλαιο

Τελικά υπάρχουν ή δεν υπάρχουν χρήματα; Το υπουργείο Εργασίας, με τις προχτεσινές ανακοινώσεις του, έδωσε απάντηση. Και η απάντηση είναι ξεκάθαρη και συνάμα προκλητική. Για τις επιχειρήσεις χρήματα υπάρχουν και μάλιστα πολλά. Για τους εργαζόμενους, τους απολυμένους και τους ανέργους «δεν υπάρχει σάλιο»!

Την ώρα που δύο στους τρεις ανέργους, δηλαδή 500.000 σε σύνολο 750.000, δε λαμβάνουν ούτε ένα ευρώ, είναι αποκλεισμένοι και από αυτό το πενιχρό επίδομα των 454 ευρώ, το υπουργείο Εργασίας ανακοινώνει το πρόγραμμα επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών, με το οποίο 750 εκατομμύρια ευρώ θα καταλήξουν στα συρτάρια των επιχειρήσεων. Αλλα 200 εκατομμύρια ευρώ προορίζονται για προγράμματα κατάρτισης, ενώ ακολουθεί το Επιχειρησιακό Σχέδιο, το οποίο είχε επεξεργαστεί η ΝΔ, σύμφωνα και με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με το οποίο σχεδόν 3 δισεκατομμύρια ευρώ θα στηρίξουν τους... αναξιοπαθούντες κεφαλαιοκράτες.

Ακόμα πιο προκλητικό όμως είναι το επιχείρημα που προβάλλουν για να μπουκώσουν με χρήμα τους εργοδότες: Και τι θέλετε, να αφήσουμε τις επιχειρήσεις να κλείσουν; Το εύρημά τους φτηνό αναμάσημα. Πάνω από δέκα χρόνια τώρα, με τις «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης» δισεκατομμύρια ευρώ κατευθύνθηκαν προς τη μεγαλοεργοδοσία, και το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο. Η ανεργία αντί να μειώνεται αυξάνεται ραγδαία, στην καλύτερη περίπτωση, και για όσο διάστημα διαρκούν τα προγράμματα, το πραγματικό της μέγεθος αποκρύβεται, για να εμφανιστεί ακόμα πιο αυξημένο στην επόμενη χρονική στιγμή. Το ΠΑΣΟΚ, το φθινόπωρο του 2003, ανακοίνωνε ένα μεγαλόπνοο πρόγραμμα επιδοτήσεων και επιχορηγήσεων στις επιχειρήσεις δήθεν για να στηριχτεί η απασχόληση. Σήμερα, αναλαμβάνοντας την κυβερνητική εξουσία, αρχίζει ακριβώς από εκεί που είχε αφήσει τα πράγματα. Τότε το επιχείρημα ήταν η «ανάπτυξη» και η «ισχυρή Ελλάδα», τώρα η κρίση, η πολιτική του όμως παραμένει ίδια.

Ομως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν αρκείται μόνο στο ζεστό χρήμα. Με το προσχέδιο νόμου για τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, κρατά σε ισχύ όλο το μαύρο καθεστώς των αντεργατικών νόμων στην αγορά εργασίας, που ως τελικό αποτέλεσμα έχουν να κάνουν ακόμα πιο φτηνή την εργατική δύναμη του εργάτη. Το επικοινωνιακό «λίφτινγκ» του υπουργείου Εργασίας δεν μπορεί να κρύψει ότι και με το νέο νομοσχέδιο οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να ενοικιάζονται (προσωρινή απασχόληση) σαν να ήταν αντικείμενα, θα συνεχίσουν να δουλεύουν μερική απασχόληση και να αυξομειώνεται το ημερήσιο ωράριό τους, ανάλογα με τις ανάγκες του επιχειρηματία. Και αύριο, όπως χτες, οι επιχειρήσεις θα μπορούν να θέτουν σε διαθεσιμότητα το προσωπικό τους, των οποίων το εισόδημα θα μειώνεται στο μισό, να επιβάλλουν την εκ περιτροπής εργασία (λιγότερες μέρες εργασίας χωρίς απολαβές), να έχουν φτηνούς εργαζόμενους με «μπλοκάκι», να καταστρατηγούν το οχτάωρο και το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας μέσα από τη λεγόμενη διευθέτηση, κλπ.

Ολο το αντεργατικό οπλοστάσιο στην αγορά εργασίας παραμένει αναλλοίωτο. Θα συνεχίσει να λειτουργεί με όλη του την «ιπποδύναμη», να αλέθει τους εργάτες, να τους κάνει ακόμα πιο φτηνούς. Και απέναντι σε αυτή την απροκάλυπτη και προκλητική στήριξη της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, οι εργάτες έχουν μόνο ένα δρόμο. Να αντιταχθούν σθεναρά σε αυτή την πολιτική, να παλέψουν και να διεκδικήσουν σταθερή και πλήρη απασχόληση, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ