Τετάρτη 16 Δεκέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Διαπιστευτήρια στο σύστημα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Σταλινοδικεία!!» τιτλοφορείται άρθρο στην τελευταία σελίδα της χτεσινής «Αυγής» και μια διαγώνια, πρώτη και όχι προσεκτική ανάγνωση, δίνει την εντύπωση ότι ο αρθρογράφος θέλει να υπερασπιστεί όλους όσους η κυρίαρχη προπάγανδα πολεμά σαν «σταλινικούς», αφού πρώτα έχει φορτώσει στον Στάλιν ως και το προπατορικό αμάρτημα. Μια πιο προσεκτική ανάγνωση του άρθρου όμως αποκαλύπτει ότι ακριβώς αυτή την προπαγάνδα αποδέχεται και επιχειρεί να δικαιώσει ο συντάκτης του. Γράφοντας ότι «ο Μανιαδάκης, ο Μπάμπαλης, οι ανθρωποφάγοι του εμφυλίου, οι παρακρατικοί του '50 και του '60, οι τυραννόσαυροι της χούντας» οργίασαν σε βάρος αγωνιστών, κομμουνιστών, σε βάρος του κομμουνιστικού και εν γένει λαϊκού κινήματος ...μιμούμενοι τον Στάλιν! «Αυτοί κι αν λάτρεψαν τον μακαρίτη και τον προσκύνησαν όπως έπρεπε: σκότωσαν, βασάνισαν, φυλάκισαν κόσμο και κοσμάκη, ξέσκισαν τη δημοκρατία και την ίδια την Ελλάδα, δείχνοντας την εικόνα του. Δικός τους άγιος έγινε κι ας κατηγορούν χρόνια και χρόνια άλλους για τη λατρεία του. Στο εικονοστάσι της εθνικοφροσύνης τους και της σωτηρίας τους απ' τον κομμουνισμό τον είχαν επί δεκαετίες και του άναβαν καντήλια» γράφει και εγκαλεί όσους και σήμερα τον «θυμούνται για να τον φορτώσουν στους εβραίους της αριστεράς» ότι δεν δικαιούνται να το πράττουν, αφού «σε πόσα και τι στρατοδικεία υπερασπίστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτοί που τους καθίζουν σήμερα (πάλι!!!) στο σκαμνί του σταλινοδικείου;»...

Βούτυρο στο ψωμί της αντισοσιαλιστικής προπαγάνδας, με αιχμή του δόρατος τη συκοφαντία του ηγέτη της σοσιαλιστικής ΕΣΣΔ, τέτοια γραπτά. Οπως και το διπλανό άρθρο που απαντά στην πρόσφατη δήλωση του Μ. Χρυσοχοΐδη «εγώ δεν προσκυνάω το εικόνισμα του Στάλιν», λέγοντάς του ότι θα μπορούσε να το προσκυνάει. Βολεύουν πολλούς, ανάμεσά τους και «ριψάσπιδες», όσους αποκηρύττουν με κάθε ευκαιρία το σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα. Επιχειρούν να χτυπήσουν όσους, τιμώντας τους αγώνες τους, την ιστορία του κομμουνιστικού και λαϊκού κινήματος, υπερασπίζονται το σοσιαλισμό, όσους αντιπαλεύουν την αντικομμουνιστική αντισοσιαλιστική προπαγάνδα που τελικό στόχο έχει τον ίδιο το λαό και το κίνημά του. Ματαιοπονούν. Δεν θα το καταφέρουν. Καταφέρνουν μόνο επιδεικνύοντας τα διαπιστευτήριά τους στο σύστημα, να αποδεικνύουν την οριστική και αμετάκλητη προσχώρησή τους στο στρατόπεδό του.

Υπονομεύουν την ταξική πάλη

Σε χτεσινή της ανακοίνωση «για την κινητοποίηση στις 17 Δεκέμβρη», η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ) σημειώνει: «Καλούμε τους εργαζόμενους επίσης να αγνοήσουν τις κομματικές συγκεντρώσεις που πραγματοποιεί το ΠΑΜΕ και να συμμετάσχουν σε ενωτικά συλλαλητήρια όπου πραγματοποιούνται». Ετσι ερμηνεύει και υπονομεύει ταυτόχρονα η ΑΠ την απεργία που αποφάσισαν οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, αποκαλύπτοντας για άλλη μια φορά το ρόλο τους στην υπονόμευση της ταξικής πάλης. Ετσι εννοεί τη «στήριξη» και το «κάλεσμα» στις σημερινές και αυριανές απεργιακές κινητοποιήσεις, για τις οποίες χτες έβγαλε ανακοίνωση και το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στην ίδια ρότα με την ΑΠ, κόντρα στο πλαίσιο πάλης που ικανοποιεί όλες τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής οικογένειας. Και ύστερα κόπτονται για την «ενότητα». Ενότητα στο συμβιβασμό θέλουν.

Αλλωστε, το ποιον τελικά στηρίζουν αποτυπώνει και η στάση τους μέσα στα ίδια τα πρωτοβάθμια συνδικάτα: Το ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στους Δήμους Θριασίου πήρε κατά πλειοψηφία απόφαση να συμμετέχει στην αυριανή απεργία, αλλά, χτες, η παράταξη που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ καλούσε τους εργαζόμενους σε απεργοσπασία. Στο Δήμο Ζωγράφου η παράταξη που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ επικαλέστηκε - όπως και η ΠΑΣΚΕ - διαδικαστικά προβλήματα για να μην αποφασιστεί απεργία. Αποκαλυπτική ήταν η τοποθέτηση του επικεφαλής της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, όταν πρότεινε να γίνει απεργία στις 16 ή στις 18 Δεκέμβρη, αλλά σε κάθε περίπτωση όχι στις 17 Δεκέμβρη, γιατί εκείνη τη μέρα κάνει το ΠΑΜΕ..! Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, εφιστά την προσοχή στους εργαζόμενους, με συμβουλές που θα μπορούσαν να διατυπώνονται και ως εξής: «Προς Θεού. Μην και πάτε στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Να πάτε στις άλλες όπου τα αιτήματα δεν ενοχλούν το κεφάλαιο, όπου ο προσανατολισμός είναι να γλείψουμε το χέρι των αφεντικών, μπας και μας λυπηθούν και μας πετάξουν λίγα ψίχουλα». Αυτό το περιεχόμενο θέλουν να δώσουν στον αγώνα των εργαζομένων, όταν δεν μπορούν να τον αποφύγουν.

Οι εργάτες να τους καταδικάσουν. Κι η καλύτερη καταδίκη είναι η αποφασιστική συμμετοχή στην αυριανή απεργία με το ταξικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Ζητούν υποταγή από τους εργάτες

Η άρχουσα τάξη, το μεγάλο κεφάλαιο και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι δε θα μπορούσαν να μιλήσουν πιο καθαρά. Δε χρησιμοποιούν απλά και μόνο το πρόσχημα της αντιμετώπισης της διαφθοράς και της σπατάλης για να βάλουν ταφόπλακα σε όσα από τα δικαιώματα των εργαζομένων έχουν απομείνει στην ασφάλιση, στους μισθούς και τις συντάξεις. Ζητούν κοινωνική συναίνεση. Μιλούν για πατριωτική συστράτευση. Προπαγανδίζουν μέσα από τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι αυτή η κοινωνική συναίνεση εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλου του λαού. Οτι είναι αναγκαία για να υπάρξει «ανάκαμψη στην οικονομία», «για να μειωθεί το έλλειμμα», «να ανατραπούν κατεστημένες δομές στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος».

Λένε ακόμα ότι τα μέτρα που παίρνονται θα χτυπήσουν «κατ' ελάχιστο τις ασθενέστερες τάξεις» και παρουσιάζουν ως ...ριζοσπαστικό μέτρο τη φορολόγηση κατά 90% των μπόνους των «γκόλντεν μπόις». Λες και αυτό είναι το πρόβλημα για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά... Η χτεσινή συνάντηση των αρχηγών των κομμάτων στο Προεδρικό Μέγαρο δίνει πολλές απαντήσεις για το ποιοι δηλώνουν πρόθυμοι να συστρατευθούν στο μαύρο μέτωπο που έχουν στήσει κυβέρνηση, ΝΔ, επιχειρηματίες και εργοδοτικοί-κυβερνητικοί συνδικαλιστές, για να χτυπηθούν ακόμα πιο σκληρά τα λαϊκά στρώματα.

Ζητούν «συστράτευση» των εργαζομένων για να προχωρήσουν σε:

Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων, χτύπημα του καθεστώτος των Βαρέων και Ανθυγιεινών, πολιτική λιτότητας, μείωση του λαϊκού εισοδήματος, νέες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, υποβάθμιση των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα Υγείας - Πρόνοιας, άγρια περικοπή φαρμάκων για χιλιάδες ασφαλισμένους, χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, εντατικοποίηση της δουλειάς.

Ζητούν, δηλαδή, από τους ίδιους τους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, να υποταχθούν και να κάνουν κι άλλες θυσίες. Να υπογράψουν με το ίδιο χέρι που χρόνια πολεμούν για να βγάλουν ένα μικρό μεροκάματο και να θρέψουν την οικογένειά τους, ανοιχτή επιταγή προς τους κεφαλαιοκράτες για να τους χτυπήσουν αλύπητα. Κι όλα αυτά στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Για να βγει από αυτήν το κεφάλαιο με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Και με νέα πεδία επιχειρηματικής δραστηριότητας, όπως είναι οι τομείς της «πράσινης οικονομίας» και «πράσινης ανάπτυξης» με φτηνούς εργάτες. Γι' αυτό άλλωστε λένε ότι θέλουν γεμάτα τα κρατικά ταμεία. Από αυτά τα ταμεία βγαίνουν τα δισεκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων για νέες κερδοφόρες επενδύσεις.

Για κάθε εργάτη ο όρος «πατριωτικό» ταυτίζεται με απόλυτο τρόπο με το συμφέρον της τάξης του. Ο,τι είναι προς όφελος του εργάτη, του φτωχού αγρότη και του αυτοαπασχολούμενου, αυτό είναι «πατριωτικό». Δεν μπορεί, λοιπόν, να υπάρχει καμία συναίνεση στη λεγόμενη πατριωτική συστράτευση, που παραπέμπει στην ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του κεφαλαίου και το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργατών. Μήπως με τους ίδιους όρους δεν καλούσε σε συστράτευση η άρχουσα τάξη για τη «νέα μεγάλη ιδέα» της ΟΝΕ και αργότερα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004; Μήπως βελτιώθηκε σε τίποτα η θέση των εργαζομένων;

Ο λαός δεν πρέπει να διαπραγματευτεί πόσα θα χάσει. Απέναντι σε όσα ετοιμάζουν πρέπει να αντιτάξει τις διεκδικήσεις του για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Πρέπει να οργανώσει την πάλη του και να παλέψει για να μπει φρένο στην αντιλαϊκή επίθεση. Η συμμετοχή στην αυριανή πανεργατική απεργία πρέπει να είναι μια πρώτη απάντηση.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

ΠΑΣΟΚ - ΝΔ: Συμπόρευση στην αντιλαϊκή πολιτική...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ καλά τα όσα είπαν ο Γ. Παπανδρέου και ο Αντ. Σαμαράς μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, τότε έχουμε ένα συμπέρασμα εκπληκτικό.

Ο πρώτος διαπίστωσε ότι ο δεύτερος συμφωνεί με τις απόψεις του και ο δεύτερος ότι ο πρώτος συμφωνεί με κάποιες από τις απόψεις του, καθώς και ότι συμφωνεί και ο ίδιος με κάποιες από τις απόψεις του πρώτου...

Μπερδευτήκατε; Δεν πειράζει, ούτως ή άλλως είναι προφανέστατη η πολιτική στόχευση και των δύο όταν μιλούν για το θέμα της διαφθοράς: Κουβέντα να γίνεται...

Και κυρίως να μη γίνεται κουβέντα για τα πραγματικά προβλήματα των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικροεπαγγελματιών. Γιατί εκεί δεν είναι καθόλου μπερδεμένη η κατάσταση.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμφωνούν απολύτως στις πολιτικές που συνδιαμορφώνουν επί τόσα χρόνια στις Βρυξέλλες και θέλουν μάλιστα να τις εφαρμόσουν γρήγορα. Ταχύτατα...

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ η κυβέρνηση έμεινε με έναν ...υφυπουργό λιγότερο, καθότι ο Ντίνος Ρόβλιας χάλασε ολίγον την εικόνα της αδιάφθορης κυβέρνησης.

Σε αυτούς φυσικά που είχαν μια τέτοια εικόνα, γιατί δε «μασάμε» όλοι με τις θεωρίες του Γ. Παπανδρέου.

Οπως καταλαβαίνετε, άρχισαν και αυτής της κυβέρνησης οι υπουργοί και υφυπουργοί τις ...αγαρμποσύνες.

Βέβαια, έτσι στα κρυφά γίνονται συνήθως οι ...μικροδουλειές. Γιατί το Ασφαλιστικό που ετοιμάζει ο Α. Λοβέρδος, επί παραδείγματι, δε θα γίνει καθόλου στα κρυφά. Αυτό είναι ...μεγάλη δουλειά και επείγουσα.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι όλοι οι μηχανισμοί, πολιτικοί, νομικοί, επικοινωνιακοί, κατασταλτικοί, θα σπεύσουν να την στηρίξουν.

Πονάει η αλήθεια για την κρίση

Γρηγοριάδης Κώστας

«Δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε για τα αίτια της κρίσης. Αυτό που έχει σημασία είναι να καταλήξουμε σε συγκεκριμένα μέτρα και να εφαρμοστούν άμεσα και αποτελεσματικά με τη συναίνεση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων». Αυτή είναι η ουσία της παρέμβασης που έκανε ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Αθ. Λαβίδας, μιλώντας χτες στη συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ. Δεν περίμενε βέβαια κανείς κάτι διαφορετικό από τον εκπρόσωπο της μεγαλοεργοδοσίας. Αξίζει όμως να επισημανθεί η ανοικτή προτροπή του προς κόμματα και κοινωνικούς εταίρους να μη γίνεται συζήτηση για τα αίτια της κρίσης, επειδή τάχα όπως είπε «τα γνωρίζουμε όλοι». Η αλήθεια είναι ότι τους βολεύει μια τέτοια στάση, γιατί ουσιαστικά δίνει αμνηστία και συγχωροχάρτι στους υπαίτιους της κρίσης, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και τα μονοπώλια, αλλά και όσους υπηρετούν τα συμφέροντά τους. Τους πονάει η συζήτηση για τα αίτια της κρίσης, ακριβώς γιατί επιβεβαιώνει ξανά και ξανά τη γνωστή αλήθεια, ότι δεν ευθύνονται στο ελάχιστο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Δε διευκολύνει δηλαδή η συζήτηση για τα αίτια της κρίσης τη συστηματική προετοιμασία του εδάφους που γίνεται, ότι δηλαδή πρέπει «να πληρώσουν όλοι» για την κρίση, δηλαδή ο εργαζόμενος λαός, αποδεχόμενος ουσιαστικά τη σφαγή των δικαιωμάτων του και τη σημαντική πτώση του βιοτικού επιπέδου του.

Απέναντι από τους εργαζόμενους

«Το μείγμα που παρουσίασε ο πρωθυπουργός ήταν ένα μείγμα οικονομικής πολιτικής που βρίσκεται κοντά στις θέσεις που εκφράζουν οι εργαζόμενοι» (Γ. Παναγόπουλος, χτες στο «Θέμα FM»). Οταν αυτή είναι η τοποθέτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ απέναντι στη σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση που προετοιμάζει η κυβέρνηση, η ΕΕ, η ΝΔ και το κεφάλαιο, τότε δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για ψευδαισθήσεις για το ρόλο που παίζουν και κυρίως θα παίξουν το επόμενο διάστημα οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όχι μόνο δε «βλέπει» πουθενά τα νέα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, στο Ασφαλιστικό, στους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, που προανήγγειλε με σαφήνεια ο πρωθυπουργός, αλλά εμφανίζεται πανέτοιμος να συμμετέχει στο «διάλογο» με στόχο να βάλει πλάτες για να υλοποιηθούν όσο το δυνατόν ταχύτερα και με «κοινωνική συναίνεση». Οι εργαζόμενοι όμως τους έχουν πάρει χαμπάρι, ξέρουν ότι χρόνια τώρα ξεπουλάνε τα δικαιώματά τους, τους βάζουν απέναντι μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις που υπηρετούν το κεφάλαιο και στρέφουν με εμπιστοσύνη το βλέμμα τους στις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Η μαζική συμμετοχή στην αυριανή απεργία θα είναι μια ακόμα έμπρακτη απάντηση και στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Ενοχλήθηκε

Σφόδρα ενοχλήθηκε ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης από την κατάληψη χτες το πρωί του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Οικονομικών. Ηταν μάλιστα τέτοια η ενόχλησή του που έχασε και τη στοιχειώδη λογική. Ετσι μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι αυτά τα κάνει το ΠΑΜΕ, γιατί δεν έχει προτάσεις για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Δεν ξέρουμε τι περίμενε να ακούσει για να ικανοποιηθεί ο υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ. Για ένα πράγμα τον διαβεβαιώνουμε πάντως: Δε θα ακούσει από το ΠΑΜΕ αυτά που ακούει από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ, την «Αυτόνομη Παρέμβαση». Δε θα ακούσει ούτε τα περί εθνικής ομοψυχίας και συμφωνίας, ούτε τα περί ανταγωνιστικότητας. Το ΠΑΜΕ ζει, δρα και υπάρχει για να ακούγεται η φωνή των εργατών. Και απ' αυτό δε θα γλιτώσει ούτε ο κύριος υφυπουργός ούτε η κυβέρνηση, όσο και αν συκοφαντούν.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ολοι αύριο στην απεργία

Αύριο χιλιάδες εργάτες απεργούν στο κάλεσμα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, στο κάλεσμα της ανάγκης, να μπει φραγμός στο αντεργατικό τσουνάμι κυβέρνησης και εργοδοσίας. Στις λίγες ώρες που απέμειναν από την αυριανή απεργία των ταξικών δυνάμεων, το μήνυμά της πρέπει να «χτυπήσει την πόρτα» κάθε λαϊκής οικογένειας, να φτάσει παντού. Τώρα, είναι η ώρα να μιλήσει η εργατιά. Να μιλήσει ο άνεργος, ο συμβασιούχος, ο απολυμένος των stage, ο απλήρωτος εργάτης, η ενοικιαζόμενη καθαρίστρια, ο οικοδόμος, ο ναυτεργάτης, ο πτυχιούχος στις τηλεπικοινωνίες, ο κλωστοϋφαντουργός, ο εργάτης της φάμπρικας, ο χειρώνακτας και ο επιστήμονας, ο συνταξιούχος με την παγωμένη και μίζερη σύνταξη, ο κυνηγημένος μετανάστης της μαύρης ανασφάλιστης δουλειάς. Και μαζί τους, σε αυτή την στρατιά των ανυπάκουων, αυτών που δεν σκύβουν το κεφάλι, έχουν θέση, οι φτωχοί αγρότες, οι επαγγελματοβιοτέχνες που τσαλακώνονται κάτω από τον οδοστρωτήρα των μονοπωλιακών ομίλων, όλοι που με τον τίμιο ιδρώτα τους παράγουν τον πλούτο αυτής της χώρας.

Αύριο στην απεργία και στις συγκεντρώσεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου δίνουμε απάντηση: Στην κυβέρνηση που όπως έκανε καθαρό και από το Ζάππειο ο πρωθυπουργός, ετοιμάζει την τελική έφοδο στα εργατικά δικαιώματα. Απάντηση στο πάγωμα και στη μείωση των μισθών, στη φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, στην ολοκληρωτική ανατροπή στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, στην εμπορευματοποίηση της υγείας και της πρόνοιας. Στην κοροϊδία και στην πρόκληση των κουπονιών και των επιδομάτων της πρόνοιας, την ώρα που τα κέρδη της πλουτοκρατίας γιγαντώνονται. Απάντηση στις απολύσεις της εργοδοσίας, στην τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς, στην καταστολή και στη συκοφαντία των αγώνων. Απαντάμε στη βία του κεφαλαίου, στη βία της ανεργίας και της ανασφάλειας, της εργασιακής περιπλάνησης, στην περιφρόνηση της νέας γενιάς.

Ταυτόχρονα δίνουμε απάντηση στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που αυτή τη φορά, όχι μόνο βάζει πλάτη στην αντεργατική επίθεση, όχι μόνο συνδιαλέγεται με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση, αλλά με κάθε μέσο, με λύσσα αντιπαλεύει την απεργία, συκοφαντεί τους αγώνες, υπονομεύει ανοιχτά και προκλητικά κάθε αγωνιστική κινητοποίηση, πολεμάει την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.

Στις ώρες που απομένουν δεν πρέπει να λυπηθούμε κόπους και δυνάμεις. Με την προκήρυξη, το φυλλάδιο, την κουβέντα στο εργοστάσιο, στη γειτονιά, στο καφενείο και στο σχολείο. Για να σταθούν ακόμα περισσότεροι εργάτες στις αλυσίδες της περιφρούρησης. Για να αναθαρρήσουν οι διστακτικοί. Να νιώσουν το βάρος της ευθύνης οι αναποφάσιστοι. Για να πυκνώσουν οι απεργιακές βάρδιες, για να «βουλιάξουν» από απεργούς οι δρόμοι και οι πλατείες. Κάθε εργάτης, κάθε τίμιος αγωνιστής αύριο πρέπει να πει ένα μεγάλο «ΝΑΙ» στη συστράτευση, να πάρει θέση στο μετερίζι του αγώνα.

Αύριο στην απεργία κρίνονται πολλά. Κρίνεται αν θα κάνουμε την αρχή εμποδίζοντας την αντιδραστική πολιτική, για να οργανώσουμε την αντεπίθεση. Κρίνεται, αν θα 'χουμε δουλειά με δικαιώματα. Αν θα έχει προστασία ο άνεργος. Αν θα συνεχίσει να έχει σύνταξη και φάρμακο ο συνταξιούχος. Δωρεάν σχολείο τα παιδιά μας. Σε αυτόν τον ζοφερό κόσμο που και με πρόσχημα την κρίση, θέλουν να ρίξουν ολόκληρη την εργατική τάξη, μία είναι η διέξοδος. Αγώνας, οργάνωση της πάλης, κλιμάκωση. Με τα λάβαρα του ΠΑΜΕ, με τη σημαία των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, μπαίνουμε αποφασιστικά στη μάχη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ