ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η αριστεροσύνη των φίλων της «Αυγής» και του ΣΥΝ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Συνεχίζει η «Αυγή» τα περί συκοφαντίας του ΚΚΕ σε βάρος της «Αριστεράς» στη Γερμανία και του «Μπλόκου» στην Πορτογαλία, κόμματα ομοϊδεάτες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Στο χτεσινό φύλλο της, σε σχόλιο υποστηρίζει ότι «το ΚΚΕ δεν θεωρεί ότι τα καλά αποτελέσματα των δύο αυτών κομμάτων βάζουν σε δύσκολη θέση το νεοφιλελευθερισμό και σπεύδει αντί για συγχαρητήρια να μοιράσει συκοφαντίες, που στόχο έχουν να θωρακίσουν το κάστρο από κάθε διαφορετική αριστερή φωνή». Σε άλλη στήλη με τίτλο «Οι διαθέσιμοι και το ΚΚΕ» γράφει: «Πώς πήραν χαμπάρι ότι η Die Linke είναι "διαθέσιμη" ότι φιλοδοξεί να γίνει "συμπλήρωμα" και άρα η θέση της είναι στο επαναστατικό τηγάνι με τα άλλα "μικρότερα"... στηρίχτηκαν στο στοιχείο ότι ο Λαφοντέν και ο Μπίσκι έχουν κακές παρέες στην Ελλάδα, ή έκαναν συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης στη Γερμανία; Αγνωστο».

Ομως η πραγματικότητα είναι πάντα συγκεκριμένη και πεισματάρα. Ορισμένα στοιχεία νομίζουμε θα... φωτίσουν τους προπαγανδιστές του οπορτουνισμού.

Στη Γερμανία που υποτίθεται η «Die Linke» θα δυσκολέψει τη ζωή του νεοφιλελευθερισμού υπάρχει το παράδειγμα της συγκυβέρνησης τα τελευταία 8 χρόνια του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού αρχικά και μετέπειτα της «Die Linke» με τους Σοσιαλδημοκράτες, στην κυβέρνηση του Βερολίνου, τα πεπραγμένα τους είναι αποκαλυπτικά:

Στις εργασιακές σχέσεις προώθησε τη μερική απασχόληση, τις συμβάσεις του ενός ευρώ την ώρα στους οδοκαθαριστές, στους εργαζόμενους στις τραπεζαρίες στα δημοτικά νηπιαγωγεία. Στο Βερολίνο στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αυξήθηκαν κατά 111% από το 2003 - 2006 οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, ουσιαστικά χωρίς δικαιώματα (μόνο στο Δήμο υπάρχουν 15.000 τέτοιοι εργαζόμενοι).
Στον τομέα της Υγείας εφάρμοσαν όλες τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που πέρασε ο «μεγάλος συνασπισμός». Ιδιωτικοποιήθηκαν δημοτικά νοσοκομεία και στο διάστημα 1996 - 2004 μειώθηκε το νοσηλευτικό προσωπικό από 21.000 σε 6.000. Ιδιωτικοποιήθηκαν πολλά γηροκομεία που πριν ήταν δημόσια (κυρίως στην πλευρά της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας). Συμφώνησαν στο να διαχωριστεί η κοινωνική ασφάλιση από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Οσο για τη διαθεσιμότητα της «Αριστεράς» να ενισχύσει το... πουγκί της σοσιαλδημοκρατίας το αποδεικνύουν δηλώσεις στελέχών της (Λαφοντέν, Γκίζι) που ζητούν συνεργασία και σπέρνουν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει στροφή της σοσιαλδημοκρατίας προς τα αριστερά.

... και όμοιος τον όμοιο αγαπά

Στην Πορτογαλία το «Μπλόκο» της Αριστεράς δηλώνει υπέρ της περικοπής των αποδοχών των εργαζομένων για να συμβάλουν στην έξοδο από την κρίση.

Συγκεκριμένα, ο Αντόνιο Χόρα, συντονιστής του εργατικού συμβουλίου της «AutoEuropa», μέλος της Εθνικής Επιτροπής του «Μπλόκου», δηλώνει στην εφημερίδα «Publico»:

«Οι εργαζόμενοι μπορούν να κάνουν κάποιες θυσίες». Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου αν «οι εργαζόμενοι της AutoEuropa έχουν πετύχει ένα επίπεδο ωριμότητας που λείπει σε άλλες περιπτώσεις;» λέει: «Eίναι οι καλύτερα ενημερωμένοι. Δεν είναι μόνο από την ίδια την εταιρεία, αλλά και από την επιτροπή των εργαζομένων. Αυτό δείχνει ότι οι εργαζόμενοι αξίζει τον κόπο να κάνουν ορισμένες θυσίες τώρα, για να διατηρήσουν τη θέση εργασίας αύριο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τι είναι πιο σημαντικό, η αμειβόμενη εργασία τα Σάββατα ή η ανεργία».

Και υποστήριξε ότι «η πληρωμή των εργασιών το Σάββατο θα πρέπει να είναι οκτώ ώρες (σ.σ δηλαδή χωρίς το 75% παραπάνω) και να καταβληθεί σε μετρητά και το υπόλοιπο σε ταμείο πίστωσης και όταν θα υπάρχουν κέρδη να πληρωθούν και τα υπόλοιπα». (Σημειωτέον η επιχείρηση που ζητά από τους εργάτες ο συνδικαλιστής του «Μπλόκου» να κάνουν θυσίες στην ετήσια συνέλευση των μετόχων της εταιρείας «Φολκσβάγκεν», θυγατρική της οποίας είναι η «ΑυtoEuropa», το 2007 αποφάσισε να αυξήσει το μετοχικό της κεφάλαιο για το έτος 2007 στα 700 εκατ. ευρώ).

Αυτά τα λίγα ...αντινεοφιλελεύθερα, κύριοι οπορτουνιστές. Καταλάβατε; Αλλά τι να καταλάβετε αφού όμοιος τον όμοιο αγαπά...

Οι εκλεχτοί των επιχειρηματιών της εκπαίδευσης...

Το παρακάτω μήνυμα φτάνει αυτές τις μέρες στα κινητά τηλέφωνα πολλών εκπαιδευτικών, χωρίς οι ίδιοι να γνωρίζουν ποιος και από πού άντλησε τα προσωπικά τους στοιχεία: «Συνάδελφοι, υποστηρίζουμε Παπαθανασίου, Στυλιανίδη, Χατζηδάκη, Νεράτζη, Μπεντενιώτη, Διαμαντοπούλου, Μπεγλίτη, Παπαϊωάννου, Λιτζέρη, Κουράκο, Βαρεμένο». Τι είναι όλοι αυτοί; Υποψήφιοι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος καλεί σε υπερψήφισή τους; Ο Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων! Με άλλα λόγια, οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων έχουν σχηματίσει μια «υπερκομματική» λίστα με τους εκλεχτούς τους και αφού απέσπασαν τους αριθμούς των κινητών τηλεφώνων χιλιάδων κατά πάσα πιθανότητα εκπαιδευτικών, προπαγανδίζουν τις υποψήφιότητές τους και ζητάνε την υπερψήφισή τους! Αν και άθλια και απαράδεκτη η «πρωτοβουλία» τους, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η επιλογή των εκλεκτών τους, με κριτήριο την κομματική τους προέλευση και τις θέσεις του καθενός για την Παιδεία, είναι απόλυτα πετυχημένη. Ξέχασαν μόνο να προσθέσουν και κανέναν υποψήφιο του ΛΑ.Ο.Σ. για να συμπληρωθεί το καρέ των δυνάμεων εκείνων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προωθούν τα συμφέροντα των ιδιωτών στο χώρο της εκπαίδευσης, ή τουλάχιστον δεν τα αμφισβητούν...

... και άλλων φορέων του συστήματος

Υπερκομματικό όμως, με την παρουσία υποψήφιων βουλευτών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων Πράσινων είναι και το ψηφοδέλτιο που συγκρότησε και η Ελληνική Ενωση των Διαπιστευμένων Φορέων Επιθεώρησης και Πιστοποίησης, η οποία σε μήνυμά της σημειώνει ότι «στηρίζει τους ανθρώπους της Ποιότητας για τη δράση τους στο χώρο με την υποψηφιότητά τους στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009». Ανάμεσα στους εκλεκτούς της φιγουράρουν οι Δεληγιαννάκης Εμμανουήλ (ΝΔ), Διαμαντοπούλου Αννα (ΠΑΣΟΚ), Μπούκλης Λάμπρος (Οικολογοι Πρασινοι), Σγούρος Σπύρος (Οικολόγοι πράσινοι), Σπαρτινός Κωνσταντίνος (ΣΥΡΙΖΑ), Σπηλιωτοποπούλου Χριστίνα (ΝΔ), Τζαφέρης Μελέτης (ΝΔ). Εμείς τι να πούμε παραπάνω. Οταν οι εργοδότες και οι διάφοροι «φορείς» του κυρίαρχου συστήματος διαλέγουν υποψήφιους και κόμματα, οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν μπορούν παρά να κουμπώνονται...

Κόντρα στην ιμπεριαλιστική δράση

Η παρουσία Ελλήνων στρατιωτών στο ιμπεριαλιστικό μακελειό του Αφγανιστάν, όπου κάθε μέρα σφάζονται άμαχοι από τους ΝΑΤΟικούς κατακτητές είναι άλλο ένα ζήτημα που πρέπει να σκεφτούμε μπροστά στην κάλπη της Κυριακής. Το δρόμο άνοιξε το ΠΑΣΟΚ που, μετά την 11η Σεπτέμβρη του 2001, συντάχθηκε πλήρως με τον «αντιτρομοκρατικό πόλεμο» ΝΑΤΟ και ΕΕ, και με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ εκπαιδεύει μια 100μελή ομάδα μόνιμων στελεχών του στρατού προκειμένου να μεταβεί στο Αφγανιστάν για «να εκπαιδεύσει συναδέλφους τους των αφγανικών δυνάμεων». Η απόφαση έχει ληφθεί από το Φλεβάρη. Δηλαδή, αμέσως μετά το έμμεσο πλην σαφές αίτημα του Αμερικανού Προέδρου. Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωράει στα μουλωχτά, αλλά και το ΠΑΣΟΚ δεν βγάζει άχνα. Γιατί, άλλωστε, να το κάνει αφού και αυτό δε λοξοδρομεί ούτε εκατοστό από τα κελεύσματα των ιμπεριαλιστών.

Ταυτόχρονα ελληνικά στρατεύματα, πάλι με αρχική απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται στο Κοσσυφοπέδιο, εκεί όπου με τη ΝΑΤΟική επέμβαση διαμελίστηκε η πρώην Γιουγκοσλαβία. Σύμφωνα με ό,τι αποκαλύφθηκε πρόσφατα, με πρόσχημα την «ανεπαρκή» αντίδραση των στρατευμάτων, κατά τις επιθέσεις που δέχτηκαν από αλβανόφωνους στις 17 Μάρτη του 2004, δρομολογήθηκε, από την κυβέρνηση της ΝΔ αυτή τη φορά, η «εκπαίδευσή» τους και στην «καταστολή πλήθους». Η απόφαση αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά κατεύθυνση του ΝΑΤΟ και «εξειδικεύτηκε» σε Μνημόνιο (17 Ιούνη 2005) για τη δημιουργία και δράση δύο διμοιριών Καταστολής Πλήθους. Επισήμως, οι δύο διμοιρίες θα δρουν στο πλαίσιο στρατιωτικών αποστολών στο εξωτερικό έχοντας, όμως, σταθερά στραμμένο το βλέμμα τους στο εσωτερικό. Εκεί, άλλωστε, όπου θα κληθούν να «εφαρμόσουν και την εκπαίδευσή» τους, καταστέλλοντας τις αντιδράσεις του λαϊκού κινήματος, που αναμένουν οι αστοί και το κεφάλαιο με τη «θύελλα» που ετοιμάζουν ενάντια στα λαϊκά στρώματα.

Η διατύπωση που χρησιμοποιούν αιτιολογώντας τη δημιουργία των διμοιριών, μιλάει από μόνη της: για την «αντιμετώπιση κινητοποιήσεων που στοχεύουν ή πλήττουν την οικονομική δραστηριότητα» και μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν... «τρομοκρατικές δράσεις» με τη νέα «αντιτρομοκρατική νομοθεσία» - λάστιχο. Και σε αυτό το ζήτημα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πάνε μαζί. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Μάλιστα το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζει και υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ. Ετσι ώστε ο στρατός, αντί να ασχολείται με την υπεράσπιση των συνόρων (άλλωστε κυριαρχικά δικαιώματα εκχωρούνται στο ΝΑΤΟ και στους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς) να μετατραπεί σε δύναμη καταστολής των μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων.

Απέναντι σε αυτά, η επιλογή δεν μπορεί παρά να είναι μόνο μία: αυτή της διεθνιστικής αλληλεγγύης, του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και το αιματοκύλισμα των λαών, στην υποδούλωση και στην ισοπέδωση ολόκληρων χωρών, της πάλης ενάντια στους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Και αυτά τα δύο ζητήματα που αναδείχτηκαν αυτές τις μέρες πρέπει να γίνουν επιπλέον λόγοι για να αποδυναμωθούν δραστικά και τα δύο αστικά κόμματα την Κυριακή. Για να πέσουν όσο πιο χαμηλά γίνεται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα, για να έχει προοπτική ο αγώνας, να πάει όσο πιο ψηλά γίνεται το ΚΚΕ. Η μόνη συνεπής, ξεκάθαρη επιλογή για να δυναμώσει η λαϊκή πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τον αυταρχισμό.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

`Η με το κεφάλαιο ή με την εργασία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΣΟ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ προς την κάλπη, τόσο σοβαρεύει η συζήτηση φαίνεται! Ετσι, λοιπόν, ένα από τα μεγάλα θέματα των ημερών είναι το πόσο ...μικρή θα είναι η κυβέρνηση.

Ολιγομελές και ευέλικτο σχήμα υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ, χωρίς πολλούς υπουργούς και με τους «άριστους» να βρίσκονται στις επιτελικές καρέκλες.

Εξίσου μικρό κυβερνητικό σχήμα υπόσχεται και η Νέα Δημοκρατία, που δηλώνει πως έμαθε από τις λάθος επιλογές προσώπων και τώρα θα κάνει υπουργούς όλους τους τίμιους και αξιόπιστους.

Εμείς, ως ...καλόπιστοι άνθρωποι που είμαστε, δεχόμαστε ότι και οι δύο τους μπορούν να κυβερνήσουν ακόμη και με τριμελές υπουργικό συμβούλιο. Ακόμη καλύτερα μπορούν να κυβερνήσουν ο Καραμανλής ή ο Παπανδρέου μόνοι τους.

Ελα όμως που το θέμα είναι ...πώς θα κυβερνήσουν. Δηλαδή, με ποια πολιτική. Οσο μικρά κι αν είναι τα κυβερνητικά σχήματα είναι βέβαιο πως θα είναι ...μεγάλη η καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων.

Αλλωστε, όποιος κι αν γίνει πρωθυπουργός είναι βέβαιο πως δε θα νιώσει ποτέ μόνος του. Μαζί του θα είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο ΟΟΣΑ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο ΣΕΒ κι όλοι οι υπόλοιποι ...«καλοί του φίλοι»!

Προσθέστε τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τις πολυεθνικές, τους «διεθνείς επενδυτές», τους οικονομικούς οίκους παγκόσμιας εμβέλειας, τους κατασκευαστές, τις πετρελαϊκές εταιρείες, τους εμπόρους όπλων, τους ιδιοκτήτες Μέσων Ενημέρωσης...

Τελικά, στην πραγματικότητα είναι αδύνατο να είναι ...μικρό το κυβερνητικό σχήμα. Μάλλον πολλοί μαζεύονται. Και το χειρότερο: Ολοι εναντίον μας...

Αρα, καλό είναι να ...μαζευόμαστε σιγά σιγά κι εμείς. Εργαζόμενοι, νέοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι, αγρότες, άνεργοι... Σας βεβαιώνουμε ότι θα αποδειχθούμε πιο πολλοί και στα σίγουρα πιο δυνατοί.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο δικός τους εφιάλτης

Γρηγοριάδης Κώστας

Ούτε εύσημα πρωτοτυπίας ούτε την πατρότητα μπορεί να διεκδικήσει ο Κ. Καραμανλής για το όραμα της Ελλάδας μετά το 2011 που παρουσίασε προχτές το βράδυ στη Θεσσαλονίκη. Ακριβώς γιατί το ίδιο όραμα έχουν όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ, οι οποίες θέλουν να το κάνουν πράξη μέσα από την υλοποίηση του ευρωσχεδίου εξόδου από την κρίση. Διακηρυγμένος στόχος των κυβερνήσεων των 27 κρατών - μελών της ΕΕ, όπως αποτυπώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του περασμένου Ιούνη, είναι να αξιοποιηθεί η κρίση ως ευκαιρία για να απαλλαγούν από τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, από τα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης, κ.ο.κ. Οπως χαρακτηριστικά αναφερόταν στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής ζήτημα πρώτης προτεραιότητας είναι "η προετοιμασία των αγορών εργασίας για τη μελλοντική ανάκαμψη, μέσω της δημιουργίας φιλικού περιβάλλοντος για την επιχειρηματικότητα...". Το όραμα αυτό αντέγραψε ο πρωθυπουργός, επιλέγοντας απλά να δώσει έμφαση στην "απαλλαγή από την αιχμαλωσία των ελλειμμάτων και του χρέους". Δεν είπε όμως ότι απαλλαγή από τα ελλείμματα και το χρέος σημαίνει απλά διάλυση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, γενίκευση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης, συμπίεση γενικότερα του κόστους εργασίας, αποκρύπτοντας ότι τα ελλείμματα και το χρέος θα τα πληρώσει η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα αν και δεν ευθύνονται στο ελάχιστο γι' αυτά. Με λίγα λόγια, το όραμα του Κ. Καραμανλή, όραμα της αστικής τάξης και του ΠΑΣΟΚ, είναι εφιάλτης για τον εργαζόμενο λαό. Ο δικός τους εφιάλτης είναι να ενισχυθεί το ΚΚΕ για να δυναμώσει η λαϊκή αντεπίθεση.

Κοροϊδεύουν τους ανέργους

Την ώρα που το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη εργασία, των 700 και πλέον εργαζομένων του ομίλου «Ασπίς», βρίσκεται στον αέρα και ενώ ακόμη δεν έχουν πάρει τα δεδουλευμένα τους, η κυβέρνηση και το υπουργείο Απασχόλησης αποφάσισαν την «έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.000 ευρώ ανά εργαζόμενο». Αυτή η εξέλιξη, δείχνει, χωρίς πολλά πολλά, τι περιμένει τους εργαζόμενους που χάνουν ή θα χάσουν τη δουλειά τους. Επιδόματα πτωχοκομείου, δίχως καμιά ουσιαστική πολιτική προστασίας του δικαιώματος της εργασίας. Γιατί, άλλωστε, να το κάνουν αυτό είτε κυβέρνηση είναι η ΝΔ, είτε το ΠΑΣΟΚ; Και οι δύο με τους νόμους τους, προώθησαν και ψήφισαν την καταστρατήγηση αυτού του δικαιώματος. Ακριβώς αυτή είναι η πολιτική που προέταξαν και συνεχίζουν να προτάσσουν.

Ιδιαίτερα, όμως, το παράδειγμα των εργαζομένων του ομίλου «Ασπίς» που πετάχτηκαν στο δρόμο, είναι πηγή άντλησης συνολικών συμπερασμάτων, για τους εργαζόμενους της χώρας. Απ' τη μια, δίνει «οικονομική ενίσχυση», αντί για δεδουλευμένα, και απ' την άλλη, σύμφωνα με τις υποσχέσεις της υπουργού, τάζει επιδοτούμενα προγράμματα με ημερομηνία λήξης. Προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης, προώθησή τους σε νέες θέσεις εργασίας με ενισχυμένη επιδότηση για ένα έως τρία χρόνια, προώθηση της επιχειρηματικότητας με ποσό της τάξης των 30.000 ευρώ σε όσους εργαζομένους επιθυμούν να δημιουργήσουν τη δική τους μικρή επιχείρηση. Αυτή είναι η πρόταση του υπουργείου και μ' αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση όχι μόνο πετάει στον Καιάδα τη μόνιμη και σταθερή εργασία, αλλά με θράσος προβάλλει το σύνολο της αντεργατικής φαρέτρας ως στήριξη των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι, τόσο του ομίλου «Ασπίς», όσο και συνολικά, πρέπει τώρα, να απαντήσουν σε όλες αυτές τις αντεργατικές μεθοδεύσεις, που πλασάρουν ως «παροχές υπέρ των εργαζομένων» τα ψευτοπρογράμματα κατάρτισης και τα επιδόματα πτωχοκομείου. Μεθαύριο, να «μαυρίσουν» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ακόμα μία άθλια προβοκάτσια από το ΠΑΣΟΚ

Σε μια άθλια αντιΚΚΕ προβοκάτσια προχώρησε χτες ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Π. Κουκουλόπουλος σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του MEGA. Χωρίς ίχνος ντροπής - ίδιον του χώρου που εκπροσωπεί - ισχυρίστηκε ότι υπάρχουν εργαζόμενοι στο ΚΚΕ που δουλεύουν ανασφάλιστοι. «Απειλούσε» μάλιστα ότι έχει συγκεκριμένα στοιχεία για να αποδείξει το αισχρό αυτό ψέμα. Τις ίδιες ...«ατράνταχτες αποδείξεις» έχουν επικαλεστεί και για άλλες αντίστοιχες προβοκάτσιες που έστησαν στο παρελθόν. Οπως εκείνη με το «Γερμανό». Και από τότε που ανέδειξαν αυτή την υπόθεση μέχρι σήμερα, δεν έχουν παρουσιάσει το παραμικρό στοιχείο. Απλά, γιατί δεν υπάρχει τέτοιο στοιχείο. Υπάρχει μόνο η αθλιότητα και τα ψέματα του ΠΑΣΟΚ.

Είναι φανερό ότι οι ίδιοι κύκλοι που στήνουν τις προβοκάτσιες σε βάρος του ΚΚΕ, με πρωτοστάτες εκείνους του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζουν να παίζουν βρώμικα παιχνίδια. Πότε εφευρίσκουν το «Γερμανό», πότε τις «επιχειρήσεις του ΚΚΕ», πότε τους «μισθούς των εργαζομένων στον Περισσό», πότε τους συμβασιούχους του Δήμου Νίκαιας. Και κάθε φορά που ο ρόλος τους αποκαλύπτεται, βρίσκουν και κάτι καινούριο για να χτυπήσουν το ΚΚΕ. Και δε ντρέπονται να μιλούν για προεκλογικό αγώνα που διεξάγουν «με καθαρότητα» και με γνώμονα το συμφέρον του λαού. Είναι γελασμένοι αν πιστεύουν ότι οι προβοκάτσιές τους θα περάσουν.

Πανστρατιά για δυνατό ΚΚΕ

Οσο πλησιάζουμε προς τη μέρα των εκλογών εντείνεται η προσπάθεια των επιτελείων και των κομμάτων της άρχουσας τάξης να προβάλουν ως μείζον θέμα την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης, το ποιος από τους δύο είναι καταλληλότερος να εφαρμόσει το ευρωενωσιακό σχέδιο «ανάκαμψης». Τόσο τα επιχειρήματα της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ περιστρέφονται γύρω από τη «μαύρη» κατάσταση στην οικονομία, τον όγκο των ελλειμμάτων που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το ποιον θα βάλουν να πληρώσει τα σπασμένα δεν το λένε ανοιχτά. Εως τώρα μόνο λεφτά στους επιχειρηματίες λένε ότι θα δώσουν. Ετσι, είτε προβάλλοντας την «αξιοπιστία» είτε την «υπευθυνότητα», ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ομολογούν ότι φέρνουν νέα θύελλα, ότι η επίθεση στην εργατιά, στη νεολαία και τα λαϊκά στρώματα, στο ίδιο το λαϊκό και εργατικό κίνημα, θα είναι ακόμα πιο σφοδρή και αμείλικτη.

Το ζητούμενο είναι οι εργαζόμενοι να μην υποκύψουν στον εκβιασμό για το ποιος θα είναι ο «καταλληλότερος» να εφαρμόσει τα μέτρα σε βάρος τους. Οποιος από τους δύο κι αν είναι στην κυβέρνηση η επίθεση θα είναι εξίσου βίαιη, θα χτυπήσει με την ίδια ένταση τους μισθούς, τις συντάξεις, την Κοινωνική Ασφάλιση. Η πραγματική επιλογή του λαού είναι αν θα δώσει ψήφο συναίνεσης στη νέα θύελλα που έρχεται, ή αν θα δηλώσει την απόφασή του να αντισταθεί, αν θα δυναμώσει τα θεμέλια της λαϊκής αντιπολίτευσης, αν θα ισχυροποιήσει την αγωνιστική φωνή κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Γι' αυτό και ο δρόμος που συμφέρει τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τους μικρούς επιχειρηματίες και επαγγελματοβιοτέχνες, την αγροτιά, τις γυναίκες, τη νεολαία, τους συνταξιούχους είναι ο δρόμος της ενδυνάμωσης του ΚΚΕ. Εκεί βρίσκεται το δικό τους συμφέρον. Στο χέρι τους είναι την επομένη των εκλογών να έχει γίνει ένα βήμα προς τα μπρος, από καλύτερες θέσεις το λαϊκό και εργατικό κίνημα να βάζει εμπόδια στο βάθεμα της νέας καταιγίδας αντιλαϊκών μέτρων. Γι' αυτό και το ΚΚΕ, μέχρι να κλείσουν οι κάλπες, απευθύνεται ιδιαίτερα σε εκείνους που πρώτοι πρέπει να κάνουν το βήμα και, παρά τις όποιες διαφωνίες τους με το ΚΚΕ, να ρίξουν κόκκινο «βόλι» στην κάλπη:

Στους προοδευτικούς ανθρώπους, σε όλους εκείνους που έχουν συναντηθεί με το ΚΚΕ στους αγώνες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τους τρομονόμους. Στους εργαζόμενους που δε σκύβουν το κεφάλι, που παλεύουν πλάι πλάι με τους κομμουνιστές και τις ταξικές δυνάμεις ενάντια στους αντιασφαλιστικούς νόμους. Στους εργάτες που βλέπουν το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή των αγώνων ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία. Στους αγρότες που συναντήθηκαν με το ΚΚΕ στα μπλόκα της αγροτιάς. Στους νέους που συναντήθηκαν με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, στις μαθητικές καταλήψεις, στις φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Στους νέους που η πρώτη τους ψήφος πρέπει να είναι ψήφος αντίστασης στη νέα αντιλαϊκή λαίλαπα, που βάζει στο στόχαστρο πρώτα τα δικά τους δικαιώματα. Στους εργαζόμενους που έχουν ριζοσπαστική συνείδηση, που έχουν πια καταλάβει ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ότι ΝΔ- ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζουν, δε βελτιώνονται. Σε όλους αυτούς που λένε «φτάνει πια», που από την ίδια τους την πείρα γνωρίζουν ότι υπάρχει ελπίδα. Και η ελπίδα βρίσκεται στο δυνατό ΚΚΕ.