Τι χαρακτηρίζει ως «νίκη»; Την ακύρωση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από το ΣτΕ, η οποία αποτελεί μεν ένα βήμα στην καθυστέρηση των διαδικασιών, αλλά δε συνιστά από μόνη της οριστική ακύρωση της επένδυσης. Βέβαια, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για συνολική ματαίωση της επένδυσης, οπότε εύλογα χαρακτηρίζει την απόφαση ως «νίκη». Μέχρι εκεί φτάνει αντικειμενικά η «συγκρουσιακή οικολογία» που μπορεί να εκφράσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί υπάρχει και η «ήπια επένδυση και εκμετάλλευση», όπως προάγει ο τοπικός τους αντιπρόσωπος. Μια οικολογία που «διατυμπανίζει» μια επένδυση φιλοπεριβαλλοντική και με ποιοτικές θέσεις εργασίας! Η γνωστή θέση για έναν ανθρώπινο καπιταλισμό...
Η ανύπαρκτη οικολογία του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαχρονική και συνεπής. Το κείμενο στην «Αυγή» υπογράφει ο Αντ. Ανηψητάκης, που ως υποψήφιος νομάρχης Λασιθίου με τον ΣΥΝ είχε δηλώσει:
«... Ειδικά στην περιοχή Τοπλού ιδεατό θα ήταν να γίνει ένα φυσιολατρικό - πολιτισμικό πάρκο, μια πολυδιάστατη επένδυση οικονομική, πολιτισμική, περιβαλλοντική, επιστημονική για ντόπιους και ξένους». «...η μέγιστη προσφορά του ιδρύματος (σ.σ. της Μονής Τοπλού) είναι να βοηθήσει, ώστε αυτό το έργο να συμβάλει στην αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής». Επιπλέον, ο νομάρχης Λασιθίου (1994 - 2002) Γιάννης Παπατσάκωνας, εκλεγμένος με κοινό ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, εξέδωσε την άδεια μεταβίβασης της έκτασης από τη Μονή στο Ιδρυμα, παρά το γεγονός ότι την έκταση διεκδικούσε το Δημόσιο.
Η απάντηση της «αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ στην οξύτητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός, σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή του Δ. Παπαδημούλη, είναι «να αλλάξουμε την Ευρώπη», την ΕΕ δηλαδή. Πώς αλλάζει όμως η ΕΕ; Απαντά: «Με ισχυρότερο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, με περισσότερα χρήματα για την κοινωνική συνοχή, για την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία των αδυνάτων και όχι περισσότερα χρήματα στους τραπεζίτες. Με δημοκρατικό έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας». Και συνεχίζει: «Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ενωση είναι πεδίο αντιπαράθεσης, δεν είναι ούτε κόλαση, ούτε παράδεισος».
Αν βέβαια τόσο απλά αλλάζουν όλα, αναρωτιόμαστε πώς και δεν έχουν αλλάξει ακόμα; Τα περισσότερα χρήματα που υπόσχεται πού θα βρεθούν; Θα τα αποσπάσουν απ' αυτούς που κλέβουν τον ιδρώτα των εργαζομένων; Θα τους αναγκάσουν να κλέβουν λιγότερο; Και πώς; Η κλοπή - κλοπή πάντως. Επί τούτου τσιμουδιά. Ετσι ώστε να εθίζεται ο λαός στη λογική της ζητιανιάς και των μειωμένων απαιτήσεων. Και στις αυταπάτες ότι ένα πεδίο αντιπαράθεσης είναι η ΕΕ που μπορεί να κερδηθεί αν ο λαός ψηφίσει τους καλύτερους να αντιπαρατεθούν. Με ποιον όμως; Με την εξουσία του κεφαλαίου, δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ούτε μπορούν ούτε θέλουν ν' αντιπαρατεθούν.
Γι' αυτό και στρέφουν τη συζήτηση σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια. Προβάλλοντας το παράδειγμα Ομπάμα που «χωρίς να είναι ούτε καν σοσιαλδημοκράτης, υιοθετεί μέτρα για τις ΗΠΑ που η ευρωπαϊκή ελίτ ούτε καν τολμά να σκεφτεί» και θέτοντας στόχους, και μάλιστα ως «κεντρικούς», τη «διαρκή ενίσχυση του ρόλου του Ευρωκοινοβουλίου». Ετσι, λοιπόν, οι κύριοι οπορτουνιστές. Ο «φιλολαϊκός» παράδεισος έχει έναν θεό. Τον ιμπεριαλιστή πρόεδρο των ΗΠΑ!
Τους χαρακτηρισμούς για «επανάσταση και τομή στο ΕΣΥ» για το νόμο με το νέο ιατρικό μισθολόγιο (3754/2009), τους χρησιμοποίησε πολλές φορές ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Ομως, ακόμα στα νοσοκομεία δεν έφτασαν ούτε οι βελτιώσεις των μισθών, ενώ μόλις χτες αποδεσμεύτηκε και το σύνολο των κονδυλίων για τις εφημερίες του πρώτου τετραμήνου - και «Κύριος οίδε» πότε θα εγκριθούν για τα άλλα τετράμηνα. Τίποτε δεν έχει γίνει στο κρίσιμο θέμα των προσλήψεων των 2.000 γιατρών, που αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων - κυρίως του νοσηλευτικού προσωπικού - στα νοσοκομεία. Για το θέμα των προσλήψεων, θα συνεδριάσει η μεικτή επιτροπή του υπουργείου Υγείας και της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) στις 22.5.2009. Η μόνη παράταξη που αρνήθηκε να συμμετάσχει σ' αυτήν την επιτροπή συνδιαχείρισης της μιζέριας μόνο των 2.000 προσλήψεων είναι η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών», η οποία από όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για τη διαβόητη κλαδική σύμβαση καλούσε τους γιατρούς να αγωνιστούν για βασικό μισθό 1.700 ευρώ στον ειδικευόμενο - με ανάλογη κλιμάκωση - αλλά και μαζικές προσλήψεις μόνιμου και απαραίτητου προσωπικού, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες των νοσοκομείων.
Η εξέλιξη - δηλαδή, το πώς διαμορφώθηκε το ιατρικό μισθολόγιο - έδειξε πόσο δίκιο είχε η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών», όταν οι άλλες παρατάξεις σβαρνίστηκαν στο διαβόητο διάλογο. Οπως και τώρα έχει δίκιο, που δεν μπαίνει στη λογική του μοιράσματος της μιζέριας μόνο 2.000 προσλήψεων, καθώς οι βαρύγδουποι χαρακτηρισμοί του υπουργού Υγείας ήταν μια επανάληψη της ίδιας περιοριστικής πολιτικής των κυβερνήσεων του δικομματισμού στον τομέα της Υγείας.
Μας το αποκάλυψε ο Γιώργος Παπανδρέου, σε μία από αυτές τις φοβερές ομιλίες που κάνει τελευταία. Τις άκρως «σοσιαλιστικές»...
Είναι, λέει, το ...«ποιος κυβερνά τον τόπο, τον πλανήτη και την Ευρώπη;». Αυτό καλούνται να απαντήσουν οι «σοσιαλιστές».
Το ΠΑΣΟΚ τον πλανήτη δεν έχει καταφέρει να τον κυβερνήσει. (Οχι ακόμη τουλάχιστον, αν και ποτέ δεν ξέρεις, με τον αρχηγό του να είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.)
Οσο, όμως, ήταν κυβέρνηση στην Ελλάδα, έχουμε την εντύπωση ότι το απάντησε (με την πολιτική του) το ερώτημα που τυραννάει τους «σοσιαλιστές».
Γιατί όλοι ξέρουμε ποιοι πραγματικά κυβερνούσαν τότε: Τον πλανήτη οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, την Ευρώπη τα πολυεθνικά μονοπώλια και την Ελλάδα οι εγχώριοι διαπλεκόμενοι (μαζί με όλους τους προαναφερθέντες, βέβαια).
Δηλαδή, ό,τι ακριβώς συμβαίνει και σήμερα, που στην κυβέρνηση δεν είναι οι «σοσιαλιστές» τύπου ΠΑΣΟΚ. Ο,τι ακριβώς συμβαίνει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Τώρα, το γιατί το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να έχει τέτοιου είδους απορίες, μόνον οι επικοινωνιολόγοι του μπορούν να μας το εξηγήσουν, που αποφάσισαν να κάνουν εξάσκηση στη ...μαζική, προεκλογική κοροϊδία.
ΠΑΝΤΩΣ, έχει καταντήσει ελαφρώς κουραστική αυτή η ιστορία κάθε προεκλογική περίοδο. Μιλάμε για την κόντρα με τα «ντιμπέιτ», τις «τηλεμαχίες» και όλο το σχετικό ντόρο...
Είναι απολύτως ικανοί, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να σπαταλήσουν το μισό προεκλογικό χρόνο, προκειμένου να τσακωθούν γι' αυτό. Και συνήθως το κάνουν...
Φαίνεται, είναι από το άγχος τους να συζητηθούν τα πραγματικά προβλήματα του τόπου και να γίνει ουσιαστική κουβέντα, ενόψει ευρωεκλογών...
Ενέκρινε, όπως αναμενόταν, άλλωστε, το Ευρωκοινοβούλιο, την πρόταση της Επιτροπής για τη διάθεση 1,5 δισ. ευρώ για την «αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών», αλλά και την «προώθηση των ευρυζωνικών συνδέσεων στην ύπαιθρο». Το παραπάνω κονδύλι, προέρχεται από αδιάθετους πόρους της ΕΕ και, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Γεωργικής Ανάπτυξης, θα διανεμηθεί στα κράτη - μέλη της Ενωσης, στο πλαίσιο των πολυσυζητημένων μέτρων για την «έξοδο» από την οικονομική κρίση και πιο συγκεκριμένα για τη «στήριξη της γεωργικής ανάπτυξης». Τα χρήματα αυτά θα διατεθούν σε επενδύσεις γύρω από την ανάπτυξη της «πράσινης ενέργειας» και της διάδοσης των ευρυ-ζωνικών δικτύων στις αγροτικές περιοχές. Ωραία και εύηχα όλα τα παραπάνω, μόνο που, στην πραγματικότητα, το γεγονός είναι ότι η ΕΕ με πρόσχημα την κρίση και τα μέτρα εξόδου από αυτήν, κατευθύνει ακόμη ένα τεράστιο οικονομικό κονδύλι προς στήριξη των καπιταλιστών που δραστηριοποιούνται στους τομείς της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών. Για τη φτωχομεσαία αγροτιά, που όλα αυτά τα χρόνια, ελέω νέας ΚΑΠ, βλέπει το εισόδημά της διαρκώς να συρρικνώνεται, και την απειλή του ξεκληρίσματος και της ανεργίας να πλησιάζει, αποφάσεις σαν την παραπάνω αποτελούν καθαρή πρόκληση, μιας και η ίδια σε τίποτα δεν έχει να ωφεληθεί. Αντίθετα, οφείλει να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα, για το ποιος ωφελήθηκε από την πολιτική της ΕΕ την περίοδο της «ανάπτυξης» και ποιος ενισχύεται ξανά, την περίοδο της «κρίσης» και να κινηθούν αναλόγως τόσο προς την κάλπη, στις ερχόμενες ευρωεκλογές όσο και στο πεδίο των κοινωνικών αναμετρήσεων. Και να τιμωρήσουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, με τη συσπείρωσή τους στο ΚΚΕ και την ενίσχυσή του στις ευρωεκλογές.
Τερατώδη ψέματα και παραπλανητικά στοιχεία χρησιμοποιεί συνειδητά και κατά κόρον η κυβερνητική προπαγάνδα προεκλογικά όχι μόνο για να εξωραΐσει την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται, αλλά και για να αποκρύψει το βαθύ ταξικό περιεχόμενό της. Ο Γ. Παπαθανασίου, για παράδειγμα, δε δίστασε να ισχυριστεί ότι τα οικονομικά του κράτους έχουν πέσει έξω επειδή ...ενισχύονται οι οικονομικά ασθενέστεροι(!). «Είναι σαφές ότι η προσπάθεια στήριξης της πραγματικής οικονομίας και των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας γίνεται πέρα και πάνω από τις πραγματικές δυνατότητες των δημόσιων οικονομικών μας», είπε επί λέξει στην ομιλία του στη ΓΣ του ΣΕΒ, επιχειρώντας να δικαιολογήσει γιατί έπεσε έξω η εκτέλεση του προϋπολογισμού το πρώτο τρίμηνο του 2009. Τα στοιχεία που επικαλέστηκε για να πείσει για τους ισχυρισμούς του ήταν ότι δόθηκαν 300 εκατ. ευρώ για το περιβόητο επίδομα θέρμανσης, αποσιωπώντας βέβαια ότι αυτά τα κονδύλια έπρεπε να υπάρχουν στο περιβόητο Ταμείο κατά της Φτώχειας όπου θα 'πρεπε να βρίσκονται τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ από τις εποχές «της ανάπτυξης». Επιπλέον, επικαλέστηκε τις επιχορηγήσεις ύψους 490 εκατ. ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία, που είναι υποχρεωμένο βέβαια το κράτος να συνεισφέρει και ποτέ δεν το κάνει μέχρι τέλους... Αυτά είναι που, σύμφωνα με τον Γ. Παπαθανασίου, βουλιάζουν τα κρατικά ταμεία και όχι το πακέτο των 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες, οι γενναίες επιδοτήσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις στον τουρισμό, την ακτοπλοΐα, οι παραγγελίες ΝΑΤΟικών εξοπλιστικών προγραμμάτων κ.ο.κ.