Πέμπτη 14 Μάη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
H οικολογία της ... σύγκρουσης του ΣΥΡΙΖΑ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η οικολογία ή θα είναι συγκρουσιακή ή δε θα υπάρχει». Ο τίτλος είναι σε δισέλιδο της Κυριακάτικης «Αυγής», όπου παρουσιάζονται παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το περιβάλλον. Ε, τότε - τουλάχιστον στην περίπτωση της Μονής Τοπλού - η οικολογία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανύπαρκτη, αφού με «σύγκρουση» δεν έχει καμία σχέση. Στο ίδιο δισέλιδο, ο ΣΥΡΙΖΑ αναφωνεί «Επιτέλους μια νίκη» σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ για τη Μονή Τοπλού.

Τι χαρακτηρίζει ως «νίκη»; Την ακύρωση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από το ΣτΕ, η οποία αποτελεί μεν ένα βήμα στην καθυστέρηση των διαδικασιών, αλλά δε συνιστά από μόνη της οριστική ακύρωση της επένδυσης. Βέβαια, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για συνολική ματαίωση της επένδυσης, οπότε εύλογα χαρακτηρίζει την απόφαση ως «νίκη». Μέχρι εκεί φτάνει αντικειμενικά η «συγκρουσιακή οικολογία» που μπορεί να εκφράσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί υπάρχει και η «ήπια επένδυση και εκμετάλλευση», όπως προάγει ο τοπικός τους αντιπρόσωπος. Μια οικολογία που «διατυμπανίζει» μια επένδυση φιλοπεριβαλλοντική και με ποιοτικές θέσεις εργασίας! Η γνωστή θέση για έναν ανθρώπινο καπιταλισμό...

Η ανύπαρκτη οικολογία του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαχρονική και συνεπής. Το κείμενο στην «Αυγή» υπογράφει ο Αντ. Ανηψητάκης, που ως υποψήφιος νομάρχης Λασιθίου με τον ΣΥΝ είχε δηλώσει:

«... Ειδικά στην περιοχή Τοπλού ιδεατό θα ήταν να γίνει ένα φυσιολατρικό - πολιτισμικό πάρκο, μια πολυδιάστατη επένδυση οικονομική, πολιτισμική, περιβαλλοντική, επιστημονική για ντόπιους και ξένους». «...η μέγιστη προσφορά του ιδρύματος (σ.σ. της Μονής Τοπλού) είναι να βοηθήσει, ώστε αυτό το έργο να συμβάλει στην αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής». Επιπλέον, ο νομάρχης Λασιθίου (1994 - 2002) Γιάννης Παπατσάκωνας, εκλεγμένος με κοινό ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, εξέδωσε την άδεια μεταβίβασης της έκτασης από τη Μονή στο Ιδρυμα, παρά το γεγονός ότι την έκταση διεκδικούσε το Δημόσιο.

Η ΕΕ γίνεται μόνο χειρότερη

Η απάντηση της «αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ στην οξύτητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός, σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή του Δ. Παπαδημούλη, είναι «να αλλάξουμε την Ευρώπη», την ΕΕ δηλαδή. Πώς αλλάζει όμως η ΕΕ; Απαντά: «Με ισχυρότερο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, με περισσότερα χρήματα για την κοινωνική συνοχή, για την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία των αδυνάτων και όχι περισσότερα χρήματα στους τραπεζίτες. Με δημοκρατικό έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας». Και συνεχίζει: «Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ενωση είναι πεδίο αντιπαράθεσης, δεν είναι ούτε κόλαση, ούτε παράδεισος».

Αν βέβαια τόσο απλά αλλάζουν όλα, αναρωτιόμαστε πώς και δεν έχουν αλλάξει ακόμα; Τα περισσότερα χρήματα που υπόσχεται πού θα βρεθούν; Θα τα αποσπάσουν απ' αυτούς που κλέβουν τον ιδρώτα των εργαζομένων; Θα τους αναγκάσουν να κλέβουν λιγότερο; Και πώς; Η κλοπή - κλοπή πάντως. Επί τούτου τσιμουδιά. Ετσι ώστε να εθίζεται ο λαός στη λογική της ζητιανιάς και των μειωμένων απαιτήσεων. Και στις αυταπάτες ότι ένα πεδίο αντιπαράθεσης είναι η ΕΕ που μπορεί να κερδηθεί αν ο λαός ψηφίσει τους καλύτερους να αντιπαρατεθούν. Με ποιον όμως; Με την εξουσία του κεφαλαίου, δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ούτε μπορούν ούτε θέλουν ν' αντιπαρατεθούν.

Γι' αυτό και στρέφουν τη συζήτηση σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια. Προβάλλοντας το παράδειγμα Ομπάμα που «χωρίς να είναι ούτε καν σοσιαλδημοκράτης, υιοθετεί μέτρα για τις ΗΠΑ που η ευρωπαϊκή ελίτ ούτε καν τολμά να σκεφτεί» και θέτοντας στόχους, και μάλιστα ως «κεντρικούς», τη «διαρκή ενίσχυση του ρόλου του Ευρωκοινοβουλίου». Ετσι, λοιπόν, οι κύριοι οπορτουνιστές. Ο «φιλολαϊκός» παράδεισος έχει έναν θεό. Τον ιμπεριαλιστή πρόεδρο των ΗΠΑ!

Το μοίρασμα της μιζέριας

Τους χαρακτηρισμούς για «επανάσταση και τομή στο ΕΣΥ» για το νόμο με το νέο ιατρικό μισθολόγιο (3754/2009), τους χρησιμοποίησε πολλές φορές ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος.

Ομως, ακόμα στα νοσοκομεία δεν έφτασαν ούτε οι βελτιώσεις των μισθών, ενώ μόλις χτες αποδεσμεύτηκε και το σύνολο των κονδυλίων για τις εφημερίες του πρώτου τετραμήνου - και «Κύριος οίδε» πότε θα εγκριθούν για τα άλλα τετράμηνα. Τίποτε δεν έχει γίνει στο κρίσιμο θέμα των προσλήψεων των 2.000 γιατρών, που αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων - κυρίως του νοσηλευτικού προσωπικού - στα νοσοκομεία. Για το θέμα των προσλήψεων, θα συνεδριάσει η μεικτή επιτροπή του υπουργείου Υγείας και της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) στις 22.5.2009. Η μόνη παράταξη που αρνήθηκε να συμμετάσχει σ' αυτήν την επιτροπή συνδιαχείρισης της μιζέριας μόνο των 2.000 προσλήψεων είναι η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών», η οποία από όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για τη διαβόητη κλαδική σύμβαση καλούσε τους γιατρούς να αγωνιστούν για βασικό μισθό 1.700 ευρώ στον ειδικευόμενο - με ανάλογη κλιμάκωση - αλλά και μαζικές προσλήψεις μόνιμου και απαραίτητου προσωπικού, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες των νοσοκομείων.

Η εξέλιξη - δηλαδή, το πώς διαμορφώθηκε το ιατρικό μισθολόγιο - έδειξε πόσο δίκιο είχε η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών», όταν οι άλλες παρατάξεις σβαρνίστηκαν στο διαβόητο διάλογο. Οπως και τώρα έχει δίκιο, που δεν μπαίνει στη λογική του μοιράσματος της μιζέριας μόνο 2.000 προσλήψεων, καθώς οι βαρύγδουποι χαρακτηρισμοί του υπουργού Υγείας ήταν μια επανάληψη της ίδιας περιοριστικής πολιτικής των κυβερνήσεων του δικομματισμού στον τομέα της Υγείας.

Βήματα αντίστασης και συντονισμού

Σήμερα κατεβαίνουν σε πανελλαδική απεργία οι οικοδόμοι και σε 24ωρη απεργία οι ηλεκτροτεχνίτες της Αθήνας. Οι δύο κλάδοι, με πρωτοβουλία των ταξικών τους συνδικαλιστικών οργανώσεων, διοργανώνουν κοινή συγκέντρωση στην πλατεία Κάνιγγος. Στην ίδια συγκέντρωση θα βρεθούν - καλώντας τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά - και οι ταξικές δυνάμεις στο Δημόσιο, στο πλαίσιο της πανελλαδικής απεργίας των δημοσίων υπαλλήλων. Βασικά αιτήματα της απεργίας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας είναι να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για την προστασία των ανέργων, καθώς και η υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ). Η Ενωση Ηλεκτροτεχνιτών Νομού Αττικής παλεύει ενάντια στις απολύσεις, το χτύπημα της Συλλογικής Σύμβασης, τη μεθόδευση να εξαιρεθεί ο κλάδος από τα ΒΑΕ.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο καλούν σε αγώνα ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται οι μισθοί τους, τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Τα ταξικά συνδικάτα και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε όλους τους κλάδους, καλούν, ταυτόχρονα, τους εργαζόμενους να μην αποδεχτούν να φορτωθεί στις πλάτες τους η οικονομική κρίση του καπιταλισμού. Την κρίση να την πληρώσει η πλουτοκρατία. Τούτες τις μέρες, οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο «Παπουτσάνης» βρίσκονται στην όγδοη βδομάδα ενός παλικαρίσιου αγώνα. Πολυήμερες κινητοποιήσεις διοργανώνουν και οι εργαζόμενοι στο Καζίνο της Πάρνηθας. Δίνουν τη μάχη ενάντια στις απολύσεις και διεκδικούν την υπογραφή ικανοποιητικής ΣΣΕ. Στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν μαζικά συνδικαλιστές και εργαζόμενοι από άλλους κλάδους. Παράλληλα, το ένα μετά το άλλο τα συνδικάτα - ανταποκρινόμενα στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ - ενισχύουν οικονομικά τον αγώνα των εργαζομένων στον «Παπουτσάνη».

Ο συντονισμός της δράσης, με κοινές απεργιακές συγκεντρώσεις, το κοινό πλαίσιο πάλης που προβάλλουν, η έμπρακτη έκφραση της αλληλεγγύης ανάμεσα σε κλάδους, η οικονομική ενίσχυση, δεν είναι συμπτωματική, ούτε τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της συνεχούς καθημερινής μάχης που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις στους χώρους δουλειάς. Γνωρίζουν καλά ότι η αποτελεσματικότητα των αγώνων εξαρτάται από το στήσιμο και το δυνάμωμα μαζικών ταξικών σωματείων. Από τη βελτίωση της λειτουργίας τους, τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτά. Οι ταξικές δυνάμεις δίνουν τη μάχη για να ξεπεραστεί ο συντεχνιασμός και η αποσπασματικότητα που καλλιεργεί ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, που αντικειμενικά και συνειδητά προωθεί τη στρατηγική της ήττας και του συμβιβασμού στο συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι αυτές οι δυνάμεις που παζαρεύουν, αποκλείουν τους συμβασιούχους από τα σωματεία, ζητούν δάνεια για λογαριασμό των επιχειρηματιών. Είναι αυτοί που ξεπουλάνε τα συμφέροντα των εργαζομένων, γιατί η γραμμή της συναίνεσης έχει μοναδικό αποτέλεσμα την υποταγή στο κεφάλαιο.

Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ αναδεικνύουν ξεκάθαρα την ανάγκη οι εργάτες να δράσουν ενιαία ως τάξη. Να απαντήσουν επιθετικά στην ενιαία, ολομέτωπη επίθεση που δέχονται από το κεφάλαιο, τα πολιτικά και συνδικαλιστικά του στηρίγματα. Είναι όρος απαραίτητος για να αμυνθούν με αποτελεσματικότητα σήμερα οι εργαζόμενοι απέναντι στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, να αποσπάσουν κατακτήσεις. Να βάλουν τις βάσεις για μια γενικευμένη αντεπίθεση, που θα εκφραστεί σε κάθε μέτωπο, σε κάθε ευκαιρία, με επόμενο αναγκαίο σταθμό την καταδίκη και τη συρρίκνωση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, την αλλαγή συσχετισμού και στα συνδικάτα και στο πολιτικό επίπεδο, με τιμωρία των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου στις ευρωεκλογές. Που μπορεί να γίνει αποτελεσματικά μόνο με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.


Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

Σοσιαλδημοκρατική κοροϊδία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΞΕΡΑΤΕ ΠΟΙΟ είναι το ερώτημα - πρόκληση για τα σοσιαλιστικά κόμματα της ηπείρου μας; Δηλαδή, για τα κόμματα που είναι όπως το ΠΑΣΟΚ;

Μας το αποκάλυψε ο Γιώργος Παπανδρέου, σε μία από αυτές τις φοβερές ομιλίες που κάνει τελευταία. Τις άκρως «σοσιαλιστικές»...

Είναι, λέει, το ...«ποιος κυβερνά τον τόπο, τον πλανήτη και την Ευρώπη;». Αυτό καλούνται να απαντήσουν οι «σοσιαλιστές».

Το ΠΑΣΟΚ τον πλανήτη δεν έχει καταφέρει να τον κυβερνήσει. (Οχι ακόμη τουλάχιστον, αν και ποτέ δεν ξέρεις, με τον αρχηγό του να είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.)

Οσο, όμως, ήταν κυβέρνηση στην Ελλάδα, έχουμε την εντύπωση ότι το απάντησε (με την πολιτική του) το ερώτημα που τυραννάει τους «σοσιαλιστές».

Γιατί όλοι ξέρουμε ποιοι πραγματικά κυβερνούσαν τότε: Τον πλανήτη οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, την Ευρώπη τα πολυεθνικά μονοπώλια και την Ελλάδα οι εγχώριοι διαπλεκόμενοι (μαζί με όλους τους προαναφερθέντες, βέβαια).

Δηλαδή, ό,τι ακριβώς συμβαίνει και σήμερα, που στην κυβέρνηση δεν είναι οι «σοσιαλιστές» τύπου ΠΑΣΟΚ. Ο,τι ακριβώς συμβαίνει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη.

Τώρα, το γιατί το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να έχει τέτοιου είδους απορίες, μόνον οι επικοινωνιολόγοι του μπορούν να μας το εξηγήσουν, που αποφάσισαν να κάνουν εξάσκηση στη ...μαζική, προεκλογική κοροϊδία.

ΠΑΝΤΩΣ, έχει καταντήσει ελαφρώς κουραστική αυτή η ιστορία κάθε προεκλογική περίοδο. Μιλάμε για την κόντρα με τα «ντιμπέιτ», τις «τηλεμαχίες» και όλο το σχετικό ντόρο...

Είναι απολύτως ικανοί, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να σπαταλήσουν το μισό προεκλογικό χρόνο, προκειμένου να τσακωθούν γι' αυτό. Και συνήθως το κάνουν...

Φαίνεται, είναι από το άγχος τους να συζητηθούν τα πραγματικά προβλήματα του τόπου και να γίνει ουσιαστική κουβέντα, ενόψει ευρωεκλογών...


Γρηγοριάδης Κώστας

Οι χορτάτοι συζήτησαν για τους πεινασμένους

Γρηγοριάδης Κώστας

Αφού η κυβέρνηση προίκισε τουλάχιστον με 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ τις επιχειρήσεις μέχρι το 2010, προχτές η υπουργός Απασχόλησης συγκάλεσε την Εθνική Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας για να συζητήσουν για τη φτώχεια. Μαζεύτηκαν οι κυβερνητικοί, γραμματείς και φαρισαίοι διαφόρων υπουργείων, οι εκπρόσωποι των εργοδοτών και η ΓΣΕΕ, εκπρόσωποι δημάρχων και νομαρχών, η Εκκλησία και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, για να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους... Οι χορτάτοι συζητούσαν για τους νηστικούς. Οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας για αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Αυτοί που με τις πολιτικές τους οδηγούν χιλιάδες στο περιθώριο και τη φτώχεια, καμώνονται ότι ενδιαφέρονται για τους φτωχούς. Σε αυτή την αποθέωση της υποκρισίας έδωσε και πάλι κάλυψη η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αναμενόμενο και αυτό. Και τι, τελικά, υποσχέθηκαν στους φτωχούς; Οτι το 2010, σύμφωνα με την απόφαση της ΕΕ, θα είναι «ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της φτώχειας»! Τόσο ριζοσπαστικά, λοιπόν, θα είναι τα μέτρα που προτίθενται να πάρουν για τους φτωχούς. Με φιέστες και παράτες επιχειρούν να κοροϊδέψουν και πάλι τους εργαζόμενους. Δεν έχουν όμως τίποτα καλύτερο να εγγυηθούν από χειρότερη φτώχεια για εκατομμύρια εργάτες της ΕΕ. Και αυτό το γεγονός, που αποδέχονται οι ιθύνοντες της ΕΕ, πρέπει να αποτελέσει ένα ακόμα κριτήριο μπροστά στις κάλπες των ευρωεκλογών. Ενα κριτήριο αποτίμησης και αξιολόγησης, από τους εργαζόμενους, της ίδιας της ΕΕ και των πολιτικών της. Γι' αυτό και χρειάζεται να το δείξουν έμπρακτα. Να γυρίσουν την πλάτη στους εργατοπατέρες. Στις ευρωεκλογές να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην καπιταλιστική διακρατική ένωση, στα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ.

Το διαδίκτυο έλειπε στους αγρότες...

Ενέκρινε, όπως αναμενόταν, άλλωστε, το Ευρωκοινοβούλιο, την πρόταση της Επιτροπής για τη διάθεση 1,5 δισ. ευρώ για την «αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών», αλλά και την «προώθηση των ευρυζωνικών συνδέσεων στην ύπαιθρο». Το παραπάνω κονδύλι, προέρχεται από αδιάθετους πόρους της ΕΕ και, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Γεωργικής Ανάπτυξης, θα διανεμηθεί στα κράτη - μέλη της Ενωσης, στο πλαίσιο των πολυσυζητημένων μέτρων για την «έξοδο» από την οικονομική κρίση και πιο συγκεκριμένα για τη «στήριξη της γεωργικής ανάπτυξης». Τα χρήματα αυτά θα διατεθούν σε επενδύσεις γύρω από την ανάπτυξη της «πράσινης ενέργειας» και της διάδοσης των ευρυ-ζωνικών δικτύων στις αγροτικές περιοχές. Ωραία και εύηχα όλα τα παραπάνω, μόνο που, στην πραγματικότητα, το γεγονός είναι ότι η ΕΕ με πρόσχημα την κρίση και τα μέτρα εξόδου από αυτήν, κατευθύνει ακόμη ένα τεράστιο οικονομικό κονδύλι προς στήριξη των καπιταλιστών που δραστηριοποιούνται στους τομείς της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών. Για τη φτωχομεσαία αγροτιά, που όλα αυτά τα χρόνια, ελέω νέας ΚΑΠ, βλέπει το εισόδημά της διαρκώς να συρρικνώνεται, και την απειλή του ξεκληρίσματος και της ανεργίας να πλησιάζει, αποφάσεις σαν την παραπάνω αποτελούν καθαρή πρόκληση, μιας και η ίδια σε τίποτα δεν έχει να ωφεληθεί. Αντίθετα, οφείλει να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα, για το ποιος ωφελήθηκε από την πολιτική της ΕΕ την περίοδο της «ανάπτυξης» και ποιος ενισχύεται ξανά, την περίοδο της «κρίσης» και να κινηθούν αναλόγως τόσο προς την κάλπη, στις ερχόμενες ευρωεκλογές όσο και στο πεδίο των κοινωνικών αναμετρήσεων. Και να τιμωρήσουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, με τη συσπείρωσή τους στο ΚΚΕ και την ενίσχυσή του στις ευρωεκλογές.

Ποιοι «βουλιάζουν» τα κρατικά ταμεία

Τερατώδη ψέματα και παραπλανητικά στοιχεία χρησιμοποιεί συνειδητά και κατά κόρον η κυβερνητική προπαγάνδα προεκλογικά όχι μόνο για να εξωραΐσει την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται, αλλά και για να αποκρύψει το βαθύ ταξικό περιεχόμενό της. Ο Γ. Παπαθανασίου, για παράδειγμα, δε δίστασε να ισχυριστεί ότι τα οικονομικά του κράτους έχουν πέσει έξω επειδή ...ενισχύονται οι οικονομικά ασθενέστεροι(!). «Είναι σαφές ότι η προσπάθεια στήριξης της πραγματικής οικονομίας και των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας γίνεται πέρα και πάνω από τις πραγματικές δυνατότητες των δημόσιων οικονομικών μας», είπε επί λέξει στην ομιλία του στη ΓΣ του ΣΕΒ, επιχειρώντας να δικαιολογήσει γιατί έπεσε έξω η εκτέλεση του προϋπολογισμού το πρώτο τρίμηνο του 2009. Τα στοιχεία που επικαλέστηκε για να πείσει για τους ισχυρισμούς του ήταν ότι δόθηκαν 300 εκατ. ευρώ για το περιβόητο επίδομα θέρμανσης, αποσιωπώντας βέβαια ότι αυτά τα κονδύλια έπρεπε να υπάρχουν στο περιβόητο Ταμείο κατά της Φτώχειας όπου θα 'πρεπε να βρίσκονται τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ από τις εποχές «της ανάπτυξης». Επιπλέον, επικαλέστηκε τις επιχορηγήσεις ύψους 490 εκατ. ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία, που είναι υποχρεωμένο βέβαια το κράτος να συνεισφέρει και ποτέ δεν το κάνει μέχρι τέλους... Αυτά είναι που, σύμφωνα με τον Γ. Παπαθανασίου, βουλιάζουν τα κρατικά ταμεία και όχι το πακέτο των 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες, οι γενναίες επιδοτήσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις στον τουρισμό, την ακτοπλοΐα, οι παραγγελίες ΝΑΤΟικών εξοπλιστικών προγραμμάτων κ.ο.κ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μαχητικά για τις ευρωεκλογές

Το ΚΚΕ προβάλλει στον ελληνικό λαό ότι μπορεί να βρει το δρόμο του μέσα από την πάλη που ξεκινάει από την ανυπακοή και απειθαρχία και φτάνει έως την ουσιαστική ρήξη με την ίδια την ΕΕ. Μας λένε ότι η πολιτική του ΚΚΕ οδηγεί στην απομόνωση. Αλλά τόσα χρόνια μέσα στην ΕΕ απομονωμένος και μεγάλος χαμένος είναι ο λαός μας, οι άλλοι λαοί. Το ΚΚΕ αναπτύσσοντας την πάλη της εργατικής τάξης συμβάλλει και στο συντονισμό δράσης με τα λαϊκά κινήματα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, σε πολλά μέτωπα. Η Διακήρυξη των 21 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων χωρών της ΕΕ αυτό δείχνει. Βεβαίως, στην ΕΕ το κεφάλαιο είναι ενωμένο ενάντια στους λαούς. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η συνεργασία στην Ευρώπη θα είναι ωφέλιμη μόνο όταν πάψει να υπάρχει πλουτοκρατία σε όσο γίνεται περισσότερες χώρες της ΕΕ και τελικά σε όλη την Ευρώπη. Εάν η Ελλάδα ήταν μακριά από τις δεσμεύσεις της ΕΕ, αν ήταν μια Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας, της εργατικής εξουσίας, που θα οργάνωνε την οικονομία και την κοινωνία στη βάση των ανθρώπινων αναγκών και όχι του κέρδους, αυτό θα είναι ωφέλιμο για το λαό, γιατί ο πλούτος που θα συγκεντρωνόταν θα ήταν ιδιοκτησία του.

Αν η Ελλάδα ήταν σήμερα εκτός ΕΕ, αυτοί που θα είχαν πρόβλημα είναι η αστική τάξη, το πολιτικό σύστημα, τα κόμματά της, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν σε δύσκολη θέση αφού η εξουσία του κεφαλαίου δε θα είχε τη στήριξη των συνασπισμένων στην ΕΕ μονοπωλίων. Το ίδιο και η καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας. Αυτοί που λένε ότι θα ήμασταν χειρότερα έξω από την ΕΕ, λέγοντας ότι «όλοι θα ήταν χειρότερα», το κάνουν σκόπιμα για να κρύψουν ότι για το κεφάλαιο θα ήταν χειρότερα. Γιατί για το λαό θα ήταν καλύτερα. Θα είχε περισσότερες προϋποθέσεις να εμποδίσει ορισμένες από τις πιο σκληρές επιλογές της ΕΕ, θα είχε περισώσει δικαιώματα και σήμερα από καλύτερες θέσεις θα πάλευε για τη δική του προοπτική. Το εργατικό λαϊκό κίνημα, από καλύτερες θέσεις θα πάλευε για ουσιαστικές αλλαγές, για μια Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας, που δε θα είχε εκχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα, που δε θα έπαιρνε μέρος σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.

Ο λαός μας, οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να καταφέρουν μεγάλο χτύπημα στα κόμματα του ευρωμονόδρομου και του ευρωσυμβιβασμού. Είναι σημαντικό, την άλλη μέρα από τις ευρωεκλογές η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις - κεντροδεξιές και κεντροαριστερές - να μετράνε απώλειες, να έχει δεχτεί πλήγμα η πολιτική τους. Αυτό το πλήγμα μπορεί να δοθεί με την υπερψήφιση των Κομμουνιστικών Κομμάτων και των συμμάχων τους που αντιπαλεύουν την ΕΕ και τις ταξικές επιλογές της σε βάρος των εργαζομένων. Τώρα, οι λαϊκοί άνθρωποι μπορούν και πρέπει να κάνουν το μεγάλο βήμα με το ΚΚΕ. Δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ για να το εμπιστευτούν με την ψήφο τους.

Γι' αυτό, στις μέρες που απομένουν ως την κάλπη, να συστρατευτούμε. Να γίνει κάθε τόπος δουλειάς, κάθε εργατογειτονιά, τα χωριά, οι σχολές κάστρα αντίστασης και αγώνα για τα δικαιώματα, τα όνειρα και τις ελπίδες του λαού. Κάστρα δουλειάς και δράσης για την ενίσχυση του ΚΚΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ