Παπαγεωργίου Βασίλης

Οταν, όμως, στην εφημερίδα παρουσιάζονται ψεύτικα ρεπορτάζ, όταν δηλαδή υποτίθεται ότι μεταφέρονται πραγματικά γεγονότα, τα οποία ή δεν έχουν γίνει ή έχει συμβεί το ακριβώς αντίθετο, τότε δεν έχουμε να κάνουμε με απλό ψέμα, αλλά με κακοήθεια και χυδαία ανηθικότητα με πατέντα.

Χτες η «ΑΥΓΗ», παρουσιάζοντας το ρεπορτάζ της Βουλής για τη συζήτηση του φορολογικού νομοσχεδίου, με το οποίο, εκτός των άλλων, η κυβέρνηση διατηρούσε σε ισχύ τη δυνατότητα των μεγαλοεκδοτών να εκπίπτουν το 2% του τζίρου τους χωρίς να παρουσιάζουν καν παραστατικά, έχει υπότιτλο «Σιωπή ΚΚΕ για το 2%» και γράφει: «Σημειώνεται ότι ο εισηγητής του ΚΚΕ Ν. Γκατζής δεν αναφέρθηκε στο 2% προς τους εκδότες», αφήνοντας να λειτουργήσουν διάφοροι συνειρμοί σε βάρος του Κόμματος.

Η πλήρης αθλιότητα δε χρειάζεται τη δική μας απάντηση. Αρκούν τα πρακτικά της Βουλής, από τα οποία αντιγράφουμε:

Αναφορά πρώτη: «Είναι προς το δημόσιο συμφέρον, η απαλλαγή του 2% από τις επιχειρήσεις ραδιοτηλεόρασης και Τύπου, χωρίς παραστατικά, από τα ακαθάριστα εισοδήματα που έχουν;».

Αναφορά δεύτερη: «Αυτό σημαίνει - σύμφωνα με ένα σημείωμα που πήραμε από ορισμένους συμπολίτες μας - ότι το ποσό αυτό ανέρχεται στα 100.000.000 ευρώ - απώλεια του Κρατικού Προϋπολογισμού».

Αναφορά τρίτη: «Είναι, (αν) θέλετε, αυτό το δέσιμο που έχουν τα δύο μεγάλα κόμματα με τα τηλεοπτικά και το γραπτό Τύπο, με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μία ακόμα προεκλογική συναλλαγή με άγνωστο το τι ακριβώς κρύβεται από πίσω».

Αναφορά τέταρτη: «Εμείς, κύριε υπουργέ, λέμε ότι πρέπει να πάρετε πίσω την παράγραφο 2 που φέρατε στην τροπολογία αυτή, γιατί πραγματικά φωνάζει. Είναι χαριστική».

Κι όμως, η τόσο συγκεκριμένη και χωρίς την παραμικρή περικοκλάδα απαίτηση του βουλευτή του ΚΚΕ, να αποσυρθεί η τροπολογία επειδή «φωνάζει» και επειδή είναι «χαριστική», μεταφέρθηκε στην «ΑΥΓΗ» ως ...«σιωπή του ΚΚΕ για το 2%».

Τα αποσπάσματα από τα πρακτικά της Βουλής, τα αφιερώνουμε σε όσους αναγνώστες της «ΑΥΓΗΣ» και οπαδούς του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ έχουν ακόμα αυταπάτες για το πού μπορεί να φτάσουν ο οπορτουνισμός και οι φορείς του.

Νέα έρευνα επιχείρησε να κάνει η διοίκηση του ΟΤΕ στους εργαζόμενους της επιχείρησης, πριν από λίγες μέρες. Η έρευνα - που θα διεξήγαγε η εταιρεία QED - φέρει τον τίτλο «Ερευνα ικανοποίησης εργαζομένων ΟΤΕ» και περιέχει 41 προτάσεις, τις οποίες κλήθηκαν να αξιολογήσουν οι εργαζόμενοι χρησιμοποιώντας την κλίμακα 1 (διαφωνώ απόλυτα) μέχρι το 5 (συμφωνώ απόλυτα).

Το περιεχόμενο των προτάσεων καλλιεργεί τον «κοινωνικό εταιρισμό», αλλά και την «τρομοκρατία»: «Είμαι περήφανος που δουλεύω για τον ΟΤΕ», «Πιστεύω στους στόχους του ΟΤΕ», «Μη ικανοποιητική προσωπική απόδοση δεν γίνεται αποδεκτή στον ΟΤΕ», είναι μερικές από αυτές τις προτάσεις. Με πιο χαρακτηριστική για τους στόχους της εργοδοσίας την εξής πρόταση: «Υπάρχουν ξεκάθαρες συνέπειες για όσους δρουν ενάντια στις αρχές και αξίες του ΟΤΕ»!

Πρόκειται για μια μεθόδευση, που ακολουθεί την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και του χτυπήματος των δικαιωμάτων των εργαζομένων (έργο των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ). Αποτελεί προσπάθεια της εργοδοσίας να καλλιεργήσει τη συνείδηση ότι όποιος αρνείται να υποταχθεί είναι ξένο σώμα. Να σημειωθεί ότι ανάλογη έρευνα επιχειρήθηκε να γίνει και πριν από δύο χρόνια. Το γεγονός ότι η εργοδοσία επανέρχεται δείχνει και την αποφασιστικότητά της, με κάθε μέσο να δημιουργήσει συνείδηση ραγιά στους εργαζόμενους, όρος αναγκαίος για την απρόσκοπτη αύξηση της κερδοφορίας της. Σ' αυτές τις συνθήκες, η επαγρύπνηση των εργαζομένων παραμένει επιτακτική ανάγκη...

Στις γνωστές αλχημείες καταφεύγει πάλι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και με αφορμή την αύξηση που προβλέπεται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας από την 1/5/2009, κάνει λόγο για σωρευτική αύξηση τη διετία 2008-2009 κατά 12,41%. Παλιά τα κόλπα της πλειοψηφίας για να κρύψει τις πομπές της. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι την ίδια «αριθμητική» της σωρευτικής αύξησης και όχι της ετήσιας πραγματικής χρησιμοποιεί και ο ΣΕΒ για να δείξει πόσο γαλαντόμος είναι προς τους εργάτες. Οι δύο πλευρές συμπίπτουν στην επιχειρηματολογία γιατί εξυπηρετούν τους ίδιους στόχους. Πώς δηλαδή θα κρατήσουν στον πάγο της μιζέριας των μισθούς των εργαζομένων και στη θαλπωρή της κερδοφορίας τα κέρδη των επιχειρήσεων.

Αλλά εκτός από τις αλχημείες υπάρχουν τα δεδομένα. Και αυτά μαρτυρούν ότι ο εργάτης και ο υπάλληλος το 2008 πήραν μόλις ένα ευρώ αύξηση στο μεροκάματο. Για δε το 2009, τους τέσσερις πρώτους μήνες δεν πήραν ούτε ένα λεπτό αύξηση. Ετσι, η αύξηση κατά 5,5% το μήνα Μάιο πάνω στα κατώτερα μεροκάματα, σημαίνει μεσοσταθμική ετήσια αύξηση μόλις κατά 3,66%. Ετσι σήμερα ο κατώτερος μισθούς διαμορφώνεται στα 739,56 ευρώ μικτά και το κατώτερο μεροκάματο στα 33,04 ευρώ μικτά. Αυτά είναι τα σπουδαία έργα που προσφέρει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στους εργαζόμενους και οι υπηρεσίες της στους βιομήχανους. Αξιος ο μισθός της!

Γραμματείς και φαρισαίοι, εμπαίζουν το λαό. Κανένας νόμος δεν μπορεί να σταματήσει τα σκάνδαλα. Το σύστημά τους και η πολιτική τους είναι το εκτροφείο τους. Η σαπίλα του είναι το ιδανικό περιβάλλον για τα κάθε είδους τρωκτικά. Αυτή η Βουλή, όπως και προηγούμενες, δεν περίμενε τον Παυλίδη για να χάσει το κύρος της. Στα μάτια του λαού είναι έκθετη γιατί νομοθέτησε σωρηδόν αντιλαϊκές - αντεργατικές αποφάσεις.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο. Δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία.

Γιατί αυτό προκαλεί ...απορία στους κυβερνώντες δηλαδή; Περίμεναν ότι οι θεσμοί τους χαίρουν της εμπιστοσύνης των πολιτών;

Ο μέσος Ελληνας δεν είναι βέβαια γιατρός, πόσο μάλλον επιδημιολόγος, αλλά δεν είναι και ανόητος.

Και είναι βέβαιος για ένα και μόνο πράγμα. Πως όλοι αυτοί δεν έχουν ως πρώτιστο κριτήριο την δημόσια υγεία. Το έχουν αποδείξει περίτρανα...

Κάποιοι θέλουν να πουλήσουν φάρμακα, κάποιοι να πουλήσουν «περίθαλψη», κάποιοι άλλοι - διεθνείς οργανισμοί - να πουλήσουν «προστασία από την γρίπη» και κάποιοι άλλοι απλά να ...«πουλήσουν μούρη»!

Προφανώς στους τελευταίους συμπεριλαμβάνεται και ο υπουργός μας της Υγείας, ο Δ. Αβραμόπουλος, με τις σιβυλλικές δηλώσεις περί κρούσματος που πιθανόν θα έχουμε τις επόμενες μέρες...

Βλέπετε και ο πολιτικαντισμός είναι παμφάγος. Καταναλώνει οτιδήποτε προκειμένου να επιτύχει τον εντυπωσιασμό.

«ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ» ΔΕΝ αποδέχεται το Ισραήλ από το πόρισμα του ΟΗΕ σύμφωνα με το οποίο ευθύνεται για θανατηφόρα περιστατικά στην Λωρίδα της Γάζας. (Ενα πόρισμα που ούτε ...τα μισά δεν λέει από όσα κάνουν).

Δεν βλέπουμε όμως κανέναν διεθνή πανικό. Δεν ακούμε δηλώσεις περί προσβολής των Ηνωμένων Εθνών και παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου. Δεν διακρίνουμε καμία ευαισθησία του ...πολιτισμένου δυτικού κόσμου.

Προφανώς η ...ευαισθησία ποικίλλει ανάλογα με το ποιος είναι αυτός που παραβιάζει (καταφανώς) το διεθνές δίκαιο. Αφήνουμε που και η ίδια η έννοια αυτού του δικαίου, έχει ξεπεράσει κάθε όριο ...ελαστικότητας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι έγινε και προχτές στο Πολυτεχνείο, όπου ο Μηλιός μίλησε μαζί με τον Τσίπρα. Και κατηγόρησε το ΚΚΕ (αυτόν το ρόλο παίζει ο Μηλιός) ότι το Δεκέμβρη που πέρασε το ΚΚΕ είπε ότι στην αληθινή εξέγερση δε θα σπάσει ούτε ένα τζάμι.

Είναι τόσο ...επαναστάτης ο Μηλιός, που εξεγέρθηκε! Και πήγε να αποδείξει ότι το ΚΚΕ του 1921 ήταν επαναστατικό, ενώ τώρα έχασε την επαναστατικότητα που είχε στο παρελθόν! Ναι, ο Μηλιός τα είπε αυτά... Και ως γνωστόν, είναι και ο Μηλιός συνιστώσα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...

Και μετά φωνάζουν που τους λέμε ότι χαϊδεύουν τα αυτιά των κουκουλοφόρων! Κουκούλα και πέτρες για τις τζαμαρίες! Αυτό είναι το νέο «επαναστατικό υποκείμενο»! Αυτό ταυτίζουν με το κίνημα της νεολαίας! Μαζί με την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ!

Πού βρήκαν οι Μηλιοί το ανάστημα να κατηγορούν το ΚΚΕ για έλλειψη επαναστατικότητας; Κι όμως έχουν αυτό το θράσος! Κι ας είναι βέβαιο ότι με τις τέτοιες τοποθετήσεις, σαν του Μηλιού, θα είναι σύμφωνες και οι υπηρεσίες που κατευθύνουν κουκουλοφόρους να σπάζουν βιτρίνες, για να νιώθει καλά η αστική εξουσία. Οι δήθεν αντιεξουσιαστές λουστραδόροι του συστήματος.

Το πρόβλημα, λέμε και πάλι, βρίσκεται στην ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Επαίρεται, που χαϊδεύει τα αφτιά των κουκουλοφόρων.

Η οργάνωση των εργαζομένων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις συναφείς επιχειρήσεις αποκτάει μέρα με τη μέρα γερά ποδάρια σε όλη τη χώρα, προωθώντας την κοινή ενιαία δράση όλων των εργαζόμενων στον κλάδο, ανεξάρτητα από σχέση και μορφή απασχόλησης. Αυτό το καθοριστικό βήμα έκανε χτες το κλαδικό σωματείο και στη Λάρισα, πραγματοποιώντας την πρώτη του Γενική Συνέλευση, πριν τις εκλογές της επόμενης εβδομάδας. Το γεγονός και μόνο ότι οι εργαζόμενοι σ' έναν αχανέστατο κλάδο ξεπερνούν τις πλαστές αντιθέσεις και τους διαχωρισμούς και συνενώνονται με πρωτοβουλία των ταξικών δυνάμεων σε ένα κοινό σωματείο, με επιθετικό πλαίσιο πάλης, δε θα μπορούσε βέβαια να αφήσει ασυγκίνητο τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό και τους άλλους παρατρεχάμενους που κόπτονται δήθεν για την ενότητα της εργατικής τάξης, ενώ στην πραγματικότητα πασχίζουν για την υποταγή και την ήττα της. Γι' αυτό και η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ έβγαλε αφρούς, κατηγορώντας όσους συσπειρώνονται στο κλαδικό σωματείο σαν «διασπαστές», που επιδιώκουν «κομματικά οφέλη». Το ίδιο ακριβώς μοτίβο επανέλαβαν διάφορες παρατάξεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε κλάδους όπως η ΕΥΔΑΠ, ενώ προς στήριξη της προπαγάνδας της ΟΤΟΕ έσπευσαν - σαν έτοιμοι από μέρες - διάφορες αριστερίστικες ομάδες και ομαδούλες. Αυτοί που κόπτονται για την «ενότητα» της εργατικής τάξης, πρέπει πρώτα και κύρια να απολογηθούν στους εργαζόμενους γιατί αφήνουν συνδικαλιστικά ακάλυπτους χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους στις τράπεζες και τις άλλες συναφείς επιχειρήσεις. Γιατί σε Ομοσπονδίες όπως η ΠΟΕ ΟΤΑ αρνούνται να εγγράψουν συμβασιούχους. Αυτοί είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους. Αυτοί υπονομεύουν την πραγματική, ταξική ενότητα των εργαζομένων. Κι επειδή το κλαδικό σωματείο έρχεται να χαλάσει τη σούπα τους, συσπειρώνονται και μ' ένα στόμα επιτίθενται σε όσους παλεύουν να εκφραστεί ενιαία και επιθετικά η φωνή χιλιάδων εργαζομένων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις άλλες επιχειρήσεις.

Να που στήθηκε νέο κόμμα, σύμφωνα με σχετικό δελτίο Τύπου, στο οποίο ηγούνται ο Στ. Παπαθεμελής, ο Κ. Ζουράρις και άλλοι, που θα συμμετάσχει στις ευρωεκλογές, όπως μας πληροφορούν. Το όνομα αυτού «Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο». Ωστόσο, επιλέγουν να χρησιμοποιούν ως λογότυπο του κόμματος αυτού και ονομασία τα αρχικά ΠΑ.Μ.Μ.Ε. Είναι άραγε αυτό τυχαίο; Γιατί γεννιόνται εύλογα ερωτήματα, αφού ως ονομασία παραπέμπει στο ΠΑΜΕ, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Και ναι μεν μπορεί να πει κανείς ότι οπτικά η γραφή τους δεν είναι ίδια, αλλά στον προφορικό λόγο δεν ξεχωρίζουν. Μήπως λοιπόν οι οργανωτές αυτού του κόμματος αποφάσισαν να επωφεληθούν από το μεγάλο κύρος του ΠΑΜΕ στην εργατική τάξη ή και να δημιουργήσουν συγχύσεις; Μήπως κάποιοι σκέφτηκαν πως τέτοιοι συνειρμοί είναι βολικοί για να σπέρνουν συγχύσεις; Οι στόχοι και οι θέσεις του ΠΑΜΕ, βέβαια, η δράση του, είναι γνωστά, όμως οι αγωνιστές που το στελεχώνουν και οι χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι που συσπειρώνονται σ' αυτό, πρέπει να επαγρυπνούν. Οπως και όλοι οι εργαζόμενοι.

Ρωτήθηκε από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», αν κατατάσσει το ΚΚΕ στα συντηρητικά ή στα προοδευτικά κόμματα της Ευρώπης! Και ο Μπεγλίτης απάντησε: Πρώτο, ότι το ΚΚΕ «είναι όμηρος μιας στρατηγικής που θυμίζει την περίοδο της Τρίτης Διεθνούς». Δεύτερο, ότι το ΚΚΕ δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ως προοδευτικό. Διότι «το άλλο σύστημα που επαγγέλλεται το ΚΚΕ αποδείχθηκε, ήδη, αυταρχικό, αντιδημοκρατικό και παραγωγός φτώχειας και κοινωνικών ανισοτήτων»! Ιμπεριαλιστικό θράσος!...

Μπορεί ο βουλευτής Μπεγλίτης, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, να αντιπαρατεθεί με την πολιτική του ΚΚΕ; Δεν μπορεί. Γι' αυτό και δε θέλει. Γι' αυτό και προτιμάει τον πολιτικό λόγο που «σπούδασε» στην ΕΕ (ποιος ξέρει και πού αλλού) και στα χαρτάκια που τους μοιράζει ο Κοτζιάς. Ισως και στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ...

Η πολιτική του ΚΚΕ αγγίζει το λαό, επιβεβαιώνεται. Αυτή φοβούνται οι Μπεγλίτηδες, αυτή φοβάται η άρχουσα τάξη. Γι' αυτούς προοδευτικό είναι: Αύξηση ένα ευρώ, τρίωρα και τετράωρα, τσεκούρωμα του Ασφαλιστικού, 65ωρο, ταμεία φτώχειας. Ο,τι τα πολεμάει, όπως το ΚΚΕ, είναι συντηρητικό. Συντηρητισμός και οι κατακτήσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, που η αντεπανάσταση (καπιταλιστική παλινόρθωση) μετέτρεψε σε ερείπια! Δικά σας είναι τα ερείπια, κύριοι της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ! Κι εκεί κι εδώ. Εσάς και της σοσιαλδημοκρατίας (γενικώς) και της ΝΔ (γενικώς) που πηγαίνετε χέρι χέρι.