Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι «ειδικοί» ΚΚΕδολόγοι αποφαίνονται ότι: «Ο Περισσός έχει περιχαρακωθεί σε ένα σύγχρονο σταλινισμό και δεν έχει πολιτική συμμαχιών, τα αντιϊμπεριαλιστικά του συνθήματα είναι ακίνδυνα, τα συμπεράσματα του συνεδρίου οδηγούν στη δικτατορία του προλεταριάτου και ας μη χρησιμοποιείται αυτός ο όρος γιατί παραπέμπει στο καθεστώς της Σοβιετικής Ενωσης. Οσοι μπορούσαν να αντισταθούν έφυγαν, τώρα δεν κουνιέται φύλλο στο ΚΚΕ» (Μ. Κοψίδης) και εντοπίζουν τα κρυφά ελατήρια αυτής της συμπεριφοράς του ΚΚΕ στην προσπάθειά του να αλιεύσει ψήφους απ' τη δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ... Θα λέγαμε πως όταν η βλακεία συναντιέται με το αντιΚΚΕ μένος τα αποτελέσματα είναι απολαυστικά. Πάντως, όλες αυτές οι ανοησίες είναι ουσιαστικά ομολογίες της λύσσας που τους έχει πιάσει που το ΚΚΕ ολοκλήρωσε το Συνέδριό του με επιτυχία, έβαλε στόχους ανασύνταξης και αντεπίθεσης για το λαϊκό κίνημα και συνεχίζει την αταλάντευτη δράση του στην υπηρεσία της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων.

Οσο μιλούν, παρά τις σκόπιμες ασάφειες ενίοτε και διγλωσσίες, οι οπορτουνιστές αποκαλύπτουν την ουσία της πολιτικής τους και το πόσο επιζήμια είναι αυτή για τους εργαζόμενους. Γράφει στην κυριακάτικη «Αυγή» ο Γ. Δραγασάκης για την κρίση και παραθέτει ορισμένες προτάσεις χαρακτηρίζοντας την εφαρμογή τους «ανάγκη». Προτείνει λοιπόν ανάμεσα σε άλλα «να υιοθετηθούν για όλη την ΕΕ ένα ελάχιστο κοινό κατώτατο όριο φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη, καθώς και ένα ελάχιστο επίπεδο κοινωνικών ορίων σε ό,τι αφορά στα εργασιακά δικαιώματα, τους μισθούς, τα ωράρια, προσαρμοσμένα στο επίπεδο παραγωγικότητας της κάθε χώρας». Παρακάτω «να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στήριξης των οικονομιών των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων»...

Στο όνομα της οικονομικής κρίσης και επισείοντας την απειλή πλήρους κατεδάφισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ο Γ. Δραγασάκης προτείνει να συμφωνήσουν οι εργαζόμενοι στο... πόσα θα χάσουν, για να μην τα χάσουν όλα. Γιατί όμως ντε και καλά οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσουν; Και τι είδους υπηρεσία στους εργαζόμενους προσφέρουν τέτοιες προτάσεις, την ώρα που είναι κρίσιμης σημασίας η οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης τους ώστε την κρίση να την πληρώσει η πλουτοκρατία; Υπηρεσία στο κεφάλαιο προσφέρουν και με αυτή την πρόταση όπως και με την άλλη να στηριχτούν οι οικονομίες των χωρών της Ανατ. Ευρώπης και των Βαλκανίων, γιατί η οικονομία δεν είναι ουδέτερη έννοια. Η συγκεκριμένη είναι καπιταλιστική.

Μαθήματα υποταγής στην κερδοφορία της εργοδοσίας παραδίδει το σωματείο εργαζομένων στη «ΦΡΗΣΛΑΝΤ ΕΛΛΑΣ ΑΕ». Το οποίο με ανακοίνωσή του ενημερώνει ότι συζήτησε με τη διοίκηση της εταιρείας και συμφώνησαν: ότι η εταιρεία μπορεί να μετακινεί όποτε και όπου θέλει έναν εργαζόμενο «στα πλαίσια της οικονομικής δυσπραγίας της αγοράς». Αλλά και ότι τα μεροκάματα και οι μισθοί θα μείνουν το 2009 καθηλωμένα στα επίπεδα του πληθωρισμού. Δηλαδή θα μειωθούν, αφού ο πληθωρισμός κινείται πιο κάτω από το 5,5% που ορίζει ως ποσοστό αύξησης από 1/5/2009 η σύμβαση της ΓΣΕΕ.

Ως σωστός «εταίρος» της εργοδοσίας, που μοιράζεται την ίδια αγωνία για την ανταγωνιστικότητα» της ΦΡΗΣΛΑΝΤ, το σωματείο φροντίζει μάλιστα να εξηγήσει στους εργαζόμενους ότι «η απόδοση των εργαζομένων αλλά και η γενικότερη οικονομική κατάσταση και προοπτικές της εταιρείας είναι από τα κύρια κριτήρια της εξασφάλισης των θέσεων εργασίας». Ορθά - κοφτά, δηλαδή, τους λέει «τσιμουδιά και τα κεφάλια μέσα, κάντε ό,τι πει η διοίκηση, γιατί αλλιώς είστε χαμένοι»... Δυναμώνοντας και με αυτό τον τρόπο την ανασφάλεια που ενίσχυσαν οι απολύσεις που έγιναν πριν μερικές μέρες στην Πάτρα...

Στην ίδια κατεύθυνση, βαφτίζει «οικειοθελή παροχή» της επιχείρησης δικαιώματα των εργαζομένων, των οποίων ο σεβασμός εναπόκειται στις αντοχές των ταμείων της. «Οικειοθελής εταιρική παροχή» βαφτίζεται η αύξηση σε επιχειρησιακό επίπεδο, για της οποίας τη διασφάλιση (σε επίπεδα αντίστοιχα των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων) θα έπρεπε να παλεύει κανονικά το σωματείο. «Οικειοθελής συνεισφορά» βαφτίζεται και η καταβολή ενός εφάπαξ ποσού για έξοδα μετακίνησης, που κατοχυρώνει ήδη η κλαδική σύμβαση.

Το σωματείο μιλά τη γλώσσα της «ανταγωνιστικότητας» καλύτερα κι από εργοδότη! Αφού, όπως ενημερώνει, «οι παραπάνω οικειοθελείς παροχές δίδονται ως επιβράβευση για την επίτευξη του στόχου ανάπτυξης πωλήσεων της εταιρείας και μπορούν να αναθεωρηθούν κατά την κρίση της οποτεδήποτε». Δηλαδή, δικαιώματα υπάρχουν όταν, εφόσον και όπως το επιτρέπουν οι πωλήσεις της εταιρείας.

Πώς να μην έχουν αγανακτήσει οι εργαζόμενοι και να μην απορρίπτουν τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, όταν τέτοιες περιπτώσεις τολμούν να αυτοχαρακτηρίζονται «εκπρόσωποι των εργαζομένων»;...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ελα, όμως, που πάντα την πληρώνουν απλοί άνθρωποι της καθημερινότητας που υποτίθεται ότι κάποιος κρατικός μηχανισμός υπάρχει για να τους προστατεύει.

Γιατί για πολυτελείς βίλες που πλήττονται από φυσικές καταστροφές δεν ακούμε και τόσο συχνά. Πρέπει να ...υπερβάλλει εαυτόν η φύση για να συμβεί τέτοιο πράγμα.

Τα μηνύματα αλληλεγγύης μεταξύ των κυβερνήσεων δίνουν και παίρνουν φυσικά, όπως σε κάθε τέτοια περίπτωση. Ξέρουμε, άλλωστε, από τέτοια πράγματα στην Ελλάδα.

Και τη «Ρικομέξ» τη θυμόμαστε, και τις φωτιές του προπέρσινου Αυγούστου και διάφορα άλλα δείγματα του «προηγμένου ευρωπαϊκού κράτους» στο οποίο ζούμε...

ΠΑΝΤΩΣ, ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ηγέτες συνεδριάζουν αυτές τις μέρες για το μέλλον μας, με αφορμή την «οικονομική κρίση». Αλλο ένα ...«φυσικό φαινόμενο» κι αυτό, για το οποίο κανείς δε φταίει.

Ομως - όπως και κάθε τι άλλο - πρέπει κατά την γνώμη τους να το πληρώσουν οι λαοί, που φυσικά θα χάσουν δουλειές, δικαιώματα, κατακτήσεις και αξιοπρέπεια. Αυτά είναι ...αυτονόητα.

Μάλλον τους χρειάζεται ένας άλλου τύπου σεισμός με «θύμα» τις πολιτικές τους.

ΜΑ ΤΙ ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ να ακούει κι αυτό το ΠΑΣΟΚ τούτες τις μέρες με την υπόθεση Παυλίδη. Εφοπλιστές που λάδωναν, προκειμένου να προωθηθούν συμφέροντά τους. Ακουσον - άκουσον...

Και επίσης διαπλοκή εφοπλιστικού κεφαλαίου με την εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου Ναυτιλίας ή Αιγαίου.

Τα μαθαίνουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ και μένουν με ανοιχτό το στόμα. Εμβρόντητοι μπροστά στην κατάντια του πολιτικού κόσμου...

Μήπως να δώσει εντολή να αποχωρήσουν ο Γιώργος Παπανδρέου; Δεν αντέχουν, οι άμωμοι αυτοί άνθρωποι, να εκτίθενται ξαφνικά σε τόση παρακμή. Είναι ασυνήθιστοι...

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτά λέει ο Καρκαγιάννης. Και για να στηρίξει το συμπέρασμά του, σχηματίζει την εικόνα που ο ίδιος θέλει, χωρίς να μπορέσει να κρύψει την ξινίλα του για το ΠΑΜΕ και την απεργιακή του διαδήλωση. Ο αρθρογράφος είδε την Πέμπτη απεργούς μόνο από το δημόσιο τομέα. Είδε συγκεντρώσεις που γίνονται αισθητές όχι λόγω του μεγέθους τους, αλλά λόγω της ενόχλησης που προκαλούν στους φιλήσυχους πολίτες. Είδε πρόσωπα χωρίς ενθουσιασμό, που εκτελούσαν απλά το καθήκον τους. Είδε μπλοκ του «ΚΚΕ (ΠΑΜΕ)» και ξεχωριστό μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ, σαν να μην ήταν τα πανό του προσκολλημένα στη συγκέντρωση και την πορεία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ.

Αυτά είδε ο Καρκαγιάννης. Και μόνο μ' αυτά, τρόμαξε για την τύχη του καπιταλισμού και έσπευσε να πολυλογήσει στην «Καθημερινή» για την ανάγκη της σωτηρίας του, μέσα από μια καλύτερη διαχείριση. Κατανοητός ο φόβος του. Πολύ περισσότερο που ο Α. Καρκαγιάννης ξέρει καλά πως δε βλέπει τον κόσμο με τα ίδια μάτια που τον βλέπουν οι απεργοί. Οι χιλιάδες του ιδιωτικού τομέα που κυριάρχησαν στα μπλοκ του ΠΑΜΕ (και όχι του ΚΚΕ, όπως τον βολεύει να τα παρουσιάζει) και συμμετείχαν στην κινητοποίηση με κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους. Οι χιλιάδες αποφασισμένοι νεολαίοι, γυναίκες και μετανάστες που από μάχη σε μάχη γίνονται περισσότεροι. Το φόβο τους έχει ο Καρκαγιάννης και το σύστημα που υπηρετεί. Και είναι απόλυτα δικαιολογημένος...

Το ΒΗΜΑ ανέλαβε την Κυριακή την υπεράσπιση του Θ. Πάγκαλου για όλα όσα είπε το προηγούμενο διάστημα σε βάρος του ΚΚΕ και των στελεχών του. Ετσι τουλάχιστον εμφανίστηκε ένα κείμενο που στην πραγματικότητα ήταν μία ακόμα αντιΚΚΕ εργολαβία. Η εφημερίδα λοιπόν, ανέλαβε να εξηγήσει στους αναγνώστες της ότι ο Θ. Πάγκαλος επιτίθεται με πολιτικούς όρους, ενώ το ΚΚΕ κάνει «επίθεση επί των προσωπικών, για το φυσικό εκτόπισμα ή για τον παππού δικτάτορα».

Αφαιρούμε το γεγονός ότι αυτά τα περί προσωπικών που έχει πάρει τοις μετρητοίς η αρθρογράφος βρίσκονται στο χώρο της φαντασίας αλλά προφανώς, η ίδια, θεωρεί ότι όροι όπως «ομάδα ανθρώπων με ολοκληρωτική νοοτροπία», «γραφικοί», «τραμπούκοι», «...στελέχη του ΚΚΕ που πολυτελώς διαβιούν» και πολλά άλλα που αναφέρει ο Θ. Πάγκαλος σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», αποτελούν κοσμητικά επίθετα μιας απόλυτα θεμιτής πολιτικής πλατφόρμας. Δε φαίνεται να ενοχλείται καθόλου που στον άξονά της αυτή η πλατφόρμα έχει την απαγόρευση της δράσης του ΚΚΕ. «Το Κόμμα αυτό» λέει ο Πάγκαλος στη σχετική συνέντευξη για το ΚΚΕ, «κινείται στα όρια της νομιμότητας».

Δεν προκαλεί εντύπωση πως το «ΒΗΜΑ» λέει για τη δήλωσή του («αν το ΚΚΕ νικούσε το 1949 τότε θα σκότωνε όλους τους αντιφρονούντες Ελληνες και ένα μέρος μελών και στελεχών του») ότι «σε μια συζήτηση τα πάντα επιτρέπονται». Τα αστικά ΜΜΕ πετούν τη σκούφια τους όταν δουν κάποιον να ξεσπαθώνει σε βάρος του Κόμματος. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Ετσι, το «ΒΗΜΑ», προκειμένου να χτυπήσει το ΚΚΕ, διαστρεβλώνει την αλήθεια και ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζει την υπόθεση ως «οι πολλοί που επιτίθενται σε έναν». Και θίχτηκε γιατί - όπως λέει - «αμφισβητούν την αυτενέργεια με ανακοινώσεις όπως "του έχουν αναθέσει καταμερισμό από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ"». Λες και θέλει ιδιαίτερη ευφυΐα για να καταλάβει κανείς ότι ο ρόλος που παίζει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο συγκεκριμένος πολιτικός είναι ακριβώς αυτός. Σε αυτό τον καταμερισμό που είναι μόνιμος από την πλευρά της αστικής τάξης και τα κόμματά της, υπάρχουν και αντίστοιχοι καταμερισμοί στον αστικό Τύπο.

Η αρθρογράφος του πονήματος υπεράσπισης του Θ. Πάγκαλου (σ.σ. είναι η ίδια που πριν λίγες μέρες χαρακτήριζε το πανεπιστημιακό άσυλο «ιδιότυπο καθεστώς», «εντελώς passe» κατά τη γλώσσα των σαλονιών του Κολωνακίου και «λείψανο», που οφείλει την ύπαρξή του στο γεγονός ότι «αρκετός κόσμος» καταπιέζεται από τα «εύσημα αριστεροσύνης»).

Υ.Γ. Τα 80 χρόνια ιστορίας του ΚΚΕ γιορτάστηκαν το 1998. Το 2008 γιορτάστηκαν τα 90 χρόνια του ΚΚΕ. Καλό θα είναι όταν κάποιος από τον «καταμερισμό» χρεώνεται ΚΚΕ, να ξέρει τουλάχιστον τα βασικά.