Την αναθέρμανση της απειλής που αποτελεί το ΝΑΤΟ για τους λαούς και την υπόθεση της παγκόσμιας ειρήνης σηματοδοτούν οι αποφάσεις που ελήφθησαν και όσα άλλα δρομολογήθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας, η οποία ολοκληρώθηκε το Σάββατο στο Στρασβούργο. Ταυτόχρονα, πιο άμεση φαντάζει η απειλή για τον ελληνικό λαό, λόγω της ακόμα πιο βαθιάς και πιο ενεργής εμπλοκής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όπως προκύπτουν από τις νέες δεσμεύσεις που ανέλαβε η ελληνική κυβέρνηση.

Με τη διακήρυξη περί «νέας στρατηγικής αντίληψης» του ΝΑΤΟ, που υιοθέτησαν οι 28 αρχηγοί κρατών, ουσιαστικά γίνεται ένα είδος κωδικοποίησης του νέου επιθετικού δόγματος του ΝΑΤΟ, που άρχισε να διαμορφώνεται μετά το 1991, περιλαμβάνοντας «νέους ρόλους», «διεύρυνση ορίων», «νέα δόγματα» περί «ασύμμετρων απειλών», «προληπτικούς πολέμους», «αντιτρομοκρατικό πόλεμο» κλπ και προλειαίνεται το έδαφος για την αναθεώρηση του ισχύοντος Στρατηγικού Δόγματος του ΝΑΤΟ του 1999, στην επόμενη Σύνοδο του 2010. Η παρούσα Σύνοδος του Στρασβούργου έβαλε επί τάπητος την «παγκοσμιοποίηση» της ιμπεριαλιστικής απειλής με όλο της το στρατιωτικό και πολιτικο-οικονομικό περιεχόμενο. Γι' αυτό και γίνεται καθορισμός στόχων πολιτικών παρεμβάσεων του ΝΑΤΟ ανά τον πλανήτη, με τη χρησιμοποίηση της στρατιωτικής του ισχύος, και οι λεγόμενες νέες απειλές, αποτελούν το όχημα για την παγκόσμια διείσδυση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Ο γνωστός ρόλος του «παγκόσμιου χωροφύλακα» φαίνεται δεν επαρκεί για τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, γι' αυτό βάζουν στη ρότα της ΝΑΤΟικής λαίλαπας, εκτός από την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και ζητήματα «ενεργειακής ασφάλειας», «προστασίας του κλίματος», «αντιμετώπιση της πειρατείας», «αντιμετώπιση καταστροφών», «μη διάδοση των πυρηνικών όπλων» και άλλα. Στο μεταξύ, δεν ξεχνάνε το Αφγανιστάν και τη μέσω αυτού διείσδυση στην Ασία και ενισχύουν την ένταση του πολέμου.

Από κοντά σπεύδει η ελληνική κυβέρνηση, η οποία διατηρεί και ενισχύει την παραδοσιακή συμμαχία των ελληνικών κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων, που κατά τα 58 χρόνια της ΝΑΤΟικής ομηρείας της Ελλάδας, έθεσαν τα πάντα στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Ειδικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ των τελευταίων χρόνων έβαλαν στην ημερήσια διάταξη τη διεκδίκηση για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας ενισχυμένου ρόλου στα πλαίσια του ενδοϊμπεριαλιστικού καταμερισμού. Μέσα σε αυτή τη λογική κινούμενος ο Κ. Καραμανλής προσφέρει τώρα ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά του Αφγανιστάν αναλαμβάνοντας το αεροδρόμιο της Καμπούλ, νοσοκομείο στο πολεμικό πεδίο και αναγγέλλοντας την έξοδο της ελληνικής δύναμης από την Καμπούλ και την ανάληψη αποστολών μέσα στη ζώνη του πυρός. Το κλίμα αυτό της πιο βαθιάς εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πυρήνα, εκφράζει και η διεκδίκηση από την ελληνική κυβέρνηση για στελέχωση από Ελληνα αξιωματούχο της κρίσιμης θέσης του αναπληρωτή ΓΓ στη διεύθυνση λειτουργίας του ΝΑΤΟ.

Οι εξελίξεις αυτές, σε συνδυασμό με την ελληνική συμμετοχή σε όλο το πλέγμα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο των ενεργειακών οδών, περιέχει νέους κινδύνους για την ειρήνη στην περιοχή. Η αντιιμπεριαλιστική πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για απεγκλωβισμό της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς είναι ο μόνος δρόμος για την προάσπιση της ειρήνης, όσο και ισότιμης συνεργασίας προς όφελος των λαών. Αμεσος στόχος πάλης η αποχώρηση της ελληνικής δύναμης από το Αφγανιστάν και από όλες τις ιμπεριαλιστικές αποστολές.