Παρασκευή 9 Γενάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Γιατί αρνούνται να πάρουν θέση;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ξαφνικά διάφορους κονδυλοφόρους, τους έχει πιάσει ο πόνος για το άσυλο και για την «περιφρούρηση» των πανεπιστημίων του κέντρου της Αθήνας. Στην πραγματικότητα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να φτιάξουν «κλίμα» κινδύνου.

Ποιοι όμως στήνουν πραγματικά αυτό το σκηνικό; Ποιοι σιγοντάρουν τα «παιχνίδια» με το ακαδημαϊκό άσυλο, αρνούμενοι να απονομιμοποιήσουν και να καταδικάσουν πολιτικά τις καταλήψεις του προηγούμενου διαστήματος σε Πολυτεχνείο, ΑΣΟΕΕ και Νομική από ανθρώπους άσχετους με το φοιτητικό κίνημα και χωρίς καμιά απόφαση των οργάνων των φοιτητών;

Η ζωντανή πραγματικότητα των φοιτητικών συλλόγων μιλάει από μόνη της. Χτες στη γενική συνέλευση φοιτητών Γεωπονικής, οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΠ, της ΕΑΑΚ και της παράταξης του ΣΥΝ αρνήθηκαν να στηρίξουν το ψήφισμα της ΠΚΣ (το οποίο υιοθέτησε τελικά η συνέλευση των φοιτητών) που κατήγγειλε την εκφυλιστική κατάσταση των ψευτοκαταλήψεων με στόχο το άσυλο και καλούσε τους φοιτητές «να μην επιτρέψουν καμία συζήτηση για την άρση ή τον περιορισμό του ασύλου. Οχι στην κατάργηση - περιορισμό του ασύλου. Να καταδικάσουν όλους εκείνους που βρήκαν τώρα την ευκαιρία να χτυπήσουν το άσυλο».

Γιατί άραγε οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και των... λοιπών δημοκρατικών συνοδοιπόρων του στους φοιτητές, αρνούνται να πάρουν θέση για τα εκφυλιστικά φαινόμενα και να υπερασπιστούν το άσυλο...;

Γιατί άλλαξαν την ώρα;

Γράφαμε χτες ότι περίπου δέκα λεπτά μετά την επίθεση σε βάρος αστυνομικών των ΜΑΤ την περασμένη Δευτέρα τα ξημερώματα της Δευτέρας, συγκεκριμένα στις 3.22, σε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο (ιντιμίντια λέγεται) εμφανίστηκε αναλυτική περιγραφή του γεγονότος, με πολύ συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με τον τόπο του συμβάντος. Δηλαδή ότι στη Ζαΐμη και Νοταρά ακούστηκε πυροβολισμός από αυτόματο. Το περίεργο, γράφαμε, είναι ότι τα έμαθαν, όπως λένε, από τους ασυρμάτους της αστυνομίας. Δεν προκαλεί ερωτήματα το γεγονός; Είναι τυχαίο; Και ότι το έμαθαν αμέσως, και ότι το πέρασαν στο συγκεκριμένο σάιτ (περίεργο αλήθεια) αμέσως, και ότι το έμαθαν από τους ασυρμάτους; Πράγματι στο μήνυμα που είχε περάσει μέσα στην ιστοσελίδα, στο τέλος έλεγε: «από τους ασύρματους των ματάδων που έχουν γεμίσει τον τόπο κάτι άκουσα για άσφαιρα»...

Χτες, ως διά μαγείας, η ώρα του συγκεκριμένου μηνύματος που τη Δευτέρα τα ξημερώματα ήταν 3.22 είχε αλλάξει και είχε γίνει 4.02 π.μ.

Ταυτόχρονα, γράφουν ότι «αυτά που λέει ο Ριζοσπάστης και το κάθε καθεστωτικό μέσο είναι το λιγότερο ψεύδη».

Αν είναι έτσι, ρε παιδιά, δηλαδή ψεύδη γιατί μεταθέσατε την ώρα του μηνύματος; Εκαναν λάθος οι ασύρματοι ή πιαστήκατε στα πράσα και το κάνετε για ξεκάρφωμα;

«Καρμπόν»

«Η ελεύθερη αγορά λειτουργεί όταν λειτουργεί ο ανταγωνισμός», είπε ο νέος υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης επιβεβαιώνοντας απλώς το αυτονόητο: ότι ο υπουργός άλλαξε, η πολιτική παραμένει ίδια και απαράλλαχτη. «Καρμπόν» των κατά καιρούς επαναλαμβανόμενων βαρύγδουπων και ανέξοδων δηλώσεων των προκατόχων του ήταν και τα περί «αμείλικτης πολιτικής απέναντι στα καρτέλ». Εντάξει, καμία... ανησυχία: συνέπεια και συνέχεια και στο υπουργείο Ανάπτυξης.

«Θάβουν» τις αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις

Είναι κοινός τόπος ότι τα αστικά ΜΜΕ «θάβουν» ό,τι δε βολεύει την άρχουσα τάξη, όποια κίνηση και πρωτοβουλία του λαϊκού κινήματος και των φορέων του συγκρούεται και σπάει τις αυταπάτες που το κεφάλαιο θέλει να πλασάρει. Δεν κάνει εντύπωση, λοιπόν, το γεγονός ότι από την έναρξη των ισραηλινών πολεμικών επιχειρήσεων στη Γάζα μέχρι και σήμερα, τα αστικά ΜΜΕ δακρύζουν μεν για τη σφαγή στην Παλαιστίνη και ταυτόχρονα κάνουν γαργάρα τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, ενώ εκλιπαρούν το Ισραήλ να σταματήσει τον πόλεμο! Οπως ακριβώς δηλαδή κάνει και η ηγεσία του Ισραήλ, των ΗΠΑ και των κρατών της ΕΕ.

Γι' αυτό και οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης του λαού προβάλλονται ή αποσιωπούνται με κριτήριο το κατά πόσον εντάσσονται αρμονικά και ανώδυνα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Ετσι, αποσιώπησαν παντελώς τις προχτεσινές συναυλίες αλληλεγγύης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που συνδιοργάνωσαν το ΠΑΜΕ, η ΕΕΔΥΕ, η ΟΓΕ και η «Πολιτιστική Παρέμβαση». Για τα αστικά ΜΜΕ - που δήθεν εργάζονται για την αδέσμευτη, ανεξάρτητη και αμερόληπτη ενημέρωση του λαού - δεν υπάρχουν κινητοποιήσεις και δυνατές φωνές που εκφράζουν τη γνήσια αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό, προβάλλοντας ακριβώς το αίτημα για ίδρυση ενιαίου ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα όρια του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Είναι σύμπτωση άραγε ότι χτες δημοσιεύτηκε επιστολή - παρέμβαση του γραφείου Τύπου της ισραηλινής πρεσβείας σε απογευματινή εφημερίδα, με την οποία απαντάει - όπως αναφέρεται στην επιστολή - σε «ισχυρισμούς που έχουν εμφανιστεί στα ελληνικά ΜΜΕ» για «να αποκατασταθεί η αλήθεια σχετικά με τις επιχειρήσεις των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων στη Γάζα»; Με την παρέμβασή της η ισραηλινή πρεσβεία επαναλαμβάνει την επιχειρηματολογία που θυματοποιεί το Ισραήλ, ενώ σχετικά με την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους σημειώνεται ότι το Ισραήλ εργάζεται για την ίδρυση του παλαιστινιακού κράτους, αλλά η ευθύνη βρίσκεται στη Χαμάς. Το μήνυμα δόθηκε. Το Ισραήλ είναι αθώο. Ο ιμπεριαλισμός είναι αθώος. Και τα ΜΜΕ συνεχίζουν σε παρόμοια ρότα τη δουλειά που έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό: Δημοσιεύουν μόνο εκείνες τις ειδήσεις και από μονομερή σκοπιά, ώστε να εναρμονίζονται με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Στην ουσία, βάζουν κριτήρια για το ποιοι, για ποιο λόγο και με ποια αιτήματα μπορούν να διαδηλώνουν... Λένε με τη στάση τους ότι με αιτήματα αντιιμπεριαλιστικά, με διεκδικήσεις για τερματισμό της ισραηλινής κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη και ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτος, δεν μπορεί κανείς να διαδηλώνει...

Αυτός είναι ο ρόλος τους. Να είναι παπαγαλάκια της άρχουσας τάξης, των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού. Γι' αυτό υπάρχουν, από αυτό το χέρι τρέφονται. Και δουλειά τους ακριβώς είναι να εμποτιστεί η συνείδηση του λαού και κυρίως της νεολαίας με ιδεολογήματα που εκτονώνουν μεν την αγανάκτηση, αλλά δε στρέφονται ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική και συμβάλλουν στη διαιώνιση της εξουσίας των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Τα αστικά ΜΜΕ είναι - πάντα ήταν - απέναντι από το λαϊκό κίνημα και τα αιτήματά του, ακριβώς γιατί ο ρόλος τους - όποια «ταυτότητα» και αν επιλέγουν για τους εαυτούς τους - είναι με τους απέναντι, με την πλουτοκρατία. Και το αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία, σε κάθε πρωτοβουλία του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, όπως και τώρα με τον πόλεμο στη Γάζα.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ιδια πολιτική από τους εκπροσώπους του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΦΗΣΕ ΚΑΤΙ «σπόντες» ο Μιχάλης Λιάπης, συγκινήθηκε ελαφρώς ο Γιώργος Αλογοσκούφης αλλά τελικά παραδόθηκαν όλες οι υπουργικές καρέκλες στους «καινούριους».

Τους μάζεψε κι ο Καραμανλής τους υπουργούς, και τους ευχήθηκε «καλή αρχή» λέγοντάς τους ότι ξεκινάνε κάτι νέο.

Βέβαια, όταν αναφέρθηκε στις προτεραιότητες του κυβερνητικού έργου, πάλι για ιδιωτικοποιήσεις (βλ. «αναδιαρθρώσεις»), προνόμια στο κεφάλαιο (βλ. «ενίσχυση ρευστότητας») και λιτότητα μίλησε.

Αυτά όχι απλά δεν είναι ...νέα, είναι ο ορισμός των «κλασικών». Αυτά ακούγαμε από τον Καραμανλή μέχρι πέρυσι, αυτά μας έλεγε ο Σημίτης επί 20 χρόνια, τα ίδια ακόμη και ο Μητσοτάκης τον δικό του καιρό.

Τα ίδια μας λέει κι ο Γιώργος Παπανδρέου για το μέλλον (εφόσον - όπως πιστεύει - θα γίνει κάποτε το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση).

Αραγε, έχουν καταλάβει πόσο ...ίδιοι φαίνονται ή πράγματι πιστεύουν ότι κομίζουν καινούριες ιδέες; Είναι ικανοί να θεωρούν τους εαυτούς τους «καινοτόμους» και «πρωτότυπους».

ΠΟΛΥ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΑ τα σχέδια του ΠΑΣΟΚ για τους αγρότες. Οπως τόνισε ο πρόεδρός του, «η νέα γενιά αγροτών πρέπει να γίνει αιχμή για την πράσινη ανάπτυξη»...

Το ότι με την πολιτική της ΚΑΠ που ακολουθείται θα φτάσουμε σύντομα στο σημείο να μην υπάρχει «νέα γενιά» αγροτών δε φαίνεται να τους πολυαπασχολεί.

Ομως, γι' αυτό δε θέλουν να συζητάνε. Προτιμούν να μας λένε για «νέα αγροτικά πρότυπα», που βρίσκονται μόνο στη φαντασία τους, προκειμένου να αποκρύψουν την πραγματικότητα.

Κι αυτή είναι ότι οι τιμές βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο από τότε, ότι οι νέοι εγκαταλείπουν την ύπαιθρο κι ότι από την ΕΕ επιδοτείται αποκλειστικά η καταστροφή της ελληνικής γεωργίας.

Αν στο ΠΑΣΟΚ αυτά θέλουν να τα «προσπερνούν» τους βεβαιώνουμε ότι δεν ισχύει το ίδιο στις αγροτικές περιοχές.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Κήρυκας του ιμπεριαλισμού

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ομως το Ισραήλ είναι δημοκρατία... Και επειδή οι δημοκρατικές χώρες έχουν ένα επίπεδο μεγαλύτερης ωριμότητας, απ' όσο οι κατσαπλιάδες της Χαμάς, περιμένουμε από τις δημοκρατίες να κάνουν τη δύσκολη δουλειά. Πρέπει να βρίσκουν ευφάνταστους τρόπους για να τερματιστεί η βία. Φταίνε, δε φταίνε. Περιμένουμε από οργανωμένες χώρες να λειτουργούν όπως οι αστυνομικοί στις οργανωμένες κοινωνίες. Να αμύνονται, αλλά χωρίς υπερβολική βία».

Αυτό το σκεπτικό κάλυψης των δολοφόνων του Ισραήλ ανήκει σε αρθρογράφο της Καθημερινής. Ο κονδυλοφόρος αυτός γίνεται ο κήρυκας αυτού που εφαρμόζουν οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές: σπρώχνουν το Ισραήλ να συνεχίσει το αιματοκύλισμα. Οσο για τη δήθεν δημοκρατία του Ισραήλ, είναι αυτή που καταλαμβάνει εδάφη που ανήκαν σε Παλαιστίνιους, που χτίζει τείχη, που καταδικάζει ένα λαό στην πείνα, στη δίψα, στην ανεργία και την ανέχεια. Που κάνει το βίο αβίωτο σε 1,5 εκατομμύρια Παλαιστίνιους στη Γάζα και γύρω στα 4 εκατομμύρια στη Δυτική Οχθη. Γι' αυτό ο παλαιστινιακός λαός έχει κάθε δικαίωμα να αντισταθεί στην κατοχή και την εξαθλίωση και να το κάνει με όποιο τρόπο μπορεί και είναι διαθέσιμος, μέχρι να τον αφήσουν να ζήσει ελεύθερος.

Κανόνας η αντιλαϊκή πολιτική

Αν πιστέψουμε τον ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλη, η Ελλάδα θα πρέπει να αποτελεί παγκόσμιο παράδοξο. Οπουδήποτε αλλού ο κοσμάκης τρώει με χρυσά κουτάλια. Μιλώντας χτες στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, είπε μεταξύ άλλων: «Μετά από 15 χρόνια υπερδιπλάσιων ρυθμών ανάπτυξης από το μέσο όρο της ευρωζώνης, έχουμε χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, χαμηλό εισόδημα για τους αγρότες, είμαστε μια πολύ ακριβή χώρα, με άθλια δημόσια οικονομικά και το αδύναμο κοινωνικό κράτος. Αυτό θέλει αντι-νόμπελ οικονομίας "Χρυσό Βατόμουρο" για να το πετύχει κανείς. Αυτό το πήρε ο κ. Αλογοσκούφης».

Η Ελλάδα όμως δεν ανήκει στις εξαιρέσεις, αλλά στον κανόνα των καπιταλιστικών κρατών, πολύ περισσότερο των μελών της ΕΕ που πορεύονται σε κοινή κατεύθυνση, με κοινή στρατηγική προς όφελος της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Σε όλες αυτές τις χώρες ανεξαιρέτως ίδια αντιλαϊκή πολιτική εφαρμόζεται, από κάθε απόχρωσης κυβερνήσεις, ίδιες αντιλαϊκές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις προωθούνται. Φυσικά, και σ' αυτές τις χώρες οι άμεσοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης και οι λογής οπορτουνιστές επιχειρούν να παραμυθιάζουν τους λαούς πως δεν είναι ο καπιταλισμός και η εκμετάλλευση που φταίει, αλλά το είδος της διαχείρισης και ότι τάχα τη διαφορά την κάνουν οι ικανές ή οι ανίκανες κυβερνήσεις. Δηλαδή για άλλη μια φορά στο ρόλο του ο ΣΥΝ, εκείνον του αποπροσανατολισμού του κινήματος, της διάσωσης και διαιώνισης του συστήματος.

Στο στοιχείο του

Το οργουελικό του «όραμα» για το μέλλον ανέπτυσσε χτες το πρωί, στον τηλεοπτικό σταθμό «ΑΝΤ1», ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης. Κατέθετε προτάσεις περί ενίσχυσης της ΚΥΠ και τάχα αστειευόμενος πρότεινε στον αρμόδιο υφυπουργό Δημόσιας Τάξης να αποφυλακίσει τον Κουφοντίνα και να τον πάρει σύμβουλό του (μπας και ξέρει κάτι πιο συγκεκριμένο, από όσα εμείς οι υπόλοιποι απλά υποψιαζόμαστε;). Επανέλαβε ότι πρέπει να καταργηθεί το άσυλο («δε χρειάζεται»). Εφερε ως πρότυπο συμπεριφορές αστυνομικών του εξωτερικού («κλοτσιές στα πόδια για να ανοίξουν (...) αυτή είναι αστυνομία (...) η εφαρμογή του νόμου είναι εφαρμογή του νόμου»). Και κινδυνολογούσε αναπαράγοντας «πληροφορίες» της ΚΥΠ περί χιλιάδων «καλάσνικοφ» που έχουν μπει στη χώρα. Καθείς στο στοιχείο του...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στύψιμο και πέταμα

Παραμονή Πρωτοχρονιάς οι εργολάβοι της κρατικής καπιταλιστικής ΛΑΡΚΟ ανακοίνωσαν 120 απολύσεις από τους «μαύρους» που έχουν στη δούλεψή τους. Μάλιστα, η ανακοίνωση των απολύσεων, που θα φτάσουν τις 150, έγινε διά στόματος εκπροσώπου της ίδιας της ΛΑΡΚΟ. Παραμονές Χριστουγέννων η καθαρίστρια μετανάστης και συνδικαλίστρια Κ. Κούνεβα δέχεται δολοφονική επίθεση. Μια λεπτομέρεια: Η καθαρίστρια δούλευε σε εργολάβο, αντικείμενο της εργασίας ο καθαρισμός των συρμών του ΗΣΑΠ. Ορισμένοι πέφτουν από τα σύννεφα. Αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να μη γίνονται σεβαστά τα στοιχειώδη δικαιώματα σε μια εταιρεία του δημοσίου. Πώς συμβαίνει οι εργολάβοι, παίρνοντας δουλειά από μια κρατική επιχείρηση, να είναι ασύδοτοι.

Ολοι τους υποκρίνονται. Είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα μαζί με τους κυβερνώντες έχουν γανώσει τα αυτιά της κοινωνίας ότι ο δημόσιος κρατικός τομέας είναι άκαμπτος εργασιακά. Οτι χρειάζεται ευελιξία. Απαιτούνται νέες εργασιακές σχέσεις... Μόνο που όλα αυτά οδηγούν αναπόφευκτα στους εργολάβους, στη μερική απασχόληση, στους ενοικιαζόμενους εργάτες. Σε εργάτες σαν τους απολυμένους της ΛΑΡΚΟ, σαν την Κ. Κούνεβα, σαν τους εκατοντάδες χιλιάδες απασχολήσιμους που διαφήμιζε το ΠΑΣΟΚ, καθαγίασε η Ευρωπαϊκή Ενωση και σήμερα με ζέση επιδιώκει να πολλαπλασιάσει η ΝΔ.

Από τον ιδρώτα αυτών των εργατών, από σώματα που λιώνουν στα καμίνια της ΛΑΡΚΟ, βγαίνουν τα υπερκέρδη των κρατικών και ιδιωτικών επιχειρήσεων και τα όχι ευκαταφρόνητα κέρδη των εργολάβων. Οι σκλάβοι στους εργολάβους της ΛΑΡΚΟ ήταν «καλοί» όταν το νικέλιο έπιανε τιμή στις διεθνείς αγορές. Τώρα έγιναν περιττοί. Τώρα οι εργολάβοι δεν τους χρειάζονται και η κρατική επιχείρηση «νίπτει τας χείρας της». Δεν ανήκουν στο προσωπικό της, άρα για τη ΛΑΡΚΟ δεν υπάρχουν. Ηταν χρήσιμοι την περίοδο της «ανάπτυξης», γίνονται βαρίδια όταν η αγορά παρουσιάζει δυσκολίες. Υποζύγια των 800 και 900 ευρώ, όταν με τη δουλειά τους και αξιοποιώντας τον εθνικό πλούτο (νικέλιο) έβγαζε κέρδη η ΛΑΡΚΟ. Αχρείαστα υποζύγια σήμερα. Πάντα όμως υποζύγια.

Σε αυτό τον ατέλειωτο φαύλο κύκλο, όπου πάντα οι εργάτες είναι τα αναλώσιμα υλικά, μπορεί να δοθεί τέλος. Μπορεί να τεθεί τέρμα μόνο με μια άλλη πολιτική, με έναν άλλο δρόμο, με εργατική λαϊκή εξουσία και μια άλλη ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που ως κύριο πλεονέκτημα, δίπλα στον ορυκτό πλούτο της χώρας (όπως και στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ), θα είναι η εργατική δύναμη. Θα είναι ο εργάτης - παραγωγός με πλήρη δικαιώματα, με σταθερή ασφαλή εργασία, με σεβασμό στην ανεκτίμητη προσφορά του. Αλλά μια τέτοια προοπτική δε χωράει ούτε τους εργολάβους, ούτε τις καπιταλιστικές κρατικές ή ιδιωτικές επιχειρήσεις. Δε χωράει ούτε μονοπώλια, ούτε την πλουτοκρατία.

Η ανάπτυξη για τους εργάτες και από τους εργάτες σημαίνει να μετατραπούν σε κοινωνική ιδιοκτησία τα βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και ιδιαίτερα τομείς όπως ο ορυκτός πλούτος και η βιομηχανία του. Σημαίνει κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας με βάση τα συμφέροντα και τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, του λαού παραγωγού. Και εργατικός έλεγχος. Μόνο μια τέτοια σχεδιασμένη ανάπτυξη, που θα οδηγείται από το στιβαρό χέρι της λαϊκής εξουσίας, χωρίς καπιταλιστές και εργολάβους που λυμαίνονται την εργατιά και το δημόσιο πλούτο, μπορεί να μετατρέψει τους εργαζόμενους από υποζύγια σε ελεύθερους ανθρώπους. Σε ανθρώπους με πραγματικά δικαιώματα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ