ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Παραμύθι»

Η ανάγκη για ελπίδα αρκετές φορές φέρνει τη λήθη. Ακολουθεί μια επιφανειακή αισιοδοξία, χτυπάει την πόρτα και καλεί σε γιορτή. Το πανηγύρι ξεκινά. Ανακοινώνεται ότι υπάρχει κρασί για όλους. Θα φτάσει, λένε, και «για τα παιδιά σας και για τα εγγόνια σας». Τα κεράσματα συνεχίζονται αδιάκοπα. Μετά τις πρώτες γουλιές, όμως, αρχίζουν οι πρώτες διαμαρτυρίες για την ποιότητα του κρασιού. Το κλίμα της γιορτής χαλάει. Η μουσική βελτιώνει, κάπως, την κατάσταση, αλλά μετά τις πρώτες νότες, το φάλτσο πρωταγωνιστεί. Οι οργανωτές, πάνω στο κέφι, χάνουν το μέτρο και τάζουν, τάζουν, τάζουν.

Τα αποτελέσματα απ' το κακό κρασί είναι, ήδη, εμφανή και η μουσική είναι τόσο εκνευριστική που εξαγριώνει το πλήθος. Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου και οι οργανωτές προσπαθούν να «τα μπαλώσουν», προτείνοντας χορό μέχρι το πρωί. Μια ομάδα απ' το πλήθος βγαίνει μπροστά και δηλώνει ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχει, υποστηρίζοντας ότι χορός δίχως καλή μουσική δε γίνεται! Αλλοι αφήνουν μια τελευταία ευκαιρία και πιάνονται χέρι - χέρι για να χορέψουν. Το πάτωμα γλιστράει και τα τραγικά αποτελέσματα δεν αργούν: Σπασμένα πόδια, χτυπημένα χέρια και οι φωνές δε σταματούν με τίποτα!

Στην εξέδρα εμφανίζονται, πάλι, οι οργανωτές και ζητούν ψυχραιμία. «Ξεκαθαρίζουν» πως τα πράγματα θα φτιάξουν άμεσα. Χρειάζεται, λένε, υπομονή. Οι αποδοκιμασίες, όμως, γίνονται πιο έντονες. Η εξέδρα έχει μετατραπεί σε σκηνή, όπου εξελίσσεται μια παράσταση ατάλαντων ηθοποιών. Ο ένας μαχαιρώνει τον άλλον, όλοι μαζί υπερασπίζονται τις επιλογές τους και παράλληλα υπόσχονται ειλικρίνεια, τιμιότητα και νέα σχέδια για το μέλλον. Το θέαμα είναι κωμικοτραγικό και το πλήθος τούς «χαζεύει». Η μνήμη επανέρχεται και, απ' τη μια, τους κοροϊδεύει και, απ' την άλλη, τους βρίζει γιατί κάνουν πάλι τα ίδια.

Στα μεγάφωνα ακούγονται οι νέες αποφάσεις. Ο θίασος θα συνεχίσει την παράστασή του, αλλά θ' αλλάξει ορισμένους ηθοποιούς, για να μπορέσει να ανταποκριθεί καλύτερα. Οι περισσότερες ελπίδες, εδώ και αρκετή ώρα, έχουν χαθεί. Λίγες μόνο μένουν και τριγυρνούν εδώ κι εκεί. Οσο για την αισιοδοξία; Αυτή όπως ήρθε, έτσι έφυγε! Αναζητούνται καινούριες λύσεις για να μην εξαγριωθεί περισσότερο το πλήθος. Ο αρχηγός των οργανωτών προχωρά σε νέες εξαγγελίες: Θα πουλήσουμε όλο το κρασί και θα αγοράσουμε απ' αλλού. Θα απολύσουμε τους μουσικούς και θα φέρουμε τα καλύτερα συγκροτήματα.

Η ανάγκη για ελπίδα ξαναφουντώνει και η λήθη επανεμφανίζεται. Το επόμενο βράδυ η αισιοδοξία κάνει βόλτες στο χώρο, αυτή τη φορά λίγο συγκρατημένη. Η εξέδρα έχει στηθεί με διαφορετικό τρόπο. Το κρασί είναι, πάλι, άφθονο και, πάλι, κακό. Η μουσική παραμένει εκνευριστική. Το πάτωμα συνεχίζει να γλιστράει. Τα πράγματα εξελίσσονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Ορισμένοι αναρωτιούνται τι μπορεί να φταίει και η κατάληξη είναι πάντα ίδια. Κάποιοι εντοπίζουν το πρόβλημα στο γεγονός ότι δεν αγοράζεται μόνο ντόπιο κρασί και δεν προσλαμβάνονται ντόπιοι μουσικοί. Αλλοι εστιάζουν στη διαχείριση του κρασιού και την «ντεμοντέ» μουσική. Κυκλοφορεί και μια τρίτη άποψη, σύμφωνα με την οποία η λύση βρίσκεται στο βιολογικό κρασί και την κατάργηση της μουσικής, διότι δημιουργεί ηχορύπανση. Είναι κάτι άλλοι που εδώ και χρόνια λένε ότι για το κακό κρασί, την εκνευριστική μουσική και το χαλασμένο επικίνδυνο πάτωμα ευθύνονται οι έμποροι του κρασιού, οι μαέστροι των γιορτών και οι χορηγοί, που είναι πάνω - κάτω τα ίδια πρόσωπα. Τι σύμπτωση...

Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολα αυτά τα καινούρια πρόσωπα με τον πολύ φρέσκο αέρα από πού μάθανε να αντιμετωπίζουν τα λαϊκά προβλήματα;;;

****

Από το ΜΙΤ, το Χάρβαρντ, το Ιμπέριαλ,το διάδρομο του γυμναστηρίου, τις ΜΚΟ και όπου αλλού... ζυμώνονται οι προλετάριοι;;;

****

Δε φταίμε εμείς για την υπερβολή, τα βιογραφικά τους ακούμε και διαβάζουμε...

****

Οταν αρχίζουν τα δύσκολα, το κεφάλαιο επιλέγει τη σοσιαλδημοκρατία...

****

Γιατί κάνει αυτά που θέλει το κεφάλαιο και τα παρουσιάζει σαν να τα θέλει ο λαός...

****

`Η στο περίπου...

****

Ετσι που ο μη ξυπνητός τηλέπαθος να μπερδεύεται και να σου λέει «να, κάτι γίνεται, περίμενε να δούμε»...

****

Δηλαδή, να τρέφει αυταπάτες και στο μεταξύ το κεφάλαιο να κάνει τη δουλειά του...

****

Πήγε για παράδειγμα ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ) στην Ηλεία και τι εξάγγειλε;;;

****

Το πως η ανασυγκρότηση δε θα είναι κρατικής ευθύνης, αλλά πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου...

****

Δηλαδή, μπάτε μονοπώλια αλέστε και αλεστικά μη δίνετε...

****

Και όλα αυτά στο όνομα προστασίας του περιβάλλοντος και του πολιτισμού μας...

****

Είπε και κάτι άλλες σάλτσες για να πουν οι πυρόπληκτοι τηλέπαθοι «να, κάτι μας δίνει» και να υποχωρήσουν από τις πραγματικές τους ανάγκες...

****

Γι' αυτό καμιά ανοχή, καμιά έκπτωση...

Παπαγεωργίου Βασίλης