Με αφορμή την πολύ πρόσφατη και πολύ πετυχημένη δραστηριότητα των Κομματικών Οργανώσεων, με την πανεξόρμηση του φύλλου του «Ριζοσπάστη» με τη δημοσίευση των Θέσεων για το 22ο Συνέδριο του Κόμματός μας, και στην Καβάλα ήρθαμε σε επαφή και διακινήσαμε τις Θέσεις σε εκατοντάδες κόσμου. Μία από τις περιπτώσεις όπου διακίνησα προσωπικά τις Θέσεις είναι εργατοϋπάλληλος που έχουμε καθημερινή επαφή εδώ και χρόνια, συμπορεύεται στο κίνημα με τις ταξικές δυνάμεις, είναι γείτονάς μου και τα παιδιά μας κάνουν παρέα.

Με αφορμή τις Θέσεις η συζήτηση με τον συγκεκριμένο άνθρωπο εμβάθυνε για πρώτη φορά τώρα. Συζητήσαμε για τη σοσιαλιστική επανάσταση, τη σοσιαλιστική κοινωνία, το πώς θα φτάσουμε έως εκεί κ.ο.κ. Ηταν χαρακτηριστική η ερώτηση - παρότρυνσή του: «Γιατί τόσα χρόνια δεν έχουμε κάνει τη συγκεκριμένη συζήτηση; Αυτά πρέπει να τα συζητάτε καθημερινά πλατιά με τον κόσμο».

Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Στην περιοχή μας τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιηθεί ένα πολύ μεγάλο άνοιγμα στην εργατική τάξη, με ίδρυση νέων ταξικά προσανατολισμένων σωματείων, με συμπόρευση συνδικαλιστών δίπλα μας, που αυτό αποτελεί το έδαφος για την ολόπλευρη παρέμβαση των κομμουνιστών μέσα στο εργατικό κίνημα.

Ξεκινάω από αυτό το παράδειγμα γιατί νομίζω φωτίζονται πλευρές των Θέσεων που αφορούν το κατά πόσο συζητάμε πλατιά και σε βάθος με την εργατική τάξη πάνω στο Πρόγραμμα του Κόμματός μας. Ιδιαίτερα με τμήμα της εργατικής τάξης που έχει πείρα από τη διεξαγωγή ταξικών αγώνων στο εργατικό κίνημα. Φωτίζονται πλευρές της ιδεολογικοπολιτικής μας παρέμβασης, του πολιτικού δεσίματος με την εργατική τάξη, την ανάπτυξη πολιτικής συνείδησης, την καθημερινή παρέμβαση και δράση μας. Τελικά με την ίδια τη λειτουργία των ΚΟΒ και των κομματικών ομάδων.

Στις Θέσεις διατυπώνονται με απόλυτη ακρίβεια, και σωστά, τα βήματα που άμεσα πρέπει να κάνουμε ώστε να ανταποκριθούμε στις σημερινές σύνθετες συνθήκες και στα κρίσιμα ζητήματα που εντοπίζουμε στην εσωκομματική μας λειτουργία. Το τι Κόμμα τελικά πρέπει να γίνουμε, ποια χαρακτηριστικά πρέπει να αποκτήσουμε μέλη και στελέχη.

Σωστά εντοπίζεται ως το κύριο κρίσιμο ζήτημα οι αρχές συγκρότησης, η λειτουργία των ΚΟΒ και των κομματικών ομάδων και η καθοδηγητική ευθύνη. Η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στη λειτουργία και δράση των ΚΟΒ με το επαναστατικό Πρόγραμμα του Κόμματος.

Ενα επιπλέον ζήτημα που πρέπει καλύτερα να μας απασχολήσει και να ρίξουμε βάρος, καθώς αγγίζει τη μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας, της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, είναι τα ζητήματα της Ψυχικής Υγείας. Συνδέονται έως έναν βαθμό με την καθημερινότητα της εργατικής τάξης μέσα στη σάπια κοινωνία του καπιταλισμού, το άγχος, τα ζητήματα διαβίωσης, τα οικονομικά αδιέξοδα, τις βάρβαρες συνθήκες δουλειάς, τα απάνθρωπα ωράρια, την καλλιέργεια του ατομισμού και μέσα από το αστικό σχολείο κ.λπ. Ακόμα και στον τρόπο αντιμετώπισής τους, η αστική επιστήμη προάγει τον ατομισμό και είναι ένα τμήμα της Υγείας που έχει εμπορευματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα κόσμος που χρήζει βοήθειας να μην μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά. Εχουν γίνει επεξεργασίες από το Κόμμα μας για τα ζητήματα της Ψυχικής Υγείας, όμως συνεχίζει να είναι παράγοντας που επηρεάζει τη δράση μας. Ακριβώς επειδή επιδρά στην καθημερινότητα και στη δραστηριότητα του ανθρώπου. Εκεί πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να διαφωτίζουμε την ελπίδα, ότι το μέλλον μας δεν είναι αυτή η σαπίλα. Να αναδεικνύουμε ότι η υιοθέτηση της στάσης ζωής των κομμουνιστών μπορεί να μπει εμπόδιο σε τέτοιες καταστάσεις.

Μετράμε σαν Κόμμα και σαν Οργάνωση Περιοχής πολλά βήματα. Εχουμε αποκτήσει πείρα. Πρέπει να γίνουμε πολύ πιο ικανοί καθοδηγητικά στην εργατική τάξη, στο εργατικό κίνημα, στις ΚΟΒ και τις κομματικές ομάδες, αποκτώντας νέα χαρακτηριστικά, και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις ώστε να γίνουμε πραγματικά Κόμμα Παντός Καιρού.

Σύντροφοι,

Μπροστά στον κίνδυνο μιας παγκόσμιας πυρηνικής ανάφλεξης, την πολεμική οικονομία της ΕΕ, την ανασύνθεση, αναδιάταξη του αστικού πολιτικού σκηνικού, τον απόλυτο ευτελισμό κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, τη σήψη και διαφθορά της αστικής δικαιοσύνης, του κοινοβουλίου, των ΜΜΕ, και μιας ιδιάζουσας αρρωστημένης τοξικότητας που απορροφά τους όποιους κραδασμούς από τη λαϊκή δυσαρέσκεια, το Κόμμα μας πορεύεται προς το 22ο Συνέδριό του.

Σύντροφοι,

Με κατακτημένη στη συνείδηση του όλου Κόμματος της στρατηγικής μας πρότασης, καλούμαστε να συζητήσουμε διεξοδικά πώς θα φτάσουμε σε ένα Κόμμα ποιοτικά και ποσοτικά ρωμαλέο, που θα πετυχαίνει τους προωθημένους στόχους που βάζουν οι Θέσεις.

Σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων, επιμένουμε και εξακολουθούμε να ανοίγουμε ρωγμές στο σύστημα, τους θεσμούς και τους νόμους του.

Παίρνουμε τα μηνύματα των καιρών και ατσαλωμένοι ολόπλευρα ανοίγουμε δρόμους μέχρι την τελική επικράτηση.

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ

Σύντροφοι,

Το 22ο Συνέδριο με τις Αποφάσεις του να σημάνει γενικό συναγερμό του κομματικού απαράτ στο ύψος των ειδικών συνθηκών που επιταχύνονται και στη χώρα και στην Ευρώπη σήμερα.

Πρώτη στον πολεμικό παροξυσμό της ΕΕ, η Ελλάδα πάντα πρόθυμη να διεκπεραιώσει κάθε βρώμικη δουλειά των επιχειρηματικών ομίλων, είτε στο πολεμικό, είτε στο οικονομικό πεδίο.

Οι εξοπλισμοί, τα 13ωρα, ο περιορισμός εργατικών κατακτήσεων και λαϊκών ελευθεριών τώρα, δείχνει καθαρά τις επιδιώξεις των αντιδραστικών κύκλων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου για το αύριο των λαών της Ευρώπης.

Την ίδια ώρα στη χώρα τα ακροδεξιά αποβράσματα, η εθνικοφροσύνη, οι νεοναζί και άλλοι περίεργοι προετοιμάζονται απέναντι στο λαϊκό κίνημα να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της άρχουσας αστικής νομενκλατούρας, το «ανήκωμεν εις την Δύσιν» και τη λεγόμενη σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Σύντροφοι,

Το 22ο Συνέδριο με τις Αποφάσεις του να δώσει σύνθημα άμεσου ξεσηκωμού των κομματικών δυνάμεων, αλλά και αφύπνισης του λαϊκού παράγοντα.

Παραθέτω 2-3 σκέψεις ως προτάσεις.

1. Το Συνέδριο με τις Αποφάσεις του να μας ξεσηκώσει ιδεολογικά, πολιτικά, μαχητικά, να αναλογιστούμε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του κομματικού μέλους, το οποίο μπροστά στο κομματικό χρέος ξεπερνά αδυναμίες.

2. Στις συνθήκες που διαμορφώνει ο αντίπαλος, η σημερινή συμμετοχή μας σε μια κινητοποίηση, διαδήλωση, μπορεί να χρειαστεί αύριο να πάρει πιο προωθημένα χαρακτηριστικά και όλοι γνωρίζετε τι ακριβώς εννοώ.

Αρα σήμερα, τώρα, επιβάλλεται εκτός της αυξημένης επαγρύπνησης και η ολόπλευρη προετοιμασία του μέλους σε όλα και για όλα. Αλλωστε πώς αλλιώς θα περηφανευόμουν πως είμαι μέλος σε ένα επαναστατικό Κόμμα παντός καιρού;

3. Εκεί έξω διαβιούν μεγάλα τμήματα κυρίως νέων ανθρώπων εντελώς ανύποπτων για τα κοινά, που αγνοούν τη μαρξιστική διδασκαλία για τον απλήρωτο χρόνο και την υπεραξία που αυτός παράγει, όπως επίσης αγνοεί και τη λενινιστική βιβλιοθήκη. Θα τους πλησιάσουμε; Θα τους πούμε τι τους επιφυλάσσει άμεσα ο καπιταλισμός και τι τους προτείνουμε εμείς;

4. Ελπίζω οι αντιπρόσωποι του 22ου Συνεδρίου να εκλέξουν για το ανώτερο καθοδηγητικό όργανο τους πιο ικανούς, τις πιο ικανές, τους πιο μαχητικούς, τις πιο μαχητικές, τους πιο αποφασισμένους, τις πιο αποφασισμένες, κυρίως όμως αυτούς και αυτές που θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Αμα καείς στο χυλό, φυσάς και το γιαούρτι.

Σύντροφοι, στο δρόμο της ανάλυσης Θέσεων για το 22ο Συνέδριο, ας σπουδάσουμε στα βασικά και μεγάλα προτάγματα που οι Θέσεις απευθύνουν στο σύνολο του Κόμματος. Ας επαναλάβουμε κάποια από αυτά.

1. Για την ΚΟΒ, σύντροφοι, το διαρκές ανέβασμα και το επίπεδο της ατομικής ευθύνης, προσφοράς και πρωτοβουλίας των κομματικών μελών, της μαχητικής στράτευσης, της θυσίας, θα καταπολεμήσει τελικά την αντίληψη «τόσα μπορούν, τόσα προσφέρουν», που δεν συμβαδίζει με τους μεγάλους σκοπούς του Κόμματος και την ευθύνη μας απέναντι στην εργατική τάξη.

2. Το Κόμμα, σύντροφοι, που όλη η λειτουργία του θα πρέπει να εναρμονιστεί γρήγορα και αποτελεσματικά με το επαναστατικό Πρόγραμμα και Καταστατικό ως Κόμμα παντός καιρού.

3. Σε κρίσιμο ζήτημα αναδείχνεται ο συνδυασμός του επαναστατικού προγράμματος με την καθημερινή επαναστατική δράση, και η ανάγκη σε μη επαναστατική κατάσταση, όπως η σημερινή, να αναπτύσσουμε επαναστατική δουλειά προετοιμασίας με προοπτική.

4. Η καθημερινή δράση και προσφορά να αποτυπώνεται συνεγείροντας τις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις, καθοδηγητή της πάλης του λαού για τον σοσιαλισμό.

Σύντροφοι,

Διαβάζω από τον επίλογο των Θέσεων. Ο καθημερινός αγώνας, έτσι κι αλλιώς, σε τελευταία ανάλυση, κρίνεται από τη γραμμή συσπείρωσης και την ιδεολογική στήριξη, και τις μορφές πάλης, κατά πόσο διαπαιδαγωγούν στην λογική της συνολικής ταξικής αναμέτρησης, της σύγκρουσης, της ανατροπής.

Σύντροφοι νεολαίοι,

Εσείς είστε τα νέα βλαστάρια της σποράς των αδούλωτων μαρτύρων ηρώων του Κόμματος, της επαναστατικής μας ιδεολογίας, του δίκιου των κολασμένων της Γης. Η Τιμή μεγάλη, το χρέος σας μεγαλύτερο. Ανταποκριθείτε στο κάλεσμα της Ιστορίας.

Καλό Συνέδριο.

Νομίζω πως οι Θέσεις για το 22ο Συνέδριο απηχούν τις ανάγκες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Εχει ξεκαθαριστεί από το 14ο Συνέδριο μέχρι σήμερα ότι διαχείριση των προβλημάτων του καπιταλισμού για κυβερνήσεις «Συνεργασίας των "Προοδευτικών Δυνάμεων"» οι κομμουνιστές, το ΚΚΕ, δεν προσφέρονται και ούτε πρόκειται. Αυτό το αφήνουν στους δεξιούς και «αριστερούς» οπορτουνιστές, σοσιαλδημοκράτες και μη, να το επικαλούνται, ξεσκεπάζοντάς τους ταυτόχρονα για τις αυταπάτες που καλλιεργούν στον λαό. Δηλαδή για τον «καλό» καπιταλισμό που «μπορεί» να γίνει, μόνο βέβαια αν γίνει «σωστή» και «καλύτερη» διαχείριση. Από αυτούς φυσικά. Οπως και η απονομή «δικαιοσύνης», κάτι που το ίδιο το σύστημα την απαγορεύει από τη φύση του, λ.χ. όπως στη δικαίωση για τα Τέμπη, τρέφονται και εδώ αυταπάτες. Ακόμα εξακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις, «αριστερές» και «δεξιές», να διορίζουν την εκάστοτε ηγεσία της. Ενα μικρό παράδειγμα. Αυτήν την επιδίωξη υπηρετούν για λογαριασμό του συστήματος μαζί με τη δεξιά και την ακροδεξιά. Είναι ξεκάθαρο πως το Κόμμα σε τούτο το Συνέδριο δίνει μεγάλη έμφαση και προτεραιότητα στην κομματική οργάνωση. Και πολύ σωστά κάνει. Στις εποχές που έρχονται, που δεν θα είναι καθόλου καλές για τον λαό μας, θα ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ η ΕΠΙΘΕΣΗ σε λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα. Πράγμα που σημαίνει ότι θα ΕΝΤΑΘΟΥΝ και οι επιθέσεις στο Κόμμα μας, με την ακόμα μεγαλύτερη ΕΝΤΑΣΗ του αντικομμουνισμού.

Κάποιες λοιπόν παρατηρήσεις θα ήθελα να κάνω, πιστεύοντας ότι κάπου και εγώ μπορώ θετικά να συμβάλω.

Πρώτη παρατήρηση, και αρκετά σημαντική νομίζω, είναι ότι χρειάζεται τουλάχιστον στις κομματικές συζητήσεις, αλλά και όσες γίνονται με συμμετοχή φίλων του ΚΚΕ, να ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΟΛΟΙ-ΕΣ ή τουλάχιστον οι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ-ΕΣ, όσο γίνεται και είναι δυνατόν, γιατί συνήθως δεν συμβαίνει, ώστε να ακούμε και να καταλαβαίνουμε το πόσο έχει ΚΑΤΑΝΟΗΘΕΙ η πολιτική μας και η δράση μας. Να ακούμε τι επιχειρήματα επικαλούνται οι περισσότεροι-ες σύντροφοι-ες και φίλοι σε τρέχοντα ζητήματα όταν συζητούν με άλλους εργαζόμενους.

Δεύτερη παρατήρηση. Υπάρχει σημαντική απουσία ιδεολογικών εκτιμήσεων στα χέρια μας σχετικά με τις αιτίες ανατροπής του Σοσιαλισμού, άρα και επιχειρημάτων τόσο για την ΕΣΣΔ όσο και τις γύρω από αυτή χώρες. Σίγουρα κατανοεί μια σημαντική αιτία κάποιος κόσμος και την καταλαβαίνει όταν το συζητάμε. Και δεν είναι άλλο από το σταμάτημα του συνθήματος στην ΕΣΣΔ της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917, όσο και η αντίστοιχη πράξη του στην οικοδόμηση του Σοσιαλισμού, δηλαδή το σύνθημα «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ στα ΣΟΒΙΕΤ», που σταμάτησε να ισχύει από το τέλος της δεκαετίας του 1950. Αυτό ήταν και μια από τις βασικές αιτίες της ανατροπής, με αποτέλεσμα ο λαός να αποξενωθεί από το Κράτος του και έτσι να αφήσει, να επιτρέψει την ανατροπή του Σοσιαλισμού. Μια τελευταία παρατήρηση, που αναφέρεται και στις Θέσεις, και τη διάβασα κάπου και νομίζω είναι ατυχής. Είναι η αναφορά σε «ΟΠΑΔΟΥΣ» του Κόμματος. Ομως το ΚΚΕ θέλει σκεπτόμενους πολίτες, θέλει φίλους με ταξική συνείδηση. Δεν θέλει φανατικούς οπαδούς, όπως τα αστικά κόμματα ή οι ποδοσφαιρικές ομάδες. Αυτό πρέπει νομίζω να μην το λέμε. ΚΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ σύντροφοι.

Συμφωνώ με τις Θέσεις του Συνεδρίου. Θέλω να τοποθετηθώ παίρνοντας υπόψη μου τα ζητήματα που θέτει και εστιάζοντας στο τι Κόμμα θέλουμε. Το Κόμμα έχει Πρόγραμμα, καθαρό στρατηγικό στόχο, που όμως το Πρόγραμμά του, η αντίληψή του με βάση τις αποφάσεις πρέπει να γίνει κτήμα των κομματικών μελών και στελεχών του περίγυρου του Κόμματος, πρωτοπόρων αγωνιστών.

Θεωρώ ότι στην Οργάνωση Περιοχής Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας, στις αντίστοιχες Τομεακές Οργανώσεις, μετράμε βήματα, αναμετρηθήκαμε με δυσκολίες. Καταλαβαίνω αυτό που θέτει η ΚΕ στις Θέσεις, ότι πρέπει να ξανασυζητήσουμε για το Κόμμα γιατί αυτό επιβάλλουν οι συνθήκες.

Εξάλλου και εδώ στην ΟΠ Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας οι συνθήκες επέβαλαν μια σειρά από ζητήματα να παλέψουμε, να σκεφτούμε, να καταλήξουμε με αδυναμίες, με δυσκολίες. Για παράδειγμα:

• ΛΑΡΚΟ και η διαμόρφωση ξεκάθαρης θέσης, πώς η ΛΑΡΚΟ μπορεί να λειτουργήσει, τι μπαίνει εμπόδιο, σε ποιο σύστημα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί το μετάλλευμα. Και αυτό ταυτόχρονα με την πάλη για διασφάλιση της λειτουργίας της, τον καθημερινό αγώνα των εργαζομένων.
• Πανδημία: Πώς ο σοσιαλισμός θα αντιμετώπιζε τέτοια ενδεχόμενα, από πού προκύπτει η ανωτερότητά του και γιατί κατέρρευσαν όλα τα συστήματα Υγείας παγκοσμίως. Ταυτόχρονα με τον αγώνα των υγειονομικών και του λαού βάλαμε το αίτημα, επίταξη των ιδιωτικών κλινικών.
• Η μάχη του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας για αλλαγή του συσχετισμού. Η προσπάθεια να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης, η διαπάλη με τους ανθρώπους της εργοδοσίας στο εργατικό κίνημα και τελικά η νίκη των αγωνιστών συνδικαλιστών, του ψηφοδελτίου που έφτιαξαν οι κομμουνιστές.

Τα παραπάνω και πολλά άλλα μας έφεραν πλάι - πλάι με πολλούς αγωνιστές, συγκεντρώθηκε μαχητική πείρα. Συνέβαλαν ώστε το Κόμμα να συγκεντρώσει δυνάμεις στο πλάι του. Αυτό για το οποίο παλεύει δηλαδή ένα ΚΚ σε μη επαναστατικές συνθήκες. Νέοι εργάτες, νέοι υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί μπήκαν στη μάχη και είναι θετικό.

Τα παραπάνω αποτέλεσαν κομμάτι της συλλογικής και ατομικής προσφοράς, συζήτησης στα όργανα, του καθενός μας από την ΚΟΒ έως την ΚΕ για να προχωρήσουν.

Ηθελα να θέσω παραδείγματα δυσκολιών που αντιμετωπίσαμε και αποτυπώνονται στις Θέσεις. Αντανάκλαση της καθοδηγητικής δουλειάς του κάθε καθοδηγητή και των οργάνων είναι το πώς λειτουργεί η ΚΟΒ, πώς ενισχύεται ιδεολογικά - πολιτικά - οργανωτικά, όπως σωστά θέτουν οι Θέσεις.

Με βάση αυτό φέρνω παράδειγμα από μια κλαδική ΚΟΒ στην περιοχή, που διακινήσαμε πολλά φύλλα «Ριζοσπάστη» με τις Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο, που το Κόμμα έχει μεγάλο κύρος και δρούμε μαζί με συμπορευόμενους αγωνιστές, με ψηφοδέλτια μαχητικά σε εκλογές σωματείων, με τη διοίκηση απέναντι που επιλέγει μια το καρότο μια το μαστίγιο, σε μια ΚΟΒ όπου αναπτύσσεται δραστηριότητα. Σε αυτήν την ΚΟΒ δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε με τον περίγυρο, σε βάθος και καλά για τον σοσιαλισμό, για την επανάσταση, για την πολιτική συμμαχιών.

Παρότι το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκε πλούσια εσωοργανωτική συζήτηση, φαίνεται ότι τα ζητήματα αυτά δεν είναι χωνεμένα.

Προφανώς αυτά τα ζητήματα δεν αντιμετωπίζονται διοικητικά, π.χ. «κάτσε διάβασε». Ούτε μπορούν όλα να λυθούν στις συνεδριάσεις των ΚΟΒ. Χρειάζεται ατομική συζήτηση, με τα πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα, συνεργασίες για να συζητάμε τέτοια ζητήματα.

Σε αυτό πρέπει να αλλάξουμε ρότα, να μετρήσουμε βήματα στην καθοδηγητική μας δουλειά.

Είναι προτιμότερο να ιεραρχήσουμε ένα μάζεμα για να δοθεί ο απαραίτητος εξοπλισμός, για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και να οργανώσουμε μετά μια εξόρμηση, περιοδεία.

Φέρνω ένα πρόσφατο παράδειγμα μιας άλλης κλαδικής ΚΟΒ.

Οι σύντροφοι μαζεύτηκαν με τους συναδέλφους πριν την απεργία, συζήτησαν για το Κόμμα, για την κατάσταση που υπάρχει, πώς βλέπουμε τα πράγματα μπρος στην απεργία. Το ΔΣ του σωματείου τους δεν κατάφεραν να μαζευτεί να συζητήσει, όμως ήταν πιο έτοιμοι να δώσουν τη μάχη της απεργίας και το μπλοκ τους ήταν μαζικό, με απεργούς από τον χώρο.

Ενα άλλο ζήτημα που θέτω έχει να κάνει με τους συμπορευόμενους αγωνιστές. Καταρχάς η συμπόρευση για να είναι στέρεη και για να έχει καλή πορεία πρέπει να αποκτά νέα χαρακτηριστικά, ο συναγωνιστής να βαθαίνει στα πολιτικά συμπεράσματα και στην πολιτική μας αντίληψη. Δεν επιδιώκουμε να παραμένει το ίδιο, και δεν γίνεται κιόλας.

Ιδιαίτερα από τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, και πιο πολύ κόσμος που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ, δύσκολα πετάει από πάνω του βαρίδια του παρελθόντος, ριζωμένα ζητήματα. Με αντιφάσεις υπάρχει συμπόρευση, προσπαθούν παρά τις δυσκολίες κάποιοι να πουν αυτά που λέει το Κόμμα, να πείσουν άλλους και αυτό είναι μια βάση σημαντική.

Σε σχέση με την οικοδόμηση. Η αποφασιστικότητα του στελέχους και μέλους για να προχωρήσει η ένταξη ενός ανθρώπου στις γραμμές μας είναι στοιχείο ιδεολογικής και πολιτικής συγκρότησης, κατανόησης της ανάγκης να μεγαλώνει το Κόμμα, ως κύριο ζήτημα. Δεν φτάνει μόνο αυτό. Ενας υποψήφιος για μέλος του Κόμματος έχει απαίτηση στη συζήτηση, στο τι θα τεθεί, στο πώς βλέπει τον εαυτό του στον οργανωμένο αγώνα. Πέρα από το «πάω να τον συζητήσω» σκέτα, χρειάζεται και το τι θα του πω κάθε φορά.

Αρκετοί στο πλάι μας δώσανε τη μάχη της διακίνησης του «Ριζοσπάστη» αυτές τις μέρες, χρειάζεται συζήτηση μαζί τους για το «τι συζητάμε στο Συνέδριο αυτό», για να τα πουν και σε άλλους.

Υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες σε αυτήν τη διαδικασία (άστατα ωράρια των εργαζομένων, οικογενειακές υποχρεώσεις κ.ά.), που μπορούν να ξεπεραστούν με σκέψη, διάταξη, μέριμνα από την ΚΟΒ.

Μαχητικό σχέδιο της ΚΟΒ είναι πώς σωστά διατάσεις δυνάμεις, διεξάγεις εύστοχα τη διαπάλη, και όπου το κάναμε μόνο κερδισμένοι ήμασταν.

Δεν αρκεί μια καλή πρωτοβουλία χωρίς να λαμβάνει σχέδιο διάταξης, διαπάλης, γνώσης του περιεχομένου της πρωτοβουλίας από την Οργάνωση.

Τέλος, χρειάζεται επιμονή στα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα, και ακόμα περισσότερο στο ζήτημα της αντεπανάστασης, που βαραίνει από τη μία αλλά εμπνέει και φωτίζει, και το λέω με αφορμή εργαζόμενους που στηρίζουν άλλους πολιτικούς χώρους και έχουν σπουδάσει σε ΛΔ, μπροστά σε αρκετούς συναδέλφους μιλάνε για τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.

Νομίζω το Κόμμα μας μπορεί και θα βγει πιο δυναμωμένο από το 22ο Συνέδριο!

«ΚΚΕ δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, έτοιμο στο κάλεσμα της ιστορίας, για τον Σοσιαλισμό». Το σύνθημα που αναγράφεται στο εξώφυλλο των Θέσεων του 22ου Συνεδρίου του Κόμματος είναι το πρώτο πράγμα που βλέπει κάποιος όταν τις προμηθεύεται, συμπυκνώνει την ουσία ύπαρξης του ΚΚΕ αλλά και της ΚΝΕ ως βασικού αιμοδότη του Κόμματος.

Ως κομματικά στελέχη χρεωμένα στην ΚΝΕ, καλούμαστε να συζητήσουμε σε αυτή τη βάση, πώς θα αξιοποιήσουμε τις Θέσεις ως εργαλείο για την αναβάθμιση της καθοδηγητικής δουλειάς, την καθημερινή δράση στους χώρους ευθύνης μας με βάση το Πρόγραμμα του Κόμματος και τη συσπείρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων και νεολαίας.

Θα ήθελα να επικεντρωθώ στο πώς αντιλαμβάνομαι το σύνθημα του Συνεδρίου και πώς οι Θέσεις «αγγίζουν» την ΚΝΕ, πώς το Κόμμα την καθοδηγεί, διαπαιδαγωγώντας την κατάλληλα, καλλιεργώντας τα επαναστατικά χαρακτηριστικά, για την ανάδειξη νέων στελεχών και διασφαλίζοντας την επαναστατική συνέχεια του Κόμματος στο μέλλον. Η κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση απαιτεί σύνθετη καθοδηγητική δουλειά, που συμπεριλαμβάνει τη συστηματική ιδεολογική - μορφωτική δουλειά στη βάση της καλής γνώσης της ηρωικής μας Ιστορίας, έως την καθημερινή προσπάθεια για να δυναμώνουν η μαχητικότητα, η αταλάντευτη στάση και να διαμορφώνεται πείρα από τη σύγκρουση με τον αντίπαλο. Εχουμε, άρα, ευθύνη και χρειάζεται να απασχολήσει, πώς θα στηριχτεί αυτό το σύνθετο καθήκον στην ΚΝΕ, πόσο μάλλον τώρα που έχει μεγαλώσει η επιρροή και ικανότητά της να επικοινωνεί με πλατύτερες μάζες νέων, να συμβάλλει στην ανάπτυξη και τον προσανατολισμό των αγώνων, δυναμώνοντας, ταυτόχρονα, τις απαιτήσεις για το κέρδισμα μαθητών με τη σοσιαλιστική προοπτική και την οργανωμένη δράση στις σημερινές συνθήκες.

Γιατί για να είναι το ΚΚΕ δυνατό, απαιτείται η λειτουργία και δράση του να είναι πλήρως εναρμονισμένη με το Καταστατικό και το Πρόγραμμά του, όπως αναφέρεται στις Θέσεις. Απαιτείται, όμως, να δυναμώσει ακόμα περισσότερο και η ΚΝΕ. Μια ΚΝΕ, που οι μελλοντικοί σύντροφοι μαθητές και μαθήτριες πείθονται για την οργανωμένη ζωή επειδή συμφωνούν ότι αυτός ο σάπιος κόσμος πρέπει να αλλάξει. Επειδή δεν αντέχουν την αδικία, δεν αντέχουν να βρίσκονται σε ένα σχολείο - εξεταστικό κέντρο χωρίς υποδομές, που δεν καλλιεργεί τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους, αλλά λειτουργεί με βάση τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, προετοιμάζοντας εργαζόμενους με δεξιότητες κατάλληλες για την παραγωγή - και σε συνθήκες πολέμου. Επειδή γνωρίζουν ότι οι ανάγκες τους μπορούν να ικανοποιηθούν, αλλά εμπόδιο μπαίνει το σύστημα που λογαριάζει τις ζωές μας ως κόστος, γι' αυτό καθημερινά υπάρχουν «Τέμπη». Μια ΚΝΕ, που οι σύντροφοι και συντρόφισσες διαβάζοντας τις Θέσεις, κάνουν προσωπική τους υπόθεση να οργανώσουν άλλον έναν προς τιμήν του 22ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, να μεγαλώσει το στρατόπεδο αυτών που την αποφασιστική στιγμή θα περάσουν από το παρασκήνιο, στο προσκήνιο της ιστορίας.

Γιατί ΚΚΕ σταθερό σε κάθε δοκιμασία σημαίνει τα αυριανά μέλη του Κόμματος να έχουν αφομοιώσει τη στρατηγική του, να προτάσσουν με εκλαϊκευτικό τρόπο την πρόταση διεξόδου, να συνδυάζεται με την καθημερινή μας δράση. Να γνωρίζουν και να προβάλλουν τη θέση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για μια σειρά ζητήματα που αγγίζουν τον λαό και τη νεολαία και μπορούν να αποτελέσουν κανάλια σύνδεσης με την ιδεολογία μας. Ο πολιτισμός, για παράδειγμα, μπορεί να συμβάλλει στην προώθηση της στρατηγικής μας πρότασης για την επαναστατική αλλαγή. Η συμμετοχή χιλιάδων καλλιτεχνών στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», στο μεγαλύτερο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός, αποδεικνύει το παραπάνω, γι' αυτό και δεν ακούστηκε τίποτα τις μέρες που έπαιρνε ζωντάνια η κόκκινη πολιτεία και τα συστημικά μέσα τήρησαν «σιγή νεκροταφείου». Γι' αυτό προωθούν τη ναρκωκουλτούρα, μουσικά ρεύματα που καταστέλλουν τη συλλογική δράση και «προμοτάρουν» τον ατομικισμό, τον ανταγωνισμό, τον εύκολο πλουτισμό, τον ατομικό δικαιωματισμό. Σταθερό σε κάθε δοκιμασία, σημαίνει ότι δεν κάνουμε πίσω από την ιδεολογία μας, δεν κάνουμε καμία υποχώρηση από τις επαναστατικές μας ιδέες, με όποιο κόστος. Η Ιστορία του Κόμματος μας γεμίζει ελπίδα, γιατί αυτή η αλύγιστη στάση των κομμουνιστών στους πιο σκοτεινούς καιρούς δείχνει ότι μπορεί να εκτέλεσαν συντρόφους μας, αλλά τα ιδανικά για το κόκκινο αύριο δεν πεθαίνουν. Μας γεμίζουν έμπνευση, ώστε να συζητάμε σήμερα το πώς με πιο αποφασιστικά βήματα θα ανταπεξέλθουμε σε αυτό το καθήκον.

Γιατί έτοιμο στο κάλεσμα της Ιστορίας για τον Σοσιαλισμό, σημαίνει ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, πιστοί στα επαναστατικά χαρακτηριστικά και στηριζόμενοι στις αρχές λειτουργίας, όπως ορίζονται από το Καταστατικό και το Πρόγραμμα, ετοιμάζονται τώρα, σε μη επαναστατικές συνθήκες, για τα μεγάλα καθήκοντα που απορρέουν από τον χαρακτήρα των εξελίξεων. Σημαίνει πως, με επίκεντρο την ΟΒ, οι σύντροφοι ατσαλώνονται ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά, μέσα στην καθημερινή παρέμβαση και πάλη. Σημαίνει πως, μέσα στο κίνημα, οι μαθητές μας που είναι αναγνωρισμένοι στα σχολεία τους, εκλεγμένοι στα μαθητικά συμβούλια, αξιοποιούν τον «Ριζοσπάστη», τον «Οδηγητή», για να οξύνουν τη διαπάλη για το τι κίνημα χρειάζεται, με τι στόχο και προσανατολισμό. Ενα κίνημα σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση προωθώντας την κοινωνική συμμαχία, πρωτοστατώντας για κάθε ζήτημα, αναδεικνύοντας μέσα από κάθε νίκη ότι αυτός που βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, που θα είναι πρωταγωνιστής στην οριστική νίκη, είναι η εργατική τάξη με την καθοδήγηση του ΚΚΕ. Ο κομμουνιστής στο σχολείο, στις δραστηριότητες, στη γειτονιά δεν στέκεται παρατηρητής των εξελίξεων. Είναι πρωτοπόρος, εμπνέει με τη μαχητική του στάση και φροντίζει το Κόμμα και η ΚΝΕ να είναι εκεί, ώστε η εργατική τάξη και η νεολαία να μην καθηλώνονται μπροστά στις εξελίξεις, αλλά να συγκεντρώνουν δυνάμεις για την ανατροπή. Δεν περιμένει κάποιον «από μηχανής θεό», αλλά προετοιμάζει από τώρα τον υποκειμενικό παράγοντα ώστε την κατάλληλη στιγμή να γίνει η επαναστατική έφοδος στον ουρανό. Αυτό είναι το πιο ωραίο χάρισμα ενός επαναστάτη που διαπαιδαγωγείται και καλλιεργείται μέσα από την ίδια την οργανωμένη ζωή.

Αυτή η πρωτοπόρα δράση οφείλουμε να καταφέρουμε να δέσει πιο ουσιαστικά με τα μέτωπα της ιδεολογικής διαπάλης, την αφομοίωση των σύγχρονων επεξεργασιών του Κόμματος, την προγραμματική μας αντίληψη για την επικαιρότητα και αναγκαιότητα του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού.

Υποδεχόμαστε το Συνέδριο με πνεύμα ευθύνης, περηφάνιας, μαχητικής αισιοδοξίας για το δίκαιο του αγώνα μας και την προώθηση του Προγράμματός μας για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Ζήτω το 22ο Συνέδριο του ΚΚΕ!