2025 The Associated Press. All

Ο κατοχικός στρατός σφίγγει τον δολοφονικό κλοιό στην Πόλη της Γάζας, ενώ ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας Ισ. Κατς ανακοίνωσε χτες την πλήρη κατάληψη του λεγόμενου Διαδρόμου Νετζαρίμ, που ελέγχει την κίνηση μεταξύ βόρειας και νότιας Γάζας, ουσιαστικά χωρίζοντας τη Λωρίδα στα δύο.

Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι πλέον στον μοναδικό δρόμο που έχει απομείνει ανοιχτός μεταξύ της Πόλης της Γάζας και της νότιας Γάζας θα απαγορεύεται η κίνηση από νότο προς βορρά, ενώ ο Κατς δήλωσε προκλητικά ότι όσοι Παλαιστίνιοι παραμείνουν στην Πόλη της Γάζας θα αντιμετωπίζονται ως «τρομοκράτες» ή «υποστηρικτές τρομοκρατών»...

Το ίδιο 24ωρο, το υπουργείο Υγείας στη Γάζα ανακοίνωσε νέο συνολικό απολογισμό θυμάτων, με τουλάχιστον 66.148 νεκρούς Παλαιστίνιους και 168.716 τραυματίες από τις ισραηλινές επιθέσεις.

Από το βράδυ της Τρίτης μέχρι το πρωί της Τετάρτης σκοτώθηκαν τουλάχιστον 59 Παλαιστίνιοι και τραυματίστηκαν άλλοι 180.

Η δε Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού ανακοίνωσε χτες πως αναστέλλει την παροχή υπηρεσιών στην Πόλη της Γάζας, λόγω της κλιμάκωσης των επιθέσεων του ισραηλινού στρατού. Επίσης ότι αποφάσισε τη μεταφορά προσωπικού προς τη νότια Γάζα, σε πιο «ασφαλείς» περιοχές.

Την Τρίτη, ένα 24ωρο μετά την παρουσίαση του σχεδίου Τραμπ στον Λευκό Οίκο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ. Νετανιάχου αρνήθηκε ότι αποδέχτηκε επί της αρχής τη μελλοντική δημιουργία παλαιστινιακού κράτους ή ότι θα αποχωρήσουν τα κατοχικά στρατεύματα από τη Γάζα, ξεκαθαρίζοντας πως αυτά θα παραμείνουν στο μεγαλύτερο μέρος της.

«Αν ένα πράγμα ειπώθηκε ξεκάθαρα, είναι ότι είμαστε σταθερά αντίθετοι σε ένα παλαιστινιακό κράτος», τόνισε σε βιντεοσκοπημένο διάγγελμα ο Νετανιάχου.

Ακολούθως δήλωσε πως η Χαμάς είναι «διεθνώς απομονωμένη» και πως όλος ο κόσμος, «μαζί και ο αραβικός και μουσουλμανικός κόσμος, έχει πλέον αποδεχτεί τους όρους του Ισραήλ για τη λήξη του πολέμου, συμπεριλαμβανομένου του να παραμείνει ο στρατός ανεπτυγμένος στο μεγαλύτερο μέρος της Γάζας».

Το ίδιο 24ωρο ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντ. Τραμπ απείλησε τη Χαμάς ότι «θα πληρώσει με κόλαση» αν απορρίψει το σχέδιό του.

Στη συνέχεια ανακοινώθηκε ότι το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «USS Gerald R. Ford» πέρασε τα στενά του Γιβραλτάρ, πλέοντας στη Μεσόγειο, με τις ΗΠΑ να ενισχύουν περαιτέρω τις στρατιωτικές τους δυνάμεις στην περιοχή.

Σε κοινή δήλωσή τους οι υπουργοί Εξωτερικών Αιγύπτου, Ιορδανίας, Σαουδικής Αραβίας, ΗΑΕ, Κατάρ, Τουρκίας, Ινδονησίας και Πακιστάν επιφύλαξαν θερμή υποδοχή στο σχέδιο Τραμπ, ενώ αντίστοιχη στάση κράτησε και η Παλαιστινιακή Αρχή του Προέδρου Μ. Αμπάς.

Η «Ισλαμική Τζιχάντ» απέρριψε το σχέδιο, χαρακτηρίζοντάς το «συνταγή για συνέχιση της επιθετικότητας» κατά των Παλαιστινίων.

Στο μεταξύ, μαζί με το προχτεσινό τελεσίγραφο του Τραμπ προς τη Χαμάς για περιθώριο «τριών - τεσσάρων ημερών» προκειμένου να απαντήσει, αναφέρεται ότι η παλαιστινιακή οργάνωση δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από Αίγυπτο, Τουρκία και Κατάρ να το αποδεχτεί.

Ανώτερο στέλεχός της δήλωσε στο BBC ότι το αμερικανικό σχέδιο εξυπηρετεί «τα συμφέροντα του Ισραήλ» και ότι η οργάνωση είναι πιθανό να το απορρίψει. Πληροφορίες της εμιρατινής εφημερίδας «The National» ανέφεραν πως η Χαμάς «θα παραμείνει σιωπηλή για όσο το δυνατόν περισσότερο, και στη συνέχεια θα εκδώσει μια δήλωση, πιθανώς μαζί με άλλα κινήματα στη Λωρίδα της Γάζας, στην οποία θα αναφέρει ότι δεν θα εγκαταλείψει το σχέδιο».

Ο Αιγύπτιος ΥΠΕΞ Μπαντρ Αμπντελάτι, όπως και το υπουργείο Εξωτερικών του Κατάρ προηγουμένως, ζήτησε να γίνουν «διαπραγματεύσεις» γύρω από συγκεκριμένα σημεία του σχεδίου Τραμπ, που - όπως αναφέρουν διεθνή ΜΜΕ - τροποποιήθηκαν μετά από απαίτηση του Ισραήλ.

Ο εμίρης του Κατάρ, σεΐχης Ταμίμ Μπιν Χαμάντ Αλ Θάνι, συζήτησε τηλεφωνικά με τον Τραμπ, επαναλαμβάνοντας την υποστήριξή του στις «ειρηνευτικές προσπάθειες» και εκφράζοντας την πεποίθηση ότι οι χώρες που υποστηρίζουν το σχέδιο Τραμπ θα μπορούσαν να καταλήξουν σε μια δίκαιη διευθέτηση.

Στο μεταξύ, χτες ο Τραμπ υπέγραψε προεδρική εντολή με την οποία διατάζει την κυβέρνησή του να εξετάσει ως «απειλή κατά της ειρήνης και της ασφάλειας των ΗΠΑ» οποιαδήποτε ένοπλη επίθεση κατά του Κατάρ (εμιράτο που φιλοξενεί τη μεγαλύτερη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, τη βάση Ubeid). Σημειώνει δε πως ανώτεροι Αμερικανοί αξιωματούχοι «θα διασφαλίσουν γρήγορη και συντονισμένη απάντηση εναντίον οποιασδήποτε ξένης επίθεσης κατά του κράτους του Κατάρ».

Αναφέρεται μάλιστα ότι με αυτόν τον τρόπο ο Τραμπ προσπάθησε να καλύψει το «κενό» μετά την παρέμβαση του Ισραηλινού πρωθυπουργού και τη διαγραφή άρθρου στο σχέδιο 20 σημείων για τη Γάζα, που αφορούσε τη «δέσμευση» του Ισραήλ ότι δεν θα επιτεθεί ξανά στο Κατάρ, μετά την επίθεση που εξαπέλυσε στις 9 Σεπτέμβρη κατά της ηγεσίας της Χαμάς στην Ντόχα.

Την ίδια ώρα οι Χούθι της Υεμένης ανέλαβαν χτες την ευθύνη για την επίθεση στο φορτηγό πλοίο «Minervagracht» (σημαίας Ολλανδίας), που χτυπήθηκε από βαλλιστικό πύραυλο τη Δευτέρα ενώ έπλεε ανοιχτά του Αντεν, με αποτέλεσμα έκρηξη, πυρκαγιά και τον τραυματισμό δύο μελών του πληρώματος.

Το πλήρωμα του σκάφους (Ρώσοι, Φιλιππινέζοι, Ουκρανοί και υπήκοοι Σρι Λάνκας) μεταφέρθηκε μέσω ελληνικής και γαλλικής φρεγάτας που έπλεαν στην περιοχή στο Τζιμπουτί.

Σε ανακοίνωσή τους οι Χούθι προειδοποίησαν επίσης με επιθέσεις αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες, όπως οι «Chevron» και «ExxonMobil», παρά την προ μηνών συμφωνία με τις ΗΠΑ για μη επιθέσεις σε αμερικανικά πολεμικά και άλλα πλοία αμερικανικών συμφερόντων στην Ερυθρά Θάλασσα.

Το Κέντρο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Επιχειρήσεων (HOCC), με έδρα τη Σαναά, που παίζει ρόλο «συνδέσμου» μεταξύ των Χούθι και των εμπορικών ναυτιλιακών εταιρειών, επέβαλε κυρώσεις σε 13 αμερικανικές εταιρείες, 9 στελέχη και 2 πλοία. Σύμφωνα με το πρακτορείο «Reuters», οι οντότητες που έχουν οριστεί από τους Χούθι «θα αντιμετωπιστούν με βάση την αρχή της αντιπαράθεσης».

Ξεκίνησε χτες βράδυ, λίγο μετά τις 21.30 (ώρα Ελλάδας) η επιχείρηση του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού ενάντια στον διεθνή στόλο αλληλεγγύης στη Γάζα "Global Sumud Flotilla", με τα σκάφη Alma και Sirius να είναι αυτά που βρέθηκαν πρώτα στο στόχαστρο.

Οι ισραηλινές προετοιμασίες της νέας παράνομης επίθεσης του Ισραήλ, ενάντια στην προσπάθεια του στόλου αλληλεγγύης να σπάσει το δολοφονικό ισραηλινό εμπάργκο στη Γάζα και να μεταφέρει σε αυτήν ανθρωπιστική βοήθεια, εντάθηκαν από νωρίς χτες βράδυ ενώ τα περισσότερα από τα 47 πλοία του στόλου έπλεαν περίπου 90 ναυτικά μίλια ανοικτά των ακτών της Λωρίδας της Γάζας.

Γύρω στις 20.00 το βράδυ (ώρα Ελλάδας) συμμετέχοντες στην πρωτοβουλία αλληλεγγύης που επέβαιναν σε πλοία του στόλου ανέφεραν με αναρτήσεις τους πως είδαν τουλάχιστον 20 πλοία του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού να πλέουν σε απόσταση μεταξύ 6 και 20 ναυτικών μιλίων από τα σκάφη του Global Sumud Flotilla.

Στην πορεία της ισραηλινής στρατιωτικής επιχείρησης χάθηκε η επικοινωνία με ορισμένα από τα πλοία της αποστολής αλληλεγγύης.

Είχε προηγηθεί τις προηγούμενες μέρες ένα πυκνό διπλωματικό παρασκήνιο ανάμεσα στην κυβέρνηση του ισραηλινού κράτους - δολοφόνου και τα υπουργεία Εξωτερικών Ιταλίας, Ελλάδας, Τουρκίας, Ισπανίας και άλλων χωρών, με σκοπό να αλλάξει το δρομολόγιο και ο τελικός προορισμός του στόλου αλληλεγγύης αντί της Γάζας να γίνει κάποιο λιμάνι της Κύπρου.

Νωρίτερα, χτες πριν τα ξημερώματα, είχαν προηγηθεί παρενοχλήσεις σκαφών του στόλου Global Sumud Flotilla από πλοία του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού.

Εν μέσω της επιχείρησης του ισραηλινού στρατού εναντίον του στόλου αλληλεγγύης, ο Ιταλός ΥΠΕΞ Αντ. Ταγιάνι δήλωσε πως ο Ισραηλινός ομόλογός του, Γκιντόν Σάαρ, τον διαβεβαίωσε πως δεν θα ασκηθούν «βίαιες ενέργειες από τη μεριά των ενόπλων δυνάμεων του Τελ Αβίβ».

Το προηγούμενο 24ωρο το υπουργείο Αμυνας της Ιταλίας έδωσε εντολή στις δύο φρεγάτες που είχε στείλει στην περιοχή να επιστρέψουν, ενώ η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι καλούσε τον στόλο αλληλεγγύης να εγκαταλείψει την πορεία του προς τη Γάζα, επικαλούμενη τη μη διατάραξη του... «ειρηνευτικού σχεδίου» του Ντ. Τραμπ.

Παράλληλα, τα υπουργεία Εξωτερικών Ιταλίας και Ελλάδας με κοινή ανακοίνωση προσπάθησαν να πείσουν τους συμμετέχοντες στον στόλο αλληλεγγύης να σταματήσουν το ταξίδι προς τη Γάζα και να δεχθούν να παραδώσουν τα φορτία με ανθρωπιστική βοήθεια στην Καθολική Εκκλησία του Λατινικού Πατριαρχείου Ιερουσαλήμ στην Κύπρο και από εκεί να διανεμηθούν στη Γάζα.

Ακολούθησε τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στους υπουργούς Εξωτερικών Ιταλίας και Τουρκίας, Αντ. Ταγιάνι και Χ. Φιντάν με θέμα τις τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή αλλά και την πορεία του στόλου αλληλεγγύης προς τη Γάζα.

Σε ένδειξη αλληλεγγύης και καταδικάζοντας την επίθεση του κράτους του Ισραήλ στον στολίσκο, συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε χθες αργά το βράδυ έξω από το Υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα. Εκεί παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της ΕΕΔΥΕ, συνδικαλιστές από το ΠΑΜΕ και εκλεγμένοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Στην Ιταλία, η Ενωση Συνδικάτων Βάσης (USB) προκήρυξε γενική απεργία αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό για την Παρασκευή 3/10, λίγες μέρες μετά τη μεγάλη απεργία και τις μαζικές συγκεντρώσεις με αντίστοιχο περιεχόμενο στις 22/9.

Υπό την πίεση της προηγούμενης μαζικής απεργίας, απόφαση για απεργία πήρε και η συνομοσπονδία CGIL.

Ο Πιερπάολο Λεονάρντι στο βήμα του Φεστιβάλ της ΚΝΕ

- Τα ιταλικά συνδικάτα βάσης οργάνωσαν πρόσφατα απεργία με αιχμή το ιμπεριαλιστικό έγκλημα κατά του λαού της Παλαιστίνης. Πείτε μας περισσότερα για αυτό.

- Πριν την απεργία στις 22 Σεπτέμβρη η κατάσταση στην Ιταλία δεν ήταν καλή. Ο λαός της Ιταλίας είναι απογοητευμένος, πιστεύει ότι είναι αδύνατον να αλλάξει κάτι, να βελτιωθούν οι συνθήκες και έτσι η κινητοποίηση του ιταλικού λαού να συμπαρασταθεί στον παλαιστινιακό είναι μια σκληρή προσπάθεια από πλευράς των συνδικάτων.

Δεν περιμέναμε μια τόσο καλή ανταπόκριση, η 22η Σεπτέμβρη ήταν μια έκπληξη. Η Συνομοσπονδία μας κάλεσε σε γενική απεργία αποκλειστικά για το έγκλημα στην Παλαιστίνη, την τρομοκρατική επέμβαση στη Γάζα και για τη συμπαράσταση στο «Global Sumud Flotilla». Εχουμε μέλη των συνδικαλιστικών μας οργανώσεων, λιμενεργάτες από τη Γένοβα, που συμμετέχουν στον στολίσκο αλληλεγγύης.

Νωρίτερα είχαμε καλέσει σε γενική απεργία στις 20 Ιούνη, παράλληλα με τα εργατικά αιτήματα, και για τον πόλεμο στην Παλαιστίνη.

Η συμμετοχή στις 22 Σεπτέμβρη ήταν πολύ υψηλή. Κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί. Πολλοί εργάτες σε όλους τους κλάδους, στις δημόσιες υπηρεσίες, στη βιομηχανία, στα logistics, στα λιμάνια, τρένα, μεταφορές γενικά, συμμετείχαν στην απεργία.

Στα σχολεία είχαμε τη μεγαλύτερη συμμετοχή. Πολλοί δάσκαλοι ήρθαν στις διαδηλώσεις με τους μαθητές.

Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό είχαμε ίσως 800 χιλιάδες με 1 εκατομμύριο κόσμο στους δρόμους σε όλη την Ιταλία. Οργανώσαμε 82 διαδηλώσεις. Οχι μόνο σε μεγάλες πόλεις, ακόμη και σε χωριά, όπου σε αρκετές περιπτώσεις αυτοοργανώθηκαν.

- Ο αγώνας των λιμενεργατών ξεχώρισε...

- Οι συναγωνιστές λιμενεργάτες στη Γένοβα ήταν οι πρώτοι που πήραν την πρωτοβουλία για απεργία. Μήνες πριν, από τον Ιούνη και Ιούλη, μπλόκαραν τη μεταφορά όπλων σε λιμάνια της Ιταλίας. Επίσης υπήρχαν αποκλεισμοί σε αεροδρόμια. Ηταν μια νέα μορφή αγώνα.

Στην Ιταλία έχουμε πολλές ΝΑΤΟικές και αμερικανικές βάσεις. Την Παρασκευή στο Τάραντο, ιταλική πόλη στον Νότο, είναι σημαντικό λιμάνι, οι οργανώσεις μας μπλόκαραν πλοία των ΗΠΑ που μετέφεραν καύσιμα σε στρατιωτική βάση.

Την περασμένη βδομάδα μπλοκάραμε, μαζί με τον λαό του Λιβόρνο, τη μεταφορά τανκς στην αμερικανική, ΝΑΤΟική βάση «Camp Darby». Για τρεις μέρες ήταν μπλοκαρισμένο το λιμάνι, τα πλοία αναγκάστηκαν να εκτραπούν στο Porto Carrara στην Τοσκάνη.

Η USB οργανώνει τους αποκλεισμούς σε όλη την Ιταλία και υπάρχει κινητοποίηση και συμμετοχή του λαού. Είναι πολύ σημαντικό.

Σήμερα (σ.σ. 27 Σεπτέμβρη) έγινε μια μεγάλη συνέλευση στη Γένοβα. Χτες έγινε στη Γένοβα συνάντηση με συνδικαλιστές λιμενεργάτες από λιμάνια της Μεσογείου και της Ευρώπης, από Πειραιά, Μασσαλία, Κύπρο, Αμβούργο, Σλοβενία, για να συντονίσουμε τον αγώνα, να εμποδίσουμε όπλα να φτάσουν στο Ισραήλ για να βομβαρδίσουν τον παλαιστινιακό λαό.

Αποφασίσαμε να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας, να συντονίσουμε τον κοινό αγώνα κατά του ισραηλινού κράτους και αποφασίσαμε να καλέσουμε σε μια κοινή ημερομηνία ταυτόχρονες διαδηλώσεις σε διάφορες χώρες.

Το σημαντικό για το μέλλον του εργατικού κινήματος είναι να συντονιστεί ο αγώνας των συνδικάτων.

- Πώς δουλέψατε για την απεργία; Τι συζητιόταν στους χώρους δουλειάς;

- Το ενδιαφέρον των εργαζομένων της Ιταλίας για την γενοκτονία στη Γάζα μεγάλωνε μέρα με τη μέρα. Καλέσαμε σε συσκέψεις και συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, μοιράζαμε ανακοινώσεις, κάναμε μικρούς «αποκλεισμούς». Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αποφάσισαν πως πρέπει να παρέμβουν για αυτή την κατάσταση.

Καλέσαμε, για παράδειγμα, τον λαό να δώσει ανθρωπιστική βοήθεια για το «Global Sumud Flotilla». Πάρα πολλοί ανταποκρίθηκαν. Είχαμε τον στόχο να συγκεντρώσουμε 5 τόνους. Συγκεντρώθηκαν τουλάχιστον 300 τόνοι! Υπήρχε μια νέα διάθεση για συμμετοχή και δράση. Κάθε μέρα διαπιστώναμε την αλλαγή της λαϊκής διάθεσης.

- Εκτός από την αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό, στην απεργία σας είχατε και πολιτικά αιτήματα προς την ιταλική κυβέρνηση...

- Το κύριο για εμάς είναι εκτός από την ανθρωπιστική διάσταση να τονιστεί η πολιτική διάσταση. Να γίνει πιο συνειδητή.

Σκοπός της απεργίας μας δεν ήταν μόνο η αλληλεγγύη, αλλά απαιτούμε από την ιταλική κυβέρνηση να σταματήσει κάθε σχέση με το Ισραήλ, οικονομικές, εμπορικές, διπλωματικές, πολιτιστικές σχέσεις.

Τα μέλη μας στον τομέα της Ερευνας υπέγραψαν ένα ψήφισμα - χιλιάδες ερευνητές - ενάντια στη διπλή χρήση της Ερευνας, δηλαδή ενάντια στο να εξυπηρετεί στρατιωτικούς - πολεμικούς σκοπούς.

«Δεν δουλεύουμε για τον πόλεμο», αυτό είναι το σύνθημά μας. Είναι πολύ σημαντικό, ξεκίνησαν το σύνθημα, την καμπάνια «αντιρρησίας συνείδησης», να έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν να εργάζονται για στρατιωτικούς, πολεμικούς σκοπούς. Πανεπιστημιακοί, καθηγητές ανταποκρίθηκαν σε αυτό το κάλεσμα.

Αυτό που προσπαθούμε είναι να ενισχύσουμε την αντιιμπεριαλιστική συνείδηση στους εργαζόμενους. Γιατί αυτό είναι το πρόβλημα. Εχουμε μια ιμπεριαλιστική, μια αποικιοκρατική επέμβαση στην Παλαιστίνη από το ισραηλινό κράτος - τρομοκράτη, αλλά έχουμε και ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, που είναι η βάση για τη νέα, δραματική κατάσταση στην Ευρώπη και τον κόσμο. Βρισκόμαστε μπροστά στον κίνδυνο ενός νέου παγκόσμιου πολέμου. Η αύξηση του γεωπολιτικού ανταγωνισμού δείχνει ότι η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική.

Φαίνεται ότι ο λαός αρχίζει να καταλαβαίνει και είναι πολύ σημαντικό να συμβάλλουμε σε αυτή την αφύπνιση και συνειδητοποίηση.

- Ποια ήταν η στάση της ιταλικής κυβέρνησης, των άλλων κομμάτων, των επιχειρηματιών απέναντι στην απεργία;

- Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, η κυβέρνηση, οι επιχειρηματίες υπονόμευσαν την απεργία. Ομως ο κόσμος βγήκε στον δρόμο.

Η συνομοσπονδία CGIL δυο μέρες πριν, στις 19 Σεπτέμβρη είχε καλέσει σε στάση εργασίας μόνο και μόνο για να υπονομευτεί η γενική απεργία των ταξικών συνδικάτων. Εξαίρεσαν τις δημόσιες υπηρεσίες, καθώς εκεί έπρεπε να την είχαν προκηρύξει δέκα μέρες νωρίτερα.

Στις γραμμές της CGIL υπήρξε αντιπαράθεση, γιατί πολλά συνδικάτα ήθελαν να συμμετέχουν στη γενική απεργία στις 22 Σεπτέμβρη. Μέλη των συνδικάτων άσκησαν κριτική στην ηγεσία της, λέγοντας «έχει προκηρυχθεί απεργία από τη USB, γιατί να μην συμμετέχουμε σε αυτή;».

Μετά την απεργία και την επιτυχία που είχε, τα ΜΜΕ στην Ιταλία αναγκάστηκαν να παίξουν την είδηση, έδειξαν εικόνες από τις διαδηλώσεις, πήρε μεγάλη δημοσιότητα. Το επόμενο πρωί η πρωθυπουργός, η Μελόνι, είπε ότι θα αναγνωρίσουμε το κράτος της Παλαιστίνης, αλλά χωρίς τη Χαμάς κ.λπ. Ωστόσο πιέστηκε η ιταλική κυβέρνηση να κάνει αυτή την κίνηση, για πρώτη φορά. Ο υπουργός Αμυνας ανακοίνωσε ότι θα στείλει μια φρεγάτα για να συνοδεύσει τον στολίσκο και ο υπουργός Εξωτερικών τηλεφώνησε στον Ισραηλινό πρέσβη για να τον προειδοποιήσει για την ασφάλεια των Ιταλών πολιτών που συμμετέχουν στον στολίσκο.

- Πολεμική οικονομία: Πώς εκφράζεται στην Ιταλία; Ποιες οι συνέπειες για τον ιταλικό λαό;

- Παλεύουμε ενάντια στην πρωτοβουλία της ΕΕ «ReArm Europe» και στην απόφαση της ΕΕ να δαπανήσει πάρα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ για τον επανεξοπλισμό, για τους στρατούς της Ευρώπης. Αυτά τα χρήματα θέλουμε να δοθούν στον λαό. Στους μισθούς, στη δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στις συντάξεις και το ασφαλιστικό σύστημα. Τα χρήματα των λαών πηγαίνουν στους στρατούς και όχι στις κοινωνικές υπηρεσίες.

Σε όλη την Ευρώπη βλέπουμε αντίστοιχες διαδηλώσεις, στη Γαλλία, στην Ελλάδα, στο Βέλγιο, στην Ιταλία ενάντια σε αυτή την πολιτική απόφαση της ΕΕ. Ταυτόχρονα έχουμε τον «εμπορικό πόλεμο».

Τα συνδικάτα, οι εργάτες της Ευρώπης πρέπει να ενοποιήσουμε τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο, αλλά και κατά της πολεμικής οικονομίας γιατί οι λαοί πληρώνουν τις επιλογές της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

Οι συνθήκες για τον λαό της Ιταλίας είναι πολύ άσχημες. Οι μισθοί είναι οι χαμηλότεροι στην ΕΕ. Χάσαμε 30% της αξίας του μισθού μας τα τελευταία δέκα χρόνια.

Ο λαός υποφέρει. Ομως μέχρι τώρα ο εργοδοτικός συνδικαλισμός δεν παλεύει, δεν οργανώνει τους εργαζόμενους για τις συνθήκες δουλειάς, για τους μισθούς, για τα δικαιώματα. Λένε ότι η κατάσταση είναι δύσκολη, δουλεύουμε «για την πατρίδα».

Ετσι για πολλά χρόνια ο λαός είναι σιωπηλός, δεν αγωνίζεται. Μόνο η USB, τα ταξικά συνδικάτα πιέζουμε για αντίδραση.

Τώρα είδαμε το ανθρωπιστικό αίσθημα αλληλεγγύης προς τον λαό της Παλαιστίνης, την αντιπολεμική διάθεση να συνδυάζεται με την ανάγκη να αντισταθούμε και να παλέψουμε για τα δικαιώματα στα εργοστάσια και τα γραφεία, αλλά και για τις υπηρεσίες Υγείας, που έχουν επιδεινωθεί δραματικά. Το 70% του εθνικού συστήματος Υγείας είναι πλέον ιδιωτικοποιημένο. Για να κλείσεις ραντεβού με γιατρό ειδικότητας η αναμονή φτάνει τους 6-7 μήνες!

- Πώς σχεδιάζετε να συνεχίσετε;

- Μετά την απεργία προσπαθούμε να διατηρήσουμε «ζωντανή» τη διάθεση του κόσμου, να κρατήσουμε τους εργαζόμενους κινητοποιημένους.

Συνεχίζουμε με την πρωτοβουλία «Πλατεία Γάζας»: Σε κεντρικές πλατείες στις μεγάλες ιταλικές πόλεις στήνουμε τέντες, σταντ όπου μοιράζουμε υλικά, βγάζουμε ανακοινώσεις, γίνονται ομιλίες. Εχουμε 100 «σημεία για τη Γάζα». Γιατί δεν θέλουμε ο λαός, οι εργαζόμενοι που βγήκαν στον δρόμο «να επιστρέψουν σπίτι». Θέλουμε να μείνουν στον δρόμο, για την Παλαιστίνη, για τα εργατικά δικαιώματα, για την ειρήνη.

Απλοί άνθρωποι, περαστικοί στέκονται, συγκεντρώνονται γύρω από τα σημεία, διαβάζουν την ανακοίνωση, συζητούν, ακούν τις ομιλίες.

Ισως το πιο σημαντικό που θέλω να υπογραμμίσω, είναι το εξής: Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες η εργατική τάξη είναι που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή στην κινητοποίηση για ειρήνη. Μέχρι τώρα συνήθως ήταν η «κοινωνία των πολιτών», οι φοιτητές. Οι εργάτες «ακολουθούσαν».

Αυτήν τη φορά η γενική εργατική απεργία είναι η σπίθα για να ξεκινήσει ο αντιπολεμικός αγώνας. Στην ιστορία του διεθνούς εργατικού κινήματος ο αγώνας για ειρήνη ήταν πάντα πριν ή μετά από έναν παγκόσμιο πόλεμο. Τότε το συνδικαλιστικό κίνημα πάλευε με αίτημα την ειρήνη. Πρόσφατα δεν είχαμε τέτοιο παράδειγμα. Οπότε θεωρούμε πολύ σημαντικό στην Ιταλία να μπουν μπροστά οι εργάτες στον αγώνα κατά του πολέμου.

Με το «Bella Ciao» υποδέχτηκε η σκηνή τον Ιταλό συνδικαλιστή, με τη νύχτα να γίνεται ...μέρα από τα καπνογόνα, με συνθήματα να δονούν την ατμόσφαιρα και Παλαιστινιακές σημαίες να ανεμίζουν περήφανα, ψηλά.

Ο Π. Λεονάρντι μετέφερε την αγωνιστική πείρα από τη μεγάλη απεργία που «νέκρωσε» τα πάντα για τον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης. Από μια απεργία που οι εργάτες διατράνωσαν ότι «Εμείς δεν δουλεύουμε για τον πόλεμο», «Αυξήσεις στους μισθούς, όχι για τους εξοπλισμούς»...

Και μετά ο σύντροφος Πιερπάολο να λέει «αγαπητοί σύντροφοι (...) σε αυτά τα δύσκολα χρόνια υπήρξαν για μας φάρος μέσα στο σκοτάδι οι δικοί σας αγώνες, οι δικές σας σημαίες και εκείνη των αδερφών του ΠΑΜΕ!».