Το επόμενο καθοριστικό βήμα για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα ετοιμάζει η κυβέρνηση, ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο και για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Την προετοιμασία του εδάφους δεν έχουν αναλάβει μόνο τα στελέχη της αλλά και ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα (!), ο οποίος δηλώνει «υπερήφανος» σε συνέντευξή του για το γεγονός ότι οι ΗΠΑ αποτελούν τον «κορυφαίο εταίρο» στην ακαδημαϊκή συνεργασία.

Η παρέμβασή του δεν είναι τυχαία. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι ΗΠΑ «ενδιαφέρονται» να βαθύνουν τη συνεργασία τους με την Ελλάδα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όχι μόνο για οικονομικούς - επιχειρηματικούς σκοπούς, αλλά και ως ένα ισχυρό κανάλι «ζύμωσης» των νέων φοιτητών και επιστημόνων με τις ...«αξίες» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Γι' αυτό άλλωστε ο τομέας των πανεπιστημίων είχε συμπεριληφθεί ως ξεχωριστό κεφάλαιο στον Στρατηγικό Διάλογο Ελλάδας - ΗΠΑ, χαιρετίζοντας τις ανταλλαγές φοιτητών και «τις συνεχείς προσπάθειες της Ελλάδας να διεθνοποιήσει τα πανεπιστήμιά της και να αυξήσει τις ευκαιρίες κινητικότητας των φοιτητών με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον εταίρο της επιλογής της Ελλάδας στην εκπαιδευτική συνεργασία».

Το 2021, μάλιστα, οι ΗΠΑ επιβεβαίωσαν εκ νέου «τη στήριξή τους στις προσπάθειες της Ελλάδας να δημιουργήσει νέες συνεργασίες μεταξύ αμερικανικών και ελληνικών πανεπιστημίων».

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται τώρα να νομοθετήσει την ίδρυση παραρτημάτων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων στη χώρα μας, με τον μανδύα των «διακρατικών συμφωνιών», που προβλέπει το Σύνταγμα. Επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να παρακάμψει το άρθρο 16 και να διαμορφώσει καλύτερες προϋποθέσεις για την αναθεώρησή του.

Εχει άλλωστε τη - σιωπηλή ή φανερή - συναίνεση και των άλλων αστικών κομμάτων, τα οποία όχι μόνο δεν λένε κουβέντα για τον «δούρειο ίππο» που ετοιμάζεται να εφορμήσει στα δημόσια πανεπιστήμια, αλλά είτε συμφωνούν, είτε δεν βλέπουν «με κακό μάτι» τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων στο άμεσο μέλλον, βάζοντας στη «φάκα» το «τυράκι» των «όρων και προϋποθέσεων», για να κάμψουν τις αντιδράσεις των φοιτητών.

Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ έχουν καθοριστική συμβολή σε όλη την πορεία εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η οποία επιταχύνεται τώρα από τη ΝΔ.

Απόδειξη είναι ότι με βάση το ευρωενωσιακό δίκαιο, που συνδιαμορφώνουν και ενσωματώνουν η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, λειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια παραρτήματα πανεπιστημίων της ΕΕ στη χώρα μας, σε συνεργασία με ελληνικά κολέγια, τα πτυχία των οποίων αναγνωρίζονται ως επαγγελματικά.

Παράλληλα με τη νομοθετική ρύθμιση που ετοιμάζει, η κυβέρνηση δηλώνει πως δεν αρκεί το παραπέρα άνοιγμα της αγοράς στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και ότι ψάχνει τρόπους να αναβαθμίσει τις «συνεργασίες» και με τις ΗΠΑ.

Οπως αποκαλύπτει μάλιστα ο Τσούνης, Αμερικανοί ακαδημαϊκοί και τεχνοκράτες συνεισφέρουν με «εξειδικευμένη γνώση», για να «ξεπεραστούν τα προβλήματα στη διεθνοποίηση» των ελληνικών πανεπιστημίων, βάζοντας τον πήχη στην παροχή «κοινών πτυχίων» ανάμεσα σε ελληνικά και αμερικάνικα πανεπιστήμια, αλλά και σε «πιο ευέλικτες συνεργασίες».

Πού συγκλίνουν όλα αυτά; Στην ενίσχυση του νόμου - πλαισίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση, με στόχο τη δημιουργία μιας μεγάλης αγοράς, με τίτλους και προγράμματα σπουδών πολλαπλών ταχυτήτων, για διαφορετικά πορτοφόλια, είτε από ξένα, είτε από ελληνικά ιδρύματα.

Το αποτέλεσμα θα είναι η ταχύτερη εμπορευματοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε βάρος των μορφωτικών αναγκών χιλιάδων φοιτητών, που ούτως ή άλλως πληρώνουν «χρυσό» το όνειρο των σπουδών, εξαιτίας της τεράστιας υποχρηματοδότησης της φοιτητικές μέριμνας, των επί πληρωμή μεταπτυχιακών και πάει λέγοντας.

Οι φοιτητές όμως και οι φοιτήτριες, οι ακαδημαϊκοί που προβληματίζονται και ανησυχούν, δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Οι φοιτητικοί - νεολαιίστικοι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, με πρωτοπόρους τους Συλλόγους όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις της «Πανσπουδαστικής», δείχνουν πως η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, από κοντά και οι ενδιαφερόμενοι «εταίροι», λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο αν νομίζουν ότι θα περάσουν «άβρεχτοι» τα αντιδραστικά - αντιλαϊκά τους σχέδια.