Οι πρώτες «καμπάνες» για το πώς ο λαός θα πληρώσει τον νέο λογαριασμό της «εξοικονόμησης» ρεύματος τον χειμώνα ακούστηκαν μετά την πρόσφατη Σύνοδο των υπουργών Ενέργειας της ΕΕ και την εξειδίκευση του ευρωπαϊκού σχεδιασμού στη χώρα μας.

Οσο κι αν προσπάθησε η κυβέρνηση να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη ΔΕΘ, με υποσχέσεις ότι το κράτος «θα σταθεί δίπλα στον πολίτη για όσο καιρό χρειαστεί», σε τίποτα δεν αλλάζει το γεγονός ότι η πανάκριβη Ενέργεια θα συνεχίζει να κατατρώει το λαϊκό εισόδημα και να καταδικάζει περισσότερους στην ενεργειακή φτώχεια.

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες είναι στην πεπατημένη της επιδότησης των λαϊκών νοικοκυριών με ψίχουλα για το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, την ώρα που θωρακίζονται και ενισχύονται οι πραγματικές αιτίες για την εκτόξευση των τιμών: Η «απελευθερωμένη» αγορά Ενέργειας και ο σχεδιασμός της «πράσινης ανάπτυξης» για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.

Σαν χάρτινος πύργος καταρρέει και η δικαιολογία ότι η ακρίβεια στο ρεύμα είναι «εισαγόμενη» και ότι οφείλεται στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οπως σημειώνουν ακόμα και αστοί ειδικοί, οι τιμές στην Ενέργεια είχαν πάρει την ανιούσα πολύ πριν από τον πόλεμο.

Κι όχι μόνο αυτό: Κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης με διαχρονικά μικρή εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, με μεγάλο ποσοστό παραγωγής Ενέργειας από άλλες πηγές, καταγράφουν εξίσου αυξημένες τιμές στο ρεύμα, πολλαπλάσιες από αυτές που πλήρωνε μια λαϊκή οικογένεια πριν από μερικούς μήνες.

Το ίδιο ισχύει και σε χώρες που εδώ και πολύ καιρό έχουν διακόψει την τροφοδοσία τους με αέριο από τη Ρωσία, επειδή δεν πλήρωσαν με ρούβλια, όπως είχε θέσει ως όρο η ρωσική κυβέρνηση. Η αντικατάσταση του αερίου από άλλες πηγές στην ηλεκτροπαραγωγή δεν μείωσε, αντίθετα αύξησε το κόστος του ρεύματος στις χώρες που το έκαναν.

Η ίδια η ΕΕ ανακοινώνει ότι η ενεργειακή εξάρτηση από το ρωσικό αέριο έχει μειωθεί στο 9% από 40% πριν από τον πόλεμο. Καμιά εξήγηση δεν δίνουν όμως γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχη τουλάχιστον μείωση και στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι το LNG είναι ακριβότερο από το φυσικό αέριο της Ρωσίας, με τίποτα δεν δικαιολογείται η αύξηση κατά 250% και πλέον στην τιμή χονδρικής του ηλεκτρικού ρεύματος, μόνο τους τελευταίους μήνες!

Είναι φανερό επομένως ότι οι αιτίες για την ακρίβεια στο ρεύμα βρίσκονται αλλού. Οπως, για παράδειγμα, στη διασυνδεσιμότητα των δικτύων, που αποτελεί στρατηγική της ΕΕ και προϋπόθεση για να λειτουργήσει η ενιαία αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

«Κυκλοφορητής» αυτού του συστήματος είναι το Χρηματιστήριο Ενέργειας, που στη χώρα μας έγινε νόμος από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πριν αναλάβει να το «τρέξει» η κυβέρνηση της ΝΔ.

Το Χρηματιστήριο και η ενιαία αγορά «διασφαλίζουν» ότι οι ακριβότερες τιμές στην ηλεκτροπαραγωγή θα διαχέονται σε όλες τις χώρες, που προμηθεύονται πλέον Ενέργεια από ένα ενιαίο «καλάθι», όπου καταλήγει η παραγόμενη Ενέργεια απ' όλες τις πηγές.

Μέσα από αυτόν τον πολυδαίδαλο μηχανισμό, σε συνδυασμό με την ευρωπαϊκή και κρατική πριμοδότηση των πανάκριβων ΑΠΕ από το Ταμείο Ανάκαμψης και το χαράτσωμα της λιγνιτοπαραγωγής, οι εταιρείες παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας αποκομίζουν τεράστια κέρδη, ενώ ο λαός καταδικάζεται να περιορίσει ακόμα και στοιχειώδεις ανάγκες του, επειδή δεν αντέχει η τσέπη του.

Απ' αυτήν την εξίσωση, το ταμείο των λαϊκών νοικοκυριών θα βγαίνει πάντα μείον. Πόσο μάλλον που σε λίγες βδομάδες, ακόμα και αυτή η πενιχρή κρατική επιδότηση θα είναι παρελθόν για πολλά απ' αυτά, είτε επειδή αυστηροποιούνται τα εισοδηματικά κριτήρια είτε λόγω της αδυναμίας τους να ρίξουν πιο κάτω την κατανάλωση, που πλέον θα τιμωρείται με μικρότερες ή και μηδενικές κρατικές επιδοτήσεις για το πανάκριβο ρεύμα.

Καμιά αναμονή λοιπόν και καμιά προσδοκία δεν χωράει από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για δήθεν «στήριξη» των λαϊκών νοικοκυριών. Η απάντηση στην κοροϊδία κυβέρνησης - ΕΕ βρίσκεται στον αγώνα για να καταργηθούν τώρα όλοι οι φόροι και τα χαράτσια στην ηλεκτρική ενέργεια, να υπάρξει πλαφόν στην τιμή της για τον λαό και το κόστος να βαρύνει τα μονοπώλια.

Με αυτά τα αιτήματα διαδηλώνουν σήμερα δεκάδες εργατικά συνδικάτα και φορείς, με κινητοποιήσεις έξω από τις εταιρείες - παρόχους Ενέργειας.

Επιβεβαιώνεται ταυτόχρονα ότι ρεύμα πραγματικά φτηνό για τον λαό δεν μπορεί να υπάρξει σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς, να συνυπάρξει με τα τεράστια κέρδη των ομίλων της Ενέργειας.

Η λαϊκή ανάγκη για φτηνή ηλεκτρική ενέργεια μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο στο πλαίσιο μιας άλλης οργάνωσης της οικονομίας, με κοινωνικοποίηση όλων των πηγών και μέσων παραγωγής Ενέργειας, με την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πηγών, με μέτρα ουσιαστικής προστασίας του περιβάλλοντος. Τότε μόνο το ρεύμα θα αποτελεί κοινωνικό αγαθό και όχι πανάκριβο εμπόρευμα για τα κέρδη μιας χούφτας πολυεθνικών.