Οι διαπιστώσεις του υπουργείου Παιδείας ότι «όλα κύλησαν ομαλά» την πρώτη βδομάδα λειτουργίας των σχολείων προκαλούν γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές, που ζουν από πρώτο χέρι τις επιπτώσεις των πρωτοκόλλων συγκάλυψης και διασποράς του ιού, αλλά και τις συνέπειες από την απουσία ενός ολοκληρωμένου, πλήρως αναπτυγμένου, δημόσιου και δωρεάν συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων.

Ούτε λίγο ούτε πολύ η υπουργός πανηγυρίζει επειδή η επανέναρξη των σχολείων έγινε αφορμή να «πιαστούν» 31.000 κρούσματα μαθητών και εκπαιδευτικών, που δεν θα γίνονταν αντιληπτά αν δεν υπήρχε ο υποχρεωτικός έλεγχος. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι ο ιός κυκλοφορεί ανενόχλητος στα σχολεία, ξεσκεπάζοντας τα ελλιπή υγειονομικά πρωτόκολλα αλλά και την επικινδυνότητα της «αυτοδιάγνωσης» και της ατομικής ευθύνης, που αποτελεί πανάκεια για την κυβέρνηση στη διαχείριση της πανδημίας.

Η διασφάλιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε ανοιχτά και ασφαλή σχολεία δεν μπορεί να συμβεί με τα σημερινά υγειονομικά πρωτόκολλα και τις συνθήκες που επικρατούν στα σχολεία, εξαιτίας των μεγάλων και διαχρονικών ελλείψεων σε προσωπικό και υποδομές. Χιλιάδες μαθητές σε όλη τη χώρα συγχρωτίζονται σε τάξεις των 20 και 25, συναγελάζονται σε μικρά προαύλια, αναμειγνύονται σε τμήματα των ειδικοτήτων και στο ολοήμερο, όπου διαμορφώνονται συνθήκες υπερμετάδοσης του ιού.

Η κυβέρνηση επαίρεται ότι στα 80.000 σχολικά τμήματα πανελλαδικά έχουν κλείσει μόνο 3! Είναι να γελάει κανείς, αν γνωρίζει έστω και λίγο τι συμβαίνει στην Εκπαίδευση αυτές τις μέρες: Για καθένα από τα επιβεβαιωμένα κρούσματα θα πρέπει να λογαριάζεται τουλάχιστον ένα ακόμα στον στενό οικογενειακό περίγυρο, λόγω της μεταδοτικότητας του ιού και της αδυναμίας που υπάρχει στα περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά να απομονωθούν εντελώς από το κρούσμα.

Γονείς δεν στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο όταν τα κρούσματα πολλαπλασιαστούν, αφού δεν εμπιστεύονται τα διάτρητα πρωτόκολλα και το τμήμα δεν κλείνει αν δεν νοσήσουν οι μισοί τουλάχιστον μαθητές. Παιδιά της ίδιας οικογένειας δεν πάνε στο σχολείο όταν το ένα νοσεί, ακόμα κι αν είναι σε διαφορετικά σχολεία ή τμήματα, για να προστατέψουν τους συμμαθητές τους.

Στην πραγματικότητα τα σχολεία υπολειτουργούν, τμήματα εμφανίζονται ότι λειτουργούν μόνο στα χαρτιά, αφού οι απουσίες είναι πολλές, δεν καταγράφονται όμως όλες ως δηλωμένα κρούσματα. Οσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να παρουσιάσει μαγική εικόνα, η εκπαιδευτική διαδικασία είναι στον αέρα με ευθύνη του κράτους. Για να μη θυμηθεί κανείς τα κενά από την περσινή καραντίνα, που διευρύνονται αντί να παίρνονται μέτρα για να καλυφθούν.

Μέσα σε όλα αυτά, γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές έρχονται αντιμέτωποι και με την άθλια κατάσταση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Για να κάνει ο μαθητής ένα δωρεάν rapid test σε δημόσια δομή και να επιστρέψει αυθημερόν στο σχολείο, θα πρέπει να στηθεί για ώρες στην ουρά και ο γονιός να λείψει από τη δουλειά του. Το ίδιο και για να επιστρέψει ένας μαθητής στο σχολείο μετά την καραντίνα. Ιδιωτικά διαγνωστικά κάνουν χρυσές δουλειές με γονείς - πελάτες. «Πλευρίζουν» ακόμα και συλλόγους γονέων για να κάνουν «προσφορές» και να κερδίσουν μεγαλύτερο κομμάτι της πελατείας!

Αυτή είναι λοιπόν η εικόνα της πρώτης βδομάδας που «κύλησε ομαλά» στα σχολεία σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, που αξιοποιεί την Εκπαίδευση ως διαφημιστικό τρικ για τα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης συνολικά στη διαχείριση της πανδημίας. Αλλωστε οι συνέπειες από την πολιτική όλων των κυβερνήσεων, που αντιμετωπίζει την Παιδεία και την Υγεία ως «κόστος», αποτυπώνονται και στον κρατικό προϋπολογισμό, όπου οι δαπάνες είναι ξανά μειωμένες σε συνθήκες πανδημίας.

Γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές δεν πρέπει να αποδεχτούν ως «κανονικότητα» την ανασφάλεια που μεγαλώνει και το χέρι στην τσέπη ακόμα και για τα πιο στοιχειώδη που αφορούν την προστασία τους. Η λειτουργία των σχολείων με ασφάλεια δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ανάγκη, και περνάει μέσα από τον μαζικό και οργανωμένο αγώνα του λαού για σύγχρονα δικαιώματα στη μόρφωση και στην υγεία.