Στον επίκαιρο χαρακτήρα, αλλά και στην αναγκαιότητα της πρότασης του ΚΚΕ, αναφέρθηκε ο εισηγητής του Κόμματος, Γιώργος Μαυρίκος. Οπως τόνισε, «η πρόταση που καταθέσαμε για τα ζητήματα της ανεργίας και την ανάγκη της επιβίωσης των ανέργων είναι μία πρόταση και επίκαιρη και αναγκαία και ρεαλιστική. Θεωρούμε ότι η πρόταση είναι επίκαιρη και πιστεύουμε ότι το καταλαβαίνει όλος ο ελληνικός λαός, γιατί και με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής οι άνεργοι αναφέρονται σε αριθμό 811.340, αυξημένοι δηλαδή σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, μέσα στον τελευταίο χρόνο, κατά 40%. Αν αυτό δεν είναι καρκίνος, αν αυτό δεν είναι πρόβλημα, αν αυτό δεν είναι μεγάλο ζήτημα, τότε ποιο είναι το θέμα που σας απασχολεί;».

Ο Γιώργος Μαυρίκος διευκρίνισε ότι «αυτή είναι η επίσημη ανεργία. Ξέρουμε όλοι ότι η επίσημη ανεργία είναι πολύ κάτω από τα πραγματικά δεδομένα, όταν ένα νέο άνθρωπο με ένα μεροκάματο που θα κάνει τη βδομάδα τον κατατάσσετε στους "απασχολήσιμους", τον βγάζετε από τις καταστάσεις των ανέργων». Επισήμανε ακόμα ότι «μικρομεσαία νοικοκυριά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν κάθε μέρα. Οι απολύσεις είναι καθημερινό φαινόμενο. Σημαντικά τμήματα της φτωχής αγροτιάς υποχρεώνονται, ξεκληρίζονται από την πολιτική σας και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της τρόικας και βγαίνουν στην αναζήτηση για δουλειά».

Οσον αφορά τον αναγκαίο χαρακτήρα της πρότασης νόμου, ο εισηγητής του ΚΚΕ σημείωσε ότι «πρέπει να ζήσουν οι άνεργοι. Δεν μπορεί να ρίχνονται στον Καιάδα από την πολιτική της κυβέρνησης, από τις απαιτήσεις των βιομηχάνων, των μονοπωλίων και της ΕΕ. Η πρόταση είναι αναγκαία, γιατί το επίδομα 453-454 ευρώ είναι κοροϊδία. Ποιος μπορεί να ζήσει, ποια οικογένεια μπορεί να ζήσει με 450 ευρώ το μήνα; Τι θα γίνει με το επίδομα όταν το υπουργείο Απασχόλησης έχει εξαγγείλει ότι σε αυτό το διάστημα θα περικόψει κατά 500 εκατομμύρια ευρώ την ενίσχυση στον ΟΑΕΔ, στην Εργατική Εστία και στον ΟΕΚ; Ποιος θα πληρώσει τη νύφη;».

Απαντώντας στο κυβερνητικό επιχείρημα ότι η πρόταση του ΚΚΕ θα μειώσει την ανταγωνιστικότητα και θα κλείσουν επιχειρήσεις, ο Γ. Μαυρίκος αντέτεινε πως «πρωτοετείς φοιτητές στα Πανεπιστήμια των Οικονομικών ξέρουν και καταλαβαίνουν σ' αυτόν τον τόπο ποιες πολιτικές οδηγούν τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις εκεί που τις οδηγούν, ποιοι έκλεισαν τα πέντε ναυπηγεία και απέλυσαν τους 27.000 εργάτες που δούλευαν σ' αυτά, ποιοι ξεκλήρισαν την αγροτική παραγωγή και ποιες πολιτικές έχουν οδηγήσει στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου και στις ιδιωτικοποιήσεις».

Παράλληλα, επισήμανε ότι «εμείς δεν πιστεύουμε ότι το πρόβλημα θα λυθεί συνολικά στον καπιταλισμό. Κάτι τέτοιο θα ήθελε κεντρικό σχεδιασμό και άλλη πολιτική εξουσία. Για να εξαφανιστεί και ο τελευταίος άνεργος και να πιάσει δουλειά, θέλει πολιτικές που να βρίσκονται στον αντίποδα των πολιτικών που μέχρι σήμερα έχουν εφαρμόσει όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις».

Αναφερόμενος, τέλος, στην πάγια πρακτική της μη αποδοχής προτάσεων νόμου που έχουν οικονομικό κόστος, ο Γ. Μαυρίκος είπε ότι «θεωρούμε απαράδεκτη την αντίληψη αυτή που πάντοτε εκφράζει η κυβέρνηση - η σημερινή του ΠΑΣΟΚ, χτες της ΝΔ - προφασιζόμενη ότι αφού έχει κόστος η πρόταση νόμου του ΚΚΕ, άρα δεν μπορεί να συζητηθεί. Υπάρχει καμία πρόταση που δεν έχει κόστος; Γιατί αυτό το επικαλείται σαν επιχείρημα κάθε φορά, η κάθε κυβέρνηση, προκειμένου να παρεμποδίσει τη συζήτηση πάνω σε ουσιαστικά ζητήματα, επίκαιρα θέματα, που βασανίζουν τη λαϊκή οικογένεια;».