Οπως συμβαίνει σε κάθε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, έτσι και τώρα στην περίπτωση της Λιβύης, η πρώτη παράπλευρη απώλεια είναι η αλήθεια, η επιβολή δηλαδή πλήρους συσκότισης για τις πραγματικές αιτίες και τους στόχους του πολέμου. Ο πόλεμος προπαγάνδας ξεκινά πριν από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και αποσκοπεί να δικαιολογήσει και καθαγιάσει στα μάτια των λαών τη νέα σφαγή του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Τα κατασκευασμένα ψέματα είναι το πρώτο όπλο και κατά κανόνα υιοθετούνται από τον ΟΗΕ και προσλαμβάνουν μανδύα νομιμότητας. Στην περίπτωση της Λιβύης το πρώτο ψέμα είναι ότι στόχος της επέμβασης της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και των προθύμων συμμάχων τους είναι τάχα η προστασία των αμάχων, το δεύτερο ότι επιδιώκουν την «αποκατάσταση της δημοκρατίας» και την απαλλαγή από το καθεστώς του Καντάφι και το τρίτο ότι οι βομβαρδισμοί πλήττουν μόνο την αεράμυνα και το στρατό του Καντάφι. Ολα αυτά και ό,τι άλλο προκύψει από τις «θηριωδίες του Καντάφι» επιστρατεύονται για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών και να κρύψουν ότι ο ληστρικός πόλεμος αποσκοπεί στην αρπαγή του πετρελαίου της Λιβύης και στην ενίσχυση των θέσεων των ιμπεριαλιστικών κρατών στην ευρύτερη περιοχή. Ο λαός, που έχει πλούσια πείρα από τους διαρκείς ιμπεριαλιστικούς πολέμους των τελευταίων δεκαετιών, μπορεί να διακρίνει τους πραγματικούς στόχους και το αποκρουστικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού και να αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις του για να αποτρέψει τη συμμετοχή σε έναν άδικο και ιμπεριαλιστικό πόλεμο.