Μαθήματα στο ΚΚΕ για την αποτελεσματικότητα των αγώνων(!) προσπαθεί να δώσει η «Αυγή της Κυριακής», παρουσιάζοντας διαστρεβλωμένα ένα σημείο από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη συζήτηση για τα εργασιακά στη Βουλή. Γράφει η εφημερίδα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι η Αλέκα Παπαρήγα είπε στη Βουλή πως «όσο δυναμικοί και αν είναι οι αγώνες των εργαζόμενων, δεν πρόκειται ούτως, άλλως να κερδίσουν τίποτε. Στην καλύτερη περίπτωση με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι να χάσουν λιγότερα, αλλά και τότε θα είναι χαμένοι». Η «Αυγή» παρουσιάζει όπως θέλει τα όσα είπε η Αλέκα Παπαρήγα, για να καταλήξει ότι η θέση του ΚΚΕ είναι η εξής: «Με το ΠΑΜΕ οι αγώνες αξίζουν, με τους άλλους είναι χαμένοι». Τι είπε πραγματικά η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ; Αντιγράφουμε από τα πρακτικά της Βουλής: «Αντικειμενικά σήμερα δεν μπορεί να επιλυθούν τα προβλήματα δίχως την επίλυση του προβλήματος της εξουσίας. Βεβαίως, οι αγώνες όταν αναπτυχθούν μπορεί να ματαιώσουν κάτι, να δυσκολέψουν, να κερδίσουν χρόνο. Αλλά σε τελευταία ανάλυση, ένας αγώνας συνηθισμένος και δυναμικός, όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, θα οδηγήσει στη διαπραγμάτευση πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι και τίποτα παραπάνω». Πεντακάθαρη και χιλιοειπωμένη η θέση του ΚΚΕ ότι σήμερα οι αγώνες των εργαζόμενων πρέπει να κάνουν ένα βήμα παραπέρα από τα συνηθισμένα, να πολιτικοποιηθούν δηλαδή και να βάλουν στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της εξουσίας, για να είναι πραγματικά αποτελεσματικοί και ως προς την απόσπαση κατακτήσεων, αλλά και και ως προς την προοπτική. Ομως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή», βγάζουν σπυράκια στην ιδέα και μόνο ότι σήμερα μπορεί και πρέπει να υπάρξουν αγώνες με τέτοιο προσανατολισμό. Γιατί; Επειδή δεν αμφισβητούν την εξουσία του κεφαλαίου και αντικειμενικά δουλεύουν για τη διαιώνισή της. Κάθε προοπτική ρήξης και ανατροπής αυτής της εξουσίας, με όρους μαζικής πολιτικής πάλης τους είναι εχθρική επειδή η στρατηγική τους είναι στρατηγική ενσωμάτωσης και εξωραϊσμού του καπιταλισμού. Γι' αυτό θέλουν τους εργαζόμενους να βολοδέρνουν σε αιτήματα όπως η έκδοση ευρωομολόγων, η κρατικοποίηση μεγάλων τραπεζών και πάει λέγοντας. Για να χάνεται ο πραγματικός αντίπαλος και να καλοπερνάει το κεφάλαιο στο σβέρκο του λαού.