Ο Αλ. Αλαβάνος είπε για το διακύβευμα των εκλογών: «...Το Νοέμβρη απέναντι στην κεντρική κυβέρνηση της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους μπορεί να αντιπαρατάσσεται η κυβέρνηση της Αττικής, της μισής Ελλάδας, για την αναγέννηση του κοινωνικού κράτους. Η Ελεύθερη Αττική είναι το πρώτο, αποφασιστικό βήμα για την ελεύθερη Ελλάδα...» (από το προεκλογικό υλικό).

Εδώ ο Αλ. Αλαβάνος μιλά για φιλολαϊκή πολιτική σε καπιταλιστικό κράτος. Μιλά για «ελεύθερη Ελλάδα», υπονοώντας ότι τώρα είναι υπό κατοχή του ΔΝΤ, της τρόικα. Το λέει και ανοιχτά.

Φιλολαϊκή νησίδα στον καπιταλισμό, στην καρδιά του αστικού κράτους δεν μπορεί να υπάρξει. Σπέρνουν αυταπάτες ότι είναι δυνατόν, χωρίς πάλη, ανυπακοή μέχρι την ανατροπή του «Καλλικράτη», του μνημονίου και όλων των αντιδραστικών νόμων που έχουν ψηφίσει, χωρίς ανατροπή συνολικά αυτού του συστήματος, ότι μπορούν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Ο Αλ. Αλαβάνος λαϊκίζει και δημαγωγεί ασυστόλως. Ρητορεύει να φύγει το ΔΝΤ και η ΕΕ. Οχι, όμως, να φύγει η Ελλάδα απ' την ΕΕ. Σ' αυτήν παραμένει πάντα πιστός με εξαιρετική αφοσίωση και προσήλωση και αξιοσημείωτη συνέπεια. Συσκοτίζουν ότι προϋπόθεση για διέξοδο σε όφελος του λαού είναι η συνολική ρήξη με την αντιλαϊκή πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων, η αποδέσμευση από την ΕΕ, η πάλη για ανάπτυξη με κριτήριο τις ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Διέξοδος είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο κεντρικός σχεδιασμός, η Λαϊκή Οικονομία.

Επίσης, η Ελλάδα δεν «τελεί υπό κατοχή». Στην εξουσία βρίσκεται η αστική τάξη, τα μονοπώλια που η κυβέρνηση υπηρετεί. Το ΔΝΤ, η τρόικα, ενισχύουν την εξουσία τους και τα αντιλαϊκά μέτρα. Την αντιλαϊκή πολιτική τη στήριξε και ο Αλαβάνος με το Μάαστριχτ και μέχρι σήμερα - ως προς το περιεχόμενό της.