Ευδιάκριτες διά γυμνού οφθαλμού είναι πλέον οι κινήσεις των ισχυρών κέντρων της πλουτοκρατίας, προκειμένου να θωρακίσουν το πολιτικό σύστημα, οι αντοχές του οποίου προεξοφλούν ότι θα δοκιμαστούν επικίνδυνα προκειμένου να περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Προετοιμάζονται πυρετωδώς, λοιπόν, για κάθε ενδεχόμενο, μελετούν όλα τα σενάρια, ανακαλούν στον πόλεμο κάθε διαθέσιμη εφεδρεία, ενώ δημιουργούν νέες εφεδρείες. Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί σε ορισμένους κύκλους της άρχουσας τάξης, το χτεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο του Α. Παπαχελά στην «Καθημερινή», στο οποίο επισημαίνεται «η δίψα της κοινωνίας για νέα πρόσωπα», καθώς, όπως γράφει, διάχυτη είναι η εκτίμηση ότι «τετέλεσται το πολιτικό σύστημα όπως το ξέραμε». Ομως, υπάρχουν και ορισμένες προδιαγραφές για τα νέα πρόσωπα: «Ο κόσμος διψάει για δημόσια πρόσωπα που τα λένε "χύμα", που μοιάζουν έτοιμα να σπάσουν αυγά και έχουν μια πλατφόρμα πολιτικής κάθαρσης», γράφει χαρακτηριστικά ο διευθυντής της «Καθημερινής»... Δεν πρόκειται, βέβαια, να τους περάσει, οι εργαζόμενοι θα τους χαλάσουν τα σχέδιά τους, διαγράφοντας όλους αυτούς που είναι στο απέναντι στρατόπεδο. Ακριβώς αυτήν τη στάση, που οφείλουν να τηρήσουν οι εργαζόμενοι, περιέγραψε εύστοχα η Αλέκα Παπαρήγα: «Ο εργάτης με την οικογένειά του πρέπει να καταλήξουν στο εξής πράγμα: Πιστεύει όλους αυτούς που πίστευε τόσα χρόνια πριν; Εμείς λέμε ότι πρέπει να τους διαγράψετε. Να πάρετε ένα μολύβι και να διαγράψετε κόμματα, πολιτικούς, επιχειρηματίες», τόνισε, μιλώντας, την περασμένη Δευτέρα, στο εργοτάξιο των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα. Η δίψα του λαού είναι για ρήξη, αντεπίθεση, ανατροπή και όχι, βέβαια, για υποταγή σε νέους «Μεσσίες» του συστήματος.