Οπως, μάλιστα, τονίζουν τα ναυτεργατικά σωματεία, χρειάζεται η μέγιστη δυνατή σοβαρότητα από όλες τις πλευρές μέχρι να εξακριβωθούν τα πραγματικά περιστατικά που επικράτησαν στο πλοίο «Aegean Wind». Σοβαρότητα που πρέπει να αποτυπώνεται στις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις όλων των πλευρών και εν αναμονή πάντα των πορισμάτων και των ερευνών.

*

Τα παραπάνω είναι τα αυτονόητα τα οποία θα έπρεπε να τα σέβεται - πρώτο από όλους - το αρμόδιο υπουργείο Ναυτιλίας. Συνεπώς δηλώσεις, όπως αυτή της κυρίας Κατσέλη, ότι δηλαδή για την τραγωδία έφταιγε ...«η κακιά η ώρα», είναι τουλάχιστον πρωθύστερες και προπετείς.

Οπως δεν υπάρχουν εξ ορισμού ένοχοι έτσι, σε μια τέτοια τραγωδία, δεν υπάρχουν και εξ ορισμού αθώοι. Τι ευθύνες, όμως, μπορεί να καταλογίσει κανείς στην ...«κακιά την ώρα»; Και πόσο βολικό είναι - για όσους ενδεχομένως φταίνε - να ...ενοχοποιείται εκ προοιμίου «η κακιά η ώρα», πράγμα που πολύ απλά σημαίνει ότι αθωώνονται οι πιθανοί υπεύθυνοι. Και μάλιστα αθωώνονται προκαταβολικά, από εκείνο ακριβώς το αρμόδιο κρατικό όργανο, το υπουργείο Ναυτιλίας, το οποίο θα έπρεπε να «εγγυάται» με το αδιάβλητο των προθέσεών του την αναζήτηση της αλήθειας.

*

Βασικά πράγματα, που σε μια χώρα με «Δύστος», με «Σαμίνα», με «Αϊρον Αντώνης» (και πολλά ακόμα εφοπλιστικά «θαύματα»), δε θα έπρεπε να προσπερνιούνται με ευκολία.

Ευκολία που αφενός επαναβεβαιώνει την ...αίσθηση ότι έχουμε ένα κράτος που στη ζυγαριά μεταξύ των (καλοζωισμένων) εφοπλιστών και (των ακόμα και νεκρών) ναυτεργατών γέρνει προς τη μεριά των πρώτων και αφετέρου θυμίζει όχι και πολύ παλιές εποχές, όταν από τη θέση του πρωθυπουργού ακούγαμε σαν «εξήγηση» ανάλογων τραγωδιών εκείνο το αλήστου μνήμης ...«αυτή είναι η Ελλάδα».