Περίσσεψαν χτες στα τηλεοπτικά δελτία οι «ειδήσεις» για τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύει να κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ από τη μια, αλλά και για τις εξελίξεις στο εσωτερικό της ΝΔ από την άλλη. Για το μεν ΠΑΣΟΚ, μια μέρα μετά την εκλογική μάχη, οι τηλεθεατές γνώρισαν μια πρωτοφανή επίθεση από ανούσιες πληροφορίες σχετικά με το πόσους υπουργούς έχει σκοπό να διορίσει ο Γ. Παπανδρέου, για το πώς θα γίνεται στο εξής η ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ακόμα και για το πώς θα μετονομαστούν τα υπουργεία στην «εποχή ΠΑΣΟΚ». Τι σηματοδοτούν όλα τα παραπάνω; Την προσπάθεια της αστικής τάξης να πείσει ότι ο τόπος «άλλαξε σελίδα». Να χάψουν δηλαδή οι εργαζόμενοι το παραμύθι ότι αφού για παράδειγμα το υπουργείο Δημόσιας τάξης θα ονομάζεται στο εξής «Προστασίας του Πολίτη», θα πάψει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ να είναι αντιδραστική, θα πάψει η Αστυνομία να κυνηγάει τους μετανάστες, να χτυπάει το εργατικό λαϊκό κίνημα και να καλλιεργεί την τρομο-λαγνεία σε βάρος του.

Το ίδιο ισχύει και για τη ΝΔ. Κατά τα πρότυπα της εκλογικής ήττας του ΠΑΣΟΚ το 2007, το αστικό πολιτικό σύστημα της επιφυλάσσει μια περίοδο έντονης κριτικής, ώστε όταν τελειώσει η διαδικασία της διαδοχής να μπορούν να την επαναφέρουν στην κεντρική πολιτική σκηνή σαν καθαρμένη, άσπιλη και αμόλυντη. Γι' αυτό τα κυρίαρχα ΜΜΕ στοχοποιούν τους «κακούς πρώην υπουργούς» και τις «αστοχίες συγκεκριμένων στελεχών». Για να πείσουν ότι η πολιτική που ασκούσε επί πεντέμισι χρόνια η ΝΔ ήταν υπόθεση μεμονωμένων προσώπων, τα οποία ευθύνονται και τώρα θα πληρώσουν για να καθαρίσει το κόμμα από τους «κακούς» και να επανέλθει με αξιώσεις στη διεκδίκηση της κυβερνητικής καρέκλας.

Κοινός παρονομαστής της ίδιας παράλληλης διαδικασίας είναι η προσπάθεια να ρετουσαριστούν οι δυο εταίροι του δικομματισμού και μαζί τους το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής, που φαίνεται πως - για την ώρα τουλάχιστον - βολεύει το αστικό πολιτικό σύστημα και τη σταθερότητα την οποία επιδιώκει για λογαριασμό του. Ετσι θα κυλήσουν οι 100, οι 200, μπορεί και οι 300 «πρώτες» μέρες της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, την ίδια ώρα που σε δεύτερο για τις κυρίαρχες δυνάμεις πλάνο θα περνούν μέτρα και ρυθμίσεις βαθιά ταξικές, αντιδραστικές, αντιλαϊκές... Να γιατί οι εργαζόμενοι πρέπει με τους αγώνες τους να καταστήσουν κενό γράμμα την κυρίαρχη προπαγάνδα και να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια της πλουτοκρατίας να περάσει το κλίμα ότι κάτι αλλάζει προς όφελός τους. Τα χειρότερα είναι μπροστά. Και οι εργαζόμενοι, με το ΚΚΕ στο πλευρό τους, έχουν καθήκον αλλά και τη δύναμη να τα δυσκολέψουν, να τα ακυρώσουν.