Eurokinissi

Εχει σημασία λοιπόν να ξαναθυμίσουμε τα πραγματικά κριτήρια με βάση τα οποία πρέπει να κρίνουμε ένα εκλογικό αποτέλεσμα στην ταξική αστική κοινωνία και τη «δημοκρατία» της. Γιατί το αποτέλεσμα των αστικών εκλογών είναι η αποτύπωση του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων στη δοσμένη στιγμή που γίνονται οι εκλογές. Αλλά εκφράζει το επίπεδο πολιτικής συνείδησης των λαϊκών δυνάμεων, της συνειδητοποίησης δηλαδή των ταξικών τους συμφερόντων και ποια πολιτική, επομένως και ποιο κόμμα, τα εκφράζει. Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν καταγράφει τις θετικές διεργασίες μέσα στην εργατική τάξη και το λαό. Είναι ένα συμπέρασμα που με βάση τα πραγματικά κριτήρια εκτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος επιβεβαιώνεται.

Ποια είναι η βασική ιδιαιτερότητα από αντικειμενική σκοπιά; Η οικονομική κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας της Ελλάδας. Την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ τα αστικά επιτελεία, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, τα αστικά ΜΜΕ την παρουσίαζαν ως το μέγιστο «εθνικό κακό», την πρωταρχική «εθνική υπόθεση» η οποία βλάφτει το ίδιο τόσο το κεφάλαιο όσο και το λαό, και για την οποία πρέπει να βάλει πλάτη ο λαός για να ξεπεραστεί.

Η προπαγάνδα για την κρίση στόχευε στη δημιουργία αρνητικής επίδρασης στην ψυχολογία των λαϊκών δυνάμεων. Στην καλλιέργεια φόβου για το σήμερα και το αύριο. Αλλωστε σε αδύνατες ταξικά συνειδήσεις, δηλαδή σε εργατικές, λαϊκές δυνάμεις που κάτω από τα βάρος των οξύτατων προβλημάτων που δημιουργεί στις οικογένειές τους αυτή η πραγματικότητα, σε συνδυασμό με τις εργοδοτικές απειλές της απόλυσης, της ανεργίας, επομένως και της παρατεταμένης φτώχειας, ωθεί αφενός σε έκπτωση των αναγκών τους αφετέρου σε επιλογή στις εκλογές μιας εναλλαγής έστω και με ελάχιστες ελπίδες καλυτέρευσης. Εστω και του «μη χειρότερα». Αλλωστε αυτή η προπαγάνδα απέδιδε την οικονομική κρίση αποκλειστικά στην πολιτική της ΝΔ.

Υπήρχαν και τμήματα εργαζομένων που επεδίωξαν αυτή την εναλλαγή χωρίς καν ελπίδα για κάτι καλύτερο. Ψήφισαν ΠΑΣΟΚ γνωρίζοντας ότι η πολιτική του είναι παραλλαγή της πολιτικής της ΝΔ. Η εργατική, η λαϊκή συνείδηση βομβαρδίστηκε από απόψεις, θέσεις, προτάσεις, ιδεολογήματα, εκβιασμούς και τρομοκρατικά διλήμματα που όλα στόχευαν ακριβώς στο να υποτάξουν τις λαϊκές συνειδήσεις στην εναλλαγή της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ ως λύση με μικρές ή και καθόλου προσδοκίες ή έστω ως κέρδισμα χρόνου για να γλυτώσουν από τα χειρότερα, με τα οποία ταύτισαν στη συνείδησή τους τη ΝΔ. Και κυρίως στόχευαν στο να ανακόψουν την πορεία προς τη ριζοσπαστικοποίηση, που μπορούσε να εκφραστεί μόνο με ψήφο στο ΚΚΕ. Είναι γεγονός ότι προεκλογικά συναντήσαμε λαϊκούς ανθρώπους να λένε ότι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ με «κρύα καρδιά». Λαϊκούς ανθρώπους που αποδέχονται την πολιτική του ΚΚΕ ως τη μόνη που εκφράζει τα πραγματικά τους συμφέροντα, αλλά που ταυτόχρονα, πιέζονται από την αντικειμενική πραγματικότητα και είναι ευάλωτοι στους εκβιασμούς και τα κάλπικα διλήμματα. Που δεν έχουν πιστέψει στη λαϊκή δύναμη. Εδώ πρέπει να συμπληρώσουμε το όργιο ρουσφετολογίας και εκβιασμών του ΠΑΣΟΚ, που πάτησε κυριολεκτικά στο λαιμό των ανθρώπων του μόχθου και στις ανάγκες τους για να πάρει ψήφους.

Ενα πρώτο πραγματικό συμπέρασμα επομένως είναι το γεγονός ότι υπάρχουν θετικές διεργασίες από τη σκοπιά της φιλολαϊκής πολιτικής διεξόδου που προβάλλει το ΚΚΕ, αλλά δεν μπόρεσαν να εκφραστούν στις κάλπες.

Θεμελιακό ζήτημα γι' αυτή την πραγματικότητα είναι το επίπεδο ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, που επιδρά στις εργατικές, στις λαϊκές συνειδήσεις έτσι που να μπορεί να αποτυπωθεί και στις κάλπες.

Και είναι καθαρό στο Κόμμα μας πως βασική επίδραση στη διαμόρφωση της συνείδησης των εργατών, των άλλων ανθρώπων του μόχθου, μαζί με τη δράση του ΚΚΕ, ασκεί και το οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα, το οργανωμένο κίνημα των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων. Με στόχους πάλης και ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο στήριξής τους σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Από αυτήν την άποψη, θεωρούμε ως βασικό κριτήριο το επίπεδο και τη στάθμη του κινήματος, τόσο στην οργάνωση όσο και στον προσανατολισμό και το περιεχόμενο. Δε γίνεται με οργανωμένο το 10% περίπου της εργατικής τάξης στα συνδικάτα, με κυριαρχία των δυνάμεων των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ σε αυτά, να περιμένουμε άλματα στη συνείδηση της εργατικής τάξης επομένως και έκφραση των διεργασιών στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, με μαζική ψήφο στο ΚΚΕ. Με την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος, δηλαδή τις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ να υπονομεύουν τις λαϊκές αντιστάσεις και διεκδικήσεις, να συναλλάσσονται με το κεφάλαιο, την πλουτοκρατία, δε διαμορφώνονται συνειδήσεις υπεράσπισης και διεκδίκησης των πραγματικών λαϊκών συμφερόντων. Καλλιεργείται ανοχή, υποταγή στην πολιτική του κεφαλαίου. Οταν στο όνομα αντιμετώπισης της κρίσης η ΓΣΕΕ ζητά ισχυρό χρηματοπιστωτικό σύστημα και ενίσχυση των παραγωγικών επιχειρήσεων, όταν υπογράφει με το ΣΕΒ συμφωνία για την έξοδο από την κρίση, αυτό τσακίζει τις εργατικές συνειδήσεις στη μοιρολατρία, καλλιεργεί την απογοήτευση, την υποταγή. Ακριβώς γιατί την κρίση πρέπει να την πληρώσουν τα μονοπώλια. Ο λαός από την κρίση πρέπει να βγει όσο γίνεται με λιγότερες απώλειες. Η διέξοδος από την κρίση ή θα είναι σε βάρος του κεφαλαίου ή σε βάρος του λαού. Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι υπέρ και των δύο. Ενώ λοιπόν χρειάζεται μέτωπο για να μην πληρώσει την κρίση ο λαός, η ΓΣΕΕ συναλλάσσεται με το ΣΕΒ. Δηλαδή δρα σε όφελος του κεφαλαίου.

Υπάρχει ένα δεύτερο σημαντικό ζήτημα το οποίο βρίσκεται εδραιωμένο στις λαϊκές συνειδήσεις. Αυτό που κρίνουν και βλέπουν σαν διέξοδο είναι η κυβερνητική λύση και όχι η πολιτική διέξοδος σε όφελός τους και σε βάρος του κεφαλαίου.

Εχει μεγάλη σημασία αυτό από την άποψη ότι η εκλογική δύναμη του ΚΚΕ, η συσπείρωση δυνάμεων γύρω από την κάλπη, εκφράζει στη συντριπτική πλειοψηφία της εκλογικής δύναμης συσπείρωση στην πολιτική διεξόδου που προβάλλει το Κόμμα, δηλαδή στην πολιτική του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Το ΚΚΕ τις εκλογικές μάχες για το αστικό Κοινοβούλιο, σε εθνικό και ευρωενωσιακό επίπεδο, τις εντάσσει στη στρατηγική του για τη συσπείρωση δυνάμεων στην πολιτική του μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία και όχι απλά και μόνο για πιο μεγάλη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Αυτό έκανε και σ' αυτή την εκλογική μάχη. Την κοινοβουλευτική του δύναμη τη διεκδικεί, βάζοντας στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης τους δύο δρόμους ανάπτυξης και τη διέξοδο σε όφελος του λαού, κόντρα στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Για την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που θα δρουν σε όφελος της κοινωνίας, με σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Δε βλέπει τις εκλογές ανεξάρτητα και έξω από τη στρατηγική του.Οπως δε θεωρεί ότι το σταδιακό κοινοβουλευτικό δυνάμωμά του είναι αυτό που θα φέρει το λαό στην εξουσία.Βεβαίως, οι εκλογές δεν κρίνουν τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό. Αλλά αποτυπώνουν στην εκλογική δύναμη του ΚΚΕ, βασικά, την αποδοχή της πολιτικής του, τη χειραφέτηση από την αστική πολιτική. Μπορεί και όχι ολοκληρωμένα, αλλά σαν τάση.

Πρέπει λοιπόν να έχουμε καθαρό οτι ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ανέβασμα της πολιτικής συνείδησης έως την αναγκαιότητα ρήξης - ανατροπής, σημαίνει προσέγγιση της προοπτικής της λαϊκής εξουσίας, έστω και όχι ολοκληρωμένα, έστω και θολά. Είναι ψήφος που περνά το χαντάκι από την αστική πολιτική στην πολιτική του ΚΚΕ, έστω και χωρίς να την ασπάζονται πλήρως.

Πώς βάζαμε το βασικό κριτήριο στις εκλογές; Ο λαός θα εγκρίνει την πολιτική που γνωρίσαμε τόσα χρόνια στο πρόσωπο των κυβερνήσεων εναλλαγής, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ή θα δείξει με την ψήφο του ότι ο ίδιος έχει ανάγκη μιας άλλης διαφορετικής φιλολαϊκής πολιτικής; Αυτό λέγαμε είναι το κριτήριο της ψήφου, αναφέροντας ότι με την ψήφο θα σχηματιστεί μια κυβέρνηση, αλλά πριν απ' όλα, η ψήφος κρίνει την πολιτική.

Βάζαμε ανοιχτά ότι πρέπει να μπει μια διαχωριστική γραμμή. Από τη μια πλευρά ο λαός, από την άλλη τα μονοπώλια. Το κριτήριο είναι: Εργάτες, εργάτριες, υπάλληλοι, φτωχή αγροτιά, αυτοαπασχολούμενοι όλοι σε ενιαίο μέτωπο, μ' αυτή τη διαχωριστική γραμμή. Από τη μια το κεφάλαιο, από την άλλη η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της. Από τη μια ο λαός κι από την άλλη η Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ και η συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Λέγαμε επίσης ότι ο λαός πρέπει να εμπιστευτεί το ΚΚΕ, γιατί είναι το κόμμα εκείνο το οποίο έχει αποδειχτεί ότι και στα δύσκολα, και στις ανηφόρες, και στις κατηφόρες, και στον ίσιο δρόμο, ξέρει πάρα πολύ καλά να κρατά την ίσια γραμμή όσον αφορά την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος ανασύνταξης και αναγέννησης του κινήματος για να έχουμε κάποιες νίκες. Οτι στο δρόμο του αγώνα για τη λαϊκή εξουσία - λαϊκή οικονομία, που θα είναι έργο του λαού που θα ανακαλύψει τη δύναμή του, έχουμε ελπίδα να ματαιώσουμε τα χειρότερα, να αποσπάσουμε κάποιες κατακτήσεις. Οποιαδήποτε άλλη διαμαρτυρία και αντίθεση, το σύστημα μπορεί εύκολα να την ενσωματώσει και να την εξουδετερώσει. Γι' αυτό τονίζαμε την ανάγκη μιας δυνατής λαϊκής αντιπολίτευσης.

Επομένως, προβάλλοντας την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ τη συνδέαμε με τις δυνατότητες, στις δοσμένες συνθήκες, αυτή να εκφραστεί με το εκλογικό αποτέλεσμα στο ΚΚΕ. Βάζαμε στο λαό ανοιχτά την πολιτική πρόταση διεξόδου και το τι μπορεί να καταφέρει στις δοσμένες συνθήκες, με την ψήφο του.

Σ' αυτές λοιπόν τις συνθήκες εκφράστηκε τόσο το γενικό εκλογικό αποτέλεσμα όσο και το αποτέλεσμα για το ΚΚΕ.

Στην προκειμένη περίπτωση, εκτός από τη στάθμη του κινήματος, δεν είναι μικρές οι ευθύνες των άλλων κομμάτων που νόθευσαν το ριζοσπαστισμό, δυσκολεύουν τη λαϊκή συσπείρωση σε ριζική εναντίωση με τα δύο κόμματα και τη στρατηγική τους που είναι στρατηγική του συστήματος, ιδιαίτερα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Τα άλλα κόμματα όταν συζητούν ότι με βάση το πρόγραμμά τους δεν αρνούνται συνεργασία με ΝΔ (ΛΑ.Ο.Σ) ή ΠΑΣΟΚ (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), αμβλύνουν έτσι την αντιπαράθεση και την οριοθέτηση στα πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας και κοινωνίας, και καλλιεργούν την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ώστε να αμβλυνθούν οι συνέπειες από την πολιτική τους στα λαϊκά στρώματα. Οταν π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για προγραμματική αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, όταν λέει ότι στη Βουλή θα στηρίζει τα θετικά του και θα εμποδίζει τα αρνητικά του, το εξαγνίζει απ' αυτό που πραγματικά είναι: κόμμα των μονοπωλίων.

Το ΚΚΕ ανέδειξε στο λαό το συμφέρον του να μειώσει τα δυο κόμματα, να έχουν απώλειες από εργατικά, λαϊκά στρώματα και νέες ηλικίες, παίρνοντας υπόψη την επόμενη μέρα το σχέδιο εξόδου της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση, που με τις αναδιαρθρώσεις και την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους, θα ενισχύει συνεχώς το κεφάλαιο, με αφαίμαξη του λαού. Το ίδιο ανέδειξε με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, στη δίνη των οποίων βρίσκεται η Ελλάδα και ο λαός μας επειδή το κεφάλαιο προσδοκά κέρδη από τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και την εξαγωγή κεφαλαίων στα Βαλκάνια, ενώ την ίδια ώρα απεμπολούνται κυριαρχικά δικαιώματα και οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στην πλουτοκρατία της Ελλάδας και της Τουρκίας, με τις ευλογίες των ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ζήτησε από το λαό να στηρίξει το ΚΚΕ ως το κόμμα που είναι ο μοχλός ενίσχυσης της λαϊκής άμυνας και η προωθητική δύναμη της λαϊκής αντεπίθεσης.

Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν εκφράζει τις θετικές διεργασίες που έχουν γίνει στη λαϊκή συνείδηση με την αναμφισβήτητη συμβολή του ΚΚΕ. Η καταδίκη της ΝΔ είναι σωστή και εύλογη, αλλά και η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ δεν εκφράζει εμπιστοσύνη και πίστη στο πρόγραμμά του. Εμείς επιμένουμε ότι έρχονται χειρότερα. Η νέα κυβέρνηση θα ηγηθεί μιας σφοδρής αντιλαϊκής πολιτικής, η ΝΔ θα ζητά πιο γρήγορα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ οι άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης δεν έχουν πολιτική ριζικής εναντίωσης. Στο χέρι του λαού είναι να βρεθεί έτοιμος, να μην πιστέψει στο λαθρεμπόριο ελπίδων.

Ο δικομματισμός έχει τραυματιστεί, αν και στην κάλπη δεν έχει φανεί. Γι' αυτό χρειάζεται ΚΚΕ δυνατό για να συμβάλλει ώστε ο λαός να συνειδητοποιήσει και να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του σε όφελός του.

Εμείς πιστεύουμε στο λαό, στο εργατικό κίνημα και στις συμμαχίες του. Θα έρθει και λαϊκή αντεπίθεση και λαϊκή εξέγερση.

Χρειάζεται εργατικό, γενικότερα λαϊκό κίνημα που θα αντέχει στις πιέσεις, τους εκβιασμούς, που δε θα μπορεί να το μανουβράρει η αστική τάξη. Το ΚΚΕ είναι έτοιμο, και λόγω ιστορικής πολύχρονης πείρας και λόγω στρατηγικής και αρχών, να συμβάλλει με τη δύναμη που του έδωσε ο λαός, με όλες του τις δυνάμεις, από την πρώτη γραμμή της πάλης όπως πάντα, σ' αυτή την κατεύθυνση. Τα αποτελέσματα και της Ιρλανδίας, με την επανάληψη του δημοψηφίσματος για να γίνει το ΟΧΙ στην «Ευρωσυνθήκη» ΝΑΙ, δείχνουν πώς είναι σε θέση το σύστημα να μανουβράρει τη λαϊκή θέληση αν δεν υπάρχει ισχυρό εργατικό ταξικό κίνημα, ισχυρό Κομμουνιστικό Κόμμα. Παρ' όλα αυτά επιβεβαιώνεται και το ότι η εμβέλεια του Κομμουνιστικού Κόμματος, η απήχησή του, μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την κοινοβουλευτική του δύναμη. Πάνω απ' όλα όμως δείχνει την αναγκαιότητα να ισχυροποιήσει ο λαός το ΚΚΕ, να ανακαλύψει τη δύναμή του.

Το ΚΚΕ είναι κόμμα που δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι. Το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να το τσακίσουν, να το βγάλουν από την τρίτη θέση, η αντοχή του στα διλήμματα και στους εκβιασμούς δείχνει την ικανότητά του, τη σωστή γραμμή του, την ετοιμότητά του αύριο να είναι στην πρώτη γραμμή. Επιβεβαιώνει ότι η απήχηση του ΚΚΕ είναι πολύ μεγαλύτερη από τις ψήφους που παίρνει τελικά στην κάλπη. Η αντοχή του ΚΚΕ περικλείει σημαντική δυναμική που θα φανεί ακόμα περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Παραμένει το μόνο κόμμα που μπορεί να αντιπαλέψει την κυρίαρχη στρατηγική που υλοποιείται και μέσω της εναλλαγής των δύο αστικών κομμάτων.

Από σήμερα, καμιά πίστωση χρόνου στο ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί να φέρει καμιά διαφορετική από τη ΝΔ διαχείριση της οικονομικής κρίσης προς όφελος του λαού, καμιά διαφορετική πολιτική υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, ίσα ίσα θα έχουμε ακόμη χειρότερες μέρες. Εδώ και τώρα, αντίσταση, μέτωπο εργατών - φτωχών αγροτών - αυτοαπασχολουμένων, ταξικό κίνημα πιο ισχυρό, με πίστη στη λαϊκή δύναμη, για να εμποδίσουμε τα χειρότερα, να αποσπάσουμε κατακτήσεις. Καμιά έκπτωση στις λαϊκές ανάγκες, αντεπίθεση στην επίθεση της πλουτοκρατίας. Ο λαός και μετά τις εκλογές, ιδιαίτερα αυτοί που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ με «κρύα καρδιά» και ελάχιστες ελπίδες, για το «μη χειρότερα», να συστρατευτούν στο κίνημα με τους κομμουνιστές. Θα αναπτερωθεί η ελπίδα, η δύναμή τους, η συμβολή τους στο δρόμο ανάπτυξης σε όφελος των αναγκών και των συμφερόντων τους.