Η προσπάθεια για την κοινωνική - πολιτική αλλαγή στον τόπο μας ηττήθηκε στρατιωτικά το 1949. Εκτοτε, η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των «νικητών» των ίδιων κομμάτων, οικογενειών, προσώπων και εκπροσώπων των εχόντων και κατεχόντων, ντόπιων και ξένων οικονομικών παραγόντων. Χρησιμοποίησαν τη χώρα μας σαν προκεχωρημένο φυλάκιο κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Δισεκατομμύρια δολάρια έπεσαν εδώ για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού. Σήμερα το ένα τέταρτο του πληθυσμού ζει στη φτώχεια, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις. Στον πίνακα κατάταξης είμαστε πίσω από πολλές αφρικανικές χώρες. Το δημόσιο χρέος έφτασε τα 292 δισεκατομμύρια ευρώ. Ξεπουλήθηκε η δημόσια περιουσία κ.ά.

Σήμερα, μπροστά στις βουλευτικές εκλογές της 4ης του Οκτώβρη, οι κλώνοι του ίδιου κατεστημένου, που δημιούργησε την πιο πάνω κατάσταση και υποτακτικοί των διαφόρων Αλμούνια, έρχονται και μας ζητούν την ψήφο μας, κατηγορώντας ο ένας τον άλλο, όχι βέβαια για την αντιλαϊκή πολιτική που άσκησε ο καθένας απ' αυτούς σαν κυβέρνηση, αλλά για διαχειριστικές λεπτομέρειες, διαπλοκές, σκάνδαλα κ.λπ. Δυστυχώς, όλα όσα λέγονται και άλλα πολλά είναι αλήθεια. Ψέματα είναι όσα λέει ότι ΘΑ κάνει ο καθένας υπέρ των εργαζομένων και λοιπών λαϊκών στρωμάτων. Φθάνει πια η εξαπάτηση και ο εκμαυλισμός μεγάλου ποσοστού του λαού μας. Οχι άλλο από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Ας αφυπνιστούμε. Η ενίσχυση του ΚΚΕ, με την ψήφο μας είναι αναγκαία.