Ευτελές, ανυπόστατο και κωμικό το επιχείρημα που επικαλέστηκε για να δικαιολογήσει την απόφασή του για πρόωρες εκλογές ο Κ. Καραμανλής, ότι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και τα συνδικάτα δεν τον άφηναν να προχωρήσει τις «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις». Είπε συγκεκριμένα χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο: «Είδαμε όλοι ότι, στο τελευταίο διάστημα, με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και ορισμένων συνδικάτων, είχε αρχίσει να καλλιεργείται ένα αντιπαραγωγικό και επικίνδυνο κλίμα. Είχε αρχίσει ένας έντονος διαγκωνισμός διεκδικήσεων από τα συνδικάτα. Αλλά και μια ακατάσχετη πλειοδοσία υποσχέσεων από το ΠΑΣΟΚ. Γενικόλογες και ανέφικτες υποσχέσεις σε όλους και για όλα. Και αυτό άρχισε να δημιουργεί ένα κλίμα κοινωνικής έντασης». Αστεία πράγματα. Πότε και πώς το ΠΑΣΟΚ αντιτάχθηκε και εμπόδισε έμπρακτα τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που προώθησε τα προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ; Ποια συγκεκριμένη αντιλαϊκή «μεταρρύθμιση» αμφισβήτησε; Στο Ασφαλιστικό, στα εργασιακά, στην παιδεία, στην Υγεία, στην τσιμεντοποίηση των δασών; Στους νόμους των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ δε στηρίχθηκε η ΝΔ για να κλιμακώσει την επίθεση κατά των λαϊκών και εργασιακών δικαιωμάτων; Και όσον αφορά τα συνδικάτα: Πότε δημιούργησαν σοβαρό πρόβλημα στην κυβέρνηση οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ; Δεν έβαλαν πλάτη για να παγώσουν οι μισθοί με τη υπογραφή της επαίσχυντης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας; Δε στήριξαν την εκ περιτροπής εργασία, την ελαστική απασχόληση, την ανασφάλιστη εργασία; Αλλού, λοιπόν, είναι το πρόβλημα και αλλού κτυπάει ο πρωθυπουργός: Στο ταξικό κίνημα που σκοπεύει την καρδιά της κυρίαρχης πολιτικής και οργανώνει την πάλη για την ανατροπή της. Γιατί μόνο το ΠΑΜΕ ήταν αυτό που με συνέπεια στάθηκε απέναντι στα αντιδραστικά μέτρα της ΝΔ, τα οποία πέρασαν με τη φανερή ή τη σιωπηρή συναίνεση του ΠΑΣΟΚ.

ΥΓ.: Με το δίκιο τους, πάντως, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ορκίζονταν χτες στα κανάλια ότι «εμείς ποτέ δεν εμποδίσαμε την κυβέρνηση να εφαρμόσει την πολιτική της».