Τέρμα στην γκρίνια. Δεν περνάει καλά, μόνον όποιος δεν θέλει να περνάει καλά.

Μόνο με 1.780 ευρώ μπορείς να κάνεις μια βδομάδα αγιασμένες διακοπές. Κι αν θες ακολασία, φτάνουν τα 1.450. Εχει τρελαθεί τ' αφεντικό και τα δίνει όλα τζάμπα.

Ως και οι Τράπεζες το γύρισαν στο φιλόπτωχο. Με μόλις 15% επιτόκιο, μπορείς να έχεις του πουλιού το γάλα.

Βέβαια, υπάρχουν και οι αχάριστοι: Πάει το ΚΚΕ, ανοίγει την Κυριακή την πόρτα σε μια παραλία, απ' αυτές που άλλες μέρες πληρώνεις χρυσάφι στην είσοδο για να κάνεις ένα μπάνιο, κι αντί να ακούσει ένα «ευχαριστώ» διαμαρτύρονται οι λουόμενοι γιατί δεν ανακοινώνεται έγκαιρα η συγκεκριμένη δράση, ώστε να ξέρουν πότε ακριβώς να κατέβουν στην παραλία. Βρε αδερφέ μου, του λες, δε χρειάζεται να έρχεται το ΚΚΕ κάθε μέρα να ανοίγει την πόρτα, μπορείς και μόνος σου, αν οργανωθείς με τους άλλους γύρω σου, να βάλεις θέμα «κανένα χαράτσι, ανοιχτές παραλίες, δικαίωμα στην ξεκούραση» και να το επιβάλεις, τίποτα αυτός: «Πότε θα ξανάρθετε;».

Οι χειρότεροι είναι οι άλλοι στα διόδια. Πάει πάλι το ΚΚΕ κι ανοίγει τις μπάρες και λέει περάστε ελεύθερα «κανένα διόδιο»! Οχι, λέει ο πονηρός, εγώ θέλω να πληρώσω. Ε, πλήρωσε, τι να σου κάνουμε. Μετά από ένα τρίωρο, αυτός που ήθελε να πληρώσει, βγαίνει σ' ένα ράδιο και καταγγέλλει ότι ενώ πλήρωσε κοντά 5,5 ευρώ σε δυο διόδια (Αφίδνες και Σχηματάρι) είναι ακόμα κολλημένος κάπου έξω από τη Θήβα που γίνονται έργα. Να του απαντήσεις «καλά να πάθεις»; Δεν μπορείς. Προσπαθείς να του εξηγήσεις ότι τα «έργα» στην Εθνική είναι το κόλπο για να επιβληθούν κι άλλα διόδια κι ότι η λύση είναι την επόμενη φορά να κατέβει απ' τ' αμάξι και να βοηθήσει μ' όποιον τρόπο θέλει αυτούς που ανοίγουν τα διόδια. Τι θα κάνει; Ο θεός και η ψυχή του.

Πάμε γι άλλα: Μέρες που 'ναι, αναρωτιέσαι τι είναι η δημοκρατία, εκτός από την προβολή του θριάμβου της; Αυτό ακριβώς που συμβαίνει: Νόμοι στη σειρά, που φαίνονται ότι απευθύνονται σε κάθε γούστο, αλλά στην πράξη αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, μπακαλόχαρτα, που, επίσης με έγκριση της Βουλής, παρουσιάζονται ως πτυχία πανεπιστημίου και, στο τέλος, χρυσόνερο, δηλαδή τζάμπα νεράκι απ' το βουνό, που γίνεται χρυσάφι στα χέρια μιας πολυεθνικής.

Το ίδιο το σύστημα σού δίνει όλα τα επιχειρήματα για να το υπερασπιστείς και να το καταγγείλεις. Ανάλογα με το ποια είναι η ταξική σου θέση. Φωνάζεις «ζήτω» για ό,τι ψηφίζεται στη Βουλή αν είσαι αστική τάξη, καταγγέλλεις χωρίς συζήτηση ό,τι περνάει απ' τη Βουλή αν είσαι εργάτης, γιατί είσαι βέβαιος πως δεν υπάρχει νόμος που να εξασφαλίζει το καπιταλιστικό κέρδος και, ταυτόχρονα, να συμφέρει τον εργάτη. Αυτό συμβαίνει στη Βουλή όπου κυριαρχούν τα κόμματα της αστικής τάξης.

Κι επειδή αυτό ακριβώς συμβαίνει, γι' αυτό και πρέπει εσύ να μένεις κάθε μέρα και περισσότερο με ανοιχτό το στόμα για τη φοβερή και τρομερή κόντρα ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ανοιγε το στόμα εσύ, κι άσε το σύστημα να λειτουργεί. Ο,τι περνά απ' τη Βουλή αυτόν τον καιρό, είναι η δημοκρατία που θα υποστείς. Μια δημοκρατία, η οποία κάθε μέρα που περνά παρέχει όρους μεγαλύτερης κερδοφορίας στο κεφάλαιο. Δες προσεκτικά πώς βλέπει η πολυεθνική το νερό: Με τζάμπα τον Αλιάκμονα, μιλά για επέκταση του δικτύου της όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά ως και όλα τα Βαλκάνια. Μεγάλη μπίζνα. Δες τη ρύθμιση για τα ΚΕΣ. Νομιμοποίηση ενός «μπάτσελορ» (μπακαλόχαρτο, μεταφράζουμε εμείς) ζητάει το κεφάλαιο. Αυτό παρέχουν τα ΚΕΣ, αυτό νομιμοποιεί η κυβέρνηση. Και θα έρθει μετά το ΠΑΣΟΚ να μιλήσει για ακυβερνησία. Δηλαδή, άμα κυβερνούσαν, τι θα έκαναν;

Ηδη, «χωρίς να κυβερνούν», πετσοκόβουν τα Βαριά και Ανθυγιεινά, επιταχύνουν την εμπορευματοποίηση στην Υγεία, μετατρέπουν την Ασφάλιση των δημόσιων υπαλλήλων σε επαγγελματική, αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, χαρίζουν χρήμα στο κεφάλαιο, κι από πάνω σε ψήνουν για νέες θυσίες στο όνομα της κρίσης.

Πάρ' το αλλιώς! Ισχυε χτες, ισχύει πολύ περισσότερο σήμερα. Θα ισχύει ακόμα περισσότερο κάθε μέρα που περνά. Μέτρα το γεγονός ότι μια πλούσια καθημερινή δράση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος εξαφανίζεται από τα αστικά μέσα ενημέρωσης. Και στη θέση αυτού που εκφράζει την ταξική αντιπαράθεση, εμφανίζονται μύρια όσα άλλα θέματα για να πειστείς ότι αρκεί να διαλέξεις διαχειριστή για να αλλάξει η ζωή σου. Τη ζωή σου ή την αλλάζεις εσύ αλλάζοντας τη βάση που στηρίζεται, ή σου αλλάζουν τα φώτα τ' αφεντικά σου. Η εκμετάλλευση δεν κάνει διακοπές, το ίδιο και η ταξική αντιπαράθεση.