Η απαιτητικότητα είναι το κύριο χαρακτηριστικό των καθηκόντων που προκύπτουν από τις συσκέψεις του ΠΑΜΕ, στην προσπάθεια που κάνει το ταξικό κίνημα να εκφραστεί οργανωμένα και μαζικά η αντίδραση στα νέα μέτρα, που επικύρωσε, την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή, η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Η πρωτόγνωρα μαζική συμμετοχή στις συνδικαλιστικές συσκέψεις, που διοργανώθηκαν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πειραιά, η σύσταση των συσκέψεων, η συζήτηση που αναπτύχθηκε και οι κατευθύνσεις που καταλήχτηκαν, είναι στοιχεία ενθαρρυντικά. Δείχνουν αγωνιστικές διαθέσεις και μαχητικότητα.

1. Να γίνουν κατανοητά από τους εργαζόμενους ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο των νέων μέτρων. Γεγονός, που προϋποθέτει την εκλαΐκευσή τους, τη σύνδεσή τους με την εμπειρία που προκύπτει από κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς. Καθοριστικής σημασίας ζήτημα είναι να γίνει αντιληπτό το εξής: Τα μέτρα που αποφασίστηκαν αποτελούν μια μόνο πλευρά της ενιαίας στρατηγικής, που έχουν διαμορφώσει το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι σε βάρος των εργαζομένων, επιδιώκοντας μόνιμα και σταθερά την τόνωση της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας. Η οποία με τη σειρά της προϋποθέτει τη μείωση της τιμής, στην οποία η μεγαλοεργοδοσία αγοράζει την εργατική δύναμη. Τη στρατηγική αυτή εξειδικεύουν τα αντιδραστικά μέτρα της ΕΕ, παίρνοντας υπόψη τις νέες συνθήκες που γεννάει η οικονομική κρίση, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το κεφάλαιο στη διευρυμένη αναπαραγωγή του. Και βέβαια, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, στην περίοδο της οικονομικής ανάκαμψης, οπότε επιδιώκεται να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή κερδοφορία για το ευρωενωσιακό κεφάλαιο. Τα μέτρα που συνομολόγησαν οι Ευρωπαίοι αρχηγοί των κρατών - μελών, σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθεροι, περιγράφονται στη Στρατηγική της Λισαβόνας, στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η συμφωνία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τις παραπάνω στρατηγικές συμφωνίες, η συμμετοχή τους στη διαμόρφωσή τους, είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη.

2. Με σχέδιο και πρόγραμμα, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα και οι συνδικαλιστές, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, καλούνται να διοργανώσουν μια πλατιά διαφωτιστική καμπάνια στους τόπους δουλειάς. Να προκαλέσουν πλατιές συσκέψεις. Να βάλουν σε κίνηση συνδικαλιστικά στελέχη και πρωτοπόρους εργαζόμενους, επιδιώκοντας να προχωρήσει θαρραλέα και με γρηγορότερους ρυθμούς η οργάνωση ισχυρών πυρήνων αντίστασης στους τόπους δουλειάς. Περισσότεροι εργαζόμενοι, συνδικάτα, συνδικαλιστές και Επιτροπές Αγώνα να δουλεύουν με τη γραμμή του ΠΑΜΕ. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ορθωθούν ισχυρά αναχώματα στην εφαρμογή των νέων μέτρων. Μόνο μέσα από μια τέτοια διαδικασία μπορούμε σήμερα να μιλάμε για τη δημιουργία των προϋποθέσεων εκείνων που μπορούν να οδηγήσουν στην απόσπαση κατακτήσεων και, ταυτόχρονα, να βάλουν τις βάσεις για την αναγκαία εργατική αντεπίθεση. Πείρα υπάρχει. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στις εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Καζίνο της Πάρνηθας. Η εργοδοσία προσπάθησε να εφαρμόσει συνδυασμένα μέτρα (απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία), για να διατηρήσει, να αυξήσει την κερδοφορία της. Η απάντηση του σωματείου ήταν άμεση, τόσο στο κομμάτι της διαφώτισης των εργαζομένων, όσο και σ' αυτό της οργάνωσης της πάλης. Με πολύμορφες κινητοποιήσεις και ταξική επιμονή, τα μέτρα ανακλήθηκαν, ενισχύθηκε η εμπιστοσύνη των εργαζομένων στη δύναμή τους, στο ταξικό τους σωματείο. Το παράδειγμα είναι ενδεικτικό. Δείχνει, όμως, το δρόμο. Το επόμενο διάστημα δεν πρέπει να υπάρξει κλάδος και χώρος δουλειάς όπου το κεφάλαιο θα προσπαθήσει να περάσει τη στρατηγική του, χωρίς να αναπτυχθούν σοβαρές πρωτοβουλίες από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, είτε πλειοψηφούν, είτε μειοψηφούν συνδικαλιστικά. Δεν πρέπει να πάει χαμένη η παραμικρή αφορμή για να ανοίξει η συζήτηση, να οργανωθεί η πάλη, να πλατύνει η συσπείρωση σε επίπεδο εργασιακού χώρου και κλάδου. Με ιδιαίτερο σχέδιο για τους νέους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους μετανάστες. Το ίδιο ισχύει και για τη δουλειά στη συνοικία. Με πρωτοπόρα τα συνδικάτα και τους αγωνιστικούς φορείς του λαϊκού κινήματος, ο στόχος είναι να προκύψουν νέες συσπειρώσεις (Επιτροπές Αγώνα, Συντονιστικά Φορέων), που θα αναλάβουν διαφωτιστική δουλειά στους εργασιακούς χώρους της περιοχής. Θα οργανώσουν διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις στις εργατογειτονιές.

3. Είναι φανερό ότι ο αγώνας της εργατικής τάξης δεν μπορεί παρά να είναι ενιαίος. Μακριά από συντεχνιασμούς και τεχνητούς διαχωρισμούς, ανάλογα με τον κλάδο και τον τομέα δουλειάς (δημόσιος - ιδιωτικός), το φύλο και τη φυλή των εργαζομένων, την ηλικία και την ειδικότητα, τη σχέση εργασίας. Η επίθεση του κεφαλαίου, η στρατηγική του είναι ενιαία. Και σαν τέτοια πρέπει να απαντηθεί, για να έχει αποτελεσματικότητα ο αγώνας. Αυτήν τη στρατηγική προωθεί στο συνδικαλιστικό κίνημα το ΠΑΜΕ. Αναπτύσσοντας συνδυασμένη πάλη ενάντια στα νέα μέτρα, για το φρενάρισμα και την αποτροπή των απολύσεων, για την υπογραφή ικανοποιητικών συμβάσεων, για το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, για τα δικαιώματα των γυναικών, των μεταναστών, των ανέργων.